Zijn eigelijk vieze schoenen banjerde over de stenen schoolvloer. Een sigaret was opgestoken waardoor er een rookpluimpje achter hem aan dwarrelde. Onderweg kwam Drake een jongere gast tegen waarbij hij de rook in het gezicht blies. Hij keek Drake boos aan en wild er wat van zeggen. Voordat hij dat kon doen zette Drake zijn vinger tegen zijn eigen lippen aan en grinnikte. Nu keek de andere jongen alleen maar disturbed. Drake lachte hem zacht uit door het rare gezicht. Hij liep door naar het lokaal. Het lokaal waar hij eigelijk voor het eerst moest nablijven, aangezien het de eerste keer is dat hij een aanvaring had met de docente licht magie. Een nieuwe trut die Drake niet mocht met haar sinaasappel haar. Echt een type wat Drake de kriebels bezorgde. Hij kon haar nu al niet uitstaan, dus had lopen rellen in haar klas. Iets met rare discussies starten en ruzie lopen zoeken, nog wat dingen waardoor ze niet echt erg gezellig was. Ach, Drake was nou eenmaal iemand die tot de grenzen ging en er dan het liefste overheen. Hij zag dat het lokaal nog los was en stapte naar binnen toe. Hij had geen tas bij zich, dus liet zich mooi gelijk op een stoel vallen, keek naar de tijd, veel hoefde hij ook niet uit te zitten, daarbij.. de vorige drie keer dat hij er een 'uitnodiging' voor had gehad, was hij ook al niet voor komen opdagen. Nu het bestuur ging dreigen met een verbod naar Oak's Field, had hij zich er dan toch naar gezet. Terwijl hij op de stoel zat, of eigelijk hing, nam hij een trekje van zijn sigaret. Hij wachtte tot de trut uiteindelijk liet zien.

De jongen keek een beetje dromerig het lokaal uit naar buiten toe. Het was een best mooie dag, de lucht was helder blauw met hier en daar wat wolkjes die voorbij dreven. In de verte bespeurde hij een vogel die langs vloog. De vleugels bewogen op een kalm ritme die hem ook een wat rustiger gevoel konden geven. De zon straalde helder op het terrein. Doordat hij eigelijk naast het raam zat kon hij dus ook daar wat van zien. Het was redelijk rustig omdat er op dit moment lessen waren. Het moment dat hij het lokaal had gezien, had Drake ook gezien dat er net een les klaar was. Een trekje van zijn sigaret. Het grappige was dat Drake het opviel dat de klas van deze docente ook niet erg groot was, het verbaasde hem eigelijk niet. De jongen tikte wat as uit het raam. Gevangen door de wind dwarrelde het weg de vergetelheid in. Drake merkte op dat hij opeens voetstappen hoorde die het lokaal binnen kwamen, je zou verwachten dat het zijn gezellige docente was. Toch bleek het niet zo te zijn, want de stappen klonken mannelijk. Langzaam draaide Drake zijn hoofd om naar de deur. Spierwit haar, groene ogen, zwarte kleren, slank tot bijna mager postuur. Zo te zien een leergierig type maar wilde dat liever niet laten blijken, geen vrolijk type. Zo te zien was hij zijn schoolboeken vergeten en wilde deze terug. Hij kon zelfs ontdekken dat deze gast zijn sigarettengeur niet onaangenaam vond, misschien rookte hij ook? Drake slikte en keek hem alleen onderzoekend aan. 'Laat me raden. Jij bent hier omdat je moet nablijven en strafwerk moet maken. Of je hebt een privé les. Maar dat lijkt me niet,' Drake glimlachte smalend. 'Nope, ik zit hier volledig voor mn eigen vermaak.' Zijn sarcasme droop er vanaf en Drake kon t niet laten m er zelfs wat arrogantie overheen te laten vloeien. 'En je lijkt me niet het type die gaat zitten wachten op een docent.' Drake fronste. ''Denk je?'' een tik met zijn vinger om nogmaals de as uit het raam te flikkeren, waarna hij een hijs nam. Toen de jongen het lokaal uit wilde lopen zag Drake dat iets hem tegenhield, al wist hij niet wat. Dit maakte Drake enkel weer nieuwsgieriger. ''Gaat jou dat wat aan, studiebol? Zo te zien kun jij ook niet zonder je boekjes.'' Hij haalde een hand door zijn haar. Hij zag hoe de jongen met zijn jasje bezig was, hij vond sowieso dat de jongen echt wel erg netjes gekleed was voor een normale schooldag. Vooral in contrast met de oude simpele vodden die Drake aan had, omhuld door zijn zwartwitte jas die hij ondertussen op zijn stoel had gehangen. Zwarte broek en schoenen met een egaal Bordeaux donkerrood shirt, zijn vlamketting hing er overheen en glinsterde wat in de zon. Hij keek de jongen strak aan. ''Je kloffie zit goed hoor.'' Hij gooide zijn schoenen op de tafel.

