De schaduwen in het donkere bos deden hem goed. Het was er rustig en niet te zonnig maar wel lekker warm. Het voordeel van deze plek was onder andere dat hij minder goed gekleed hoefde ter bescherming van de zon. Zoals zijn hoed, op had hij hem niet maar mee wel. En hij voelde zich op zijn gemak hier, op deze plek. Revas liep hier ook ergens rond, aan het jagen hoogstwaarschijnlijk. Hij voelde zijn soul beast's aanwezigheid, dus erg ver kon hij niet zijn. Niet dat hij ongerust was. Integendeel zelfs. Zijn blauwe ogen keken kort omhoog bij het horen van geritsel en hij zag net een ekster wegvliegen. Hij liet zijn ogen weer zakken en liep met rustige tred door, handen in zijn zakken. Zo liep hij verder om dan na een aantal meters nog langzamer te gaan lopen om dan vervolgens stil te gaan staan. Het onbehaaglijke gevoel van dat hij niet alleen was bekroop hem en hij keek even zo onopvallend mogelijk over zijn schouder. Zijn zintuigen en spieren stonden op scherp, iets wat moeilijk af te schudden was. Toch probeerde hij het door even diep in en uit te ademen. Echt ontspannen deed hij niet, maar het hielp enigzins. Hierna draaide hij zich om en versmalde zijn ogen lichtelijk. In echt gevaar kon hij haast niet zijn, het was vast een medeleerlingen of een dier of iets, en anders kon hij zich altijd nog verweren. Revas, die de verandering in Theneras zijn energie had gevoeld, liep heen en weer tussen de bomen door en hield ook alles in de gaten.

Aiden had net met Shyvana en zijn dragonforce gevlogen en gestunt en gedaan, waarna hij en Akuma graag een race hadden samen. Aiden veranderden in zijn Raaf vorm en begon Akuma uit te dagen waarna de draak en raaf over de velden van SSA vlogen. Na een korte tijd besloot Aiden om laag over het donkere bos the gaan vliegen, zodat ze samen de boomtoppen konden ontwijken. Plotseling zag Aiden ergens in het dark forest iemand lopen. "Zag jij daar net ook iemand lopen Aku? Let's check it out." zei Aiden waarna hij op Akuma haar rug ging zitten en terug veranderde in zijn mensen vorm. De twee landen in het bos en liepen rustig terug naar de plek waar ze net iemand zagen lopen. "Hallo? Iemand hier?" vroeg Aiden door de schaduwen, hij wist dat hij voorzichtig moest zijn in het donkere bos aangezien er veel minder fijne wezens konden zijn.

Het gevoel van bekeken te worden bleef maar aanhouden en het liet zijn nekharen overeind staan. Zijn blauwe ogen stonden helder, alert. Zijn oren vooralsnog gespitst. Revas ijsbeerde nog altijd tussen de bomen door, mopperend maar loyaal. De stem die via de schaduwen hem bereikte liet Theneras om zich heen kijken en hij voelde naar de energie van waar de onbekende stem vandaan was gekomen. De stem had mannelijk geklonken. Via de schaduwen, dus een dark magician. Een medeleerling of een demon die zich voordeed als medeleerling, al leek dat hem sterk. Want er was voor nu geen LM van de duistere magie en de stem van Iro herkende de jongen uit duizenden. Met de energie van de andere gepeild, reisde hij via shadow trip door de schaduwen, naar de bron van de stem. Hij stopte in de schaduw naast de jongen. En de draak. Theneras bekeek het tweetal en besloot daarna dat ze veilig leken. Een mede leerling met een badass draak. Langzaam stapte de blonde knul de schaduwen uit. 'Er is zeer zeker iemand hier.' sprak hij tegen de zwartharige jongen. Nog steeds niet volledig op zijn gemak, al was hij dat nooit bij onbekende personen. De draak trok zijn aandacht en hij keek er met een geïntrigeerd blik naar. Het beest was prachtig. Zijn licht blauwe ogen namen het grote toch wel intimiderende dier in zich op. 'Mooi dier.' mompelde hij, half terughoudend. Hierna keek hij de jongen weer aan en vanachter hem sprong Revas de schaduwen uit. Zijn licht roodgloeiende ogen keken het tweetal doordringend aan en na een handbeweging van zijn meester, ging hij zitten. Al nam het soul beast's stijve houding niet af.

