Met een fris gevoel liep de blondine lerares lucht magie door de gangen. Ze had haar ochtend ritueel en haar ontbijt al gehad en was nu op weg naar het lokaal wat al helemaal vertrouwd aanvoelde. De muren werden langzaam wat minder saai, al hadden ze nu wel meer gaten erin dan eerst door mis gegane spreuken; misschien moest ze de volgende offensieve spreuk maar in de buiten lucht gaan geven. Ze schudde kort haar hoofd, dat was nu niet aan de orde. Ze moest zich nu concentreren op de les van zo meteen. Wind Cutter met vier bekende leerlingen. Drake en Kailee werd weer wat samen en ze bereidde zich er alvast mentaal op voor en dan kwam het vast wel goed. En dan had ze nog Oase en Aiden. Die twee deden veelal wel goed hun best. Natuurlijk had iedereen wel eens een betere of slechtere dag, dat was heel normaal en heel menselijk. Zacht neuriënd liep ze richting het lokaal wat ze als de hare beschouwde. Eenmaal voor de deur viste ze de sleutel uit een achter vakje van haar tas en stak de sleutel in het slot om hem open te draaien. Zoals gewoonlijk duwde ze de deur open om er dan een deurstopper voor te plaatsen. Zolang de deur werd open gehouden door het vogeltje wist iedereen dat Miss Abigail in het lokaal was. Haar zwarte schoudertas zette ze eerst op haar bureau, om de nodige documenten te pakken, om daarna de tas onder haar bureau weg te zetten. Met een zachte, ontspannen zucht zette ze een paar ramen open op een kiertje, voor de nodige frisse lucht. Het lokaal oogde altijd ruim, door de vele ramen die erin zaten en dan was er ook nog het balkon, maar die twee dubbele deuren die ernaar toe leiden had ze nog dicht. Ze richtte haar lucht blauwe ogen kort op een paar slogans op de spandoeken die dan weer op de muur gemaakt waren door een aantal zeer creatieve leerlingen. Ze zeiden verschillende positieve dingen en het gaf het lokaal toch weer wat meer sfeer. De kale muren die het eerst had, dat had Abigail helemaal niets gevonden. Rustig begon ze de stoelen en tafels goed neer te zetten om daarna plaats te nemen achter haar bureau. Er waren nog een paar opdrachten die ze moest nakijken en dat begon ze dan te doen. Ze had er geen tijd meer voor gehad de vorige dag. Ze had die klas pas over een paar dagen maar ze wilde het graag af hebben. Dat voelde prettiger. Dus al nakijkend wachtte ze op haar vier leerlingen voor de les.

Aiden was net klaar met een trainings sessie voor zijn spreuken arsenaal, keek op zijn zak horloge en zag dat het bijna tijd was voor Miss Abigail haar les in Wind Cutter, Hij liep rustig aan richting het Air magic lokaal. Onderweg gebeurde er niet veel bijzonders, hij speelde even met de spreuk die hij had om een onweerswolk te creëren, Hij moets deze spreuk nog verder leren te beheersen maar hij kon een kleine wolk creëren. 'Misschien vindt Miss Abigail deze spreuk wel leuk' dacht hij, hij zou het haar wel een keer vragen. hij moest nog een paar gangen door, en bleef met de spreuk spelen, tot hij de laatste gang in liep.

Aiden liep het lokaal in, gaf zijn gebruikelijke buiging en zei: "Hey Miss Abigail, Ik heb zin in de les, alles goed met u?". Toen ging hij rechts vooraan in het lokaal zitten, hij was weer de eerste. Om de tijd te doden begon die wat van zijn spreuken te oefenen. Telkens als er iemand binnen kwam knikte hij even vriendelijk, en ging hij verder met oefenen.

Zittend in de groene weide keek Oase naar de voorbijrazende wolken. In haar gedachten schoten nog veel meer dingen voorbij. Lessen die ze geleerd had, zoals dat de domerian een bloem was met een wierrookachtige geur waar men op een bepaalde manier een dieprode kleurstof uit kon winnen, hoe je dromenvangers kon maken en wat de corioliskracht voor een effect had op de wind.

Dat en nog veel meer ging door haar hoofd heen. Snel zou er nog meer bijkomen, want het was bijna tijd voor de les van miss Abigail. Oase liet haar vleugels verschijnen. Binnen enkele vleugelslagen stond ze op het balkon aansluitende het lokaal. Ze klopte een keer op de deur, maar liet zichzelf binnen.

'Goedendag, miss Abigail,' zei Oase. Welke les was dit ook alweer? Wind cutter. Er waren toch nog geen leerling aanwezig op Aiden na. De blonde jonge vrouw ging bij het raam in het zonnetje zitten, haar blik gericht op buiten. Ze zou haar gedachten nog even door haar opgedane kennis laten zwerven tot Abigail zou beginnen.