I'M TRYING TO SLEEP BUT I CAN'T

GENERAL
Name Legend Naziel Raven
Nicknames Naziel, El, Leggie
Age 17 jaar
Magic Wood
Birthday 30 november
Place Of Birth Gren
Sexual orientation Hetero
Gender Man
Animal form Een fennec vos
Pet (Nog) geen
Mom Ava Raven ✝
Dad Ethan Raven
Aunt Alis Raven
Cousin Jaden Allen
Siblings Geen
Bad habbit(s) (Nog) geen

Faceclaim Rin Matsuoka [Free!]
Voice ~~
Songs
× twenty one pilots - Guns For Hands
× Linkin Park - From The Inside
× Linkin Park - What I've Done
× Linkin Park - In The End
× Linkin Park - Papercut
× Three Days Grace - Home

OUTSIDE
Height 1, 78 m
Weight Rond de 67 kg
Hair color Rood, ziet er soms paars of roze uit, hangt van het licht af.
Eye color Roodoranje
Posture Een beetje aan de kleine kant voor een man, misschien. Redelijk bredgeschouderd, gespierd door het sporten en gezond van gewicht en levensstijl.
Piercings Geen.
Scars Een klein aan zijn voorhoofd, maar dat is amper te zien en is meestal verscholen achter zijn haar
Special -

INSIDE
Legend is best wel een vrolijk persoon, maar niet in de zin dat hij rond gaat huppelen, overdreven lachen en ronddansen. Vroeger was hij wel zo, maar doordat hij ouder werd en door de tijd bij zijn vader is hij serieus geworden, waardoor hij zijn vrolijkheid ingeperkt houdt. Als hij zicg geen houding kan geven, is hij best wel stil en houdt zijn een beetje op de achtergrond om te zien met wie en wat hij te maken heeft. Hij probeert volwassen te handelen, de voor- en nadelen van dingen in te zien. Goedlachs is niet helemaal het juiste woord, maar Legend lacht wel graag (en de laatste tijd ook redelijk vaak). In tegenstelling tot vroeger is hij terughoudend omdat hij soms last heeft van een minderwaardigheidscomplex. Hij kan er niet goed tegen als hij denkt dat anderen over hem verkozen worden of doordat het duidelijk was dat iemand liever een ander bij zich wou dan hem (bijvoorbeeld zijn vader was zo iemand), want dan voelt hij zich overbodig. Maar over het algemeen is hij vriendelijk. Al bij al is hij zit hij toch maar complex in elkaar.

HISTORY
0 - 2,5
Legend is de zoon van Ava en Ethan. Ava was een vrouw met lange, zwarte haren en een vriendelijke glimlach op haar gezicht. Ethan was een serieuze man met bruin, warrig haar en een lichte baardgroei. Legend heeft zijn moeder, Ava, nooit echt gekend. Enkel door foto's van zijn moeder weet hij hoe ze eruit ziet. Ze had een zwakke weerstand doordat ze al een hele tijd ziek was en de bevalling kon ze niet aan. Met haar pasgeboren zoontje in haar armen was ze overleden. Bezweken aan de inspanning en het bloedverlies. Zijn vader, Ethan, zat met een lege uitdrukking op zijn gezicht een hele poos in de koude, wit-achtige ziekenhuiskamer. Hij en Ava hadden besloten een naam te kiezen voor hun baby zodra ze hem zouden kunnen zien en ze hadden nog geen naam in gedachten gehad, dus nu moest Ethan zijn zoon zelf een naam geven. En hij wou natuurlijk een naam nemen die Ava ook mooi gevonden zou hebben. Hij wist dat ze een hekel had aan doodnormale namen, maar zelf beslissen was toch ingewikkelder dan dat hij verwacht had. De verpleegsters kwamen hem vragen naar de naam en hij keek op met ogen waarin verdriet te lezen stond. "We noemen hem Legend." Hij keek naar zijn zoon in zijn armen en staarde even naar het bed waar zijn vrouw nog geen dag geleden nog in gelegen had. Legend was de perfecte naam voor hem, vond zijn vader. Een buikgevoel zorgde ervoor dat hij dacht de goedkeuring van Ava te hebben. Hij hoopte dat het klopte, dat Ava inderdaad tevreden was met de naam. De verpleegsters knikten en verlieten de kamer in stilte. Zijn volledige naam was Legend Naziel Raven. Zijn tweede naam was de familienaam van zijn moeder, maar ze had die naar Raven veranderd toen ze met Ethan trouwde. "Zorg dan ook dat je verdomme een legende wordt, jongen. Doe het voor je moeder." Hoe jong Legend ook was, de woorden van zijn vader bleven hangen. Omdat de jongen wel iemand nodig had die de rol van moeder over kon nemen besloot Ethan zijn zuster Alis om hulp te vragen. Zij nam maar wat graag de rol op zich.

Legend werd naar zijn tante gebracht op Nova en kreeg daar een afscheidszoen van zijn vader die zijn gedachten op een rijtje wou zetten en hem dus voor een tijdje achter ging laten bij Alis. De vrouw zorgde goed voor Legend. Ze zorgde voor hem alsof hij haar eigen zoon was. Ze had al eerder een zoon grootgebracht maar die is door haar ex-echtgenoot meegenomen toen hij verhuisde. Alis praatte nooit over Jaden of over haar ex-man. Ze was als zijn tweede moeder voor hem. Voor tweeëneenhalf jaar zorgde ze voor hem en toen belde ze Ethan op om te vragen of hij Legend kwam halen want de jongen moest nu toch naar school. De man zei dat Alis nog iets langer voor hem moest zorgen omdat hij er zelf nog niet klaar voor was. De vrouw vond het oké, maar wist dat dit niet zo door kon blijven gaan.

2,5 - 6
Op de kleuterschool keek de jongen zijn ogen uit. Doordat hij in een vrij geïsoleerde beurt woonde met zijn tante had hij weinig contact met andere mensen. Het enigde dat hij ooit over andere mensen hoorde waren de verhalen over zijn moeder, zijn vader en over vrienden van Alis. Dat hij in een klas met nog zo'n veertien andere kinderen kwam was een hele verandering voor hem. In het begin was hij heel erg verlegen en durfde hij zijn mond bijna nooit te openen maar langzaamaan ging het beter en durfde hij te spreken. Hij hield van naar school gaan want dan vond hij mensen waarmee hij kon praten. Het was meteen duidelijk dat het jongentje een erg vrolijk kind was, maar Alis merkte ook op dat hij eventuele problemen die hij had opkropte. Ze lette er niet erg op want hij was nog jong, daar kwamen toch geen problemen van. Legend maakte er geen punt van want hij liet zijn vrolijkheid niet beïnvloeden door andere gevoelens. Zolang hij andere kon doen lachen vond hij het niet eens erg om een clown genoemd te worden. Het was gewoon een heel erg vrolijk kind met een groot hart.

Toen de jongen zo'n vier jaar was werd er op een dag aangeklopt op de deur. De kleine jongen liep naar de deur toe en deed die open. Hij moest zijn lange lokken uit zijn gezichtje wrijven om de persoon te kunnen zien. Het was een man die hem ergens bekend voorkwam. Zodra de man hem zag staan begon hij te huilen en vroeg aan de jongen of hij al een legende geworden was. De vraag van de man klonk hem bekend in de oren. Nog ooit iemand had hem gezegd dat hij een legende moest worden, maar het kleine jongentje had niet onthouden dat zijn vader hem dat gezegd had in het ziekenhuis. Natuurlijk niet, geen één pasgeboren kind kan zich zo'n dingen nog herinneren. Legend zette een paar stappen achteruit toen de man naar hem toe kwam. Alis hoorde het huilen en kwam naar onder toe om daar Legend omarmt te zien worden door zijn vader. Tegen de tijd dat Legend het verhaal begreep over zijn moeder verliet zijn vader hem alweer. Hij vond dat hij nog steeds niet klaar was om de jongen terug in huis te nemen. Een beetje sip nam hij afscheid van Ethan die aan zijn zoon beloofde om gauw nog een keer langs te komen.

Hij kwam zijn belofte ook na, al was het niet helemaal zoals hij beloofd was. Hij was de 'gauw' vergeten want Ethan kwam Legend twee jaar later terug opzoeken, op de laatste schooldag in de kleuterschool. Hij spendeerde zijn dag met de jongen en toen ze terug bij Alis kwamen zei de man tegen zijn zus dat hij Legend mee naar huis zou nemen, naar Gren. Doordat hij nu meer besef begon te krijgen van de wereld vond hij het heel jammer dat hij afscheid moest nemen van zijn tante. Wat hij ook erg vond was dat hij niet eer tegen zijn klasgenootjes kon gaan vertellen dat hij naar zijn thuisplaneet weerkeerde. Met zijn zware koffer in de hand keerde Legend samen met zijn vader terug. De sfeer die in het huis hing was heel anders dan die bij zijn tante. Overal waar liefde was bij Alis was het koud bij zijn vader. Het huis was geen thuis voor hem. Zijn kamer was helemaal geschilderd in grijstinten en de lakens van zijn bed stonden stijf van het stof dat zich in de kamer bevond. Vanaf die dag was dat dus al een van zijn klusjes; hij moest ervoor zorgen dat het huis proper bleef want zijn vader had het er te druk voor.