Toen Aiden vroeg of er iemand was kreeg hij niet veel later antwoord. Aiden voelde beweging in de schaduwen, het voelde niet dreigend dus Aiden deed niet de moeite om zich klaar te maken voor een mogelijk gevecht. Kort daarna stapte er een blonde jonge uit de schaduwen. "Er is zeer zeker iemand hier" zei de jongen. Aiden keek hem even doordringend aan en zag dat de leerling zich niet echt op zijn gemak voelde, daardoor veranderde hij zijn houding naar iets wat vriendelijker was. "Mooi dier." zei de jongen. "Bedankt" zei Aiden rustig waarna hij naar Akuma keek. "Bedankt heer, u ziet er zelf ook niet verkeerd uit." zei Akuma mentaal tegen de jongen. Aiden voelde een andere energie hun kant op komen en kort daarna schoot er een soort wolf uit de schaduwen. Aiden kon zien dat het wezen bij de jongen hoorde aangezien het luisterde naar non-verbale commando's. "Is dat je soulbeast? Ziet er goed uit. Oh mijn naam is Aiden Youkai trouwens. Aangenaam." zei Aiden waarna hij Akuma mentaal vroeg om in een bracer the veranderen. Plotseling haalde Aiden iets uit de lucht, na wat magie was te zien dat hij twee koekjes had gepakt. "Jij ook een grens chocolate chip cookie?" vroeg hij beleefd.

Akuma bracer:

De zwartharige knul tegenover hem diens lichaamshouding veranderde naar een vriendelijkere houding. Theneras had hem gemeld dat hij er inderdaad was en had daarna een klein compliment gegeven over de draak, waarop de nog onbekende jongen een bedankje zei. De mentale stem die hierna klonk, en die echt niet van Revas afkomstig was, liet de blonde jongen lichtjes fronsen en knipperen met zijn ogen. Hierna richtte hij zijn blauwe ogen op de draak. Dan kwam de stem vast van de draak af. Hoe hij nu precies op die woorden moest reageren, dat wist hij niet precies. Het woord heer en het compliment waren hem vreemd. Daarom knikte hij maar enkel naar het grote dier. Vrij snel hierna voelde en zag hij Revas vanuit de schaduwen komen. Via een mentaal commando liet Theneras hem zitten. De jongen en de draak leken geen bedreiging. Toch was de schaduw wolf alert en op zijn hoede. Theneras keek even verrast bij het horen van de zwartharige zijn woorden die dus Aiden heette. 'Aah.. Ja. Revas is inderdaad mijn soul beast.' Gaf hij toe. 'Het lijkt me dat ik hieruit ook kan zeggen, dat jij zelf ook een soul beast heb?' vroeg hij Aiden, want hoe anders kon hij weten wat Revas was? 'Jouw soulbeast is niet je draak toch? Die... voelt anders.' Hij keek even vreemd toen de draak in kwestie veranderde in een bracer. 'What the...' mompelde hij zachtjes en hij keek even vragend. 'Wát is je draak? Geen umh.. gewoon dier, als ik dit zo zie.. of wel?' ging hij verder, de meeste ongemakkelijkheid even vergeten vanwege zijn nieuwsgierigheid. 'Oh, en ik heet Theneras.' zei hij daarna, toen hij zich bedacht dat hij zichzelf nog niet voorgesteld had. Aiden haalde iets uit de lucht, via magie zo te zien, waarna de andere jongen twee koekjes in zijn handen had, wie daarna vroeg of Theneras er ook eentje wilde. De blonde jongen knipperde even en twijfelde, voordat hij overstag ging want koekjes met chocolade. 'Thanks.' murmelde hij zachtjes in bedankje om dan een hapje te nemen.

"Aah.. Ja. Revas is inderdaad mijn soul beast." zei de blonde jongen. Aiden lachte als reactie waarna de jongen vroeg of Aiden ook een soulbeast had. Vervolgens vervolgde de jongen zijn vraag met: "Jouw soulbeast is niet je draak toch? Die... voelt anders.". Aiden keek even respectvol naar Akuma en zei: "Nee mijn draak is inderdaad niet mijn soulbeast. Als ik tegen haar had moeten vechten was ik binnen een paar tellen mors en mors dood. Al was dat ook bijna het geval met het vangen van mijn Soulbeast. Master Iro en ik werden verrast door een opstandige entiteit die me bijna vermoorde.". Vervolgens keek Aiden even naar beneden, grinnikte hij en keek hij Theneras aan terwijl er een hell gate opende achter Aiden waar Chronos (zijn soulbeast) uitstapte. Vervolgens ging hij naast Aiden staan en met zijn helder blauw schijnende ogen naar Theneras en Revas keek. "Goedendag Paladin Youkai, Goedendag heer." zei Chronos met een diepe stem tegen Aiden en Theneras.
Wat later liet veranderde Akuma in een bracer voor Aiden. Aiden lachte toen hij zag dat Theneras vragend keek. Ook hoorde Aiden Theneras: "What the..." zeggen. Aiden grinnikte en zei toen: "Mijn draak heet Akuma en ze is een 悪魔ドラゴン王女. Ik ken der al sinds ik 6 ben.". Vervolgens stelde de jongen zich voor als Theneras. "Aangenaam Theneras." zei Aiden. Waarna hij koekjes pakte en Theneras er een gaf. "Homemade, enjoy!" zei Aiden vriendelijk toen hij Theneras een koekje gaf.

Chronos (2 meter hoog):

De vraag die hij de ander had gesteld werd al vrij snel beantwoord en Theneras knikte en grinnikte zachtjes. Dat kwam hem bekend voor, hij en Iro hadden ongeveer hetzelfde meegemaakt in de verlaten Villa aan de rand van Oak's field. Dat kon hij zich nog als de dag van gisteren herinneren. Het was geen pretje geweest. 'Ja die.. wezens kunnen venijnig toehappen als ze willen.' beaamde hij. 'Revas was ook geen makkelijke, moet ik eerlijk bekennen.' Hierop mopperde de zwarte wolf hardop maar onverstaanbaar. Theneras verplaatste zijn blik kort naar zijn soul beast en toen hij weer opkeek zag hij net iets tevoorschijn komen. Het wezen groette hen beide. Wat het woord Paladin nou weer betekende, dat wist Theneras niet en hij mompelde het woord zachtjes na. Hij zou dat later altijd kunnen opzoeken in de bibliotheek. De blond harige Shadraan knikte een enkele keer naar het grote wezen, maar terug spreken deed hij niet. Het wezen was zo een 20 centimeter groter dan dat hijzelf was. De schaduw wolf staarde het andere soul beast van de ander en hij snoof. 'Ah..' bracht Theneras ietwat droogjes uit. 'Dus dat is jouw soul beast?' Dit was anders dan hij gewend was. Reaper en Revas waren beide een dier (in hun eerste vorm dan in ieder geval) En dat deze meteen hardop sprak, op een manier dat andere dan enkel hun meester het kon horen, was ook vrij nieuw. Revas had het eerlijk gezegd nog nooit gedaan en met Iro's soul beast had Theneras het pas eenmalig meegemaakt. Dat de grote draak hierna veranderde in een levenloos, zielloos iets. Of zo leek het tenminste. Het liet Theneras even vragend kijken en een kreet van verbazing en verwarring uitte. Hij hoorde Aiden grinniken en keek weer in de richting van de zwartharige knul die vertelde dat ze draak Akuma heette en dat het een.... iets was. Theneras knipperde even met zijn ogen. 'I don't know what that means..., Akuma is a what?' vroeg hij. Het was een woord wat hij niet herkende en niet goed kon na zeggen. Het klonk vreemd. 'Herhaal dat nog eens? En dan graag de Kovomakaanse of Shadraanse term.' Sprak hij hem, niet onvriendelijk, toe. Hij was gewoon nieuwsgierig en wilde het graag weten. Hierna stelde Theneras zich voor, want hij was tot de conclusie gekomen dat hij dit was vergeten te doen. Hij knikte eenmalig bij Aiden zijn "Aangenaam." Het chocolade koekje had hij hierna, met een lichte twijfel, aangepakt en een hap genomen. Het smaakte heerlijk, wat ook niet anders kon wat er zat chocolade in en het was zoet. Dus dan kon je er in de jongen zijn ogen niet heel erg de mist mee in gaan. Hij keek even verbaasd bij de jongen zijn woorden over dat ze zelf gemaakt waren. 'Ze smaken goed. Heb je ze meegenomen vanuit je huis dan?' vroeg hij hem om dan nogmaals een hapje te nemen. 'Of.. niet?' maakte hij zijn vraag af om dan het laatste beetje van het koekje op te eten en zijn handen af te kloppen.

Aiden grinnikte toen Theneras zei dat de wezens venijnig kunnen toe happen. "Hij moest eens weten wat er allemaal gebeurt was." dacht Aiden tot zichzelf. Toen Theneras zei dat Revas niet de makkelijkste was glimlachte Aiden en zei hij: "Ik had in het begin totaal geen idee hoe ik Chronos, mijn soulbeast, moest aan vliegen. Hij gebruikte dezelfde magie als ik zelf, en mijn zwaarden gingen door hem heen zonder schade te veroorzaken. Uiteindelijk heb ik het kunnen winnen door een dark matter wezen te vormen die Chronos moest afleiden.". Aiden had snel moeten denken bij de aanvaring met Chronos zeker door dat het soulbeast magie beheerde. Kort daarna verscheen Aiden zijn soulbeast en begroette deze de twee. "Je hoeft niet meteen mijn rang duidelijk te maken aan iedereen Chronos. Het is me opgevallen dat 悪魔のような位置 door veel mensen niet worden herkent. Misschien als je het echt zo graag duidelijk wil maken kan je me gewoon royal knight noemen, dat zegt meer mensen iets." zei Aiden tegen zijn soulbeast.
Aiden grinnikte weer toen Theneras hem vroeg of hij nog eens kon vertellen wat Akuma was aangezien hij het niet had begrepen. Echter vroeg Theneras deze keer ook of Aiden het in de kovomakaanse of shadraanse term kon zeggen. Aiden keek even naar zijn bracelet en glimlachte vervolgens keek hij Theneras met diep paarse ogen aan en zei hij: "I'll keep that a secret for now, I have to be cautious with her identity. I'll tell you if I discover you are to be trusted with important information. For now only Master Iro knows my dragon her true identity.".
Vervolgens had Aiden Theneras een koekje gegeven. Nadat hij had aangegeven dat ze homemade waren. Theneras gaf aan dat ze goed smaakte en vroeg of hij ze had meegenomen van thuis. Aiden krabde achter zijn oor en zei toen: "Min of meer, ik heb ze gisteravond gemaakt, en Akuma heeft ze gedurende de nacht in de gaten gehouden zodat ze niet zouden verbranden, waarna ze de koekjes in een privé opslag dimensie heeft gedaan. Fijn om te horen dat ze goed smaken. Het is een combinatie van het recept voor Novaanse vanille koekjes van Miss Aurora, en het recept voor Shadraanse chocolade koekjes van Master Iro.".
Aiden keek even om zich heen en vroeg toen: "Zou ik mogen vragen wat je naar het donkere bos heeft gebracht? Veel leerlingen vermijden deze plek het liefste, maar het lijkt erop dat jij je hier, net als ikzelf, prima op je gemak voelt.".

Theneras luisterde naar Aiden zijn verhaal over Chronos. Het was altijd interessant om te horen dat iedereen het anders aanpakte. 'Ik had twee pogingen nodig om het net goed te krijgen.. of ja, het was wel goed, maar meneer brak los. Ik heb hem toen moeten bedaren met veel en vaak te vermijden en de tweede keer dat ik hem onder het net vast had, lukte het mij om een van zijn tanden uit te slaan. Met een schaduw zweep, i might add.' vertelde hij. Grootste deel had hij het alleen moeten doen, doordat Iro toen afgeleid was door een ander schaduw wezen. Dus in dat opzicht, hadden hun verhalen wel iets gemeen. De volgende woorden van Aiden liet Theneras even vreemd kijken. Royal knight? Was deze gast een of andere rijkeluiskind? Theneras reageerde er niet op, het was ook niet op hem gericht natuurlijk. Hierna had hij gevraagd over wat Akuma precies was, en het antwoord was niet wat hij gehoopt had maar hij snapte het wel. Er waren ook dingen die hij deze jongen niet tot nooit zou vertellen en geheimen. Maar een handvol aan personen wisten alles van hem. Iro wist eigenlijk het meeste, hij was ook eigenlijk de enige die Theneras echt vertrouwde, en dan was er Drake. Die gast had hem aangekeken en op de een of andere manier gewoon geweten dat de achttien jarige Shadraan een ex Suasama lid was. Dat was... unfortunate en naar geweest. Maar gelukkig had die gast het niet doorverteld aan iemand en was het bij mutuele haat gebleven. 'Ik verzeker je, ik ben te vertrouwen.' glimlachte hij. Hij had nog wat toe willen voegen, maar bedacht zich en slikten zijn woorden in. 'Maar ik respecteer je besluit. Mocht je het ooit willen delen dan hoor ik het maar al te graag.' sprak hij zachtjes, nieuwsgierig en met zijn ogen gericht op de bracer. Het koekje wat Aiden hem hierna aanbood en smaakte goed. Theneras zijn vraag over waar deze gast die koekjes had gemaakt, liet hem zijn wenkbrauwen kort omhoog trekken en knikken. Hij zou binnenkort het recept wel vragen aan de dark magic docent. De blonde knul had al een recept voor koekjes, maar dat was voor een ander soort koekjes. De gene die je energie gaven. Het was er eentje die hij niet zou delen met iemand anders. Dat was een belofte die hij gemaakt had, en breken zou hij nooit doen. 'Via waar was je dan in beschikking tot en oven? Of heb je ze op een andere manier gebakken?' vroeg hij, ietwat confused maar nieuwsgierig. Hij snapte deze jongen soms niet helemaal, in de zin van dat hij vreemd was. Apart. Anders Het was... interessant om eens mee te maken. Een beetje irritant soms en ook wel.. leuk in de aparte manier. Maar vooral interessant. Het was eens een keer iets anders. De vraag van de jongen liet Theneras even rond kijken. Een aparte vraag, dat was het zeker. Maar het was niet een vraag waar hij geen antwoord op kon of op wilde geven. Zeer zeker niet. Hij had leuke herinneringen aan deze plek. Niet deze plek per se, maar het donkere bos in het algemeen, maar dat ging Aiden niets aan. 'Ik ben, net als jij, ook een magiër met duistere magie. Het is hier prettig, Ik voel me op mij gemak, het is hier rustig en de zon schijnt hier niet te erg plus het is hier lekker qua temperatuur. Niet te koud, zo zonder zon. Verder zijn er hier leuke diertjes en Revas kan hier jagen.' Vertelde hij de ander en hij glimlachte kort, heel voorzichtig. Het was een korte spier trek geweest in zijn rechtermondhoek.

Theneras vertelde hoe hij Revas had gevangen. Ah dus Theneras had ook twee keer nodig gehad. "Mijn shadow web ging de eerste keer dwars door chronos heen, plus chronos was erg sterk dus ik ben terug naar iro moeten gaan om even een plan te bedenken. Ach die van ons zijn gewoon sterker dan die van mensen die hem in een keer gevangen hebben!" zei Aiden lacherig. Toen Aiden aangaf dat hij Akuma haar identiteit niet gewoon in kovomakaans of shadraans zou zeggen gaf Theneras aan dat hij wel te vertrouwen was. "Tijdens mijn eerste dag hier heb ik gemerkt dat je daar niet zo snel van uit kan gaan. Wie weet ben jij wel net zo een type als die ene Drake, die eerst aardig doet en vervolgens vervelend doet wanneer je niet precies bent zoals hij je wil hebben." zei Aiden. Hij had het erg jammer gevonden dat Drake niet wat water bij de wijn had willen doen. Anders konden ze nu misschien wel samen door een deur heen. Toen Theneras zei dat hij Aiden zijn besluit respecteerde hoorde Aiden aan Theneras zijn stem dat er een zekere waarheid tot zijn woorden was. "Puur door de manier waarop je dat zei vertrouw ik je al meer. Voor nu is alles wat ik kan zeggen dat Akuma een speciale soort demoon is. Natuurlijk vertrouw ik erop dat je dit confidentieel houd. zei Aiden. Vervolgens vroeg Theneras via waar hij beschikking had tot een oven. "Gewoon in mijn apartementje." zei Aiden iet wat verward. Was het niet normaal om je eigen plek te hebben? Aiden had zelfs zitten denken om een bungalootje te huren in de buurt van Oak's field. Op Aiden zijn vraag wat Theneras hier deed gaf Theneras een geloofwaardig antwoord. "Ah ja snap ik goed!" zei Aiden waarna hij gegrom uit verschillende bosjes om hen heen hoorde komen.

(Als je wil mag jij beslissen wat er uit de bosjes komt.)

