Al toen Zias naar buiten stapte merkte hij het al. Het was warmer geworden. De lente was weer in aantocht. Dit was altijd al zijn favoriete seizoen geweest. De lente duidde namelijk het begin van nieuwe levens aan. Dieren werden geboren, planten gingen bloeien. Eem hele nieuwe levenscyclus als het ware. Niet te vergeten, het werd warmer. Des te meer reden om naar buiten te gaan, en niet her slappe excuus voor jezelf te maken dat het te koud was. Echter was Zias deze keer niet van plan te gaan joggen. Nee, nu was het plan gewoon een lekkere wandeling te maken. Waarheen wist ie niet, dat zag ie tegen die tijd dan wel weer. Hij had eeb grijs jack aan, met daaronder een normale spijkerbroek en bergschoenen. Deze vond ie altijd lekkerder zitten dan normale schoenen, en deze konden vies worden, dus hoefde ie niet bang te zien voor viezigheid, of water dat door zijn schoenen lekte waardoor zijn sokken nat werden. Niet dat het hem veel uitmaakte, maar het was toch iets prettiger lopen.
Onderweg hoorde hij al de eerste vogels. Welke day waren wist ie niet. Wel kwamen ze hem bekend voor. Hij moest zich er eens meer in gaan verdiepen..ja dag, wat was ie wel niet? Een nerd? Nee, in de boeken zitten was niet iets voir hem. Nee, Zias was echt van het actief bezig zijn. Hij werd altijd zo nerveus als ie langer dan vijftien minuten stil zat. Plus, het zou toxh alleen maar hetzelfde zijn voor hem. Continue dezelfde namen tor je nemen totdat ze in je hoofd zaten, en al zaten ze in je hoofd, dan vergat je ze na een week toch weer.
Na een tijdje lopen zag ie door de bomen het meer. Ah, hij liep dus naar het meer? Logisch. Het was immers een bekende plek voor hem. Het wss een plek waar hij vaak heen ging als ie ging joggen. Logisch dus dat hij automatiech hierheen liep.
Eenmaal hier aangekomen, ging ie bij het water zitten om zo naar de overkant te kijken. Wat was dit toch altijd rustgevend vond hij altijd..
[Hayden]