"I am a man of many hats, although I never mastered anything."

Naam: Damian Cecil Westbrook dee-mie-jen sè-sil west-bruhk
Roepnaam: Cecil, Westbrook
Leeftijd: 24
Afkomst: Cassia

Magie: Water
Gebruik: Ijs en watersturing. Heeft een aanleg voor heling maar heeft deze talenten nooit ontwikkeld.
Dierlijke vorm: Een fret in wintervacht.

Bouw: Cecil is behoorlijk gespierd en is hier ook trots op, tot op zekere hoogte. Ondanks dat hij niet de langste is, is hij vaak wel de meest imposante met zijn brede schouders, gespierde armen en sterke benen.
Lengte: 1’86 meter
Gewicht: 83 kg
Haar: Cecil heeft bruin haar, maar hij blondeert het. Zijn bruine haar is zichtbaar nu hij het aan de zijkanten heeft opgeschoren.
Ogen: Zijn ogen zijn niet bijzonder groot of klein, en hebben een diepe, paarse tint. Oh, hij heeft er drie. Granted, het derde zit meestal dicht en is vrijwel onzichtbaar, maar het is er wel.
Extra: De man zit onder de tatoeages, die op hun beurt tentakel-achtige tekeningen op zijn huid verbergen. Deze tekeningen zijn als het ware “manifestaties” van zijn magie – zijn magische energie hoopt zich onder zijn huid op deze plekken op. Het gebeurt echter ook wel eens dat de magie “loslaat” en dat hij dus met een stel tentakels opgescheept zit. Hij heeft er redelijke controle over als ze eenmaal los zijn, maar of ze op komen duiken is buiten zijn controle.

Likes: Praten, leren, slechte grappen maken, zwemmen, ontwerpen, “interessante” mensen, meningen, mensen met meningen, discussies, wit, oranje, grijs, paars, watermeloen, horror, zwarte thee, monsters, menselijk contact, zeedieren, weekdieren.
Dislikes: Stilte, getest worden, ongeduld, obsessies, doen wat hem verteld word, onbeleefdheid in het algemeen, aardbeien, mosselen (hij is allergisch voor schaaldieren, maar haat mosselen het meest), warmte, slaapgebrek, opstaan, ontbijten, ongegronde arrogantie, verantwoordelijkheid.
Angst: Cecil heeft een miniscuul trauma overgehouden aan zijn kindertijd, waarin men hem “eng” of “onnatuurlijk” vond en hem dus vermeed. Sindsdien houdt hij zijn aparte kwaliteiten verborgen.


Eigenschappen: Positief – Slim – Leergierig – Moedig – Beschermend – Prins op het Witte paard-syndroom – Klunzige flirt – Vergeetachtig – Onzeker - Rustig
Karakter: Cecil is op het eerste gezicht een modelstagair: beleefd, opgewekt, goed met kinderen (hoewel je beter dol op tieners kunt zeggen, want tot ze twaalf zijn kan hij ze om eerlijk te zijn niet uitstaan) en altijd bereid om een beetje lol te trappen. Hij heeft een sterke rechtvaardigheidsdrang en zal in elke situatie proberen zo eerlijk mogelijk te zijn, tenzij het echt niet anders kan.
De man vind het heerlijk om nieuwe dingen te leren en ontdekken, en vind het nog leuker om andere mensen te stimuleren ook te leren en ontdekken. Hoewel hij graag nieuwe dingen probeert zonder daar eerst over na te denken, kan je hem niet roekeloos noemen – hij zal niet snel gaan bungeejumpen of survivallen zonder een goede voorbereiding. Cecil heeft nog aardig wat dingen te leren als het aankomt op zijn studie, maar is daartoe bereid en heeft zich tot nu toe voorbeeldig gedragen.
Hij komt af en toe wat kinderlijk enthousiast over, zeker als het gaat over zijn opleiding of over iets anders waar hij veel van weet – zwemmen, horror, thee maken en zeedieren, om maar een paar dingen te noemen – maar kan op diezelfde manier een goede, volwassen discussie houden. Hij is van mening dat meningen geweldig zijn en dat iedereen er eentje zou moeten hebben, maar dat je niet geobsedeerd moet raken door dingen.
Het komt vaak genoeg voor dat hij zijn mond voorbij praat of dat hij teveel persoonlijke informatie deelt de eerste keer dat hij iemand ontmoet. Dit komt doordat hij een hekel heeft aan stilte, zeker als deze stilte midden in een gesprek valt. Het echte probleem ligt echter dieper in zijn persoonlijkheid, gegrond in zijn eeuwige onzekerheid. De man weet heus wel dat hij zich geen zorgen hoeft te maken over wat anderen denken, maar hij doet het toch. Zeker als het gaat om zijn “monsterlijke” eigenschappen.
Ondanks zijn eigen onzekerheden, of eigenlijk door zijn eigen onzekerheden, neemt Cecil het in elke, werkelijk elke situatie op voor de zwakkere partij. Hij delft vaak het onderspit, maar het gaat hem om het gebaar. Er was niemand die hem beschermde tegen pestkoppen en gemene opmerkingen, maar hij kan anderen wel beschermen. Hierbij komt het aardig van pas dat hij zo’n beetje uit elkaar ploft van sassiness.

Verleden: Cecil werd geboren als Damian Cecil Westbrook, maar niemand heeft hem ooit Damian genoemd. Bij zijn geboorte bleek al dat het geen gewone jongen zou worden. Op zijn onderrug, ribben en armen werden tentakel-achtige, donkere vormen aangetroffen. Na maanden in het ziekenhuis op Nova gehouden te worden kwamen dokters tot de conclusie dat de donkere vormen een hoge concentratie van magie waren en dat er niets dodelijks of gevaarlijks aan de hand was met de jongen, op het feit na dat de magie zich soms als de tentakels zichtbaar op zijn lichaam zou manifesteren.
De jongen had tot zijn vierde een vrij normale jeugd. Hij droeg altijd lange mouwen en mocht nooit met zijn vriendjes gaan zwemmen, maar dat vond hij niet erg. Toen Cecil klein was, hield hij meer van kleuren en leren lezen dan van buitenspelen. Dat veranderde toen hij naar de basisschool ging en daar vrienden maakte, maar er veranderde nog iets toen de jongen naar de basisschool ging.
Op zijn vierde verscheen op zijn voorhoofd een derde oog. Hoewel elke andere ouder in paniek zou raken, raakten Cecil’s ouders dat niet – het derde oog was een afwijking die al eeuwen in de mannelijke lijn van de Westbrooks zat.
Het duurde even voordat hij het oog onder controle had en dat had niet bepaald positieve reacties tot gevolg. Hoewel Cecil een kleine vriendengroep wist te behouden, is hij het grootste deel van zijn basisschooltijd en daarna zijn middelbare schooltijd gepest met zowel zijn extra oog als zijn tentakels, die bij gym aan het licht kwamen.

Tegen zijn zestiende levensjaar aan ontdekte Cecil de theaterclub bij hem op school. Zijn problemen verdwenen als sneeuw voor de zon. Iedereen daar was vreemd en niemand werd door de rest van de school geaccepteerd. Het was alsof al zijn problemen van hem afvielen als hij naar de toneelclub kwam. Langzaam maar zeker werd de club een vriendengroep en toen Cecil twee jaar later afstudeerde, waren die twee jaar de beste die hij tot dan toe gehad had.
Na zijn middelbare school begon hij aan een studie watermagie. In het begin van zijn tweede jaar ontmoette hij Kiara, een jonge Novaanse die naar Cassia was gekomen om daar te studeren, en de twee werden een stel. Het ging lang goed. Cecil besloot na zijn derde jaar leraar te worden in plaats van voor een doctoraat te halen en begon de lerarenopleiding.
Twee maanden geleden maakten de twee een einde aan hun relatie. Voor de man kwam dat behoorlijk hard aan en toen hij te horen kreeg dat hij zijn stage moest gaan lopen, besloot hij zo ver mogelijk van Kiara weg te gaan: naar Starshine.