De woorden van Aiden lieten hem toch wel eventjes grijnzen. 'Dat is een mooie visie. Laten we daar maar vanuit gaan dan. Dat ze sterker zijn dan de andere.' Grinnikte hij zachtjes. Revas mopperde zachtjes. 'Ik bén sterker dan de rest en dan die uit de kluiten gewassen koe.' mopperde hij zachtjes. Mentaal zodat enkel de blonde knul het hoorde. Theneras schudde kort zijn hoofd en grijnsde naar de zwarte wolf. 'Vast en zeker.' Sprak hij hem toe, ietwat spot drijvend en sarcastisch. Haast plagend. Het schaduw dier gromde zachtjes en mopperde nog wat verder. Hierna spraken Theneras en Aiden verder waarna ze op een onderwerp over Akuma en de blonde Shadraan vroeg of hij het antwoord, of een woord daarvan in ieder geval, wilde herhalen in het Shadraans of Kovomakaans. De woorden van de zwartharige jongen lieten hem bijna lachen en hij maakte een half vies, half geamuseerd gezicht. 'Dan heb je er wel één. Die Drake.' Hij spuwde zijn naam alsof het vergif was. 'Hij en ik.. "klikken" ook niet.' Gaf hij naar alle eerlijkheid toe. Tot nu toe was elke interactie met die gast naar geweest. Na Aiden erop gewezen te hebben dat hijzelf echt wel te vertouwen was, gaf hij dan een antwoord. Het was meer dan eerst. De blonde jongen keek even verbaasd. 'Een.. Demon?' herhaalde hij. Tot nu toe waren zijn interacties met demonen niet echt goed geweest. Sure, je kon Revas en Reaper (en dan nu Chronos en Akuma) zien als een soort van demonen die oké waren. Maar de rest was toch negatief. En dan met name die krengen in de verlaten villa. Hij kon zich nog goed voor de geest halen hoe alle lichamen er bij hadden gelegen, wat zich er af had gespeeld vroeger, hoe er een kleintje zich aan Iro had gehecht en hem had laten bloeden, en hoe hij hard tegen een muur werd gegooid door de demonen die het zich hun huis noemde. Dat hij Shadow trip voor een tijd niet veilig had kunnen en durven te gebruiken (na dat advies van Iro) stond hem ook nog bij. Hij was niet bang geweest, maar leuk had hij het echt niet gevonden. De minder sterke demonen die op Shadra en in de kerkers van de school leefden, hadden niet een hele grote indruk achter gelaten. Wel iets, natuurlijk, maar minder dan die van het huis. Een random ijzige windvlaag liet een kleine rilling over zijn rug lopen. De koekjes hadden prima gesmaakt en na dat de vraag over waar Aiden ze had gemaakt, was beantwoord, keek Theneras hem voor een luttele seconde even verbaasd aan. Een appartementje? Juist. Wat een mens dus wel niet kon bereiken als je maar genoeg geld neer telde. ‘Je appartementje, juist ja.’ Sprak hij knikkend, op een manier die niet liet blijken dat hij er verbaasd over was. En stiekem ook wel een klein beetje jaloers. Hij wilde zelf ook een eigen appartementje, verdorie. De vraag van de ander trok hem uit zijn gedachtegang. Het was een vraag die hij eerlijk gezegd niet verwacht had, maar hij beantwoorde hem naar eerlijkheid. Op Aiden zijn antwoord reageerde hij niet. Half omdat hij niet precies wist hoe erop te reageren, dan kon hij de vraag nog terug kaatsen maar eerlijk gezegd was het een vraag die hij niet snel zou stellen. En dan was er nog het feit dat er een gegrom uit de bosjes klonk. Dat… klonk niet goed. En ook Revas had het opgepikt, stond met zijn oren gespitst, tanden ontbloot, grommend en ogen fel. Vanuit de donkerste hoekjes van de bosjes kwamen verschillende soorten schaduw wezens. Misschien een paar van die uit het oude huis waren gekomen? Zeker wist hij het niet, maar hun energie was zwaar aanwezig en sterk. Aangetrokken door Revas en zijn eigen energie? Hij had werkelijk geen idee. Maar het was niet goed dat ze hier nu waren. Hen bevechten was niet echt een optie. Het waren er te veel. Zijzelf waren in de minderheid. Iemand die snel opgaf, een gevecht snel uit de weg ging, was hij niet. Maar deze keer wel, want hij wilde nog leven. En ze waren ook nog maar leerlingen. ‘Yeah…Uuhh.. Let’s get out of here.’ Sprak hij op gebiedende wijze tegen Aiden. ‘We kunnen het niet tegen ze op nemen. Het zijn er te veel.’ Sprak hij waarschuwend, half bevelend, tegen Aiden. ‘Stoer doen en vechten is geen goede optie. Behalve als je erg gewond wil raken en naar de ziekenzaal wil. Or worse.’ Na deze woorden schoot hij wat magie af op de dichtstbijzijnde wezens, om ze toch op wat afstand te houden. Hierna schoot Revas op ze af, na het mentale commando gekregen te hebben. De wolf kon het wel eventjes aan. Het zou Theneras zelf en Aiden misschien wat extra tijd gunnen. ‘We moeten wel haast maken en niet via onze magie reizen. Te voet.’ Ging hij verder tegen Aiden, waarna hij met snelle passen begon te lopen. Hij zou het op een rennen zetten, zodra hij tussen de meest dikke fauna weg was. De bosjes, bomen, bloemen en planten maakte het manoeuvreren en rennen en het erg snelle lopen stukken moeilijker.

