Kort na zijn reddings-actie van een vrouwelijke medeleerling van een verdrinking was alles verder weer gauw normaal geworden. Lessen waar hij negen van de tien keer bij te laat kwam omdat hij nachts tot laat zat te blokken, maar dan weigerde naar bed te gaan en op het bureau in slaap was gevallen. Zijn aankomst bij Mis Oriël vond Syrax nog wel de vernederendste van allemaal geweest te zijn. Hij was bijna door de deur naar binnen gekomen, maar goed dat die dingen zo stevig waren. Voor vandaag had hij vrij. Heerlijk! Syrax had voor zijn gevoel al veelste lang op gesloten gezeten en was gisteren lekker vroeg naar bed gegaan om de volgende ochtend fris als een hoentje uit bed te klimmen en zich snel wat te gaan wassen. Het werd kouder dat was waar, maar daar scheen deze jongen weinig last van te hebben, want de wind was ook zijn vriend net als het vuur. Na zich snel afgedroogd en aangekleed te hebben liet Syrax zijn rugtas staan en keek enkel nog even naar het ei dat hij in zijn eerste bijles leven in had moeten blazen, maar het scheen zich nog niet te roeren dus liet hij het voor wat het was, maar een vreemd gevoel overviel hem. Twijfel of hij het ei wel achter moest laten was groot. Sy hakte de knoop door en trok een warme trui uit de kast en wikkelde die om het ei als een nest. Hij wist niet of het nodig was, maar zo bleef het lekker warm... Daarna rende hij de deur uit om richting de stallen te heen gaan en maakte de deur netjes dicht. Daarna was het simpel. De spell voor vleugels was nog niet perfect, maar ze waren al groter dan vogel vleugels. Echter leken ze niet eens op engelen vleugels zoals die van de meeste lucht magiërs waren, maar eerder leerachtig zoals die van zijn draak. Ze waren pas een meter in spanwijdte, maar ze waren effectief. Hoewel hij er nog geen stunts mee kon doen kwam Sy er wel lekker snel mee vooruit. Verschillende leerlingen sprongen opzij en riepen boze woorden naar hem dat de jonge Sarkas beter uit moest kijken, maar zijn haast zorgde ervoor dat Syrax ze nauwelijks hoorde. Bij de stallen begroeten Dregoe hem heel vrolijk en kwispelde hard met zijn staart. 'He, maatje! Ja ik heb jouw ook gemist vriend.' zei Syrax en opende de deur om vervolgens achter zijn draak aan te rennen toen deze zich klaar maakte om op te springen klom Sy op de rug van zijn draak en hield zich stevig vast. De vlucht was heerlijk, die wind om je heen was onbeschrijfelijk. Echter werden ze door een te harde windvlaag naar beneden gejacht en moesten ze nood gedwongen bij de waterval landen. Fijn even in de lucht moest deze weer betrekken! Voetstappen maakte zich kenbaar en berijder als draak keken in de richting van de nieuwkomer.

(Revea)