Gapend rekte de blondine zich uit. Ze had deze nacht de slaap niet goed kunnen vatten, iets wat ze meteen kon voelen. Ze was nog altijd moe. Maar haar plicht riep. Deze ochtend had ze een bijles te geven, een dubbele, aan Syrax. Een aardige jongen die goed zijn best deed in de lessen. Zo nu en dan had hij nog moeite met zijn magie, maar daarvoor was zij immers hier. Voor even wreef ze in haar ogen waarna ze zich een weg baande naar de badkamer. Een snelle douche hielp altijd om wat wakkerder te worden en het voelde gewoon fris.

Eenmaal schoon een aangekleed liep ze op haar sokken door het vertrek. Uit één van de keukenkastjes griste ze wat cornflakes en een bakje. Hierbij deed ze wat melk, niet te veel want ze wilde dat de cornflakes een beetje krokant bleven. Haar ontbijt etende bekeek ze nog even snel haar agenda. Ze had pas laat in de middag een groepsles, mooi. Dan kon ze de middag gebruiken om het resterende huiswerk na te kijken.

Eenmaal gegeten trok ze haar zwarte sneakers aan, pakte ze haar tas en liep ze haar vertrek uit. De deur deed ze zachtjes dicht, om haar misschien nog paar slapende collega's niet wakker te maken. Hierna wandelde ze de naar haar lokaal. De deur zette ze zoals altijd open, waarna ze een klein raampje open zette. Wat frisse lucht werkte ook altijd lekker, en als het te koud werd voor haar of haar leerling kon ze hem altijd nog dicht doen. Zachtjes neuriënd schreef ze beide namen van de spreuken van vandaag op het bord, waarna ze plaats nam op de hoek van haar bureau om daar te wachten op haar leerling. Naast haar had ze een uitdraai van de theorie liggen. Ze had gemerkt dat het enkel uitleggen soms niet genoeg was voor de leerlingen, dus zou zij ze vanaf nu ook de theorie op papier geven.

@Syrax

Hoe lang was het nu geleden dat hij zijn eerste les van Master Savador had gehad? Het ei wat Syrax toen leven had in geblazen had al die tijd op de schap op het kussen gestaan. Zijn zwarte schil met fonkelende sterren die door de levens vlam er binnenin steeds veranderde. Even had Syrax gedacht dat het ei nooit uit zou komen, maar tot gisteren had Sy het voor het eerst horen kraken en het ei zien schudden. Misschien dat het ging uit komen? Maar daar bleef het dan ook bij. Echter deze ochtend toen Syrax van zijn bed had willen op staan was Syrax wakker geworden met een zwaar gevoel op zijn borst. Toen de jonge Razaan scheef over zijn lichaam had gekeken met slaperige ogen zag hij niet meteen wat het was. Een kreun ontsnapte hem bij het omhoog willen komen, maar het ding wat op zijn borst lag gaf niet mee en bromde zachtjes. Wat was...? Nu duwde hij er even zachtjes tegen het zwarte ding wat nu begon te bewegen. Meteen was Syrax klaar wakker. Wat het ook was het wilde niet van hem af gaan!!! Zijn ogen zochten zijn kamer af. De deur zat dicht?! Wat het een van die schaduw beesten waar Sy van gehoord had? Maar toen viel zijn blik op de plank waar het ei op het kussen gisteren nog had gestaan. Wat er nu nog lagen waren enkel schillen die bleek waren en al hun kleur verloren hadden. Was dit wezentje het diertje dat uit het ei was gekomen? Syrax rolde op zijn zij en het zwarte diertje viel van zijn borst en was meteen wakker. Het keek Sy met stralende oogjes aan. Zijn zo zwarte lijfje was nu het diertje wakker was vol met fonkelende plekjes alsof hij vol met edelstenen zat. 'Wat ben jij prachtig.' fluisterde Syrax zacht en stak zijn vinger naar het diertje uit dat verdacht veel op een draakje leek. Het diertje kroop ineens strak tegen hem aan en kierde zachtjes terwijl het met zijn kopje tegen Sy aan duwde als een kat. 'Hahaha, he hou op... Dat... Dat kietelt!' lachte De jonge vuur magiër die zich ineens wat herinnerde. 'Oh nee!!! Sorry kleintje ik moet nu weg... euh... blijf hier ik ben snel weer terug.' hakkelde Syrax terwijl hij zich op duwde en zich snel aan kleden. Wat deo op deed en zijn tas pakte. Enkel had Syrax niet door dat het fonkelende draakje in zijn tas was gekropen toen Syrax snel naar buiten was gerend en de deur dicht had gedaan. Sy rende door de gangen en probeerde andere leerlingen die nog op de gangen waren te ontwijken. Het lucht magie lokaal kwam gelukkig al snel in zicht en door de open deur stapte hij naar binnen. 'Goede morgen Miss Abby.' zei Syrax en keek even naar de klok die ze altijd in de klas had staan. Gelukkig was hij nog op tijd, maar een vreemd kierend geluid vulde het verdere lege lokaal toen Syrax eenmaal zat. Geschrokken keek hij richting zijn tas waar een zwart draakje met een blauwachtig fonkelende koppie uit zijn tas stak...

XD

Ze keek op bij Syrax zijn goede morgen. Met een kort knikje en een glimlach sprak ze hem toe. 'Goedemorgen Syrax.' sprak ze de jongen toe. Hij was een loyale leerling. Niet altijd even snel of handig met zijn magie en spreuken maar hij was ook erg leergierig. Dat was een goede eigenschap. Ze stond op van haar bureaustoel en wees naar het bord om haar les te starten, toen een vreemd geluid het lokaal vulde. Haar blik gleed naar de bron van het geluid, waar ook Syrax naar keek. 'Syrax.' klonk haar stemgeluid, haast.. teleurgesteld. Ze zuchtte zachtjes. 'Ik heb liever geen dieren in het lokaal tijdens de les. Zou je mij willen uitleggen waarom je hem hebt meegenomen?' vroeg ze hem, niet onvriendelijk. 'En ik wil jou ook graag verzoeken om het wezen naar miss Roxanne, de stallen, of je kamer te brengen. Daarna zullen we de les hervatten.' Vertelde ze hem, gebiedende wijs, ook al was de les nog niet eens echt begonnen. 'De spreuken die we gaan behandelen staan op het bord, en de uitleg volgt zodra je terug bent.' Met een knikje richting hem, de tas en die draak nam ze weer plaats op haar bureau stoel en wachtte ze geduldig. Ze had een paar regels, waarvan deze er eentje was. Ze hield van dieren, maar ze wilde ze er niet bij hebben tijdens haar lessen. Ze zorgden alleen maar voor onrust.

Miss Abby begroeten hem zoals elke keer dat hij een les van haar bijwoonde. Syrax vond haar lessen fijn en niet zo drukkend als die van een bepaalde Ex docent. Die lessen waren nooit fijn en je moest er perse gelijk de spreuk goed uit voeren. Maar hoe graag Syrax het ook gewild had, was het hem nooit gelijk gelukt. In tegendeel zelfs. Het kaatste vaak juist eerder terug waardoor hij eerder in de problemen was gekomen dan een goede student te zijn. Maar zo ging dat gelukkig niet bij Miss Abby. Bij haar ging het ook niet gelijk goed, maar zij zetten er niet zo'n druk op als Master Savador. Echter kon hij haar alleen maar gelijk geven toen bleek dat er een verstekeling met hem mee was gereisd. Een half beteuterd en half schuldig gezicht was duidelijk bij hem af te lezen. 'Sorry miss Abby, dit kleintje is vandaag uit het ei gekomen van een les van Master Savador. Ik dacht hem op mijn kamer op gesloten te hebben.' verontschuldigde hij zich en stond snel op om de verstekeling uit zijn rugtas te plukken en hem in zijn armen te houden. Het diertje was nu net zo groot als dat Dregoe was toen hij net uit het ei was gekomen. Sy zou hem of haar snel terug naar zijn kamer brengen. Het vonkelende diertje leek vol edelsteentjes te zitten, maar zo was zijn huidje nu eenmaal zag Syrax. Net als de schaal van het ei was geweest. Het draakje keek rond en toen het hem aan keek draaide het diertje zich in zijn armen om, om hem heel veel likjes over Syrax zijn wangen te geven. 'Hahaha, je bent net zo'n ondeugd als Dregoe was toen hij net uit het ei was, Ik ben zo snel mogelijk terug Miss Abby.' lachte Sy omdat het kriebelde en stapte het klas lokaal uit. Met snelle tred rende Syrax door de gangen en de trappen af naar de vuur etage. Daarna door rennend naar zijn kamer, gelukkig was er geen leerling in de buurt anders zouden ze gevraagd hebben waar hij het kleine vonkelende draakje vandaan zou hebben. Toen Syrax op zijn kamer kwam keek hij even rond. Zijn bed was het beste om het diertje lekker op te kunnen laten liggen. 'Zo klein dondersteentje. Ik kom zo dadelijk weer terug, maar nu moet ik eerst wat belangrijks doen. Dus blijf op mijn bed en maak alsjeblieft geen rommel.' sprak Syrax het fonkelnde draakje even streng toe. Het diertje keek hem even met grote kraal oogjes aan, maar legde zich wel neer op de dekens toen Sy hem of haar neer zetten. Wat voor geslacht het was keek hij na de les wel even na. Voor nu moest hij zo snel als hij kon terug naar de les toe. hij wilde Miss Abby niet langer laten wachten dan nodig was. Maar toen Syrax de deur klink vast pakte hoorde hij luid en klagend piepen. Een zucht ging over zijn lippen. Nee hij moest nu even hard zijn ander bleef het draakje hem terug roepen. Syrax opende de deur en stapte er door heen. Opnieuw klonk een klagend geluid, maar Sy sloot de deur achter zich en stapte weg bij de deur. Het klagen bleef door gaan en steeds scheller en hoger. Syrax hoorde hem nog op de etage waar hij les had. Man dat werd wat met het draakje zindelijk maken en leren te blijven? De jonge vuur magiër stapte het lokaal binnen en ging weer zitten. Het piepende geluidje bleef om een bepaalde tijd opnieuw weer klinken. Toch probeerde hij zijn gedachten bij de les te houden.