Ze had de mededeling een tijdje geleden op het prikbord zien hangen in de lerarenkamer. Wie er leerlingen wilden coachen voor de aankomende wedstrijdgevechten. Na enige tijd twijfelen had Oriël toch haar naam opgeschreven. Als die kinderen dan al wilde beesten tegen elkaar tekeer gingen konden ze tenminste een goed spreukenpakket bij zich hebben.
En het had niet lang geduurd voor ze aanmeldingen had gehad. Twee om precies te zijn. Dus nu stond ze in het lokaal, de tafels en de stoelen aan de kant te schuiven. Zelfs de kussen, de kandelaars en alle andere voorwerpen gingen tegen de muur. Als ze deze leerling in een hoog tempo vier spreuken aan wilde leren moesten ze op een actieve manier te werk gaan. Ze kende de jongen niet die ze vandaag zou gaan coachen. Hij was in elk geval nog niet naar een gewone les van haar gekomen. Misschien dat ze hem wel eerder had zien lopen door de gangen van de school. Ze wist alleen zijn naam. Damian.
Oriël trok haar schoenen uit en zette ze naast elkaar naast de deur. Het enige wat ze aan haar oorspronkelijke inrichting had laten liggen waren de zachte kleden. Ze sloot haar ogen en ging zitten om zich te concentreren op de les die ze straks zou geven. Damian was toch onderweg.

Games of magic, het was iets interessants waar Damian zich ook voor had opgegeven de moment dat hij de mededeling had zien opgehangen worden op het prikbord van de school waar zowat alle evenementen werden opgehangen. Het sprak hem aan maar hij had nog geen degelijke lessen gehad dit jaar dus hij moest zich wel opgeven voor coaching. Hij had de lerares waarzeggerij aangesproken omdat haar lessenpakket hem het meeste had aangesproken het moment dat hij de vier spreuken op haar pakketje had zien staan. De blondharige jongen had zijn haren gekamd zodat er geen verdwaalde pluk voor zijn ogen hing en hij keek nog even door het raam omdat hij nog tijd genoeg had voor zijn intensieve training zou beginnen. Want vier spreuken leren op een drastisch hoog tempo was niet niks dus het was maar afwachten of hij het aan kon of niet. Vast wel, anders was hij niet Damian Hoshina. Een grijns gleed over zijn lippen toen hij de aantekeningen van een leerling doornam die hij had 'geleend'. Het waren de aantekeningen van de waarzeggerijlessen, de vier spreuken die hij ging leren. Chakra technieken, magisch tarot, auralezen en divinatie. Vooral het tarot en het auralezen interesseerde hem mateloos. Hij legde de geleende aantekeningen op zijn bureau, nam zijn tas bij de hand en wandelde zijn kamer uit.

Het had even geduurd voor hij het waarzeggerijlokaal had gevonden. Hij was hier nog niet geheel familiar met de situering van alle lokalen, maar hij was opzich best tevreden dat hij het toch nog had gevonden. Er stonden schoenen aan de ingang van het lokaal, dit waren vast de leerkracht haar schoenen, dus hij besloot zijn sneakers uit te doen en deze naast die andere te zetten om dan het lokaal te betreden dat bekleed was met zachte kleden. Zijn blauwe ogen gleden naar de leerkracht die neer zat, met gesloten ogen. "Goede dag Miss, Damian Hoshina meldt zich voor de GoM bundelles," niet dat de introductie echt nodig was maar ach, het was soort van een formaliteit hier bleek en Damian was niet in een slechte bui. Alleen stond zijn gezichtsuitdrukking op serieus.

Haar ogen schoten open bij het horen van het eerste stemgeluid van Damian. Ze keken de jongen strak aan, leken haast door hem heen te kijken. Occulomantie. De enige divinatie techniek die ze gebruikte zonder erbij stil te staan. Haar irissen, haast kolkend van de blauwe kleuren die erin te zien waren, bleven naar de jongeman kijken terwijl ze opstond. 'Een goedendag Damian. We hebben een druk programma dus laten we snel beginnen,' sprak ze kalm tegen hem. De kaarsen gingen wat zachter branden en de deur viel langzaam dicht. Damian zou zijn concentratie nodig gaan hebben. 'Ik ga je vandaag vier dingen aanleren. Een basis magisch tarot, chakra technieken, een basis divineren en een basis auralezen. Om een beetje op gang te komen beginnen we met chakra technieken,' begon ze. Oriël haalde even diep adem, concentreerde zich op haar magie en opende haar hand waarna er tussen haar en Damian in een licht hologram van een menselijk lichaam verscheen. Zeven punten in het lichaam lichtte op en begonnen te knipperen terwijl uit elk punt lijnen door het lichaam schoten. Ze kruisten elkaar, stroomden langs elkaar, over elkaar en onder elkaar. Maar ze kwamen altijd weer samen bij die zeven punten. 'Dit zijn de chakra's en hoe ze door het lichaam stromen. Zoals je ziet kennen we velen kruispunten. Maar er zijn zeven hoofdpunten. Elk van deze punten correspondeert met een kleur en een element. Van onder naar boven is dit Muladhara, rood en vuurmagie. Swadhisthana, oranje en aardmagie. Manipura, geel en luchtmagie. Anahata, groen en woudmagie. Vishudda, blauw en watermagie. Ajna, paars en duistere magie en ten slotte Sahasrara. Wit en lichtmagie. Je kunt deze punten open zetten en laten stromen. Daar wordt je sterker van. Maar je kunt ze ook blokkeren. Dan houd je de stroming van de energie tegen. We beginnen met openen,' eindige Oriël haar uitleg terwijl ze de licht hologram liet verdwijnen. Damian was een duistere magiër. Dat was duidelijk te voelen aan zijn energie. Ze liep op hem af en legde twee vingers op zijn voorhoofd, zijn derde oog waar de chakra voor duistere magie zat. Ze verzamelde haar energie en opende de Chakra van Damian wat voelbaar was als een warme sensatie die zich vanaf de geopende chakra door het lichaam zou vloeien. Gevolgd door een energieboost. Tenminste, zij had het altijd ervaren als iets waar ze energieker van werd. Ze stapte weer naar achteren. 'Ajna, de chakra van duistere magie, is volledig geopend bij jou nu. Voel je het verschil? Probeer maar eens een spreuk uit. En daarna, mag je het zelf proberen. Hoewel zwakker kan ik voelen dat ook vuurmagie een deel van jou is. Leg je hand op het onderste deel van je torso. Visualiseer hoe al je energie daarheen gaat. Maar onttrek het niet uit je eigen lichaam. Zie jezelf als een doorgeefluik voor de altijd aanwezige energie om ons heen. En concentreer je dan op het openen van Muladhara,' gaf ze hem zijn eerste opdracht mee.

Toen hij de leerkracht begroette, schoten haar blauwe ogen meteen open. Ze leken haast door hem heen te kijken en er kwam een kleine frons op zijn voorhoofd toen ze zo naar hem keek. Het was lichtelijk eng te noemen eerlijk gezegd, maar dat was niet iets wat hij zomaar luidop zou zeggen, het was ongepast en onbeleefd. Zijn eigen blauwe ogen keken haar aan toen ze begon te spreken: 'Een goedendag Damian. We hebben een druk programma dus laten we snel beginnen.’ Haar kalme stem bracht hem enigszins al ietwat op zijn gemak, maar niet genoeg om echt meteen te gaan glimlachen. De kaarsen dempten zichzelf en de deur ging van zichzelf dicht en hijzelf schrok lichtjes op bij het femoneen, zijn hart ging automatisch sneller pompen door de adrenaline, maar dat liet hij maar best niet merken, want het was maar een deur die van zichzelf sloot. Damian get a grip. 'Ik ga je vandaag vier dingen aanleren. Een basis magisch tarot, chakra technieken, een basis divineren en een basis auralezen. Om een beetje op gang te komen beginnen we met chakra technieken,' begon ze. Damian knikte en bekeek het hologramfiguur dat ze had opgeroepen. Het toonde het menselijke lichaam. Zeven punten begonnen op te lichten, ook waren er lijnen die de punten met elkaar verbonden en zijn ogen waren er geïnteresseerd naar gericht terwijl hij zijn handen stijfjes naast zijn lichaam hingen.

