Met rustige passen, een verre blik en zijn haar wat warrig.. liep Drake door de gang. Sommige keken hem aan, hij negeerde ze. Zijn handen hingen in de zakken van zijn zwartwitte jas en hij zou zich wat moeten haasten. Dit deed hij niet, liep gewoon rustig op zijn eigen tempo, eigen weg. Hij vertikte het om voor hem op te schieten. Hij liep de deur door het pad af en voelde het grind onder zijn voeten knerpen. Het zwarte haar hing voor zijn oranje ogen terwijl ze voor hem uitkeken. Hij was onderweg naar de waterval. Drake zou daar les krijgen van Iro sinds een lange tijd. Hij sprak de man buiten zijn lessen van amper tot niet. Wel had hij hem nog door de slagroom zien ploeteren tijdens het voedselgevecht. Beter gezegd, voedseldrama. Drake wist nog steeds niet welke straf hij ervoor zou krijgen en tot die tijd boeide het hem ook niet.  Hij liep het pad af, het bos door en voelde een koude bries zijn nek strelen. Hij sidderde even. Het fijne was dat het ergste van de winter wel voorbij leek te zijn. Toch was de jongen er geen fan van. Net zoals dat hij geen fan was van het idee dat hij nu weer les had van Iro. Hij had ondertussen misschien wel wat meer respect gekregen voor Iro, maar het was bizar wat de vorige les teweeg had gebracht. Toen Drake eraan terug dacht verscheen er een frons op zijn gezicht. De jongen slikte bij de herinnering aan Chain. Misschien was voor velen de ziel.. een krachtig iets. Bij Drake had dit een ander effect. Dit kwam doordat de ziel van Drake zelf verknipt was, misbruikt zoals hij zelf ooit geweest was. Hij keek naar de grond, de jongen vond het moeilijk om over na te denken. Misschien was dat ook wel de reden dat Drake hem nog niet aan iemand in het openbaar had laten zien. Hij liep niet met Drake mee zoals Theneras dat bij zijn Soulbeast deed. Het was wel het laatste waar Drake op zat te wachten. Een eng wezen wat mensen zou afschrikken vond Drake niet erg, maar het klein idee dat.. de hele school een vermoedden kon krijgen van.. De gedachte alleen al maakte hem missenlijk. Tot die tijd zou hij Chain eerst krachtiger moeten maken, voordat de zwaktes van het beest waren weg gepoetst. Misschien had hij ook daarom wel ingestemd met deze les. Hij wilde Chain voor meer gebruiken dan een demon in zijn hoofd. Meer dan Theneras midden in de nacht de stuipen op het lijf jagen, al was dat wel erg leuk geweest. Nee.. hij wilde Chain kunnen inzetten in gevechten, hij wilde kunnen laten zien in de arena hoe sterk zijn ziel was en dat er niet mee viel te spotten. Want ondanks dat het een getraumatiseerde ziel was met vele wonden... hij was bizar sterk. Misschien was dat ook wel de reden waarom Drake die eerste les zoveel moeite met hem had, de reden hoe Drake zichzelf elke dag weer uit bed kon hijsen. Daar was hij. Drake zag de man in de verte al bij de waterval staan samen met zijn geliefde puppet. Het wezen zat op een rots naast Iro. Drake kwam aanlopen langs de oever van het kleine riviertje waar de waterval op uitmondde. Hierdoor kon Iro hem ook zien, terwijl hij aan kwam lopen. De blik van Drake was gesloten en neutraal als altijd. ''Morning, Present.'' sprak de jongen kortaf waarna hij de docent rustig aankeek.

Drake keek in het water terwijl hij er langs liep. Het oppervlak en vlak langs de rand was er nog wel te zien, wat er zich verschool. Waterplanten, wat kroos dat op het oppervlak dreef en zo ook sommige insecten. Het waren de kleine dingetjes, de simpele elementen die naar boven dreven. Gesprekken over het weer, de sleutel die je kwijt bent of die koffie die je bij de bar koopt. De rivier leek overzichtelijk aan de randen en van een afstand.. pas als je beter keek en je aandacht hier aan gaf zag je meer. In het midden en hoe dieper leek het water zwart. Het was donker en geheimzinnig, geen idee van de diepte en de monsters die zich er in verscholen. De monsterlijke vissen en in een magische wereld.. wat nog meer. Je wist niet wat je kon verwachten, totdat je er in zou springen. Durfde je de sprong of zou je eerst voorzichtig gaan hengelen? Voetje baden, maar jezelf helemaal onder dompelen leek wel erg heftig. Daarbij was het ook nog de vraag of het water je wel toe liet. Was het niet giftig van de blauwalg? Lag er ijs op en zou je onderkoeld raken? Wist je zeker dat er geen gekke stromingen waren die je mee konden trekken? Het leven, spring je er in of blijf je veilig op de oever? De vergelijking kon je ook maken met hoe Drake in elkaar zat. Hij was een rivier die hij goed verscholen had achter puntige rotsen. Wanneer je erbij komt heb je grote kans om mee getrokken te worden door een monster.. zo ook Chain. Chain was voor Drake de verbeelding van schaamte. Hij schaamde zich nog altijd zo diep voor alles wat hem gebeurd was in die tijd. Hij wilde er echt niet aan terug denken, maar toch kreeg Chain het voor elkaar. Ach.. dat is hoe onverwerkte trauma's nou eenmaal werken. Als je ze niet goed verwerkt.. dan komen ze tien keer zo hard terug. Pas dan besef je wat een shit je doorheen moet, terwijl als je dat eerder had gedaan.. ach, zijn opvangnet was ook niet groot geweest.

Drake keek Iro aan toen hij voor hem stond. De oranje ogen keken kalm naar zijn docent en na het verkondigen van zijn presentie wachtte Drake geduldig op antwoord. 'Mooi, dan kunnen we meteen beginnen. Heb je Chain ook bij je?' vroeg Iro. Drake slikte even bij de vraag en keek weg naar de rivier. ''Ja. Hij is er altijd right.'' sprak Drake kalm en bijna ijzig, alsof hij er eigelijk niet blij mee was. Drake snoof diep en enkele seconden later hoorde je geluid. Vanuit de schaduwen in het bos kwam Chain aanlopen. Het wezen keek eerst Drake aan, het wauwelde wat. Daarna keek hij Iro aan en zijn schaduwwezen. Toen het wezen notie had genomen van wie er waren, kwam het dichterbij. Met elke stap hoorde je het gerinkel van zijn kettingen. De zwaarste leunde op de grond en lieten sporen achter in het dorre gras. Drake beet even op zijn lip, hij had hier nog minder zin in dan hij zich van tevoren had voorgesteld. ''Okey. En wat is de bedoeling?'' sprak Drake, zijn soulbeast of docent niet aankijkend. Hij voelde de wind door zijn haren gaan. Het voordeel was nu op zijn minst dat hij Chain onder controle had en dat hij al meer van hem af wist dan eerst, maar het liefst haalde hij het wezen niet tevoorschijn. Dat terwijl hij met het inschrijven van de eerste les iets anders had gedacht. Drake had verwacht dat hij een vet monster zou krijgen dat bijvoorbeeld op een leeuw of draak zou lijken, iets wat anderen kon imponeren en jaloers maken. Het tegendeel was hem bewezen, want Drake had nou eenmaal een gecompliceerde ziel.. dus zo ook een gecompliceerde soulbeast.