Drake zijn gehele houding, was wie hij wel vaker kon zijn. Een houding die je kon beschrijven als de uitdager. Zijn arrogantie, de spottende blik en bijna het touwtje wat hij rond het lichaam van de jongen kon spannen. Met welke koorden, welke zetten kon je deze persoon het best bespelen. Dit was een veel gestelde vraag van Drake Burned, die het heerlijk vond om mensen persoonlijk uit te testen. Hij had van die buien dat je hem echt niet kon uitstaan en liever de nek om draaide. Dat terwijl hij soms juist weer heel erg lief en zorgzaam kon zijn, niet dat er veel mensen waren die die kant van hem kende. Het waren meestal de meisjes. Dit soort types vond Drake soms misschien nog wel het interessantst om uit te pluizen. De stille types achteraf die toch zoveel te zeggen kunnen hebben, als ze maar wilde. Drake keek de jongen scherp aan. Ze hadden het er even over dat Drake nu niet het type was om op de docent te wachten, ach dan had hij dat alvast geraden. 'Het gaat mij niet echt aan nee. Ik ben ook niet echt in jou als persoon geïnteresseerd. Ik wilde je enkel mijn deductie.., mijn conclusie mededelen.' Sprak de jongen over of het hem wat aanging of Drake wel of niet op zijn docent ging zitten wachtten. 'En studiebol? Nee. Ik ben enkel wel gesteld dat mijn spullen netjes blijven, ook al zijn het boeken voor saaie en veel te simpele lessen als deze. Ik zou de op mijn kamer kunnen laten, ik heb ze overigens niet nodig. Ik bezit een stel hersenen waardoor boeken haast onnodig zijn. Zeker deze. Maar, aber im Gegensatz zu Ihnen, schrijf ik niet graag stom zinnige lijntjes tekst.' was de halve speech die de jongen tegen Drake verkondigde. Het enige wat Drake ondertussen deed, was dat hem was opgevallen dat er een stukje van zijn nagel los zat en dat er nu af probeerde te frunikken. Drake grinnikte zacht en keek de jongen uiteindelijk weer aan. ''Ohh, zo perfect. Alles tot in de detail uitgedacht en je zal wel de beste van de klas zijn hm? Drake maakte een honend geluid. 'Mijn kleding zit altijd goed, in contrast met wat jij aan hebt of "kloffie" hoe jij dat zo intellectueel noemde.' Als reactie op wat Drake over zijn kleding had gezegd. Drake deed overduidelijk álsof hij onder de indruk was en hief zijn beide handen. ''Hehehe, you think ya such a smart boy hm?'' er fonkelde een gemeen vlammetje in Drake zijn ogen, want bij elk woord daagde deze jongen hem meer uit. 'Je hebt, moet ik eerlijk bekennen, wel een smaak voor kleuren. Bordeaux rood en zwart. De kleding zelf valt zwaar tegen en je jas is ook niet passend. Maar Enfin.'  Drake deed net alsof hij iets telde en liet dat zien op zijn vingers. ''Hm, let's find out how many fucks, í give about your opinion. ohh, none.'' en hiermee wuifde hij de aantallen op zijn vingers weg. De jongen grinnikte gemeen. ''If you are actually ever did that, fuck.'' zei Drake met een plagende blik. Drake zag de reactie op het feit dat hij zijn schoenen op de tafel gegooid had. Heel lang was de jongen niet van plan te blijven. Drake zag hem het lokaal verlaten en Drake draaide met zijn ogen. Toch was dit mensje best interessant op een irritante manier en daarom besloot Drake nog niet klaar met hem te zijn. Hij stond op van zijn stoel, drukte de peuk uit tegen de schooltafel. Toen Drake de klas uit kwam, zag hij het figuur lopen. Binnen een paar seconden was Drake bij de jongen. Als een spin wist hij zich voor het zicht van de jongen te plaatsen. Er stond een smalende grijns op zijn gezicht. ''Hm, I get the feeling that you don't get out much boy. The name is Burned, Drake Burned.'' hij haalde een hand door zijn haar toen hij zijn naam uitsprak, waardoor het gebaar bijna sexy zou zijn voor elk meisje dat langs zou lopen.

