Haar haren in een strakke hoge staart, een losse zwarte jogging broek aan met een hemdje er boven op en daar overheen een zwart vest. Haar staart zwiepte heen en weer op het ritme van haar joggen. Ze ademde regelmatig in en uit, iets sneller dan wanneer ze in rust was. Een kleine zweet druppel rolde naar beneden langs haar slaap om bij haar kin zich los te maken van haar huid.
Het geluid van de rubberen zolen op de houten vloer galmde door de legen ruimte.
Na school tijd was het hier vaak rustig. Af en toe waren er wat leerlingen die zich verveelde en dan maar wat met de ballen gingen klooien. Dit duurde vaak niet lang omdat die ballen echt niet zo enorm boeiend waren. Dus met andere woorden hadden de leerlingen die de gymzaal wilde gebruiken om te trainen alle ruimte en rust. Vandaag was z’n dag dat zaal helemaal vrij was. Althans, Yang had tot nu toe nog niemand gezien nadat zij binnen was getreden. Niet dat ze dit erg vond, nee, ze vond het juist fijn. Dan kon ze zonder al te veel afleidingen gewoon haar lichaam in conditie houden.

Er zaten nu al een paar rondjes rond de gymzaal op en kwam ze tot stil stand bij het punt waar ze begonnen was. Ze pakte haar water flesje op en nam een grote slok van het koele water. Haar ogen gleden rond de gymzaal en ze zag dat er hier en daar nog wat kasten, banken en matjes stonden. Waarschijnlijk van de lessen van vandaag. Ze tuiten haar lippen en al snel verscheen er een grijns op haar gezicht. De leraar zou het vast niet erg vinden als ze wat ging schuiven met de attributen. Ze liep op een kast af en begon deze in een bepaalde richting te trekken. Dit deed ze ook met de andere dingen tot je een bepaald pad zat.
Ze liep terug naar het begin van de zaal en knikte goedkeurend. Hierna ritste ze haar vest open en deze gleed van haar schouders af. Licht gespierde schouders en armen die vol met verschillende littekens zaten weren zichtbaar. Haar ogen gleden weer over de zaal om er zeker van te zijn dat ze echt alleen was. Ze had liever niet dat mensen haar zo zagen omdat ze geen behoefte had aan vragen waarom haar armen en schouders er zo uit zagen. Van ver af viel het waarschijnlijk niet op maar als mensen dichterbij kwamen moesten ze vast wel iets zien.

Een zucht verliet haar lippen maar snel herpakte ze zich zelf en keek weer naar het parcour wat ze op had gezet. Ze gooide haar vest naar de plek waar haar water flesje stond en zetten zich schrap. Met een grijns en een felle twinkel in haar ogen keek ze op. In haar hoofd telde ze af tot drie en bij drie zetten ze zich af. Het was ongeveer tien meter tot de eerste kast en deze afstand gebruikte ze om een goede sprint in te zetten. Bij de kast sprong ze omhoog, zetten haar handen er op en sprong er met een behendige beweging over heen. Hierna kwam ze soepel neer op de grond en rende verder. Zo waren er nog een paar andere obstakels die ze voor zichzelf had neer gezet. Het verschilde van een koprol maken, naar tegen een wand op klimmen, of weer over een kast heen springen. Hoe meer diversiteit er in zat, hoe beter.
Thuis was het een stuk leuker omdat ze daar over de daken zou rennen en over muurtjes zou klimmen, om vervolgens na geroepen te worden door mensen die hun tuintjes aan het harken waren. Freerunnen was een van de dingen die ze het liefst deed bij de bende. Met zn alle er op uit trekken om de meest gekke roekeloze dingen te doen waarvan menig mens het niet eens zou proberen. Ze had dan vaak ook blauwe plekken of blessures. Dit weerhield haar er echter niet van om steeds weer mee te gaan.
Het was een uniek gevoel van vrijheid. Alsof niks je in de weg stond en je alles kon omzeilen wat op je pad terecht kwam. Het maakte haar dat ze anders was gaan kijken naar de straten van de stad waar ze was opgegroeid. Elke keer bedacht ze zich hoe ze het snelste over een muurtje kon komen of zat ze te meten of ze die sprong van dak naar dak kon halen. Ook zorgde het er voor dat ze een goede conditie had en snelle reflexen kreeg, wat ze deels al had door haar kungfu trainingen.
Dit kwam bij meerdere dingen erg handig van pas. Waar stelen er een van was. Die fragmenten uit haar verleden zag ze liever niet terug omdat het natuurlijk niet erg ‘’goed’’ was om dingen te stelen. Ze deed het dan ook niet vaak, maar af en toe een appel mee pikken van de markt was gewoon te leuk om niet te doen. Het waren vaak maar onschuldige dingen die ze stal en van mensen die het konden missen. Vervolgens gaf ze het dan aan iemand in de bende of een dakloze. Je zou zeggen dat het erg ‘’Robin Hood’’ achtig over komt maar zo had ze er nooit naar gekeken. Het was gewoon voor de kick en fun er van.

