Het water was heerlijk zoals altijd, maar toch moest ze er ooit weer uit om weer droog te worden. Niet dat ze last had van het water, nog van de kou of de hitte. Shyvana was dan wel eigenlijk een ijs draak, maar alle draken hadden weinig last van het weer of de plekken waar ze graag kwamen. Maar elke draak bezat ook zo zijn zwakheden tegenover de andere elementen. Ze zwom naar het water oppervlak en barstte deze open in duizenden water druppels. Daarna spreiden ze haar vleugels en rees hoger en hoger met elke slag van haar machtige vleugels Tot ze de juiste hoogte had gewonnen. Daarna vloog ze richting het grasveld om daar lekker in het gras te gaan liggen zonnen. De meeste leerlingen waren nu wel aan haar normale verschijning gewend geraakt, maar er waren er hier en daar nog wel een paar leerlingen die haar na keken. Veel trok ze zich er niet van aan. Ze vloog graag en vaak als het even kon, maar als Tyr haar nodig had dan was Shyvana er voor hem, verder stond ze vrij om te gaan en te staan waar ze wilde. En met het verzoek van Aiden om zo nu en dan met zijn draken troepen zo nu en dan te stuntvliegen om hen wat ontspanning te bezorgen. Daar had ze maar al te graag ja op gezegd. Dan voelde ze zich niet langer eenzaam meer, hoewel Aiden en Yleah haar beloofd hadden uit te vissen waar de eieren van haar volk waren gebleven? Ze bad dat de jongen die uit de eieren waren gekomen het wel overleefd hadden en zo ja voor nakomelingen hadden gezorgd? Dit was allemaal nog vaag en onzeker. Shy zetten de landing in en toen haar poten de grond raakte ging ze meteen lekker lang en lui in de zon liggen op haar buik en spreiden haar vleugels zo dat ze de optimale energie van de zon op haar grote lichaam viel. Ze had echter niet verwacht snel bezoek te gaan krijgen van een andere adviseur. Maar erg zou Shyvana dat niet vinden.
(Dyonsius)