Met een tevreden glimlach bekeek ze zichzelf in de spiegel. Strakke zwarte broek, paars T-shirt met korte mouwen en als schoenen had ze comfortabele zwarte schoenen met een laag hakje. Haar Make-up had ze voor een keer helemaal tiptop in orde gemaakt. Normaal, als ze les gaf, deed ze alleen wat mascara en soms wat lipgloss en dan vond ze het wel goed. Maar nu? Nu ging ze uit en was het dus niet genoeg, vond ze zelf. Haar blonde haren zaten in een speelse knot, met haar karakteristieke blonde pluk voor haar oog. Verder had ze een gouden ketting om, een wit horloge en had ze twee kleine oorbellen in de vorm van ringetjes in haar oren in.  Met een zacht tevreden geluidje draaide ze zich van de spiegel weg. Nu, waar was haar handtas? Ze keek haar vertrek rond en tikte al denken met haar voet.. Ah daar was hij. Het kleine zwartje tasje lag naast een stapel vers nagekeken huiswerk en daar griste ze hem ook vandaan. Een paar blaadjes dwarrelde van de stapel af doordat ze haar tas met een snelle hand beweging vast gepakt had. Via wat luchtmagie bracht ze de documenten weer terug op het stapeltje. Ze draaide haar bureau en slaapkamer de rug toe en liep naar haar deur toe. De houten deur trok ze open en nog kort keek ze naar haar vertrek. Had ze alles? Met een kleine frons rommelde ze in haar tas terwijl ze de deur openhield met een voet. Portemonnee met ID, sleutels, tissues, make-up, een klein flesje parfum, een opvouwbare borstel, een zonnebril, Deodorant, Agenda, een pen, een klein spiegeltje en wat andere vrouwelijke benodigdheden. Check! Ze had alles bij zich. Haar tas ritste ze dicht en klemde ze onder haar arm om vervolgens de deur achter zich dicht te doen.

Dus dit was het dus? The Jolly Jester. Abigail had er veel over gehoord en had zich erop verheugd om er een keer heen te gaan. Ze wist dat het een bar was die 's avonds veranderde in een discotheek. Hierdoor was het vooral populair onder de jeugd. Niet dat het Abby iets deerde, ze hield van uitgaan en dansen dus dan was dit de beste plek. Op haar hakken stapte ze naar binnen. Het was nog voor tien uur in de avond en daardoor nog erg rustig. Hier en daar waren al wat mensen maar de meeste van het volk zou over ongeveer -ze keek op haar horloge voor de tijd- dertig minuten komen. Ze glimlachte naar de barman en rommelde in haar tas. 'Een Gin Tonic, alstublieft' sprak ze hem toe terwijl ze hem betaalde. De persoon die er nu stond (een jonge knul in de begin dertig, blauwe ogen en zwart haar. Zag er erg goed uit al zei ze het zelf) schonk haar een glimlach en maakte het drankje voordat hij het aan haar gaf. Ze bedankte hem vriendelijk en nam een slokje. Ze nam plaats op een barkruk en keek de bar- bijna discotheek rond. Waren er nog meer mensen van rond haar leeftijd? Op de ietsjes oudere barman na dan.

Met een lichte zucht legde Luna de laatste brief voor deze dag. Anna had haar huiswerk vast ook al af en zo niet dan zou Luna haar daar graag bij helpen. Maar de kleine meid scheen andere plannen te hebben dan haar adoptie moeder. Niet erg ze kwam vanzelf wel naar haar toe. De brief ging om het sneller kunnen communiceren tussen de planeten. De wetenschapper waren er druk mee bezig, maar dat het niet echt snel vooruit ging jammer genoeg. Ze stond op en liep heel even door het vertrek tot ze bij de tafel aan kwam waar een folder op lag. Waarschijnlijk was het in Anna's had gedrukt geweest of had iemand het in haar rugtas gestoken? Luna pakte het folder op en las het even. Hm, The Jolly Jester? Daar had ze wel vaker van gehoord... Ze keek heel even bedenkelijk. Haar dochtertje was toch druk ergens mee bezig, waarmee daar hield ze haar moeder goed buiten. Luna glimlachte even zachtjes. Ach waarom ook niet? Ze liep naar de badkamer en kleden zich uit om de kraan daarna open te draaien en zich even op te frissen. Daarna droogte Luna zich af en koos wat vrije tijds kleding uit. Een kort wit shirt wat haar navel bloot liet. Ze trok een lange leer bruine broek aan met bijpassende leren schoenen in de stijl van haar Opa's volk. Versiert met kralen en dierlijke botjes. Luna kamde haar haren en vlocht aan elke kant een duim dikke pluk haar waar ze elke streng versierde met prachtig gekleurde kralen. Ze knoopte het af met een dun elastiek bij elke vlecht en bekeek zichzelf in de spiegel. De rest van haar witte haren liet ze los hangen en zag dat haar haar redelijk gegroeid was. Ze hingen nu tot haar schouders. Een kleine glimlach verscheen even voor ze naar het raam toe liep. De aarde kwam omhoog op haar wil en liet haar weer zakken toen ze erop was gaan staan. Het was een soort lift maar dan van pure aarde.

Oak's field. Ze was er door de drukte enkel eraan voorbij gerend geweest wanneer ze zich even wilde ontspannen. Maar nu kwam Luna echt in het dorpje. De mensen wisten wel wie ze was aangezien ze haar vaker voorbij hadden zien rennen, maar nu keken ze haar rustig na en waren even gestopt met hun werk of reis naar of van huis. Luna zou er nooit aan kunnen wennen. Al die starende blikken, maar ze had inmiddels wel geleerd ze te negeren. Enkel als iemand op haar af kwam gelopen en haar wat wilde vragen of geven dan keek ze de des betreffende persoon pas aan. De Jolly Jester was niet veel verderop en er was inmiddels al aardig wat volk. De muziek was lekker opzwepend en Luna kon het niet helpen, maar ze moest er om glimlachen. Onschuld, drank en plezier waren hier het grootste vertier. Luna liep door de open staande deur naar binnen en keek rustig rond. De jeugd en wat oudere mensen dan de kids die aan de academy studeerde danste en hadden groot plezier. Toen een van de muzikanten haar in het oog kreeg stopte die met spelen. Luna zag hem stoppen en knikte hem met een bemoedigende glimlach toe. Ze hoefde niet te stoppen voor haar. Ze kwam hier om iets nieuws te ontdekken en om plezier te hebben. Hij begon weer te spelen en was hooguit heel even uit de toon geweest met de rest van zijn kameraden. Luna draaide zich richting de bar en liep er heen. Andere zagen haar inmiddels ook al en leken te stoppen met dansen. Waarom moest iedereen toch steeds stoppen? Zij was ook maar een mens. 'Miss Stone?!' hoorde ze een jonge barman verbaasd uiten. Ze schudden lichtjes haar hoofd. 'Het is goed, ik ben hier voor wat ontspanning. Een citroen watertje graag.' zei Luna met haar vriendelijke stem geluid. Ze moest nu wat harder praten, maar ze zag hem gelijk bij haar woorden ontspannen. Waarom moest iedereen toch doen alsof ze iemand was die overal een punt van wilde maken of de boel sluiten en voor zichzelf alleen wilde hebben? Ze bedankte hem nog toen ze haar drankje kreeg en ging op een lege stoel zitten en genoot alleen al van de aan blik van hoe veel plezier de jeugd had. Als nog iemand zo vreemd ging doen tegen haar zou ze best eens kunnen gaan gillen? Ze konden haar gewoon normaal behandelen als ieder andere persoon zonder een speciale behandeling.

XD

Ze was een gezellig babbeltje met de barman begonnen en zat ondertussen aan haar tweede gin tonic. De meeste mensen die er waren, waren jonger dan haar en veelal de leerlingen van de school. Als enige volwassenen zou ze daar niet tussen gaan staan. Ze hield van een feestje maar niet zonder leeftijdsgenoot. De bar was ondertussen al omgetoverd tot een discotheek en de barman en zijzelf moesten behoorlijk hard praten om verstaanbaar te blijven. Ze flirtte lichtjes met de barman, wat haar een gratis drankje op het huis opleverde. Kijk dat was nog eens leuk. Het zoetige mix drankje was eigenlijk net iets té zoet, maar ze mocht niet klagen. Het was immers een gratis drankje. Abby keek om toen ze hoorde hoe het bandje stopte met spelen. Ze fronste en, net als de rest van de club, keek ze naar de muziekkanten. Een vrouw met wit haar knikte hem toe en het bandje begon weer te spelen. Geïntrigeerd keek Abby kort naar de dame waarna ze frunnikte aan het parasolletje in haar mierzoete mix drankje. Het parasolletje legde ze weg op de bar, vroeger had ze het parapluutje achter haar oor gestoken. De dansvloer leek wel te zijn stilgevallen terwijl iedereen naar de voor Abigail onbekende dame keek. Eerlijk gezegd vond Abigail het nogal onbeleefd om te staren, ook al maakte het gedrag van de mensen in de club haar curieus naar wie deze persoon precies was? Ze dacht zelf aan de eigenaar van de club of een heel bekend persoon? Als het het laatste was, hoopte ze op goed bekend en niet slecht bekend. Ze richtte haar ogen van de stilstaande dansvloer naar de barman, toen ze zijn stem weer hoorde. Dus de dame in het naveltruitje en de leren broek met leren schoenen heette dus Miss Stone? Ach ja, dan wist ze in ieder geval al iets van haar, een (achter)naam. De vrouw sprak de leuke barman aan met dat het goed was, ze hier was voor ontspanning en graag een citroen watertje wilde. Abigail keek even naar haar mierzoete drankje en gooide daarna het resterende restje alcohol naar binnen. Het lege glas zette ze ook weg op de bar. Met een vinger veegde ze even door de pluk die, zoals altijd, voor haar oog hing waarna ze naar de dame met de witte haren keek. Miss Stone dus? Ze leek geen eng persoon, als ze zo moest afgaan op de lichaamstaal van de vrouw en de barman. Abby was eigenlijk wel nieuwsgierig naar haar. Ze rolde de barkruk naar haar toe en bestelde een Bacardi Cola bij de barman. Met een kleine grijns zette hij de barman het voor haar neer en met een kleine, scheve glimlach pakte ze het glas op en hief het op. Ze nam een slok en bekeek de naamloze dame die alle aandacht had getrokken van de club. 'Dus...' begon Abby zachtjes en vriendelijk. Haar nieuwsgierigheid naar de vrouw won. 'Mag ik vragen welke geheime kracht je hebt dat de band vergeet hoe ze moeten spelen en dat de rest niet meer weet hoe ze moeten dansen en volkomen vastlopen?' Grapte ze. De lerares luchtmagie was wel degelijk nieuwsgierig geworden waarom iedereen leek te stoppen met functioneren nu deze mysterieuze dame in de club was.

Luna was altijd gewent zins ze van school af was gegaan dat mensen haar vrij ontvingen of anders gewoon weg joegen met haar goede bedoelingen en helpende gedrag. Maar zins ze Erd had behoed voor een frontale botsing met een groot ruimtelijk gesteente was alles als door een knop om gedraait. Maar er waren niet alleen mensen die haar graag zagen komen, maar er waren er ook die haar als LM liever zagen gaan. Hier op Kovomaka waren er maar weinige die zich zo gedroegen waaronder Ronodan. Maar hij had blijkbaar liever niemand om zich heen in haar oog op slag. Toen een jonge vrouw haar aansprak werd ze uit haar gedachten getrokken. Ze was vast een van de nieuwe docentes. Luna keek haar vriendelijk glimlachend aan als bij iedereen. Ze maakte er geen onderscheid in wie ze voor zich zou hebben. 'Aangenaam Miss. Dit gebeurd overal waar ik zo'n beetje kom wel. Eigenlijk wel jammer, maar echt speciaal is het niet. Maar mijn naam is Luna Stone. Bescherm vrouwe van Erd.' zei ze met haar zachte en vriendelijke stem. Hoewel de muziek nu zachter speelde moest ze toch harder praten als anders. Luna keek de blonde jonge vrouw aan en wachten geduldig op haar respons. Meestal kregen ze verraste ogen en open hangende mond en begonnen daarna uitgebreid hun zegje te doen of bragen te stellen. Luna bereiden zich er alvast op voor en hoopte maar dat ze hopelijk niet alles ging doen van wat ze normaal meemaakte. Anders kon ze beter gelijk haar drankje betalen en terug gaan naar cruinne of haar trainingsplekje. Want dan was haar ontspanning behoorlijk verpest...

Ze had grappend gevraagd wie deze witharige vrouw was en hoe het kwam dat de bandleden vergaten hoe ze hun instrument moesten bespelen en hoe de mensen op de dansvloer stilvielen en niet meer konden opstarten. De vrouw keek haar vriendelijk glimlachend aan voordat ze antwoordde dat dit soort gedrag vaker voorkwam en dat ze het jammer vond. Ze stelde zich voor als Luna Stone, de bescherm vrouwe van Erd. 'Aangenaam' Abigail glimlachte naar haar en dacht even na over hoe ze haar zo aanspreken Miss Stone of Luna. Ze ging voor het laatste want de vrouwe was zo rond haar leeftijd (of zo zag ze er uit, in ieder geval) en je ging niet naar een bar- en disco om formeel te zijn. 'Luna' Het drankje wat ze nog in haar handen had, daar dronk ze de restanten van op en schoof daarna het glaasje weg over de bar. Haar hoofd en lichaam tintelde al een beetje van de alcohol die door hij lichaam en brein raasde. Ze had al wel genoeg drank op voor nu, anders belandde ze weer met een wildvreemde in bed en met een hangover in de klas. Vooral in dat tweede had ze geen zin. Dan was ze brak, geïrriteerd, koppijn zo erg als hel en een grote zonnebril op. En ze kende zichzelf, Abby was een feest het hele weekend persoon. Ze vroeg om een normaal kraanwatertje en dronk het op toen de barman haar deze gaf. 'Ik ben Abigail Ajror, nieuwe lerares Air' stelde ze zichzelf vriendelijk voor. Ze had al een andere LM ontmoet en dat was Tyr, de heer van het water. 'Dus je bent de vrouwe van de aarde?' Ik heb de heer van het water, Tyr al een keer gesproken op de school. Het was wel een aardige gast en wees eerlijk, hij ziet er niet slecht uit~' Ze glimlachte licht geamuseerd naar Luna en het lege glaasje waar haar water had ingezeten zette de blondine weer weg waarna ze met haar pink even door de loshangende pluk haar ging. Ze keek even naar de band die speelde en daarna naar de mensen die weer aan het dansen waren. Sommige keken nog kort hun kant op en begonnen soms tegen elkaar te fluisteren. 'Is dat niet vervelend?' vroeg ze, doelend op een van de mensen die kort naar de witharige vrouw wees. 'Al die mensen die je behandelen als.. Nou ja, zó, snap je?' Ze kon even niet op het woord komen, misschien was het de alcohol of misschien ook niet, maar ze hoopte dat Luna wist wat ze bedoelde. Abigail onderdrukte de neiging om kort en streng naar de persoon die wees, en nu hevig aan het praten was met zijn vriendengroep, te kijken. Het was nu niet haar job en ze was hier om lol te maken. Al zittend swingde ze een beetje mee op het ritme van de muziek, genietend van de tonen en de sfeer die er hing in de club.

Abigail glimlachte voor ze even na leek te denken. Luna dronk een paar slokken van haar gekregen citroenwatertje en zag na haar naam gehoord te hebben dat Abigail haar een proost beweging maakte en haar glas leeg dronk. Luna glimlachte en had wel zin om te gaan dansen, maar ze was eigenlijk bang dat de andere die op de dansvloer waren dan helemaal stil zouden vallen? Ze danste graag en vroeger had ze dat ook veel gedaan. Nu zou het na langere tijd weer eens lekker kunnen, maar haar gedachten werden onderbroken toen Abigail haar wat vroeg. Luna keek haar even aan en grinnikte. 'Als een beroemdheid? Tja eigenlijk ben ik dat ook wel, maar het liefste heb ik dat iedereen zich normaal om me zou gedragen.' zei ze en nam een laatste paar slokken van haar glas voor ze hem neer zetten en Abigail in een gebaar uit nodigde naar de dansvloer. Ze zag wel dat de jonge vrouw zat te dansen op haar stoel. Zelf maakte ze zich niet langer druk en begon al dansend rond te draaien of andere dans bewegingen te maken. Voor iemand van 50+ was ze lekker lenig en goed los in haar heupen. De leerlingen maakte zoals verwacht plaatst voor haar. Luna trok zich er niets van aan en ging lekker mee op het ritme van de muziek die eindelijk genoeg leek aangemoedigd en weer gewoon en zelfs vlotter gingen spelen.

Een van de makkelijkste woorden en ze kon er niet opkomen. Beroemdheid. Ja dat kon ze zeker op het feit gooien dat ze net iets té veel alcohol gedronken had. Ze luisterde naar Luna haar woorden dat ze eigenlijk wel een beroemdheid was maar dat ze het liefste had dat mensen haar normaal behandelde. Daar kon de blondine zich wel in vinden. Haar blauwe oog volgde kort het glas wat ze neer zette, voordat ze zich weer op de vrouw richtte. 'Dat begrijp ik wel. Niet dat ik eerstehand ervaring heb ermee, maar jij bent ook gewoon een mens als ik. Oké niet gewoon want je bent een beetje onsterfelijk of... ben je wel sterfelijk maar verouder je gewoon heel langzaam? Ach ja, maakt ook niet uit, waar ik op doelde was dat je ook gewoon eet, drinkt en leeft en zo als bijvoorbeeld ik.' Ze glimlachte naar de witharige vrouw en ging in op de uitnodiging om de dansvloer op te gaan. Met een vloeiende beweging gleed ze van de barkruk af en al swingend liep ze naar Luna toe. Eenmaal op de dansvloer was ze tevreden met de ruimte die de leerlinge en de andere mensen hun gaven. Ze kon doen met minder. Een vrouw van rond haar leeftijd kwam de bar binnen. Zwart haar, koffie bruine huid. Volle rode lippen, mooie groene oogschaduw, donker bruine ogen en een rode jurk met een schouder bloot. Hallo schoonheid~ Als ze hier alleen was geweest, niet in het gezelschap van Luna, was ze misschien op haar afgestapt om een praatje te maken. Praatje maken kon nooit kwaad, al was het afstappen op mannen altijd makkelijker. Vaak kon je ook wel zien of die geïnteresseerd waren ja of te nee. Bij vrouwen.. Vond Abigail dat toch altijd lastiger. Haar blauwe ogen, waarvan een nog verstopt zat achter de blonde pluk haren, gingen terug naar de LM. Vrolijk glimlachte ze naar haar en danste op de iets snellere en mee zwepende muziek. Heupwiegend en haar armen iets boven haar hoofd. Haar voeten maakte kleine pasjes, de lage hakjes klikte zachtjes tegen de stenen dansvloer al was dat natuurlijk niet te horen. Met een kleine glimlach keek ze naar Luna en deed een klein stapje opzij toen een iet te dronken, smoorverliefd en in elkaar verloren koppel bijna tegen haar aanbotste. Ze grinnikte er zachtjes om. Het leek net als gisteren en toch al een heel leven sinds zijzelf zo was geweest. Nu waagde ze haar daar niet aan. Deed aan one night stands, genoot van het vrije leven. Mocht er ooit iemand blijven plakken was het een mooie extra. Daarna begon ze weer verder te dansen terwijl ze haar knot los maakte en haar haren los liet hangen over haar schouders. Het elastiekje deed ze nog altijd heupwiegend, op de maat van de muziek, om haar rechter pols.

De muziek was anders dan waar ze normaal naar luisterde, maar even al gaf het ontspanning. Luna danste heupwiegend en op de maat mee. Ze zag Abigail even naar een andere vrouw die binnen kwam kijken en ze glimlachte zacht. Zelf had ze nog nooit eerder naar een partner gezocht. Ze was daar te druk voor geweest om andere mensen te helpen en nu leek ze daar ook eigenlijk geen tijd voor te hebben. De blik van de blonde vrouw ging weer naar haar toe en Luna glimlachte zacht naar haar, maar bedoelde er verder niets mee. Ze danste verder en zag nog hoe de jonge vrouw bijna tegen een stelletje dat al flink in de olie zat aan dreigde te botsten. Zulke dingen konden gebeuren, maar echt daar aan storen deed ze niet. Ze droeg wat klein geld, maar verder niets van waarde bij zich. Op zulke gelegenheden dreigend met ook wel eens zakkenrollers tegen te komen. Bij haar vingen ze vaak bot. Ondanks dat ze een LM was, betekende dat nog niet dat ze rijk was. Ze draaide om haar as en swingde weer verder mee op de muziek.

De muziek galmde door de club heen en ze voelde de trillingen van de bas door haar lichaam gaan. Het was al aardig warm geworden daar alle mensen die er waren. De stemmen van iedereen gaf Abby een vertrouwd thuis gevoel. Ze hield van dit soort avonden. Lekker los gaan en alles vergeten. Haar handen gingen even door haar nu losse lange blonde lokken en ze moest lichtjes lachen om hoe Luna om haar as draaide voor ze verder swingde op de muziek. Zelf danste de blonde vrouw ook lekker door. Het werd langzaam steeds wat drukker en benauwder op de dansvloer, al waren er weinig van haar leeftijd vanavond. De meeste waren leerlingen op de academie of de jeugd vanuit het dorp. Maar Abigail stoorde zich er niet aan. Ze was al blij verrast geweest met Luna, wie haar tot nu toe aardig leek. Ze wenkte naar een nog wat leger stukje dansvloer, waar ze wat beter konden dansen. Nu moest ze heel erg opletten wat ze met haar armen deed, daar ook, maar minder. 'Wil je daar heen?' schreeuwde ze boven de muziek uit. 'Of zullen we weer even aan de bar gaan zitten?' stelde ze met luide stem voor. Het maakte de lerares luchtmagie niet echt uit, ze vond het beide goed, al hield ze van dansen in de club. Stilzitten vond ze ook niet erg en was ook prettig op zijn tijd.

Dansen was leuk en je kon jezelf bewegen zoals je wilde. Niemand leek er gek van op te kijken, maar Luna zag dat Abigail lichtjes moest  nadat ze zich om haar as had gedraaid. Je moest gewoon moedig genoeg zijn om jezelf bloot te stellen in een zelf verzonnen dans die je op de muziek uit voerden. Er kwamen weer meer mensen op de dansvloer en Haar danspartner deed een stap opzij omdat daar meer ruimte was. Luna begon dorst te krijgen en toen Abigail haar vroeg of ze op een bijna lege dansplek konden verder gaan of weer aan de bar wilde gaan zitten? 'Laten we naar de bar gaan, ik heb er dorst van gekregen.' zei Luna hard genoeg en wees er ook bij. Ze begon rustig zichzelf tussen de mensen door te bewegen richting de bar.

(flut)

Al dansend had ze half schreeuwend gevraagd of de witharige vrouw die op het moment haar danspartner was, of ze naar een iets ruimer stukje van de dansvloer wilde gaan of dat ze terug naar de bar wilde om wat te drinken? Abigail had geen voorkeur voor een van de twee. Voor te dansen had ze gewoon iets meer ruimte nodig want ze kon soms wat uitbundig zijn met haar armen, aan de andere kant was ze toch ook wel dorstig geworden. Dat kwam dan weer door de warmte die er hing en door het dansen. Ze hoorde de LM haar antwoordden dat ze wel naar de bar wilde gaan want ook zij had er dorst van gekregen. Met een glimlach knikte de blondine naar Luna waarna ze haar volgde richting de bar. Manoeuvrerend tussen alle dansende mensen door kwam ze uiteindelijk aan bij de bar. Voor haarzelf bestelde ze een latte macchiato bij de leuke barman waarna ze zich naar Luna draaide. 'Wat wil jij hebben? Ik trakteer?' stelde ze vrolijk glimlachend voor. Uit haar tasje viste ze haar portemonnee en haalde hier alvast wat geld uit. Haar tas deed ze weer dicht en met de portemonnee nog in de hand keek ze weer op naar de vrouwe van de aarde.

Het was gezellig en rumoerig, maar gelukkig deed iedereen weer normaal nu ze haar hadden zien dansen als ieder normaal mens die zich hier bevond. Luna hoorde dat Abigail een Latte macchiato en vroeg haar wat ze wilde drinken? Ze moest ook haar dochtertje denken dus alcohol was uit den boze voor haar momenteel. 'Doe voor mij maar een sneeuwwitje.' Nou ja uit den boze??? Een beetje mocht wel, maar niet te veel. Luna vroeg zich af of Abigail wel wist wat een sneeuwwitje was, maar daar kwam ze vanzelf wel achter en ze nam plaatst op een van de barkrukken. Haar blik gleed even over de dansende menigte en hoewel het druk was met stampende voeten voelde ze dat er iets niet klopte. Buiten leek er zich iets voor te doen dus sprong ze snel van haar kruk en liep met een paar snelle passen naar buiten. twee jongens waren aan het ruziën, maar nog voor ze bij hen zou geraken wilde ze al op de vuist met elkaar. Luna stampte op de grond en wees met 1 vuist omhoog zodat er een dikke aarde plaat omhoog schoot. De jongens schrokken beide van deze plotselinge gebeuren en keken verward rond tot ze haar aan zagen komen. Eentje wilde vluchten, maar vond zich snel genoeg met zijn voeten tot zijn enkels in zacht zand. 'Wat is er aan de hand?' vroeg ze licht streng, maar haar verschijning had beiden al meer dan onderdanig gemaakt. Het kwam erop neer dat een van de twee nog geld aan de ander schuldig was, maar dat de jongen die weg wilde rennen dat ontkende. Luna bleef geduldig staan luisteren en richten zich daarna op de andere jongen. Luna draaide hem om door hem te dwingen en het zand onder zijn voeten te laten bewegen. 'Als dat zo is, moeten we wel eerlijk naar elkaar blijven.' zei ze zacht en vriendelijk. De jongen voor haar knikte en vertrouwde zijn stem niet, maar hij kwam toch over de brug met het geleende geld. De andere jonge man nam het aan en bedankte Luna voor hij weg liep. Ze liet de andere jongen ook weer vrij en keek hem nog even aan. 'Wees gerust, je leert het wel.' zei ze met een flauwe glimlach en draaide zich om, om weer naar binnen toe te gaan.

Eenmaal terug bij de bar bestelde Abigail voor zichzelf een latte macchiato waarna ze zich op de witharige LM richtte en haar vroeg wat ze wilde hebben en dat ze zou trakteren. Luna zei dat ze een sneeuwwitje wilde hebben. Abby knikte hierop en richtte zich weer tot de barman. Aan haar bestelling van haar latte macchiato voegde ze nu dus het sneeuwwitje toe voor Luna. Niet veel later bracht de barman de twee drankjes, de koffie en het mixdrankje van seven-up met pils. De blondine betaalde en pakte daarna beide glazen van de bar. Ze draaide zich weer richting haar metgezel van de avond, nam een klein slokje van haar latte macchiato en hield het andere glas naar Luna uit. Het glas begroette een lege barkruk en Abby zelf gleed voorzichtig van haar eigen kruk af. Haar blauwe oog spotte Luna haar vorm in de mensen massa, waarop Abby besloot zich ook door de menigte te manoeuvreren. De twee glazen hield ze hoog via luchtmagie, hoog genoeg zodat mensen er niet tegen aan konden stoten en hoog genoeg en goed in het zicht, zodat mensen er ook niet iets in zouden kunnen stoppen. Dat was iets wat ze nooit en te nimmer wilde meemaken. Gedrogeerd worden tijdens het uitgaan, en dus nam ze liever het zekere voor het onzeker. Het was ook de reden dat zij de twee drankjes mee genomen had en ze niet had laten staan bij de bar. Dat was veel te gevaarlijk. Een paar dansende mensen stonden een paar keer bijna op haar tenen, al waren er ook bij die echt op haar tenen belandde. Het ging niet expres, dat soort dingen gebeurde nu eenmaal in plekken zoals deze, en echt heel veel pijn deed het ook niet. Iets waar ze blij om was want het was anders geweest als de persoon die op haar voeten beland was hoge hakken als schoeisel aan had getrokken, maar nee, gelukkig landde er alleen maar mensen met platte schoenen op haar oh zo mooie eigen hakken en tenen. Met een beetje manoeuvreer werk kwam ze uiteindelijk bij de uitgang van de club aan. Ze keek rond en ving besloot toen nar buiten te gaan waar ze Luna zag, en hoorde, praten tegen twee jongens. Een van de twee stond vast met zijn voeten in zand, het was nog best een komisch gezicht. De lerares luchtmagie ving op dat het over geld ging; het zal eens niet zo zijn. Abigail keek toe naar het schouwspel wat zich voor haar ogen ontvouwde. Ze was onder de indruk, het was Luna gelukt om de situatie op te lossen. Nu zal haar status waarschijnlijk ook wel een rol hebben gespeeld daarin maar dat was het punt niet. De LM draaide zich weer om, om naar binnen te gaan.’Luna?’ sprak Abby, meer om haar aandacht te vestigen op het feit dat zij hier stond. ‘Ik heb je drankje’ ging ze daarna zachtjes lachend verder waarna ze Luna haar drinken liet zien. ‘Ik heb onze drankjes mee genomen. En netjes opgelost die situatie. Ik heb niet alles gezien maar wat ik heb opgevangen zag er mooi uit. Rustig en zonder geweld.’ Zei ze na een slok genomen te hebben. Geweld was bijna nooit de oplossing, vond ze zelf, al kon ze zo af en toe wel uit haar slof schieten tegen een paar van haar leerlingen. Maar dat viel niet onder geweld, ze zou nooit iemand pijn doen. Op een rustig tempo liep ze weer naar binnen. Het was buiten wel frisjes, als je uit de club kwam. Een nadeel daaraan was, was dat de hitte van de club zich als een te heten deken om haar heen wikkelde. Ze moest nu even wennen aan de temperatuursverschillen, maar dat was geen probleem. Ze was het wel gewend. Hierna richtte ze haar blik op Luna en liet haar eigen drinken weer hoog zweven. ‘Als je wilt dat ik je glas met drinken even hoog houd, geef je maar een gil.’ Stelde ze voor met een vriendelijke glimlach.

Ze had beiden jongens net laten gaan waardoor de jongen die vast gezeten had zich uit het losse zand kon bevrijden. Luna wilde net weer naar binnen lopen toen ze haar naam hoorde roepen. Luna keek in de richting van Abigail en glimlachte breed. 'Ja dat zie ik, had je me gemist?' vroeg Luna en ze glimlachte breed. Het was aardig dat iemand zich zo vertrouwd leek te maken met haar. Dit was heel anders dan haar relatie tussen haar collega's en de mensen van Erd. Luna nam haar glas aan en nam zelf een wel verdiende slok van haar drankje. 'Bedankt, ik ben zelf ook meer van het goed praten anders heb ik altijd nog een andere manier om ze in te pakken in zand om ze tot inkeer te brengen. Dit is nog niets.' zei Luna en grinnikte zachtjes. Ze liepen weer naar binnen en Luna hoorde de volgende woorden van Abigail. 'Oh ik hem zo mijn eigen methode. ' zei Luna en maakte een trekkende beweging van de grond omhoog en een muur ter hoogte van haar schouder zodat niemand meer langer tegen haar aan kon komen en dat tot aan de eerste krukken van de bar. Zodra Luna daar aan zou komen zakte de muur weer weg de grond in en ze ging zitten. 'Nog bedankt dat je naar buiten kwam.' zei Luna en ze hield haar glas omhoog als teken van proosten.

Ze was Luna gevolgd, nadat ze de vrouw had zien verdwijnen in de mensenmassa. Na het schouwspel te hebben bekeken had de blondine Luna haar naam geroepen waarop de witharige vrouw haar richting uitkeek en breeduit glimlachte. Abigail moest lachen om de woorden van haar metgezel en schraapte haar keel voordat ze antwoordde. ‘Ja, ik miste je heel erg, blijkbaar ben ik nu al aanhankelijk bij je; net zoals een kat.’ Grinnikte ze grappend. ‘Alle gekheid op een stokje, ik kwam kijken waarheen je verdwenen was. Ik was er nieuwsgierig naar.’ Ze nam een slokje van haar koffie, waarna ze wat van het melkschuim van haar bovenlip afveegde al luisterend naar de woorden van de Legendarische Magiër. ‘Hm’ bracht Abigail bedachtzaam uit ‘Ik trek je kunnen voor geen seconde in twijfel; Iemand van jou kaliber en met jouw levenservaringen heeft vast en zeker veel handige trucjes om mensen tot inkeer te brengen.’ Sprak Abby vriendelijk na haar koffie doorgeslikt te hebben. Ze liepen weer naar binnen, waarna de lerares luchtmagie haar mok veilig stelde doormiddel van magie. Ze stelde voor om het zelfde te doen met het glas van Luna maar die had zo haar eigen methode zei ze. Abigail was er niet verrast door en keek vol bewondering toe hoe ze een muur tot schouderhoogte liet opkomen. Ze liep mee naast de vrouw om daarna een kruk naast die van Luna op te eigenen. De muur van de andere vrouw was de grond in gezakt toen ze bij haar eigen kruk aangekomen was. Haar luchtblauwe ogen liet ze door de bar gaan terwijl ze af en toe een slok nam van haar drinken en ze keek om naar de vrouw naast haar toen diens stem zich door de luide muziek heen haar oren binnen drong. ‘Geen dank nodig.’ Antwoordde ze licht hoofdschuddend en vriendelijk glimlachend. Ook Abigail hief haar glas. ‘Proost’ sprak ze en knikte kort met haar hoofd. ‘Op…’ begon ze en ze dacht even na. ‘Op een leuke avond’ Opperde ze om dan een slok te nemen van haar nu driekwart lege mok latte macchiato