Leave me alone

Tate werd door Shima over de velden getrokken richting het kasteel. Hij trok zijn pols los. ''Waar neem je me mee naartoe?'' vroeg hij zangerig terwijl hij over zijn pols wreef. Ze had er pijnlijk in geknepen. Hij keek haar met een onbegrijpelijke blik aan en snoof. Hij keek even rond in de velden. Hier en daar zaten een paar mensen te genieten van hun vrije tijd. Tate bleef staan en keek even naar het meer in de verte. Hij keek weer naar Shima en mompelde wat. ''Wat wil je van me?'' vroeg hij twijfelend.

Shima keek hem zuchtend aan'snap je het dan niet?' ze keek hem nu doordringend aan 'ik wil NIET dat je zonder mij erbij naar het duistere bos gaat,het is daar gevaarlijk, en je bent net nieuw' Zei ze terwijl haar doordringende blik veranderde in teder. Ze keek naar zijn prachtige felblauwe haren en streek een haar weg uit zijn mond. Ze keek naar de zijkant, het waaide, Het gras bewoog dansend tegen elkaar aan, Shima ging op de grond zitten en genoot van de dansende grassprietjes om zich heen.

Tate keek naar haar. ''Ik weet best waar ik aan toe ben,'' hij bleef koppig staan en keek naar haar. Hij snoof en keek hoe het gras speels heen en weer waaide. Hij was wel geamuseerd door de bezorgdheid van het meisje. ''Wie ben jij?'' mompelde hij. Hoe hard hij het ook probeerde, hij bleef nog steeds praten als een soort homo engel. Hij irriteerde zich eraan omdat iedereen hem er daardoor anders inschatte dan hij was.

Shima keek hem aan en liet zichzelf licht geven. 'Ik ben shima' Zei ze op een lief speels toontje. Shima keek de jongen diep aan. 'Ga zitten' Ze keek hem nog steeds aan. 'Je wilt dat iedereen je anders inschat, door je stem, je schattige stem, tog?' Shima keek hem lief aan en keek toen weer naar haar haar dat danste in het gras. 'Als je tog graag het duistere bos wilt zien, dan kan ik daarvoor zorgen' Ze liet een lichtbol dansen op het gras.

Tate plofte naast haar neer. ''Mijn stem is niet schattig,'' mompelde hij. ''Maar gewoon veel te lief,'' hij keek even naar haar en toen weer voor zich uit. ''Gekke mensen denken soms dat ik een gezegende engel ben of zoiets,'' zong hij. Hij plukte een paar grassprietjes uit de grond en liet ze weer neer dwarrelen. Hij zuchtte en keek opzij. Waarom ging dit meisje steeds achter hem aan, vond ze hem leuk ofzo?

Shima zuchtte 'ik snap het, een jaar geleden zag ik er ook SCHATTIG uit, maar ik was sterk, heel sterk, dat ben ik nu nog steeds, maar ik heb mijn haar geknipt en geverfd, en mijn kledingstyle aangepast, ze zien me nu anders, dat is fijn' Ze keek hem nog even diep aan en plukte ook wat grassprietjes uit de grond. 'Wil je nog naar het bos?' Ze sloeg met haar hand op de grond, en er kwam een grote lichtbel tot aan het bos, zo kon je het bos een beetje zien. 'het is wel donker daar, maarja, ik kan licht sturen' Ze glimlachtte. 'Dus, zullen we gaan?' Ze knikte lief naar de jongen.

Tate haalde zijn schouders op. ''Misschien straks,'' ik keek naar haar. ''Je uiterlijk kan je makkelijk veranderen, maar ik kan mijn stem niet aanpassen,'' hij stond op en keek richting het donkere bos. ''Laten we dan maar gaan,'' mompelde hij. Hij begon te lopen en keek naar de donkere bomen die dreigend heen en weer zwaaide in de wind. Tate was niet bang, dat was hij nooit, nooit geweest ook.

Shima keek hem aan terwijl ze opstond om aanstalten te maken naar het bos toe. 'je stem hoef je niet te veranderen, ze moeten je accepteren zoals je bent ' Ze zuchtte en maakte een felle lichtstraal om zijn en haar handen heen. Nu hadden ze allebij lichtgevende handen. Ze glimlachte lief naar tate. 'doe wel voorzichtig, hier zijn vaak magische jongens of meiden die kunnen veranderen in weerwolfen' Ze keek zelf ook rond. Ze schrok even toen er een driehoekig gat in de bodem zat. Ze bukte en voelde eraan met haar hand 'woudmeesters' mompelde ze zacht tegen zichzelf. Ze stond weer op. 'pas op, hier zijn denk ik woudmeesters' fluisterde ze tegen tate toen ze het licht op hun handen begon te dempen.

Tate keek een beetje verbaast naar handen. Ze gaven nu echt licht. Hij keek naar Shima en knikte. ''Hoe heet je eigenlijk?'' mompelde hij. Hij bleef even naar zijn handen staren en voelde aan zijn vingers, ze voelde niet anders dan normaal, maar het voelde nog steeds erg vreemd.

-
Verder in het bos?

ja isgoed, en shima heeft nu magie van duister
ze kan nog wel licht laten geven, maar dan anders XD

PROFILE MAGICIAN

» What will I leave...
» Leave me.
» I can't leave
» Leave me alone
» I have to leave

Leave me alone

Leave me alone

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen