MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Dark & fire Klas: Miss Roxanne Partner: Fuck me like you hate me
Onderwerp: We leave you dead in ditches ma jan 25 2016, 15:08
stars didn't calm me down;
Wat een zooi allemaal. Waarom was van school veranderen altijd zo veel werk? Hij had er ook helemaal geen zin in, hij had gewoon willen stoppen met school. Nee, dat is ook niet waar, hij vond naar school gaan wel oké. Vrienden maken, groepjes mensen zoeken om mee rond te hangen, eventuele vijanden zoeken - discussies waren nooit mis - en natuurlijk de hoeveelheid meisjes die rondliep, al vond hij het jammer dat ze tegenwoordig zich steeds vaker minder vrouwelijk kleedde. Wat was er mis met een keer een mooi jurkje of een hak? Nee, gympen en jeansbroeken droegen ze. Heel de maatschappij leek te vermannen. En hij vond het maar niets. Maar daarom vond hij het geen zooi, wel omdat hij zijn boeken voor school nog moest gaan kopen. Was het zo moeilijk om schoolboeken apart te houden voor laatkomers? Hij mocht blij zijn dat hij zelfs nog bij mocht komen, ze hadden hem even goed kunnen doen wachten tot het volgende schooljaar, maar nu moest hij zijn boeken nog gaan zoeken in Oak's Field. En ja, hoe kwam je daar weer?
Omdat het nog steeds winter was, had de kerel met het zwarte haar een muts op gezet, er wel rekening mee houdend dat zijn frou/pony nog steeds zijn ogen half bedekte. Hij wreef het een beetje aan de kant zodat hij toch nog wat beter zag, maar was wel blij dat hij er weer eens duister en 'emo' uit zag. Hij vond het hilarisch als mensen hem zo noemden, vooral omdat het helemaal waar was. Hij was nog maar zestien, die fase ging nog wel over, ook al claimde hij van niet. "This is the real me"-bullshit zat nog iets te erg in zijn hoofd vast, en hij had niemand om zich heen om hem te vertellen dat hij er werkelijk belachelijk uit zag als hij emo-praatjes maakte, want zijn vrienden waren - god, wat een stereotype - haast kopieën van hem. Gelukkig was hij wel niet zo erg dat hij gestreepte mouwen droeg, skinnies die té skinny waren en overduidelijk voor vrouwen waren en dat hij niet 'rawr' zei tegen mensen. Want laten we niet vergeten; 'rawr means I lobe you in dinosaur', kuch. De jongeman sloeg zijn handen in elkaar en blies even op zijn koude vingers. Hij was de weg naar Oak's Field nog steeds aan het zoeken, en hij was nog maar vijf meter buiten het schoolgebouw. Toch was het al nodig geweest om zijn vingers te verwarmen. "Waar's Oak's Field?" vroeg hij aan een meisje met lange, blonde haren. Ze keek hem aan, giechelde even en wachtte tot haar vriendin naast haar was komen staan. "Ben je dom? Volg gewoon de meerderheid met korte kledij die samenhoopt en één richting uitloopt! Iedereen gaat naar the Jolly Jester." Hij fronste kort. Iedereen ging blijkbaar uit. En nu hij er bij stil stond, deze twee meisjes precies ook want ze pasten in hun eigen omschrijving. Hij knikte met een glimlachje, en vijf minuutjes later liep hij achter het meidenduo aan, richting Oak's Field.
"Ah man, serieus?" klaagde hij tegen de gesloten deur van de boekenwinkel. Het was acht uur, waarom had hij verwacht dat de winkel nog open zou zijn? Hij duwde zijn lip even pruilend en nadenkend naar voren. Wat moest hij nu doen? De jongeman draaide zich om en drukte zijn rug tegen de deur op. Misschien vond hij nog wel iemand om ook mee naar de Jolly Jester te gaan? Of iets anders. Misschien konden ze gezellig in een park zitten, of zo. Nee, slecht idee. Benjamin wandelde weg van de winkel en keek rond naar de mensen die rondliepen in Oak's Field. Heel ver links stonden enkelen wat door te geven. Deden ze hier ook al aan drugs? Een beetje minder ver naar links stonden een viertal meisjes te roken, en ernaast stond een koppel dat meer interesse had in de flesjes drank in hun hand dan in elkaar. Dat eens voor de verandering. Meer naar rechts stonden mensen te wachten, misschien op andere vrienden. Blijkbaar waren ze in de buurt van the Jolly Jester. "Hé, kom eens", riep Jams naar een persoon die voorbij gelopen kwam. Omdat hij geen zin had om te wachten, liep hij naar de persoon heen met een grijns op zijn gezicht. "Heb je wat te doen vanavond of ga je me gezelschap houden?"
OOC: Syrax, kies jij maar of Syrax de persoon is die Benjamin aanspreekt~ hoop dat je d'r wat mee kan.
PROFILE Real Name : Rilana Posts : 768 Points : 47
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Vuur - Wind Klas: 3de Partner: I do, but that was not what you meant?
Onderwerp: Re: We leave you dead in ditches ma jan 25 2016, 15:56
Winterkou. Het was iets wat Syrax al een tijdje kende, maar hij had er niet zo veel last van als andere magie soorten. Wel had Sy er meer last van dan volle lucht of water magiers. Die leefde veel meer dan hij met de kou. Hoewel hij graag vloog en veel met zijn draak onder weg was moest Syrax nu toch even alleen zonder Dregoe onderweg. Hij moest zijn vleugelspreuk toch beter onder controle krijgen en omdat Syrax een vogel als dierlijke vorm had en half lucht magier was lukte het hem aardig. Maar ze waren bij lange na nog niet sterk genoeg om tegen een hevige storm wind in te vliegen. Maar het ging bij elke oefening steeds beter. Met sterke vleugelslag vloog Syrax vanuit het kasteel richting Oak's Field. Daar was hij al lang niet meer geweest. Zijn laatste keer was niet een geheel prettige geweest, maar toch had Dregoe er voor gezorgd dat er weer wat vrolijker af liep dan dat het begonnen was. Zijn blik vooruit en de stroom leerlingen die onder hem liepen ook richting het dorpje. Het was klein, maar er was vaak wel van alles te doen of te beleven. Gelukkig hadden ze er ook typische snacks van de plantenen zelf in gevlogen via de schuttels. Hij was benieuwd of ze bij de gespecialiseerde winkel weer Razaanse balletjes hadden. Die waren zo lekker pittig, maar ook heel erg lekker! Vlakbij de eerste huizen landen Syrax en liet de vleugels verdwijnen. Sommige leerlingen keken hem even aan, maar Syrax was het langzaam aan wel gewent zo aan gekeken te worden. Hij stapte Oak's Field binnen en nog voor hij goed en wel een kleine 100 meter had afgelegt sprak een jonge man hem aan. Zijn blik ging naar hem, maar wat die gozer vroeg maakte hem half van slag. Wie was die gast en waarom vroeg hij zoiets direct zonder zich voor te stellen? 'Euh... Ik... Wat?' kwam het er half verward uit en even schudden Syrax zijn hoofd in gedachten. 'Nou eigenlijk had ik wat te doen, maar mag ik vragen wie je bent? Het is nogal vreemd iemand Zoiets te vragen zonder elkaar te kennen?' goed helemaal normaal was zijn stem nog niet, maar met elk woord die Sy sprak werd de hoge toon minder.
Volledig in het thema van Valentijn staan er twee Events op het programma van de site. Beide zullen van start gaan vanaf 14 februari, dus houd de site zeker goed in de gaten.
Cupid Hearts: Verras vrienden of in game characters met een vrolijk hartje deze Valentijn. Met of zonder lief berichtje eraan vast. Anoniem of juist niet. Stuur je hartjes naar het account van Alpha.
Valentine's Dance:Vanaf 14 februari zal de grote zaal van de school omgetoverd worden tot een danszaal vol met eten, drinken en live muziek. Iedereen is welkom om aan dit algemene topic deel te nemen.
WINTER
Tijdens de winter is het terrein van de school in diepe rust. De meeste dieren zijn onvindbaar verscholen en de ijzige wind houd ook de leerlingen binnen. De perfecte tijd om met een kop warme choco naar de vallende sneeuw te kijken.