Theneras lag op het gras, bijna in de schaduw van een grote boom. Zijn grote hoed lag naast hem en zijn haar hing als gewoonlijk in zijn ogen. Hij veegde het weg met een stel lange, dunne vingers. Hij zuchtte tevreden toen er een paar warme zonnestralen op zijn gezicht schenen. Dit was het eerste in lange tijd dat hij echt kon genieten en ontspannen. Niet meer rennen, niet meer vluchten, niet meer met elke stap over je schouder kijken en niet meer moorden. Nee, zijn oude leven miste hij zeker niet.
Boven hem hoorde hij Munin, zijn raaf, contente geluidjes maken. Hij opende zijn ogen even en zag dat hij bijna bovenin de boom zat. Theneras glimlachte en deed zijn ogen weer dicht. Theneras lag daar een hele tijd, hoe lang precies wist hij niet, toen zijn zon ineens verdween. Hij fronste geïrriteerd en deed zijn ogen open om de wolk uit te foeteren die zijn zon blokkeerde, toen hij een persoon voor hem zag staan, waardoor zijn hart begon te razen, hij zou er gewend aan moeten zijn dat er zo maar onbekend voor hem staan. 'Hallo' zei hij 'Je blokkeert mijn zon' zijn toon was serieus maar op zijn lippen was een lichte grijns te zien. Hij had hier niets meer te vrezen en kon zijn muren laten afbreken.
Oefening baart kunst. En ben er tijdje uitgeweest dus even hier posten om er weer in te komen kan geen kwaad!
PROFILE
Onderwerp: Let's practice 
wo okt 14 2015, 15:04