"Dat is een mooie visie. Laten we daar maar vanuit gaan dan. Dat ze sterker zijn dan de andere.". Aiden kon een glimlach niet verbergen. Aiden zag Theneras een half vies en half geamuseerd gezicht trekken toen hij Drake zijn naam uitsprak. "Dan heb je er wel één. Die Drake." zei Theneras. Aan de intonatie kon Aiden horen dat Theneras ook geen beste vrienden was met Drake, zijn vermoedens werden vervolgens bevestigt door dat Theneras zei dat hij en Drake niet klikten. Aiden lachte toen Theneras verbaasd bevestiging vroeg of hij goed gehoord had dat Aiden Akuma een demon noemde. "Een demon ja, hoewel het stereotype demon erg vervelend is, zijn er ook zat demonen die gewoon aardig kunnen zijn. Net zo goed als er mensen zijn die enorm achterbaks zijn." zei Aiden. Akuma stond op en keek even naar Aiden waarna ze een stap naar Theneras toe deed, haar op de zelfde hoogte als Theneras zijn hoofd hield en zei toen: "Wees gerust, ik hou niet van vechten en heb ook geen intentie om vijandig te zijn. Ik vertrouw erop dat je mijn identiteit wel geheim zal houden.". Vervolgens stapte Akuma weer naast Aiden en luisterde ze mee naar het gesprek van de twee.
Toen Aiden had aangegeven dat hij de koekjes gewoon in zijn appartement had gemaakte moest hij toch even lachen. De vraag van Theneras vond hij al bijzonder, aangezien het toch logisch was? Maar toen hij Theneras hoorde zeggen: "Je appartementje, juist ja." kreeg hij toch het gevoel dat dit misschien niet zo logisch was. "Is dat niet normaal op SSA? Dat je als leerling een appartementje hebt? ik weet dat er een aantal leerlingen zijn die gewoon een losse kamer hebben, maar der zijn er toch ook zat met een appartementje? of heb ik het dan fout?" vroeg Aiden.
Toen er gegrom klonk vanuit de bosjes zei Theneras dat ze maar moesten gaan. Aiden werd niet echt vrolijk van de gebiedende wijze van de jongen, maar hij bedoelde het waarschijnlijk niet verkeerd. Toen de jongen er ook nog eens boven op gooide dat stoer doen en vechten geen goede optie was schoot Aiden echter in de lach. "Ah vechten is dus stoer doen? Anyway, ik vind het prima om deze strijd niet aan te gaan." zei hij lachend. Direct na Aiden zijn woorden schoten Chronos en Revas tegelijk op het gegrom af. Aiden hoefde Chronos geen commando's te geven aangezien hij vertrouwde dat zijn soulbeast zelf de juiste acties zou nemen. "We moeten wel haast maken en niet via onze magie reizen. Te voet." zei Theneras. Aiden zuchtte toen Theneras met snelle passen begon te lopen. "Theneras, denk even na joh, ik heb hier een draak, waarom lopen als je ook kan vliegen?" lachte hij waarna hij op Akuma haar rug sprong en Akuma langs Theneras liet lopen. "Hop on!" zei Aiden lachend. Akuma hoefde niet echt moeite te doen om Theneras bij te houden en bleef rustig naast hem lopen tot hij een keuze zou maken.