De as van zijn sigaret was zich op aan het stapelen en toen hij zijn hand bewoog, viel de as op de grond. De jongeman merkte het niet op en bracht de sigaret naar zijn mond om een trek te nemen. Hij inhaleerde de rook en blies die vervolgens uit door te geeuwen. Hij was moe en hij had niet ontzettend veel zin in de dag. Basil was koppig opgestaan en had ook geen zin om iets te veranderen aan zijn attitude. Zijn gedachten dwaalden weer af naar zijn ouders, zijn broer en zijn zussen. Hij was de laatste tijd steeds vaker aan hen aan het denken, en hij vroeg zich af of hij nog eens iets van zich moest laten horen. Ook de dood van zijn opa Kyle begon hem weer te storen, omdat hij er zeker van dat het moord geweest was, maar hij had geen voet om op te staan. Hij wist ook niet wie hem dan vermoord zou hebben, het wereldje waarin zijn grootvader betokken was, was niet altijd even eerlijk. Bas gromde geërgerd toen hij zichzelf verbrandde aan zijn sigaret. Hij gooide de peuk op de grond en plantte zijn hiel op het smeulende ding. Hij haalde zijn flesje uit de binnenzak van zijn vest, nam een slok van de alcohol en stak het vervolgens weer weg. Daarna tilde hij zijn tas van de grond af en duwde hij de deur van het gymnasium open.

Basil liep door het gymnasium heen, naar de deur die naar het zwembad leidde. Nu het warmer begon te worden, was zwemmen wel iets wat meerdere studenten gingen doen. Hij deed het voor meerdere redenen. Ten eerste kon hij afkoelen. Ten tweede kon hij andere mensen op hun zenuwen werken door zichzelf te zijn. En ten derde kon hij zijn ogen de kost geven, vermits er altijd wel 'iets interessant' rondliep in het zwembad. De jongeman liep naar de kleedkamers en gooide zijn tas neer in een hokje. Hij deed de deur dicht en op slot zodat hij zich kon omkleden zonder gestoord te worden. Kledingstuk voor kledingstuk deed hij uit en plooide hij - zo net als een man dat kan - op en legde het op het bankje van het hokje. Hij trok zijn donkergrijze zwembroek aan en haalde een hand door zijn haar. Hij zag er best wel goed uit in zwemkledij. Basil had een mooi lichaam en door zijn van nature getinte huid zag hij er altijd een beetje zomers uit. De kerel verliet het hokje en besefte dat hij het niet van buitenaf kon sluiten, maar dat zijn kleren wel binnen lagen. Hij liep terug naar binnen en haalde een stift uit zijn tas. In het groot schreef hij op de buitenkant van de deur "bezet, zoek verdomme een ander hokje". Hij schoof de stift onder de deur door terug naar binnen en begaf zich naar de rand van het zwembad. Onderweg duwde hij een meisje in het zwembad dat op de rand van het zwembad stond te staan, en daarna ging hij op de rand zitten zodat zijn voeten in het water hingen. Bas geloofde er in dat vandaag interessant zou zijn.

OOC: @Tári

Nadat de jongeman op de deur van een van de hokjes geschreven had dat het bezet was, begaf hij zich naar de rand van het zwembad. Zijn handdoek had hij op een ligstoel gelegd, zoals wel meerdere studenten dat deden. Eigenlijk was het zetels inpalmen ook al lag je er helemaal niet, maar dat interesseerde Basil niet zo. Hij zou zelfs meerdere stoelen bekleden met handdoeken als hij kon, gewoon om dwars te liggen. Hij zag dat op de rand van het zwembad een meisje stond te dartelen. Ze had best een mooie bikini aan, Bas zag de kleur graag, maar dat veranderde er niets aan dat hij al lang besloten had wat hij ging doen met het meisje met de witte haren. Toen hij zijn handen tegen haar schouderbladen zette, zag hij dat ze littekens op haar rug had, maar dat ontsnapte alweer direct aan zijn gedachten. Misschien zou hij er later nog wel aan terugdenken. De kerel ging zitten op de rand van het zwembad en liet zijn benen in het water hangen. Hij keek naar de plaats waar het meisje in het water verdwenen was. Ze kwam boven en begon te proesten. "Hou je adem dan ook in als je onder gaat", mompelde hij in zichzelf, maar hij wist niet of het geluid haar oren zou bereiken vermits te aan het proesten was en er redelijk veel omgevingsgeluid was. Toen ze oke leek, draaide ze zich richting hem en keek hem aan. Als blikken konden doden was hij waarschijnlijk daar ter plaatse neergevallen. ‘Is het nou echt nodig om iemand het water in te duwen? Heb je niks beters te doen?’ Hij kwam terug op zijn gedachte van eerder; ze was nog niet oke. Haar stem sloeg enkele maal over en het was duidelijk dat ze nog niet bekomen was van haar duik. Een scheve lach verscheen op zijn gezicht. Haar woede vond hij wel grappig. Bas keek toe hoe ze de rand greep en zich optrok. Terwijl draaide ze haar lichaam, wat hij ergens wel indrukwekkend vond omdat hij dacht dat ze eerst terug in het water zou vallen. ‘En dan nota bene nog een meid ook, lekker dapper van je enzo.’ Hij knikte glimlachend en keek haar aan, ook al keek zij nog altijd ontzettend kwaad. "Je stond daar maar te twijfelen, dacht dat ik je wel een handje kon helpen." Schijnheilig, dat was hij wel. "Je zou me moeten bedanken!" Hij lachte vriendelijk naar haar, maar oprecht was het niet helemaal. Het zwembad was niet heel erg diep op de plaats waar ze zaten, dus als hij er in zou springen zou hij nog wel recht kunnen staan. Hij was dan ook wel een goede tien centimeter groter dan het meisje, kon hij oordelen nu ze naast elkaar zaten. Basil liet zich het water in zakken en stak nonchalant en zogezegd beleefd zijn hand naar haar uit. "Mevrouw, kan ik u helpen om u op een deftige manier het water in te krijgen?"