Gewoon eens even kijken

Aurora had gehoord dat het ook deel van haar taak was om te surveilleren over de light magicians verdieping. Er waren redelijk wat leerlingen aanwezig, veel kende ze van haar lessen, en een aantal waren er nog onbekend. De verdieping zag er netjes en opgeruimd uit, ze had ook niet anders verwacht aangezien haar leerlingen over het algemeen netjes waren. Een aantal leerlingen kwamen naar haar toe en hadden een kort gesprekje, ze kreeg van veel leerlingen te horen dat de lessen die ze had gegeven goed in de smaak vielen. Vrolijk doolde Aurora over de verdieping. Alles leek goed te gaan op haar afdeling. Mooi om te zien hoe de leerlingen elkaar hielpen. Er hing een goede sfeer op de afdeling en dit zou Aurora graag zo houden.

Archer Latrell

Remember me in history.

Survival was lang niet voor iedereen in de wieg gelegd, zo bleek maar weer. Archer nam het het meisje niet kwalijk. Iedereen had diens eigen kwaliteiten. Wat hij haar wel kwalijk kon nemen was het feit dat ze simpelweg geweigerd had naar hem te luisteren. Te koppig was geweest om zijn advies aan te nemen. Met als gevolg dat er een gewonde was gevallen. Ze had haar linkerbeen gebroken na een nare val. Een val waarover hij zich schuldig voelde. Verantwoordelijk. Leraar wezen ging lang niet altijd over rozen kleuren en manen schijn. In alle rust drukte hij een lege rolstoel voor zich uit. Deze zou naar de slaapkamer van de jonge dame moeten, die deze nacht nog op de ziekenboeg zou doorbrengen in verband met misselijkheid. Dit was wel het minste wat hij voor haar doen kon. Zijn donker gekleurde ogen speurden de hoeveelheid deuren aan langs, zoekend naar het juiste kamernummer. Op het moment had Archer een hekel aan zijn laksheid. Hoe lang was hij nou op deze school? Zeker een aantal weken. Zelfs na al die weken kon hij de betreffende lokalen, kamer, ruimtes onmogelijk vinden. Moeilijker dan de natuur, als je het hem vroeg. Lichtelijk geïrriteerd liet hij het papiertje met de kamernummer door de lucht dwarrelen. 'Is er toevallig een reddende engel in de buurt?"

♦.♦

Aurora had haar ronde over de light magicians etage voltooid en besloot even beneden in de ziekenboeg te gaan kijken, vaak waren daar wel leerlingen die wat gezelschap konden waarderen. Rustig liep ze door het trappenhuis naar beneden. Toen ze richting de ziekenboeg liep zag ze een papiertje door de hal vliegen, het leek uit de ziekenboeg te komen. Ze riep haar pixie op die het briefje snel pakte en aan Aurora gaf. Op de het briefje stond een nummer. Aurora vermoedde dat het een kamer nummer was van de ziekenboeg. Slordig, dat iemand dat gewoon liet weg vliegen, vond ze. Rustig liep ze de zoeken boeg op en begon ze te zoeken naar de kamer waar die op het briefje stond. Misschien wat de culprit er nog wel. Ah hier was de kamer, ze klopte op de deur en liep naar binnen. 'Roomservice.' grapte ze bij binnenkomst en hier trof ze een persoon aan, maar geen ziek persoon en zeker geen leerling. 'Hallo, Ik ben Aurora Hikari, docent light magic, en wie mag u zijn?' vroeg ze vrolijk.

PROFILE MAGICIAN

» Even kijken.
» Rond kijken.
» Gewoon.
» Naar buiten kijken
» Gewoon een gesprek.

Gewoon eens even kijken

Gewoon eens even kijken

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen