Tik, Tok , says the clock. [& Damian]

Rust, het vallen van water en regen die neer plenste op het al doorweekte gras. Grijze ogen die niks minder deden als naar een bepaalde steen staren als of door er alleen naar te kijken deze al uit het niets omhoog zou gaan en uit elkaar zou spatten als een regendruppel die tegen de aarde aan kwam. Niet dat het veel uit zou maken, een steen was een steen en met een steen was niks te beginnen. Het was immers, inderdaad, maar een steen.

Grijze ogen bleven roerloos en zonder te knipperen naar die enkele steen staren. Tot zijn aandacht getrokken werd door een vogel die maar besliste dat vlak voor hem te gaan zitten een perfect idee was. De staar die zich enkele seconden geleden nog op de steen gericht was werd nu naar het kleine grijze diertje gericht.

Zonder er eigenlijk echt bij na te denken begon de man door middel van een simpele handbeweging de lucht uit het al kleine, weke diertje te persen. Wist hij waarom dat hij dit deed? Neen, dat wist de man niet, maar vermakelijk was het zeker wel. Ergens diep van binnen had hij een schuldgevoel. Maar dit was ver te zoeken ergens diep in het donkere hart van de man die een meter zestig was. Terwijl hij keek naar het diertje dat niet wist wat hem overkwam, hoorde hij dingen die hij liever niet wilde horen, stemmen, ondanks dat er niemand in de buurt was.

Het was een van de dingen die hem wel vaker gebeurden, stemmen van mensen die hij kende en die gestorven waren. Niet dat dat het makkelijker maakte, maar eerder vond de man het raar. Om stemmen te horen van mensen waarvan hij zeker wist dat die er niet meer waren. Vanbinnen raakte het hem, maar vanbuiten was er niks van te zien. Door dat hij zijn aandacht niet meer op het vogeltje gevestigd had, was het snel weggevlogen. Hij knipperde even met zijn ogen en keek terug naar de steen, toen hij besloot dat het zo wel genoeg was en met een diepe zucht stond hij op, trok zijn blouse weer recht en pakte zijn jas van de grond. Doorweekt, net als hijzelf. Een 'Tch' klonk kort voor hij zijn grijze ogen richtte op een bepaalde plek, tussen een aantal bomen in. "Oh but little mouse, ik heb je echt wel gehoord." Een grijns smeerde zich op de dunne lippen van de ravenharige man.

Master Rivaille.

» What I believe ║ Damian
» Enjoying the sun [Damian]
» You know how I feel // Damian
» Sound Barrier - Damian
» Damian Cecil Westbrook

Tik, Tok , says the clock. [& Damian]

Tik, Tok , says the clock. [& Damian]

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen