Het was in de ochtend en hij had absoluut echt geen zin om zijn voeten uit zijn bed te steken. Het was koud buiten en doordat de herfst er aan kwam werd het humeur van Drake ook steeds slechter. Vreselijk  om er over na te denken dat het straks zelf weer winter zou zijn.Hij werd gewoon al chagrijnig van die gedachten. Met zijn gezicht in het zachte kussen gedrukt lag hij op zijn buik gefrustreerd te wezen. Bed wel uit.. bed niet uit? Ach, hij moest eigelijk wel. Niet omdat hij het moest, want daar had hij lak aan. Nee het was omdat hij eindelijk sinds maanden weer een les Dark magic zou krijgen. Sinds het vertrek van Zwijn was er lang niet een geweest. Hij had de man met zijn lelijke blokhoofd toch nooit gemogen, maar hij had tenminste wel les in een van de weinige vakken die hij wel leuk vond. Met die reden duwde zijn getrainde armen hem omhoog en ging hij op de rand van het bed zitten, wreef over zij slaperige gezicht. Okey dan, douchen, aankleden en gaan. Deze handelingen maakte Drake in een sloom tempo al was het wel zo dat de douche hem goed deed. Hij voelde zich al snel frisser. Daarbij trok de jongen andere kleren aan dan normaal en liet hij vandaag zijn herkenbare zwartwitte jas in zijn kamer. Toen hij de kamer uit wilde lopen keek hij nog even om naar het andere bed in zijn kamer. Hij zag een blond hoofd boven de dekens uit komen. Die sliep tegenwoordig ook echt overal doorheen. Er verscheen een gemene grijns op zijn gezicht waarna hij een verdwaalde schoen pakte. In een sierlijk boog waarin de schoen draaide, kwam het met een harde plof op zijn hoofd terecht. Nog voor die gene uit het bed kon vliegen schoot Drake de deur al uit en hoorde hoe zijn broer kwaad zijn naam naar hem schreeuwde. Funny. Drake gniffelde terwijl hij de rugzak over zijn schouder gooide en de gang door liep naar het Dark magic lokaal.

Niet veel later liet Drake zijn herkenbare stappen door de gang klinken bij het Dark magic lokaal. Zijn ogen zochten langs de deuren tot hij de juiste had gevonden. Hij hees zijn rugzak wat beter op zijn rug  die hij rechtte en wreef de diepzwarte lokken uit zijn vurige ogen. Daarna pakte hij de deurklink om hem in te drukken en de deur open te doen. Het lokaal zelf was voor hem volkomen bekend, van de tafels en muren, de oude stoelen en het naargeestige sfeertje wat er altijd hing. De vieze velen malen belopen stenen, tot de groeven in de kasten vol met duistere elementen en spreuken boeken van honderden jaren oud. Zijn nooit de doorgronde blik gleed door het plek die hij al meer dan ander halfjaar kon tot het stopte bij een man die hij nog nooit had gezien en een vreemdsoortig wezen die hij niet onder naam kon brengen. Dit waren de wee elementen in de ruimte die hij nog nooit had gezien en al snel zo goed even observeerde. Zwart haar met rode plukken, paarse kille ogen, zwarte kleding en slanke bouw. Deze man moest duidelijk lang zijn, dat zag Drake an de manier tot hoe hoog hij in zijn stoel kwam. Hij had een flesje water op de tafel staan, dus Drake nam aan dat hij net ontbeten had. Iemand dus est gehaast kon zijn. Het wezen zelf schonk Drake geen aandacht, hij kende Nocte en wist daarom dat dat soort wezens niet te vertrouwen waren. Al dit wat hij vernomen had was in enkele seconden gebeurd. Het was dus niet zo dat Drake ruime minuten in de deur opening had gestaan om te kijken. Het was  in een paar seconde geconstateerd en daarom had Drake ergens in zijn hoofd al een oordeel over deze nieuwe persoon, omdat hij eenmaal zo was. Het was sowieso een feit dat Drake een hekel had aan alle leraren. Alle leraren hier zelfs, nu Norwood weg was. Er hing een hoog gehalte van arrogantie over Drake heen en hij keek de man hooghartig aan, waarna hij zijn blik toen afwende. Met uitgerekende precieze passen stapte Drake naar een van de tafeltjes. Daar zette hij zijn tas naast de stoel en ging achterover geleund op het hout zitten. Terwijl hij daar zat voelde hij al irritatie en minachting omhoog komen, dit was in minimale te merken. ''So you must be that Master Iro, everyone is talking about?'' Drake beet een losgeraakt stukje nagel van zijn vinger en kwatte het tegen de vloer. ''Your supposed to give me, us, lessons in Dark magic? Good luck than.'' Op een honende toon met een vleug spot sprak Drake naar de leeraar. Drake was een ontzettende 'leuke' persoonlijkheid. Zo'n iemand waarbij je je eerst kon bewijzen als leeraar voordat hij je respect gaf. De enige die het ooit gelukt was, had nu de school verlaten. Je kon van de jongen respect verwachten, maar dit verkreeg je niet op de manier zoals je verwachtte. Het was ook Savador nog niet gelukt, maar deze man had ook een gruwelijke hekel aan Drake en zo dacht hij ook over de man. Ze konden elkaar niet luchten of zien. Drake was benieuwd naar de aanpak van deze nieuwe docent. De kleine duivel oogjes staarde uitdagend naar Iro.