Haar uitleg had even de tijd nodig om tot hem door te dringen, om alle punten met elkaar te verbinden. Ajna was dus zijn punt en hij kon het open zetten of blokkeren, geldde dat dan ook voor de chakrapunten in iemand anders zijn/haar lichaam? Vast wel. Het werd duidelijk toen Oriël haar twee vingers op zijn voorhoofd drukte. Hoe graag hij ook wilde terugdeinzen, het was een les, dus hij moest deze aanraking maar tolereren. Een warme sensatie ging door hem heen die hij alles behalve onaangenaam vond. Zijn blauwe ogen werden voor een korte moment groter toen hij de energie door zich heen voelde stromen alsof hij net liters koffie had gedronken. 'Ajna, de chakra van duistere magie, is volledig geopend bij jou nu. Voel je het verschil? Probeer maar eens een spreuk uit. En daarna, mag je het zelf proberen. Hoewel zwakker kan ik voelen dat ook vuurmagie een deel van jou is. Leg je hand op het onderste deel van je torso. Visualiseer hoe al je energie daarheen gaat. Maar onttrek het niet uit je eigen lichaam. Zie jezelf als een doorgeefluik voor de altijd aanwezige energie om ons heen. En concentreer je dan op het openen van Muladhara,' Damian knikte toen hem de opdracht werd gegeven om een spreuk uit te proberen. De enige spreuk waar hij nu aan kon denken was de dark matter spreuk van Master Iro die hij een paar dagen geleden in een bijles van hem had geleerd, misschien kon hij deze eens uittesten. Langzaam strekte hij zijn palm uit en van zodra hij zich begon te focussen, werd het al duidelijk hoe snel de schaduwen zich in de palm van zijn hand waren rond aan het kolken en klaar waren voor gebruik. Quasi ongelovig staarde hij naar de purperen substantie in de palm van zijn hand die zich in seconden had verzameld en was opgeladen. Dit was geweldig om te voelen. Zijn blauwe ogen staarden nog even naar zijn hand voor hij de dark matter bol liet opgaan en begon aan zijn tweede opdracht. “Dus gewoon mijn vingers op de plek van onder mijn torso drukken en dan Muladhara openen,” prevelde hij meer tegen zichzelf dan tegen Miss Oriël voor hij zoals haar op dezelfde manier zijn vingers drukte op de plek waar dan die chakrapoort zich bevond. Het was vreemd om dit zo te doen. Damian sloot zijn ogen en probeerde zich te visualiseren dat al zijn energie daarheen ging, niet onttrekken was een lastigere opgave dan verwacht. Maar zodra dat compleet in orde leek te zijn, kreeg hij zijn chakrapoort open, alleen had het langer geduurd dan dat het bij Oriël had geduurd om zo zijn chakrapoort open te krijgen van zijn dark magic. Langzaam opende hij zijn ogen en had het niet lang geduurd voor hij zag dat zijn vuist letterlijk in brand was geschoten. Damian schudde zijn hand heen en weer met een geïrriteerde frons, waarna het kleine brandje op zijn hand alleen nog maar een rode plek op zijn huid achterliet.
"Ik geloof dat Muladhara geopend is Miss."

Hij was nerveus. Je kon het zien aan zijn blik en zijn lichaamshouding. Hij schrok van de deur. Zijn lichaam stond dus al op scherp. Goed. Zijn geest moest scherp zijn voor deze les. Het was veel en het zou allemaal razendsnel op hem afkomen. Het zou veel van zijn mentale en fysieke gestel eisen. Alertheid was goed. Ze gingen snel van start. Oriël had besloten te beginnen met de chakra technieken. Vooral nu Damian nog zo alert was en hij zijn volle concentratie nodig zou hebben. Divineren was wat passiever. Maar chakra's waren wat anders. Ze opende Ajna bij hem. De korte blik in zijn ogen vertelde haar genoeg. Hij ervoer. Een chakra die werd geopend kon een geweldige sensatie zijn. Een gevoel van onoverwinnelijkheid. Dat je alles wat op je pad kwam aankon. Het versterkte niet alleen je magie, dat gevoel gaf je extra zelfvertrouwen.
Ze zei niets tegen hem toen hij zacht wat mompelde. Hij moest het zelf ondervinden. Ze kon hem ook niet precies vertellen wat hij moest doen. Voor haar was een lichte aanraking en het beeld voor zich kunnen zien genoeg. Andere mensen hadden wat tastbaarders nodig en echt het idee dat ze iets zinvols deden. Zwijgend bleef ze toekijken hoe Damian rustig zijn tijd nam om Muladhara te openen. Zijn sterker geworden magie was daarvan het bewijs. Oriël knikte lichtjes. Zonder iets te zeggen schoten haar vingers uit. Haar wijs- en middelvinger tikte dezelfde plek op zijn buik aan die hij zelf net met zoveel moeite geopend had. Een slot, een gesloten deur. Meer visualisatie kwam er niet aan te pas. 'Het zal naar voelen, maar dit is een gesloten chakra. Het zal nog naarder voelen om dit bij Ajna te doen, maar als jij in een gevecht de chakra van een ander wil sluiten moet je het gevoel eerst zelf ondergaan hebben. Sluit Ajna. Als je dat gelukt is probeer je een middenweg te vinden. Niet helemaal open, maar ook niet langer meer gesloten. Als je je chakra's te lang open laat staan onttrekken ze al je energie. Dan brandt je op en val je neer nog voor je eerste gevecht voorbij is. Je moet leren aanvoelen hoe je doseert. Als je dat gedaan hebt mag je leren om andere chakra's te openen en te sluiten. Mijn chakra's zijn Sahasrara, de kruin en Manipura, de navel. Een van de twee open je, de ander sluit je,' gaf ze meteen de volgende opdracht mee. Damian pikte het snel op, dus ze kon hem wel een tandje harder laten werken.

Damian opende Muladhara, het ging goed, maar het voelde vreemd. Zijn vingers waren gedrukt op de chakrapoort en visualiseerde zich dat al zijn energie daarheen moest lopen. Niet onttrekken, makkelijker gezegd dan gedaan. Maar toen uiteindelijk de poort was geopend en hij zijn in vuur en vlam geschoten hand had kunnen doven, was Oriël naar hem toegekomen, haar vinger tikkend tegen de chakrapoort, die nu compleet gesloten werd. Een kleine schok ging door hem heen en opeens had hij het verschrikkelijk koud. Het voelde alles behalve gezellig en hij trilde zachtjes omdat het hier opeens stukken kouder was geworden. 'Het zal naar voelen, maar dit is een gesloten chakra. Het zal nog naarder voelen om dit bij Ajna te doen, maar als jij in een gevecht de chakra van een ander wil sluiten moet je het gevoel eerst zelf ondergaan hebben. Sluit Ajna. Als je dat gelukt is probeer je een middenweg te vinden. Niet helemaal open, maar ook niet langer meer gesloten. Als je je chakra's te lang open laat staan onttrekken ze al je energie. Dan brandt je op en val je neer nog voor je eerste gevecht voorbij is. Je moet leren aanvoelen hoe je doseert. Als je dat gedaan hebt mag je leren om andere chakra's te openen en te sluiten. Mijn chakra's zijn Sahasrara, de kruin en Manipura, de navel. Een van de twee open je, de ander sluit je.’

Damian knikte en fronste kort omdat hij zijn duistere magiepoort zou moeten sluiten nu. De blondharige jongen sloot zijn ogen, nog steeds lichtelijk trillend door het feit dat hij het koud had. Langzaam legde hij zijn wijs- en middelvinger legde hij zachtjes op zijn ‘derde oog’ en visualiseerde zich hoe al zijn energie daar weg van moest stromen, de poort sloot zich langzaamaan en hij beet op zijn lip omdat het vreselijk naar voelde. Al zijn kracht sijpelde langzamerhand weg en hij wilde het zo snel mogelijk weer gewoon openen. Maar nu moest hij leren doseren en even keek hij fronsend, nadenkend naar een muur, fifty fifty, niet open, niet gesloten. Damian legde zijn vingers weer op zijn derde oog en probeerde niet al te veel energie naar die poort te laten gaan, maar het was duidelijk dat hij met moeilijkheden de middelweg leek te kunnen vinden. Het kostte hem zeker een aantal kostbare minuten voor hij weldegelijk de mooie middelweg had kunnen vinden. Zijn tweede poort, ging hierdoor ook een stuk makkelijker omdat hij nu een idee had van hoe te doseren. Een kleine triomfantelijke glimlach was op zijn gelaat verschenen, alleen was deze aardig snel weer verdwenen. Zijn laatste taak stond nu op hem te wachten, de poorten van Oriël, eentje open, eentje gesloten. Hij knikte en legde zijn twee vingers op haar kruin, deze poort ging hij sluiten. Weer sloot hij zijn ogen voor de visualisatie alleen leek dit een stuk moeilijker. Hij moest nu de energie van een ander persoon sturen en dat was irritant. Maar toch kreeg hij haar lichtmagiepoort gesloten. Een beetje moeilijk keek hij naar Miss Oriël want aanraking van een leerkracht was iets wat hij liever niet deed, maar hij moest zijn trots maar even opzij zetten voor deze les. Hij legde zijn wijs- en middelvinger op de Manipura, diegene die hij nu ging openen. Dit ging ook weer simpeler omdat hij weer doorhad hoe dit moest. Hij nam afstand en keek naar haar, had hij het goed gedaan? "Ik geloof dat het goed zit zo," sprak hij met een lichtelijke onzekerheid in zijn stem terwijl hij zijn hemelsblauwe op zijn leerkracht had gericht.