Ze had breed geglimlacht en gezegd dat ze natuurlijk wist dat ze in de kleeedkamers van de jongens stond. Ze vond het wel komisch hoe de jongen er niets om leek te geven dat ze hier was. Sneu langs één kant, ze had wel een snulletje willen zien binnenkomen, zo een die zich niet meer durfde te bewegen zodra hij een vrouw zag, maar dit was ook wel leuk langs de andere kant. Het was een soort uitdaging. Ze stak haar hand uit naar de grote jongen en stelde zich voor als Caraphernelia. Ze was het gewoon. Haar echte naam was dan misschien wel Cara, maar ze was zo gewoon geworden aan haar 'stagename', plus ze stelde zich nooit voor als Cara. Hij herhaalde haar naam en schudde haar flink de hand. Strerke jongeman, mooi gebouwd, getekend lichaam door littekens. Vond ze altijd fijn om bij in de buurt te staan. Ook al werden handen als ze nat waren wel wat zachter, het was duidelijk dat de jongen met de ferme hand ook ruwe handen had, in tegenstelling tot Cara die erg zachte, fijne handen had met lange, smalle vingers. ”Kagura”, zei hij, en ze glimlachte liefjes. Ook hij leek het allemaal wel amusant te vinden. Hé, dat mocht toch ook? Ze wist natuurlijk niet met hoeveel vrouwelijke studenten hij contact had, maar als ze helemaal joviaal kwameen doen tegen je, naaakt in een douche, dan was dat altijd wel leuk, toch? Kagura draaide zich terug naar de straal van zijn douche, en Cara stapte ook wat opzij om onder de douche naast hem te gaan staan. De jongedame waste haar haar uit, en deed er een ander productje op waardoor ze het zodadelijk beter kon kammen, zonder de knopen. ”Dus Cara.” Ze snapte dat een akorting vaan haar artiestennaam gewoon terug haar geboortenaam werd, en ze had zich er over heen gezet. Vroeger stoorde het haar, nu zeiden mensen maar wat ze wouden. Ze was meer gewoon aan "dat meisje van plezier" dus een echte naam krijgen was nog wel eens leuk. Kon ze zijn naam ook afkorten? Kagu? Gura? ”Doe je dit wel vaker?” Ze keek hem zogezegd verbouwereerd aan. ”En heb je nog meer verrassingen in peto?” Ze grinnikte en spoelde eerst haar haar uit zonder wat te zeggen, nadat ze de knopen er uit gekamd had. Cara ging vlak bij hem staan, en legde haar handen op zijn schouders om hem wat naar onder te trekken. Ze ging op haar tenen staan en bracht haar lippen naar Kagura's oor. "Ik doe dit vaker. En verrassingen? Wie weet", fluisterde ze waarna ze een dikke kus op zijn wang drukte en terug heupwiegend naar de douche toe liep waar ze eerst gestaan had, zo'n drie meter verder dan de jongeman zelf. "Hou je van verrassingen?"