Op het moment dat ze een aantal rondjes er op had zitten en ze ondertussen bedekt was met een dun laagje zweet, stopte ze om wat te drinken. Met de handdoek die ze mee had genomen veegde ze haar gezicht droog en bedacht zich wat ze hierna zou doen. In de hoek stond een boksbal en de keuze was dus ook snel gemaakt. Ze zou zichzelf nog wat uitputten op dat ding om daarna echt te stoppen. Het was nu al ongeveer een uur dat ze hier was dus het zou niet lang duren eer er iemand binnen kwam. Dat moment wilde ze voor zijn.
Ze trok haar handschoentjes wat beter aan en liep naar de boksbal toe. Eerst begon ze met wat simpele stoten terwijl ze er omheen hupte. Vervolgens begon ze er ook trappen bij te doen om na enkele minuten hele kata’s en oefeningen er op uit te oefenen. Met een tegenstander was het nog altijd fijner maar dit was ook wel te doen. Het moest maar aangezien ze nog niet echt goede vrienden had gemaakt op deze nieuwe school. En dus niemand had om mee te sparren of sporten.
Na een tijdje stopte ze en blies een lok haar uit haar gezicht. ‘Fair enough,’ sprak ze tegen zichzelf besluitende dat ze voor vandaag genoeg had gesport. Ze ging weer terug naar haar flesje en dronk het met een flinke teug leeg. Ze had toch wel dorst gekregen door al dat sporten. Een duik in het zwembad zou ze echter ook niet verkeerd vinden, maar daar zaten waarschijnlijk water magiërs te oefenen. Het was een van de koudere herfst dagen vandaag dus ze zou de magiërs voor gek verklaren als ze naar het meer zouden gaan.

Een rilling gleed over haar rug bij de gedachten aan de natte herfst kou. Ze blies een wolkje vuur uit haar mond en keek weer om zich heen. De ruimte was nog steeds leeg en een idee kwam in haar op. Ze stak haar hand uit, sloot deze om hem vervolgens weer te openen. Een klein wapperend rood vlammetje verscheen boven haar hand palm. Een brede grijns verscheen op Yang haar gezicht. Ze vond het altijd leuk om met vuur te spelen, het gaf haar een raar vertrouwd veilig gevoel. Ze sloot haar hand weer en het vlammetje verdween. Al snel opende ze hem weer en het vlammetje kwam weer tevoorschijn. Ze liet het dingetje van haar enen hand naar haar andere hand springen. Uiteindelijk draaide ze een rondje en zag hoe het vlammetje zich uitbreidde tot een vuur slag.
‘Ooeeeh,’ kwam er kinderlijk uit haar mond. Hierna deed ze wat bewegingen om uiteindelijk een groter vuur te creëren wat ze voor zich uit schoot.
Yang was echter niet altijd de meest ‘’snuggere’’. Ze had dan ook niet gelet op wat voor haar lag terwijl ze het vuur vonk had afgeschoten. Zelf had ze geen vuur meer in haar hand maar de geur van rook bleef hangen. Vragend keek ze om zich heen en kwam uiteindelijk tot de ontdekking dat haar handdoek in de fik stond. ‘O-‘ zei ze eerst droog om daarna te realiseren wat er aan de hand was. ‘OH SHIET NEE.’ Ze rende op de handdoek af en probeerde het vuur met wat bewegingen van haar handen te doven. Yang was echter een van die personen die nogal een energieke persoonlijkheid had en dat hielp dus niet bij een vuurtje blussen. Nee, het tegenovergestelde gebeurde, het vuurtje werd nog wat groter. ‘IK- WAT- DOOOOOOOOF!’ ze pakte de handdoek op en begon er mee te wapperen. Het vuurtje leek iets minder te worden en een lach verscheen op haar gezicht. Bij deze glimlach werd het vuurtje direct weer groter. ‘NEE, NEE, NEE WEL ALLE-‘ Met wat scheldwoorden ging ze verder om het vuurtje te doven maar dat lukte natuurlijk voor geen meter. Yang met de vuurrode haren had weer eens ergens een vuurtje gesticht en zoals het er uit zag, zou dit niet snel gedoofd worden.