Oliver was een lange tijd van school weggeweest. Op een of andere rare manier was zijn aanvraag tot verlof goedgekeurd na een.. voor Oli vreselijke gebeurtenis. Na de terugreis van Leaf Bonfire, zag Oliver opeens een goddelijk persoon. Het was een twee meter lange spierbundel die op een of andere manier al Oli's aandacht opslokte. Oliver deed alles om de aandacht van deze jongen te trekken, maar hij werd gebroken toen hij hem zag lopen met een zwartharig meisje. Hij weet het nog zo goed, ze liepen met de armen in elkaar gekruist en dit gaf hem de indruk dat hij inderdaad al bezet was. Vol ongelooflijk verdriet en depressiviteit ging hij vervolgens het leven door, en vroeg verlof aan. De administratie van Starshine zou vast dronken zijn geweest, want ze gaven hem zo een zestal maanden verlof. Nu was het tijd om terug naar school te gaan, en hij had thuis op Cassia veel meer opgedaan dan hij dacht dat hij zou kunnen ophalen. Zijn algemene depressie ging zo goed als over, en zijn karakter ging een beetje een andere kant op.

Eenmaal aangekomen op Starshine, kreeg hij te horen dat hij eigenlijk een kamergenoot heeft gekregen. Het was al gek dat Oli op de luchtetage stond, maar dat had hij maar voor lief gehouden. De kamergenoot lag er al langer, maar omdat Oliver op verlof was is hij hier nooit achter gekomen en stond zijn deel van de kamer heel lang leeg, dat het leek alsof ze aan het wachten waren tot Oli weer terug kwam. Na het terug aanmelden op Starshine en dit bericht te hebben gekregen, ging hij eerst naar de Grote Zaal. Het was immers lunchtijd. Zijn gedaante zwierf over de mooie lange gangen vol met verschillende schilderijen. Van bekende mensen uit de oudheid, tot leerkrachten die zo rijk waren om een schilderij te laten schilderen bij de kunstleraar en deze op te laten hangen. Ook stonden er allemaal deuren en enorme trappen. Ookal was het niet meer veranderd, het bleef indrukwekkend. Daar was dan de deur van de grote zaal. Een enorme, halfronde en dubbele deur die altijd wel open stond. Midden op de twee stukken van de deur stonden bij elk een grote gouden klopper in de vorm van een drakenkop. Hij liep naar binnen keek over nog restjes over waren, hij was immers best laat. Er lagen nog drie wentelteefjes die over waren, en oli nam deze maar in zijn handen mee. Zijn bagage zwierf immers toch achter hem aan. Hij was uiteindelijk beland op de Air Magican Dormitory, en liep zijn kamer binnen. Het was een beetje veranderd merkte hij. Toen hij er in zat, was het altijd een enorme rommel. Maar nu stond alles heel netjes, en zijn bed was niet eens aangeraakt buiten het schoonmaken na. Op de andere kant van de kamer stond een grote poster van een band, die zo te zien blink-182 heette. Het andere bed wat niet van hem was was helemaal rood met een oranje kussen.. He Wacht.. er zat blijkbaar iemand in het bed. Even keek Oli heel awkward, maar besloot hem maar met rust te laten. Hij zou wel eens wakker worden, dacht Oli maar. Maar toen kwam zijn waterdraakje binnen, en die rende naar het andere bed waarna hij plots begon te trekken aan het rode dekbed. Oliver wou hem wel tegen houden, maar in no time haalde het draakje het dekbed van de jongen af en begon er zelf tussen te liggen. Oliver hoopte niet dat Draakje hem had wakker gemaakt. En.. eigenlijk, zag de jongen er niet heel verkeerd uit..

OOC: VOOR DE AWESOME TIMOTHYY / ANNESWAAAN ;D

Daar stond Oli dan, in zijn kamer met opeens een geweldige kamergenoot. Hij glimlachte wat naar de jongen die langzaam wakker werd. Deze jongen werd vast vaak abrubt wakker, want hij bleef gewoon kalm.. Of nouja, misschen speurde hij toch wel recht overeind alsof er een oorlog onstond in de kamer maar hey: niemand zou zo abrubt wakker willen worden door dat iemands huisdier aan je deken trok wat vervolgens leidde naar een ander huisdier die luidkeels begon te gaan piepen.. Best zielig eigenlijk dat dat beestje het zo eng vond.

Oliver blik ging weer richting de jongen. Het was een roodharige jongen net als oli zelf en hij had een perfecte kaaklijn. Zijn ogen waren mooi licht zeeblauw en leken op een of andere manier licht af te geven. "Ah, eh, goedemorgend?” begon Oli's roommate. "Hey, en laten we daar maar net middag van maken," grinnikte Oliver terug. "Ik ben je roommate.. Denk ik." Nonchalant krabte de roomie over zijn achterhoofd en hij stond op, en haalde een shirt uit de kast. Oliver glimlachte terug naardat hij een goofy grijns opzette. “Ah sorry, als ik had geweten dat m’n roommate vandaag zou arriveren, had ik wel vroeger m’n bed ingekropen, Timothy is de naam, maar je mag me ook gewoon Tim noemen of iets in die trant.” begon de roomie weer, waarna Oli hem probeerde gerust te stellen. "Dont worry, ik slaap ook soms niet goed.." Timothy nam een borstel en begon zijn alle kanten opstaande harwn te kammen. Eenmaal klaar, keek hij Oliver weer aan. "En wiw ben jij?" zei Oli's nieuwe roommate dan. "lk ben Oliver by the way, noem me maar Oli. Nice to meet you, Timmetey," sprak Oliver. "Leuk huisdier heb je trouwens, nog sorry van Draakje. Hij is nogal ongetemt..