Ze was ontzettend blij met haar idee om hier te komen douchen. Dit was de interessantste ontmoeten die ze in maanden met een andere student gehad had, en het was ook leuk meegenomen dat hij wel knap was. Hij had haar gevraagd of ze dit wel vaker deed, en even had ze verbouwereerd gekeken om zichzelf een braver imago aan te smeren, maar ze wist echt wel van zichzelf dat dit normale bezigheden waren voor haar. Ze was niet zelfingenomen, maar ze was blij met haar lichaam en voelde zich goed in haar vel. Dat moest ook wel met haar 'beroep'. Als je je niet goed in je vel voelde, en je dan je lichaam moest verkopen, dan zou het sowieso slecht eindigen omdat je je dan niet voor de volle honderd procent kan geven. Caraphernelia was naar Kagura toe gelopen, en zag dat hij zijn ogen weer opende toen ze kort tegen hem aan stond. Hij keek in haar ogen toen ze haar handen op zijn schouders legde. Hij leunde naar voren - en daar was ze blij om, want als hij terugtrok, was haar goede dag verpest geweest - en het meisje fluisterde dat ze dit vaker deed en beantwoordde de vraag of ze meer verrassingen in peto had met een vaag, onduidelijk antwoord, maar ze gaf een duidelijk antwoord door een natte douchekus op zijn wang te drukken voor ze heupwiegend terug naar haar eerste doucheplaats liep. Ze hoorde dat hij een soort grommend geluid maakte, maar ze wist dat het als lach bedoeld was, en dat vond ze ook ontzettend komisch. Een grommende lach had net haar actie zeven keer beter gemaakt. De jongedame met de piercings in haar gezicht had zich richting de jongen gedraaid en gevraagd of hij van verrassingen hield. Ze keek toe hoe hij zijn handen door zijn haar haalde, want hij leek niet direct antwoord te gaan geven. Ze draaide zich naar de witte muur toe en liet het water al haar zonden en nare gedachten wegspoelen. Niet dat ze er veel van had. Haar make up was helemala weggespoeld, maar gelukkig waren er geen restjes op haar gezicht blijven hangen. Kagura's voetstappen waren duidelijk hoorbaar in de douche, en ze voelde hoe hij zijn kin in de komma van haar schouder legde. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Vooral omdat dit een soort 'liefdevolle' aanraking was die ze echt al heel lang niet meer gevoeld had, sinds haar eerste vriendje. De mannen waarmee ze nu sliep misbruikten haar lichaam en lieten haar dan geld na. Die deden niet aan iets simpels als met hun kin op haar schouder leunen. Toch liet ze het haar niet meeslepen. Ze had geleerd haar emoties goed te controleren. ”Hangt er van af, wat de verrassing is”, sprak hij. Cara grinnikte, en de grote jongen haalde zijn kin van haar schouder af, en liet een van zijn vingers door haar natte haar glijden. Hij besloot tegen de muur te leunen, en het meisje keerde zich zijn richting op met haar gezicht. ”Zin om samen te sporten?” Haar grote, mooie lieve-meisjes-ogen vonden zijn blik, en ze zag hoe geamuseerd hij er uit zag. Voor één enkele tel schoot er angst door haar hoofd, omdat ze had leren denken aan dat woorden soms meerdere betekenissen en achterliggende situaties bezaten. De angst verdween omdat ze toen besefte dat haar echt helemaal niets kon overkomen dat haar ook maar een beetje neer kon halen in haar leven. "Natuurlijk, daarom kom je naar een gymzaal, toch?" Het meisje met het paarsige haar glimlachte breed en haalde een hand met zwarte nagels door haar haar. Ze leunde nu zelf ook tegen de muur op, terwijl ze schuin omhoog een blik op de jongen wierp. "Sporten we in de douches, in de kleedkamer of in de gymzaal zelf?" vroeg ze, nu zeker de dubbele mening in haar woorden subtiel proberen duidelijk te maken. Was het mis dat ze dit deed? Misschien. Maar ze had Kagura ook wel op haar 'to bang'- list gezet zodra ze hem zag, en je wist maar nooit waar deze dag vol verrassingen heen kon gaan. Ze deed alle soorten lichaamsbeweging graag. Ook effectief sporten. Met een glimlach die haar afwachtende gelaat sierde, liet ze Kagura zijn tijd nemen.

De jongen had gevraagd of ze zouden gaan sporten, en Caraphernelia had geantwoord dat je daarvoor dus naar een gymzaal kwam. Hij maalte een geluidje, waaruit ze kon afleiden dat hij haar gelijk gaf zonder er veel woorden aan vuil te maken. Vond ze leuk. Een man van weinig woorden. Ze hield wel van een goed gesprek nu en dan, maar mannen zeiden altijd de verkeerde dingen op het verkeerde moment. Een kalm, stil type was daarom wel aangenaam gezelschap. En zover had Kagura alleen nog maar slimme dingen op het juiste moment gezegd. Ze kwam eigenlijk niet zo vaak in de gymzaal, want zoals eerder gezegd gign ze liever zwemmen om haar bikini's (en lichaam) te showen, maar vandaga vond ze gymzaal ook wel leuk omdat ze haar lichaam al had kunnen showen voordat ze zelf moeite had moeten doen op een turntoestel. Ze wist dat achter de gordijnen, waar de berging van de gymzaal was, er veel gerookt en gehangen werd door de 'delinquente' studenten, en ze had er ook al rond gehangen, maar niet gerookt. Ze rookte eigenlijk niet. Alleen op gelegenheden. Als klanten er een aanbieden. En soms als een aantrekkelijke jongen haar er aanbood, dan zag ze het als een manier om snel in zijn buurt te komen.