7 - 12
Ieder jaar begon hij het jammerder te vinden dat hij weg was bij Alis. Ethan was gestopt met proberen Legend lief te hebben. De jongen deed hem te veel denken aan zijn overleden vrouw en de man was nog steeds niet over het verdriet heen. Hij wou Legend nog liever inruilen om Ava terug te hebben dan dat hij haar moest missen. De jongen had zijn vader er echt aan moeten herinneren om een school te vinden voor hem en zo moest hij hem aan alles doen denken, anders vergat Ethan alles. Hij vergat om zijn kleren te wassen, hij vergat te koken, hij vergat dat hij moest scheren om er netjes ui te zien, ...

Legend, die nu ondertussen tien was, probeerde niet eens meer aan zijn vaders verstand te brengen dat hij verantwoordelijkheden had. Hij zorgde er wel voor dat er 's avonds eten was en hij zorgde ervoor dat zijn vaders kleren gewassen werden. Op een avond zat Legend alleen op zijn kamer door het raam naar buiten te staren toen zijn vader met veel kabaal op zijn deur bonkte. Hij was duidelijk dronken en riep op Legend dat er geen avondeten klaar stond. De jongen durfde te zeggen dat hij dacht dat zijn vader de hele nacht weg ging blijven en door die opmerking kreeg hij een slecht gevoel want zijn vader was kwaad geworden om de reactie van zijn zoon en had zich de rest van de nacht opgesloten op zijn kamer. De bruinzwartharige jongen had de rest van de nacht voor zijn vaders deur gezeten om zich te verontschuldigen wat ervoor zorgde dat hij de volgende dag doodvermoeid in de klas verschenen was en daar ook nog eens moest uitleggen hoe het kwam dat hij in slaap was gevallen tijdens de les. Sinds die dag verliep de relatie met zijn vader heel erg stroef.

Op zijn elfde kon Legend het niet meer aan en legde aan zijn vader voor om terug bij Alis te gaan wonen. De man had niet geantwoord, maar na een tweetal dagen zei Ethan dat hem dat ook het beste leek. De jongen ging weer naar Nova waar hij met open armen ontvangen werd door zijn tante. Zijn vader ging weg zonder wat te zeggen en vanaf dat moment wist de jongen dat hij Ethan nooit meer als zijn vader zou kunnen beschouwen. De man gaf duidelijk niet zo veel om hem als dat hij om zijn vrouw gegeven had. Hij kon niet over het feit heen kijken dat Ava gestorven was op de dag van Legends geboorte. Hij had ook nooit een cadeau gekocht voor Legends verjaardag, het enige wat hij deed was een rode roos in het haardvuur gooien en die was dan voor Ava bedoeld.

Alis deed alle moeite van de wereld om Legend het gevoel te geven dat hij een thuis had. Ze probeerde hem duidelijk te maken dat ze om hem gaf en dat het niet zijn fout was dat Ava overleden was, maar de jongen wou het niet geloven uit angst dat hij er veel te makkelijk mee om zou gaan. Zijn moeder was overleden omdat hij geboren was, daar bleef hij bij, en die gedachte was enkel bij hem opgekomen doordat zijn vader hem niet lief kon hebben door wat  er gebeurd was twaalf jaar geleden.

12 - Nu
Toen de jongen zijn basisschool afmaakte moest hij op zoek naar een nieuwe school. Zijn tante probeerde zijn vader te contacteren over wat hem de beste keuze leek maar de man was op geen enkele manier te bereiken. Alis en Legend besloten samen dan maar om rond te kijken voor scholen. Tegen de tijd dat het echt nodig was om te beslissen hadden ze Starshine Academy gevonden, een school waar Legend graag naartoe wou. Hij kwam in de mentorklas van Miss Eres. Hij kon direct goed opschieten met de meeste mensen op de school en vond het ook een goede keuze dat hij naar de school gegaan was. Het enige verschil met vroeger was dat Legend zich niet meer zo interesseerde voor de gevoelens van anderen. Hij zag nog steeds liever lachende gezichten dan droevige, maar hij vond het niet zijn taak om hen te doen lachen.

Coming-