[E-Missie] Frolic Currents (Julian)

Frolic Currents

E-missie | Launching Platform | 5 points

"Verdorie, ik kan hier onmogelijk landen! Mini-cycloon Aaron weerhoudt mij en mijn co-piloten ervan om onze shuttles te grondvesten op onze eindbestemming. Zo kunnen we reizigers en nieuwe leerlingen niet afzetten. Help ons en verdrijf de cycloon die al dagen ronddoolt op het lanceringsplatform."

[E-Missie] Frolic Currents (Julian) F2u___black_swirled_stars___divider_by_leatenshi-d6u3vjl

Doel: Verdrijf mini-cycloon Aaron en stop hem in een glazen, afgesloten pot. Iemand met luchtmagie is gewenst!
Rang: E
Niveau: Recruit
Locatie: The Launching Platform
Team: Julian (Solo)
Reward: 50 [E-Missie] Frolic Currents (Julian) Kthsh0X

[E-Missie] Frolic Currents (Julian) Kthsh0X

+ 5 punten + een item

[E-Missie] Frolic Currents (Julian) Tornado

♥

[E-Missie] Frolic Currents (Julian) Tumblr_n147rnmdxt1qcexlbo1_500

Het is op een grijze zondagmorgen dat een jonge leergierige student onvrijwillig had besloten om een kort bezoek te maken aan zijn familie op Puffoon. Onvrijwillig in de zin dat het in principe zijn moeder was die zich zorgen maakte over hem en natuurlijk het fijne wilde weten over zijn eerste twee weken hier. Julian zag er tegen op, hij had niet veel te melden en dat was natuurlijk niet positief. Ze zouden vast weer een vinger naar hem wijzen en hem een stevige reprimande geven over hoe hij alleen maar binnen had gezeten met zijn neus in de boeken. Iets waar de meeste ouders blij mee zouden zijn werd afgekeurd door de Caito familie. Volgens hen liet hij het leven aan zich voorbij vliegen en zou hij zo nooit ontdekken wat er nog meer is buiten de wereld in zijn boeken. Kortom, het zou een lange dag worden. De weersvoorspellingen waren daar in ieder geval een stuk beter zo had hij gehoord van zijn vader, dan was er dus nog íets positiefs aan dit tripje.

In een slome tred wandelt hij de korte afstand van het kasteel naar het lanceringsplatform waar, als het goed is, zijn shuttle over een klein half uur zou vertrekken. Hij had verplicht zijn aankomsttijd aan zijn moeder moeten doorgeven, ze zou hem komen ophalen daar stond ze op. Al die moederliefde begon hem de keel uit te hangen, hoewel hij dat nooit recht in haar gezicht zou zeggen. In de verte kan Julian het lanceringsplatform al zien opdoemen waar het bijzonder druk is voor deze tijd van de dag. Misschien was er ergens een probleem met het systeem of heeft er een shuttle vertraging bedenkt hij zich.

Julian's angst wordt bevestigd wanneer hij voet binnen het lanceringsplatform zet. Een handje vol mensen staan zenuwachtig heen en weer te ijsberen en hier en daar zie je een geërgerde blik op iemand zijn gezicht. Vertraging observeert Julian met behulp van een van de magische borden, waardoor bij hem ook de moed lichtjes in zijn schoenen zakt. Onbepaalde tijd, dat klinkt als foute boel, soms zijn het ook een stelletje prutsers. Julian stapt naar de informatiebalie en informeert daar naar wat er aan de hand is. De jongen zucht diep en sluit kort zijn bloeddoorlopen ogen. Blijkbaar was hij niet de eerste geweest die die vraag gesteld had. Vertraging, antwoord de jongen simplistisch. Julian wijkt overigens niet van de informatiebalie en blijft de jongen aan staren met zijn zilveren ogen. De jongen zucht weer en wijst naar het platform. Een mini-cycloon, zegt hij. De shuttles kunnen niet landen, dus we zijn aan het wachten op iemand die de zaak kan fiksen. Julian knikt en stapt langs de balie door, naar de plek waar de jongen gewezen had.