Ze had gevraagd waar ze gingen sporten, en met twee van de locaties bedoelde ze iets helemaal anders dan de 'normale' lichaamsbeweging die ze zodadelijk in de gymzaal zouden doen. Basket, vollebal, lopen, toestelturnen. Het was niet compleet haar ding, maar ach. Ze zag dat Kagura's grijns gegroeid was, wat haar geamuseerd haar mondhoek deed ophalen. Cara was ook bij de muur gaan staan en wachtte geduldig op de jongen zijn antwoord. Ze had hem nu ondertussen wel door. Hij was traag om te antwoorden. Het was wel oké. Gaf hem een leuke vibe. Hij trok zich van de muur af en plaatste zijn handen naast iedere zijde van haar hoofd en leunde naar voren tot ze op ooghoogte waren. Dit moest een geweldig zich zijn voor anderen, maar ook voor haar, want ze kon nu god in zijn ogen kijken. Ogen vertelden altijd duizenden verhalen, plus Kagura had mooie ogen. Toen hij zijn neus tegen die van haar duwde, kon ze niet meer goed in zijn ogen kijken omdat het te kortbij was.  ”Laten we starten in de gym.” Ze trok zeer geamuseerd de al reeds opgetrokken mondhoek nog wat hoger. Poeslief wachtte ze op wat hij nog ging zeggen, want hij kwam korter naar haar toe. Hij had zijn lippen naar haar oor gebracht en fluisterde in haar oor. ”Ik ben er zeker van dat we daarna terug naar hier zullen komen.” De jongeman ging weer rechtstaan en verwijderde zich van de douches; hij liep richting de opening van de douches naar de kleedkamer. ”Je kunt er zeker van zijn dat ik je zal laten zweten.” Toen verliet hij de douches. Caraphernelia grijnsde terwijl ze haar douche dicht draaide. Ze maakte een vuist en bracht haar arm in een hoek van negentig graden naar boven, en bewoog haar arm snel naar onder omdat dit 'in the pocket' was. Ze zou hier nog plezier gaan beleven. "I just wanna make you sweat, just wanna make you sweat", zong ze zijn richting uit, voor ze in een oprechte lach schoot en ook de docuhes verliet.

Ze nam haar kleren van de grond, legde ze op haar tas die op een bank stond en haalde er een plooibaar haarspeldje uit. Ze liep naar de locker van een student en begon het slotje open te peuteren en het los te wrikken door het te doen klikken met haar speldje. Ze haalde een handdoek uit zijn locker, en deed het slotje toen weer mooi dicht, en gooide het haarspeldje terug in haar tas. Ze wist niet van welke jongen de locker was, maar ze had nu een handdoek. Ze wikkelde haarzelf er in en wrong haar haar uit. Vervolgens droogde ze zich af en droogde ze haar haar ook. Het meisje trok haar ondergoed weer aan, ook al kon je soms haar ondergoed niet eens ondergoed noemen door de beperkte hoeveelheid stof die er voor gebruikt was, of wàt voor stof. Kant, superdun en doorzichtig, etc. Deze waren gezellig zwart kant, net zoals haar BH. Ze trok haar gymkleding weer aan over haar ondergoed en deed haar make-up terug op terwijl ze op Kagura wachtte. Vervolgens keek ze hem aan. "Oké, wat doen we eerst?" vroeg ze, terwijl ze naar de deur van de kleedkamer liep en de gymzaal in verdween.