-

Outfit:

-Good luck with Drake. I like Iro ^^

Die avond was ze doodop op haar bed neergevallen. Nadat ze de nieuwe Duistere Magie leraar had geholpen zijn lokaal in orde te maken, was ze uitgeput geweest. Haar magie was immers gekalmeerd en dus had ze geen reden om nog langer wakker te blijven. Haar grijze ogen staarden vermoeid naar het plafond totdat ze in een diepe slaap viel. Zo nu en dan maakte ze een onrustig geluidje, omdat de eeuwig aanwezige nachtmerries haar altijd opjoegen. Ze werd dan dikwijls midden in de nacht bezweet wakker, en kon dan niets anders dan hopen op een goede afloop. Ze had zelfs soms terugblikken als ze door de gangen liep of een les volgde. Vandaar dat ze liever niet opdaagde, immers waren vele leraren ook nog eens vreselijk saai en onsympathiek. Die ochtend had ze dan ook vermoeid en nerveus opgestaan. De wekker was een kwartier te laat afgegaan, maar dat bracht haar niet zozeer in de problemen. Het zou vast wel goed komen. Met een zachte zucht had ze zich omgekleed, wat water in haar gezicht gegooid en was ze naar de eetzaal gelopen. Daar had ze een beetje ontbeten, al was ze niet zo hongerig geweest. De spanning hing te veel in haar maag. Straks zou ze zichzelf nog voor schut zetten in de klas. Geen van haar magiesoorten was perfect ontwikkeld, en het kon voor problemen zorgen. Met een frons op haar gezicht was ze dan ook de weg naar het lokaal begonnen. Het lokaal kon ze immers nog wel vinden, sinds ze de dag ervoor al in het muffe lokaal aanwezig was geweest. De man, Master Iro, had een soort gevoelige snaar in haar geraakt, ook al deed ze haar best zo afstandig mogelijk te blijven. Het was alsof hij een grote beschermende broer van haar was. Enkel kon dat niet, ze had geen andere familie, en hij vast ook niet. Anders zouden ze elkaar vast wel gekend hebben.

Wat afstandig liep het meisje het lokaal in. Haar iconische mantel zwiepte om haar benen heen, waarna ze een blik op het lokaal richtte. Er waren al twee leerlingen binnen, en de man die voor de klas stond was Master Iro. Met een zachte zucht zocht ze een zetel en ging ze langzaam zitten. Haar grijze ogen gleden verveeld over de omgeving, terwijl ze alles goed in de gaten hield. Ze liet nergens aan merken dat ze Master Iro al kende. Ze waren elkaar die dag ervoor al tegen gekomen. Niet op een prettige manier sinds ze tegen elkaar opgebotst waren, en die man had al snel opgemerkt dat haar magie opgekropt was. Hij had haar iets geholpen, maar daarna had Roselle zoveel mogelijk haar afstand weer bewaard. Al was ze wel duidelijk liefdevol en beschermend naar haar draakje geweest. Ergens verbaasde het haar dat ze Reaper nog nergens had gezien, en keek ze dus ook vragend met opgehaalde wenkbrauwen naar de man voor de klas. Ze hadden een sterke wil nodig om hun magie goed te kunnen gebruiken, en op dit moment was ze enkel moe. Ze onderdrukte een gaap terwijl ze haar tas op de grond zette en voorzichtig haar armen om elkaar heen sloeg. 'Roselle, is ook present.' Mompelde ze, hard genoeg om gehoord te worden, en zacht genoeg om geen echte aandacht op zichzelf te vestigen.

'That goes like wildfire. But don't puss your luck to the limit.' Drake trok enkel zijn wenkbrauw op en gooide zijn armen over elkaar terwijl hij hangend in zijn stoel zat. Hij was niet van de man onder de indruk en zo te zien zou dat ook niet gebeuren. Het was nu eenmaal.. Drake was de lessen van Swain gewend. Een man met breed postuur, groene kleding en brede kaak. In Drake zijn ogen was Iro nog maar een groentje. 'ik heet jullie allen welkom in de les van Dark Magic. Aan gezien jullie mij nog niet kennen zal ik mezelf even voorstellen.' zei Iro. 'Mijn naam is Iro Tower, voor de les nu begint wil ik eerst van jullie weten hoe goed jullie je duistere magie onder de knie hebben. Geen acties, maar met woorden!' Drake gaapte even en keek naar buiten. Hij hoorde Adrian wat brabbelen over Shadra, maar dat boeide de zwartharige jongen nou niet echt. Hij kende Adrian trouwens ook niet zo goed trouwens. Niet dat hij het geen interessant vond, hij observeerde de jongen eerder vanaf afstand, waarom wist hij ook niet precies. Hij had hem ook al behoorlijk lange tijd niet gezien. Het meisje met het rode haar kende hij alleen helemaal niet, het was een nieuw iemand en erg leuk om naar te kijken dus Drake liet zijn ogen de kost. Dat zwarte jurkje wat ze aanhad, hm.. als dat nou iets strakker zat. Drake the perv, yes he is. Door het kijken naar Roselle was Drake afgeleid geweest, te lang zo te horen. 'Goed Mister Nessuno. Hebben jullie nog iets te vertellen Miss Hunter? Mister Bruned? Of zullen we met de les beginnen aan gezien beide zwijgen!' hoorde hij in ene, Drake keek op naar de docent met een verveelt gezicht. ''Calm your tits Iro. Laat me even denken.' Drake keek hoe er een penstreepje op zijn hand stond, misschien was dat nog van een andere les. ''Ik beheers het oproepen en laten verdwijnen van schaduw vormen. Ik kan tentakels in schaduw vormen oproepen en nog wat kleine trucjes. Was dat wat je wilde weten chef?'' Drake snoof en wreef vanaf zijn voorhoofd door het zwarte haar.

Srry zo laat >.<