Vlak bij de rand van het opstap platform kan Julian de cycloon al zien gaan. Het was in feite inderdaad een mini-cycloon, vooral in vergelijking met die die je op Puffoon wel eens tegen komt. Kalm stapt Julian onder het hekwerk door wat je hoort binnen te houden waarop een aantal mannetjes hem tegen houden. Het was gevaarlijk, hij mocht hier niet komen en iedereen diende geduldig te wachten tot er iemand komt om het op te lossen. Hij was al gebeld maar het kon misschien nog wel vier uur gaan duren. Julian rolt met zijn ogen en duwt de man voor zijn neus uit. Ik kan het voor je regelen, zegt Julian kalmpjes. Is het niet financieel gezien beter voor jullie als jullie weer eerder kunnen vliegen? Op Julian's woorden kijken de mannetjes elkaar aan, duidelijk twijfelend over wat ze moesten doen. Uiteindelijk knikt de linker waarop de rechter ook begint te knikken. Goed, ik neem aan dat jullie een pot hebben om hem in te doen? vraagt Julian aan een van hen. De rechter knikt en holt weg om een paar minuten later weer terug te komen, glazen pot in handen. Dan kon het nu echt beginnen, bedenkt Julian zich lichtelijk koortsachtig.

Kalm loopt Julian enkele meters richting Aaron, de dansende minicycloon observerend met zijn zilverwitte ogen. Hij was van klein formaat, maar zelfs op enkele meters afstand kon Julian zijn pure kracht voelen. Julian opent de glazen pot, de deksel in zijn zak stoppend, die zou hij later pas nodig hebben. Julian zoekt naar de magische energie die in de cycloon school, ergens was het hart, het oog en daar zou hij zijn luchtmagie op moeten focussen. Vanaf het moment dat Julian het oog heeft gevonden trekt hij de mini-cycloon met luchtmagie enkele meters naar hem toe, niet te dichtbij, maar enkele meters. Hoewel Julian's intentie vier meter was schuift de cycloon echter maar 3. Met andere woorden, Julian's krachten waren iets meer dan helft van de minicycloon. De afstand van de pot en de cycloon was nu nog maar zes a zeven meter, wat zou betekenen dat hij Aaron nog twee keer zo'n zelfde luchtstoot moest geven om hem in de juiste positie te krijgen voor hem vanaf boven naar onder te duwen. Het is nu of nooit bedenkt Julian zich kalm waarna hij twee keer eenzelfde stoot als daarjuist geeft, de cycloon nu recht voor hem heeft en dan met alles wat hij heeft de cycloon naar onder duwt met behulp van zijn eigen onderontwikkelde luchtmagie. Door de plotse stress op zijn luchtmagie ontvouwen Julian zijn vederen vleugels, zo zwart als as, heftig wapperend in de windstoten van de cycloon. Net wanneer Julian denkt dat hij het moet opgeven komt er beweging in Aaron en schiet hij abrupt de pot in. Vliegensvlug vist Julian de deksel uit zijn zak en ramt die op de pot neer. Dat scheelde niet veel bedenkt Julian zich, zijn gezicht nog even kalm als daarvoor, hoewel een druppel zweet langs zijn slaap naar beneden dwarrelt.

Julian pakt de glazen pot van de vloer af en seint met zijn arm in de lucht naar de rondvliegende shuttles dat de kust weer veilig is om te landen. Zelf loopt Julian richting de twee mannetjes van even daarvoor die tevreden komen aangerend. Je actie was stom, maar tegelijkertijd retegoed. vertelt de rechter die zojuist aan de linkerkant stond. Julian knikt enkel en dumpt de pot in een van hun armen. Hij had geen tijd voor te veel complimentjes, hij had tenslotte een shuttle richting Puffoon om te halen. Te veel complimentjes was sowieso niet goed voor zijn al narcistische zelf, daar zou zijn ego veel te groot van worden.
Hoop dat dit zo goed is? anders hoor ik het natuurlijk graag!

» [E-Missie] Frolic Currents (Oliver)
» [E-Missie] Frolic Currents (Syrax)
» [E-Missie] Frolic Currents (Kyna)
» [E-Missie] Frolic Currents (Hayden)
» [E-Missie] Frolic Currents (Penny)

[E-Missie] Frolic Currents (Julian)

[E-Missie] Frolic Currents (Julian)

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen