Drake keek de jongen met vurige ogen aan. Het verkeerde moment om tegen Drake op t lopen, dat was zeker. Omdat de jongen enkel zijn mond open deed maar verder geen woord uitbracht draaide Drake zijn arrogant en ongeduldig waarna hij de trap op wilde stappen. ''Wacht.' Drake slaakte een geïrriteerde zucht en draaide toen zijn kop naar de jongen om. ''Ja?'' sprak de jongen met lage stem, minachting stond in zijn ogen te lezen. De wenkbrauwen diep naar beneden gebogen, duidelijk afgevend dat Drake wel wat beter kon verzinnen dan met deze blondie te blijven staan praten. 'ummh..' Drake versmalde zijn ogen en sloeg zijn armen kruislings over elkaar heen, waarna hij wat naar achteren leunde tegen de trapleuning. Ging deze jongen nog iets nuttigs uitbrengen of hoe zat dat? 'Zou je me misschien ergens mee kunnen helpen?' Drake trok zijn wenkbrauw op en deed een seconde moeite om niet te lachen. Vroeg hij dat nu serieus? Zag Drake er uit als een persoon die hem graag aan zijn hand vast hield om hem door het kasteel te begeleiden. Funny story. Om de onzekerheid van de jongen te bevestigen friemelden hij ook nog eens aan het shirt wat hij aan had. Toch was het een eigenschap van Drake dat hij erg nieuwsgierig was, dus speelde hij het spelletje anders dan hij bij eerste ingeving wilde doen. Met zijn vingers streek Drake de vingers door zijn haar naar achteren tot op zijn achterhoofd waardoor de onheilspellende oogjes van vos meer zichtbaar werden. ''En waar zou ik je dan mee moeten helpen, wezel?'' vroeg Drake waarna hij zich nu juist meer naar voren boog richting de jongen.

Ergens genoot Drake er wel van dat deze jongen zo onzeker was. Het was gemeen maar waar, want elke pestkop kende het, je beter voelen door de minderheid van een ander. Met het uitschelden kwam er geen tegenspraak, Drake zag zelfs dat de jongen alleen maar nog nerveuzer werd. Zo te zien wist deze gast niet hoe hij voor zichzelf moest opkomen, mooi. Opeens zag hij een jongen een beweging maakte en Drake versmalde zijn ogen, hij kende die beweging erg goed, maar misschien moest hij de verassing daarvan even bewaren. Het was namelijk zo dat deze vreemdeling wel de ballen had om verder tegen hem te praten. 'Nou..' Drake keek de jongen met zijn geslepen ogen aan, want hij kreeg ook een blik terug van de vreemdeling. Een nerveuze beweging van het adem pakken zag Drake nu voor zich. 'Ik ben erg goed in ongezien in en uit glippen zie je? En de schaduwen zijn mijn vrienden.' Drake zijn blik was in spot veranderd. Vrienden met de schaduwen? Peter en Harry de schaduw zeker? Drake kon nog net zijn lach inhouden voor de jongen. Opeens zag hij dat deze vreemdeling ook kon lachen. 'Ik zou eventueel iets voor je kunnen mee nemen?' Okey, hij had het voor elkaar. Drake schoot in een spottende lach die nou niet echt 'lief overkwam. Na dat korte moment keek Drake de jongen aan alsof hij een jonge pup voor zich had. ''Schattig. Je denkt hier op school te komen en gelijk al dealtjes te sluiten?' Drake keek de jongen aan, zijn ogen kwaadaardig. ''Jij hebt duidelijk geen idee wie je voor je hebt, maar ik zal je helpen.'' op honende en arrogante toon sprak hij zijn woorden uit. Drake boog zich naar voren met een flair van zijn gehele hoge ego. ''The name is Drake Burned.'' Hij haalde een hand door het zwarte haar en keek daarna de jongen weer aan. ''Maar zo te horen kun je ook niet goed luistern. Ik vroeg jou namelijk waar ik jou mee kon helpen en niet andersom. Nu je deze woorden hebt uitgesproken, sta je bij me in het krijt.'' zo sluw en gemeen, maar wat kon Drake van deze situatie genieten. Hij zette zijn vingers tegen elkaar met een triomfantelijk lachje. ''Daarbij, je bent hier net en denkt waarschijnlijk dat het rondsluipen hier net zo makkelijk zal zijn als waar je vandaan komt. Ik zeg je, er liggen hier slangen, geesten, verklikkers, gnomen en demonen op de loer en dan heb ik het nog niet over de zwaar bewaakte geheime plekken van dit kasteel. De schaduwen? Wees bevriend met het duister. Dan overleef je hier als je écht dingen voor elkaar wil krijgen'' Drake had binnen enkele seconden naar zijn zak gegrepen, in een flits met een flikkering van metaal had hij het mes uit de huls gegooid van de switchblade die nu een centimeter onder de kin van de jongen hing.

__
Alvast excuus voor Drake zijn ego x''D

Het was dat wat Drake niet had verwacht. Zijn switchblade stond dreigend onder de kin van de jongen en Drake had het liefst gehad dat de jongen huilend op zijn knieën was gevallen. Toch deed hij totaal iets anders. Iets wat Drake eigelijk alleen nog maar interessanter vond. De vreemdeling had zijn pols gepakt en leek nu opeens zeker te zijn van zijn zaak. Drake hoonde en versmalde zijn ogen met een sluwe grijns. De manier waarop blondie hem had aangevallen werd er nu druk op zijn vingers en pols uitgeoefend. Het was een effectieve aanval waarbij je ook snel je tegenstander uit balans kon brengen en tegen de grond kon drukken door enkel de hand vast te houden in een bepaalde manier. Nu er geen kracht meer door de hand kon komen zou die persoon het mes moeten los laten. 'Mooie switchblade heb je daar.' opeens was al die zenuwen weg. De zwartharige jongen zweeg kalm. 'Ik heb het idee dat wij niet zo veel van elkaar verschillen.' Drake had ook een grijns op zijn gezicht. ''Denk je?'' Hij blies door zijn zwarte haren in zijn gezicht. 'Jij bent bekend met de Suasama, of heb ik dat soms mis?' Bij het woord Sausama gleed en een lichtflits langs Drake zijn ogen. Celia, hij dacht aan zijn gesprekken met haar. Zijn oom en wat voor organisatie dit was. Hij hield nog steeds zijn mond. Hij liet de ander bijna denken gewonnen te hebben, liet even zijn krachten verslappen, de jongen genieten van zijn victorie. Opeens vormde Drake zijn hand in een soepele beweging naar beneden maar dan gedraaid. Op deze manier zou zijn tegenstander geen houvast meer hebben, hij duwde zich af met zijn schouder en sprong naar achteren. Zijn vurige ogen keken de jongen met geconcentreerde blik aan, binnen een seconden vloog hij weer in de aanval. Hij maakte een vlugge schijnbeweging waardoor hij leek dat hij zijn mes wilde gooien. De verassing was echter dat hij het net op tijd inklapte en de jongen een fikse vuistslag in zijn lever gaf. Een snelle klap met de vlakke sterke hand vlak bij zijn nek voor een verrassingseffect, want direct daarna maakt hij een beweging met zijn knie die in de maag van de vreemde terecht kwam. Drake duwde hem weg zodat hij misschien zou vallen. Ernstig keek Drake de jongen aan. Hij was nog voorzichtig geweest en had vele fatalere acties kunnen uitvoeren, maar aangezien hij nog jong was en Drake zijn precieze bedoelingen niet wist was dit als een waarschuwing. ''Je mag dan beweren daar mee te maken te hebben. Ik verafschuw die beesten. Alleen ik waarschuw je mij niet uit te dagen.'' Drake draaide zijn switchbalde in zijn hand waardoor de flikkering van het ijzer te zien was. Hij sprak op een hele andere manier als daarnet. Net was het nog een spelletje van zijn arrogantie, nu zag hij de jongen als een vijand door wat hij had gezegd. ''Jou domein? Laat me niet lachen.'' Drake snoof en keek nu met verachting naar beneden, vrienden? Nooit. Hij kende de verhalen van Celia en zou deze jongen haten, haten voor alles wat haar was aangedaan. Hij had zojuist de verkeerde stap begaan en Drake wilde hem dat duidelijk maken, want nu pas, door de steriele en ijzig kille houding van Drake, het bloedserieuze gezicht kwam Drake pas écht intimiderend over. ''I am not the dog that only barks.''

Zo te zien had Drake de jongen duidelijk laten schrikken met zijn aanvallen, laten zien wie er hier de baas was en wat hij wilde. Opeens was de jongen timide en dit was een teleurstelling van Drake. Dat joch durfde zijn tanden te laten zien, maar hij had zich groter voor gedaan als dat hij origineel even liet zin. Een gast van de Suasama, Drake had er zoveel meer verwacht. Opeens was hij bang en paniekerige, whate.. Er stond walging in de ogen van de Burned en het zwarte haar over zijn gezicht wekte een schaduw waardoor die blik enkel nog erger werd. Oh, dus hij was zo goed in vechten? Laat dat dan ook zien. Deze gast had zwaar last van wispelturigheid. "Ik.. was je niet aan het uitdagen." Drake trok zijn lip honend op. ''Hmpf..'' nog net niet een rochel richting het gespuis. Niet aan het uitdagen? De jongen moest weten dat hij toch echt bedreigend over was gekomen en dat Drake er een hekel aan had als mensen opeens aan hem zaten zonder dat hij dat zelf wilde. "Ik ben niet erg goed in al dit sociale gedoe. Zoals je misschien al gemerkt zou hebben?" Drake versmalde enkel zijn verharde ogen. ''Niet mijn probleem.'' Het hele 'spel' was er voor Drake wel vanaf, inplaats daarvan stond hij nu met serieuze en bijna intimiderende blik op de jongen neer te kijken, die nu een beetje stom stond te lachen Drake vond het feit dat hij bij de Suasama zat alles behalve grappig. "Sorry. Ik ben geen beest en.. en..." Drake kon enkel een zacht laag gegrom laten horen. Nu begon die blondie zich nog aan te stellen ook, waardoor Drake zich weer irriteerde, paniekzaaier dat dit was zeg. ''Klopt, voor een beest zou ik misschien bang zijn. Jij bent niet meer waard dan een vervelende vlo.'' Drake was eigelijk al van plan weg te lopen, zich te ontdoen van hem. Even keek hij hem nog aan, er stond een verwilderde blik in de blauwe kijkers. "Ik ben niet je vijand. Écht niet." Drake lachte honend, spot duidelijk te horen. ''Nee inderdaad, maar vrienden zullen we ook nooit worden kneus. Wat is je naam trouwens? Dan kan ik je op mijn loserlijst zetten.''

Hij voelde hoe hij het koud begon te krijgen, erg warme kleding had hij nu ook niet aan. De jongen tegenover hem wist zich ook geen houding te geven en Drake irriteerde zich steeds meer aan deze vreemde, had de neiging hem de grond in de schelden met elk woord wat hij bezat in zijn eigen vocabulaire. Deze gast had echt geluk gehad dat Drake genade voor hem had gehad, het liefst had hij hem nock-out geslagen tegen de wand zodat hij van hem af was. Jammer dit. Het was voor Drake als informatie verzamelaar echter wel belangrijk om dingen te weten. Wat hij nog niet wist, was de naam van blondie. Daarom vroeg Drake dat op een gemene pest manier "Tuurlijk, zet me maar op je mooie lijstje." Drake rolde honend met zijn ogen. "Theneras. Mijn naam is Theneras. Nu we bezig zijn met namen verwisselen, mag ik jouw naam voor op mijn lijstje?" zoals altijd liet Drake even de naam door zijn hoofd gaan zodat hij was opgeslagen. De andere vraag bracht de status van hem in Drake zijn hoofd nog meer omlaag. ''Domme sul. Je kunt ook niet eens luisteren? Ik heb mijn naam al tegen je gezegd.'' Drake maakte een verwaande beweging met zijn hand en haalde die daarna door zijn haar. Het liefst schoot hij Therenas nu weg met zijn vinger als een vies snotje dat op zijn vinger zat. Het klonk als heel wat, deze jongen had dus ook een lijstje? Drake had er meerdere. Loserlijst, neuklijst, haatlijst en zo had hij er nog wat. Dit waren geen letterlijke lijsten maar ze bestonden wel degelijk in zijn hoofd. Die van Therenas was waarschijnlijk de vermijd-lijst. Drake was de trap op gelopen maar draaide zich nog even om, boog zich nog naar voren om Therenas met priemende blik aan te kijken. ''Ik ben Drake Burned. Ik zou het maar onthouden als ik jou was, je bent nog lang niet van me af.'' in de stem van Drake lag een hoog dreiging's niveau. Daarna draaide hij zich weer op en liep de trap op zonder nog zijn tijd aan de jongen te verdoen, uiteindelijk liep hij een andere gang op waar de jongen met gemak verdween tussen de mede studenten.

- Drake topic uit
Ik snap precies wat je bedoelt, ik vind het ook erg leuk xD