'Zeer zeker. Betekend ook dat ík niet blijf zitten en eerder weg ben hier.' Drake draaide met zijn ogen. Betweeter, hij irriteerde zich steeds meer aan zijn houding. Wat was er mis met deze gast. ''Alsof ik niks weet hm? Ach.. never underestimate someone is that not what they say? '' 'Nein, nein, nein.' hoorde hij opeens met frustratie van de jongen klinken. Wat deze jongen echter niet wist was dat Drake hiervan moest slikken. Niet dat hij het nou zo dreigend vond. Meer omdat de woorden hem aan iemand deden denken. Iemand uit een ver verleden, die vloeiend duits sprak. Hij beweerde het ook altijd te zijn, hij had het vaak gesproken. Hierdoor kon Drake het ook een beetje verstaan en spreken. Hij sprak het echter nooit. Gilbert was zijn beste vriend geweest en zijn bijnaam was Prussia geweest voor een reden. Drake keek even weg, maar door de eigen frustratie van deze jongen had Raul dat toch niet in de gaten. 'Ik bén slim, dat is een feit. Meer is het niet.' ''Sure'' terwijl Drake vol duidelijk ongeloof de woorden uitsprak haalde hij zijn schouders op. 'Prachtig voor je. Als je er toch niets omgeeft kerel.. tschüss' Drake liet in zijn verdediging alleen een andere mening blijken. Hij was scherp en misschien voelde Drake het aan. Toch wist Drake het niet zeker, maar het leek Drake wel erg leuk om er op in te spelen. Hij keek de jongen uitdagend aan bij de vraag of hij het wel eens gedaan had. Mannen onder elkaar, dan kun je dat vragen toch? 'Waar komt deze vraag vandaan? Deze, vreemde, verandering in onderwerp?' sprak Raül toen hij zich weer had omgedraaid. Nee dus, was Drake zijn conclusie. Dit werd mooier en mooier, Drake zijn pesterige ogen fonkelde. ''Omdat het er op lijkt dat je wel een beurt kan gebruiken. Even je frustraties kwijt op een mooi meisje onder je, er is bijna niks mooiers hm?'' Drake grinnikte. 'Klinkt haast of je wilt vergelijken.. Mhh... Moet je ergens voor compenseren?. Je Ego is niet voor niets zo groot. Het moet immers de klap opvangen van een kleiner deel van je.'' Drake schoot in de lach. ''Ohh, aan compensatie zal het niet liggen. Ik ben ruim tevreden met wat mij gegeven is. Meerdere meiden op deze school ook.. trouwens.'' de jongen grijnsde. Probeerde hij hem net nou echt te 'dissen'? Dan moest je bij Drake echt van betere huizen komen. Maar de jongen was het lokaal uit gelopen. ho ho, wacht effe. Drake vond deze knul irritant, en toch wel weer interessant. Daarbij waren ze net bij een leuk gespreksonderwerp aangekomen! Drake vond het heerlijk om onzekerheid in mensen hun ogen te zien, dat ze niet wisten wat ze met hem aan moesten.

Daarom duurde het niet lang totdat Drake weer voor de neus van de blonde jongen stond. Dit maal stelde Drake zich ook voor. Het was enkel en alleen uit.. beleefdheid? 'Aangenaam Drake.' Drake grijnsde, alsof hij een spin langzaam de pootjes er af trok. Dit trekje van Drake was nou net wat hem niet leuk maakte als gezelschapspersoon. Hij bleef meestal doorgaan als de ander allang aangaf om te stoppen. Drake had daar echter echt schijt aan. 'Raül Liebert is de naam.' ahh, daar had Drake eindelijk zijn naam. Arme jongen, want Drake vergat nooit een gezicht nog naam. Daarom stond hij nu op de lijst en hij zou er niet meer weg gaan. Drake begreep allang dat Raül hem niet kon uitstaan, of dat hij gewoon bij hem weg wilde. Het nare was alleen dat Drake in een tipische Jenbui was. Gewoon vervelend doen om het vervelend doen, want hij verveelde zich. Net toen Drake weer wilde spreken om de stille vraag van Raül te beantwoorde werd hij afgeleid. Drake voelde namelijk iets aan zijn jas trekken, dit was hij niet gewend. Verbaasd keek Drake op en draaide hij zijn hoofd om. Vlak bij zijn reet stond een klein meisje aan zijn jas te trekken. Ze was minstens de helft van hoe groot hij was en had stijl blonde haartjes. Helderblauwe ogen keken zoekend naar hem omhoog. De jongen keek hoogste verbaast. Een frons op zijn gezicht verscheen toen ze er niet mee stopte. ''Hey. Stop daar eens mee?'' Dat deed ze niet. Ze begon wel te praten. ''Meneer.. ik- ik ben mijn mama kwijt.. en ik weet de weg niet meer.'' Hoh shit. Drake voelde zijn nekharen overeind gaan. Waarom nu? Waarom hij? Drake keek Raül aan. ''Ken jij dit kind?'' vroeg hij, wat ongemakkelijk naar het kind kijkend. ''IK HEET SOPHIA!!'' schreeuwde het meisje. Drake schrok er van en dook verschrikt wat van haar weg. Het was overduidelijk dat Drake niet goed kon omgaan met kinderen. Hij slikte even en keek ernaar alsof hij het ter plekke de luier moest verschonen. Drake.. als ze 6 zijn, hoeft dat niet meer. Want zo oud leek ze ongeveer, veel te jong voor een van de leerlingen op school. Die waren hooguit 13. Drake slikte nogmaals. Dit moest dus een kind zijn van een docent? Zo blond.. daar kende hij al 3 docenten van! Hoop sprong op, misschien was ze wel eigendom van Eres! Dan hoefde hij alleen maar even naar zijn mentor te lopen en ze zou nog blij met hem zijn ook. Hij wist wel dat zij kinderen had, maar of 'Sophia' haar dochter was, wist Drake niet. Ook Abigail was nog een mogelijkheid.. alleen wist Drake niet of zij kinderen had. En hij zou er niet echt blij mee zijn omdat zij en Drake niet altijd even goed door een deur gingen. Drake keek met een 'ik weet niet wat te doen' blik naar Raül. Lekker, ben je net een potje an t pesten, word je gestoord door dit onderkruipsel. Drake besloot het maar gewoon te vragen. ''Ehh.. Sophia.. wie ís jou mama?'' als ze boven de 17 of 18 waren, was Drake een meester charmeur en wist hij precies wat hij tegen een meisje moest zeggen, maar 6? Drake was bijna nooit in aanraking met kinderen en hij had nou niet echt van huis uit geleerd hoe je ze moet handelen. Je zag Sophia naar Drake opkijken. Het kind was nu tenminste wel blij dat ze sereus genomen werd. ''Mijn mama heet Yvaine!'' shit. Drake trok wit weg. Sinds het voedselgevecht had die vrouw hem niets meer gegeven dan dodelijke blikken. Help.

The girl: