Hij zat op een van de daken van Starshine. Het was midden in de nacht en de jongen was via de toren van duistere magie op het dak geklommen. Kon het hem schelen of dit mocht? Nee. Hier op deze plek had hij uitzicht over een groot gedeelte van het kasteel zonder dat hij super hoog hoefde. Het was koud en gelukkig had de jongen zijn jas aan. Waarom hij hier zat was uit een soort verveling. Dit kwam doordat hij niet kon slapen. Het was vervelend, maar vaak had hij las van nachtmerries die zijn nachtrust kwamen terroriseren. Na al die tijd, zoveel jaren vol haat en verdriet? Hij had ergens toch gehoopt dat ze wel over zouden zijn. Het leek hem zo fijn om gewoon een keer een nacht door te slapen. Hij hield de ketting met het vlammenbeedeltje in zijn hand vast. Het ving af en toe het licht van de maan op en zo speelde hij er ook een beetje mee. Eigelijk was het een mooi beeld hoe hij daar zo zat, de gitzwarte dagen, je zag hem in contouren door het schijnsel van de maan die in de lucht hing, hij was bijna vol. Drake vroeg zich af waarom zijn emoties opeens zo sterk waren. Misschien had het ook wel te maken met het feit dat kerst voor de deur stond. Kerst bij hem thuis als klein kind had hij verafschuwd en toen hij op Sint. Montgomery zat hadden ze altijd super netjes moeten kleden van Vyndi, waarna ze dingen volgends de etiketten moesten doen. Het leukste van kerst was dan dat hij Hayden en Gilbert tenminste nog lol hadden in de avond. Eerst de kast met sloten waar de alchohol in stond. Hayden kon het open maken met een wapen. Daarna alles er uit grijpen, bij de keuken eten grijpen en dan naar hun kamer smokkelen. De nachten dat ze zich helemaal blauw zopen maar de grooste lol met elkaar beleefden. Hij miste het heel erg en miste hen nog meer. Gilbert dood, Hayden thuis op Razen. Het waren zijn beste vrienden die hij ooit had gehad en had kunnen wensen. Ze hadden hem als klein kind gered an zijn pestkoppen en had voor het eerst in zijn leven vriendschap leren kennen. Hij keek op naar de sterren die fonkelde, planeten die op vele kilometers bij hen vandaan lagen. Drake slaakte een zucht en liet de ketting los waarna hij naar de kamers keek. Hij zat vlakbij de Dark magic etage, sommige hadden een klein balkon bij hun kamer. Er verscheen opeens een grijns op zijn smoel en stond op. ij sprong van het dak af en belandde op een van deze balkons. Deze zat met luiken pot dicht, dus hij sprong naar de volgende. Deze ook, volgende. Hey, deze had haar luik op een kiertje staan, zou het een meisje zijn en was ze dan thuis? Drake werd en 'blij' bij die gedachte. Expres pakte hij het luik en liet het kraken.

Ze had een zeer lange dag achter de rug. Gesprekken, gesprekken en meer gesprekken. Jodaline wist nu vrij wel zeker dat ze nooit terug had moeten komen naar Starshine. Aller eerst had ze een gesprek met haar dokter, die weer uren aan het zeiken was geweest. Daarna nog waarom ze terug was gekomen naar de school, iets dat voor haar ook weer te lang had geduurd. Na wikken en wegen had ze dan toch haar eigen kamer terug gekregen. Mee dat Jodaline dan ook weer in haar kamer was had ze gewacht tot het begon te schemeren, had alle ramen opengegooid om frisse lucht binnen te laten en was begonnen met het opnieuw inruimen van haar kasten.

Een uur. Één uur had Jodaline er over gedaan haar kasten in te ruimen. Niet dat er veel verschil tussen haar kleding zat. Witte hoodies, Witte broeken, Créme kleurige en bruine jasjes. En natuurlijk twee paar van haar donkerbruine kniehoge laarzen. Dat was vrijwel alles aan kleding en kleuren die ze had. Natuurlijk had ze ook een aantal zwarte dingen, voor al jasjes en hoodies waren dat. Niet meer, niet minder. Met een zucht haalde ze de stiek uit haar haren om er weer een knot van te maken, tot dat het luik bij het balkon kraakte. Natuurlijk kon dit de wind zijn, maar zo nieuwschierig als de blondine was liep ze naar het desbetreffende luik toe te lopen. Iets om iemand zijn hersens mee in te slaan had ze niet nodig, haar vuist was daar genoeg bij. Daar kon ze al aardig wat schade mee aanrichten. Met een niet al te zachte trap, trapte ze het luik open en sloeg haar armen over elkaar. Of de persoon, het dier of whatever er zat was al weg, of ze zou zelf moeten kijken. En dat laatste stond haar zeker niet aan, dus wachtte ze af. " Of je komt tevoorschijn, of ik kom je eigenhandig van het balkon aftrappen." Zei de blondine vol irritaite. En ze meende elk woord van wat ze zojuist had gezegd. Jodaline was iemand die zeven van die tien beloftes na zou komen. En dit was er wel een van.

Drake was met een handige techniek het balkon op geklommen. Alles en iedereen zou er vast schande van spreken en zijn broer zou zijn ogen draaien. Toch, was Drake nogal nieuwsgierig van aard. Zo keek hij graag naar mensen en hun gedrag, vond het iet erg om roddels aan te horen. Nu was het een urge die hem naar deze plek bracht, misschien was het ook niet toevallig dat dit een meisjes slaapkamer was.  Er stond een sluwe grijns op zijn gezicht toen hij haar schaduuw door de kamer zag gaan. Zo te zien was ze hier nog niet erg lang, want haar bewegingen gaven duidelijk aan dat ze uitpakte. Hij kon haar figuur zien door de gordijnen heen, Drake had de ogen van een kat op jacht. Hij volgde haar bewegingen, alles wat ze deed en be bewegingen die ze erbij maakte. Misschien stalkerig en gahhd wat was Drake een creep. Tell me something new. Hij had er weinig moeite mee om bij mensen in te breken, om de tuin te lijden en manipuleren. Hij zat op de rand van het stenen muurtje, met zijn knieën omhoog gehouden. Zijn handen hielden zich vast aan het steen. De luiken stonden nog half open, maar toen Drake zijn voet uitschoot, raakte hij deze per ongeluk. Shit. Hij wist dat ze deze kant op zou komen. Daarom dook hij weg onder het balkon, waar hij zich vasthield aan de stenen steunbalken. "Of je komt tevoorschijn, of ik kom je eigenhandig van het balkon aftrappen." hoorde hij haar zeggen. ''Ach.. zo drastisch hoef je toch ook niet gelijk te zijn?'' Terwijl het meisje haar balkon op was gelopen, had Drake zichzelf een weg naar de andere kant geklommen. Hij stond nu bij de open geslagen deur. Het was een goede harde trap had Drake gehoord. Er stond een sexy sluuw grijnsje op zijn gezicht. Hij grinnikte en keek het meisje aan, haalde een hand door zijn haren heen. ''Ik wilde je alleen.. verassen.'' sprak hij langzaam met zijn hoofd schuin. Hij voelde een koele wind langs zijn haren gaan, keek naar wie er voor hem stond. Ze was blond, had een mooi postuur en haar gezichtje was perfect. Precies een van de soort types die Drake leuk vond. Hij had haar al eerder in de gaten gehad en.. wilde haar dus verassen.

srry zo laat >.<