Ze had gevraagd wat ze eerst gingen doen, terwijl ze naar de gymzaal liep en op Kagura wachtte tot de deur van de kleedkamers achter hen dichtviel. Ze zag enkele studenten een rare blik werpen, omdat Cara zonder schaamte uit de kleedkamers van het verkeerde geslacht gekomen was. Opnieuw deed Kagura wat hij eerder ook al gedaan had: zwijgen voor hij antwoord gaf. Het deerde haar niet, ze had alle tijd van de wereld en de jongen mocht nadenken als hij dat wou. Nonchalant leunde de jongedame tegen de muur terwijl ze afwachtend voor zich uit keek. Van uit haar ooghoek zag ze dat de jongen zijn armen kruiste, en ze voelde hem naar haar kijken. Haar hoofd draaide ze zijn richtin uit, en ze fronste lichtjes om 'wat' te vragen. Hij liet zijn armen terug naast zich hangen en stapte op haar af. "Excuseer mij", sprak hij. Kagura leunde weer eens wat naar voren en tilde har op met één arm onder haar knieholtes en één arm achter haar rug. Ze slaakte een klein gilletje omdat ze het niet had zien aankomen. Nadat de jongen haar een eindje in de lucht gegooid had, sloeg ze haar armen om zijn nek en keek hem gemaakt-boos aan. Hij zette haar niet neer, en het maakte haar ook bijzonder weinig uit. Ze hing hier wel gezellig. Het was duidelijk at hij had geprobeerd te wegen hoeveel kilo's er aan haar lichaam hingen. Als hij het haar gewoon gevraagd had, had ze hem toch moeten verrassen met het getal drieënveertig. Aan de lage kant. ”Hoe goed ben je in klimmen?” Ze liet één van haar armen om zijn nek los zodat ze haar vinger nadenkend tegen haar lippen kon drukken. Ze volgde zijn knikje naar de klimmuur. ”Of heb je hoogtevrees?” Ze grinnikte en schudde nee. "Geen hoogtevrees. En ik heb het nog maar eens één enkele keer gedaan, maar ik vertrouw er op dat je me redt als ik val", zei ze plagerig, terwijl ze haar arm weer om zijn nek heen deed en met enkele plukjes van zijn haar begon te spelen.

Ze had ingestemd met het idee om te gaan muurklimmen. Ze vertelde Kagura, die haar opgetild had en haar nog steeds ophoog hield, dat ze het wel nog maar één keer gedaan had. Ze zei ook dat ze er op vertrouwde dat hij haar op zou vangen als ze zou vallen. ”Hangt er van af, van hoe hoog je valt.” Ze perste haar lippen weer nadenkend samen, en knikte toen. Oké, klonk allemaal goed genoeg. Ze had blijkbaar genoeg toestemming gegeven, want de grote jongen gooide haar over zijn schouder heen, en geamuseerd bewoog Cara haar benen enkele malen op en neer als een klein kind dat over de schouder heen gedragen werd. Ze was ontzettend kinderachtig als ze in het juiste gezelschap verkeerde, maar dat vond ze net leuk.

De jongen met het rodige haar zette haar neer bij de muur, en ze strekte zich direct uit. Haar schouders kraakten. Toen hij haar over zijn schouder gegooid had, had zijn schouder even in haar buik gedrukt, en ze voelde aan dat het een blauwe plek zou worden, maar dat vond ze niet erg. Het meisje hield van blauwe plekken. Esthetisch bevredigend vond ze ze. Hij leunde met een hand tegen de muur en keek toen naar haar. ”Met of zonder, uitrusting?” Ze wou antwoorden, maar toen de kerel direct ongeveer zo'n twee meter hoog de muur op klom zonder bescherming, besloot ze haar mond te houden en gewoon mee te doen, zonder bescherming. Caraphernelia keek omhoog en zag dat de jongen uitdagend keek. "Oh, daag je me uit, ja?" vroeg ze, met een lage stem die er op wees dat ze de uitdaging aannam. Behendig als een spin die over haar eigen spinnenweb heen loopt, klauterde Cara de muur op. De muur was zo'n tien meter hoog, want de gymzaal was niet enorm groot. Ze bleef hangen op de muur, zo'n halve meter hoger dan Kagura geklommen was. "Ik zei dat ik het maar één keer gedaan had, maar ik vergat te vermelden dat ik er toen ook verdomd goed in was." Weer een keer plagerig stak ze haar tong uit en klom nog een eindje hoger.