Het was al wat meer in de namiddag toen Drake stilletjes weer door het donkere bos liep. Hij kwam hier vaker en het was een van zijn favoriete plekken op deze school. Hij kon er nadenken, trainen met zijn vuur magie, vreemde wezens ontdekken en soms kwam hij iemand tegen die daar toevallig ook liep. Op dit moment bevond het zich in een heel stuk donkerder gedeelte van dit gebied en je zag nu zelfs een gigantisch hek verschijnen. Dit was het echt verboden gedeelte waar niemand mocht komen. Met een afwezige blik keek Drake door de tralies heen, zijn hand nam een van de spijlen in de hand. Achter hem, de verzamelplek van die dag. Beelden er van schoten door zijn hoofd en hij moest er elke keer aan denken als hij hier kwam. Hij liet zijn hoofd tegen de ijzeren kou van het ijzer zakken en slaakte een zucht. Hij was moe van de afgelopen dagen school en wenste dat het weer vakantie was. Drake genoot van de duisternis die om zich heen hulde, keek naar de bomen struiken en ranken om hem heen. Hij besloot terug te gaan naar de school, want veel vrolijker werd hij nu ook niet van deze plek. Toch was het wel fijn om niet constant geluid om je heen te horen zoals in de drukke school. Nu hij terug liep keek Drake even omhoog naar de zon die al onderweg was naar beneden. Tot zijn verbazing zag hij het silhouet verschijnen van een grote vogel. Drake fronste en volgde het met zijn ogen toen het laer vloog, schietend door bomen heen en met sterke vleugel slagen. Het vreemde wat Drake verbaasde was dat hij zo dichtbij kwam. De meeste arenden die hier zaten bleven meer hoog in de bomen en kwamen niet vaak in contact met mensen. Deze was duidelijk mensen gewend. Drake besloot de vogel te volgen, er moest dus iemand zijn hier. Uiteindelijk zag hij de eigenaar van het dier en Drake keek nieuwsgierig. Hij haalde zijn handen uit zijn zakken en keek haar aan, zijn hoofd twijfelde. Ergens kreeg hij het gevoel, als ik nu vrienden met haar word.. gaat ze dan ook weg? Drake slikte. Hij kon het altijd proberen want hij wilde het wel. Daarbij had hij geleerd te moeten genieten van dat wat je wel kreeg. Daarom zette Drake een vriendelijk gezicht op en liep op haar af. ''Hey, ik heb jou nog niet eerder hier gezien. Ben je niet bang te verdwalen?'' zei de jongen terwijl hij het zwarte haar voor zijn ogen weg streek.

''Ehh klopt,ik ben nieuw hier dus ik weet nog niet echt hoe het hier is enzo'' hoorde Drake het meisje zeggen. Zijn zwarte haar wat in pieken voor zijn ogen hing streek hij achter zijn oren zodat hij beter kon kijken naar de vreemdeling. Er verscheen een glimlach op zijn lippen. ''Nieuw? Dan zou ik je nog niet wagen in dit bos deary. Er huizen zich vreemde types rond hier.'' Drake kwam dichterbij tot hij een meter voor haar stond, het meisje onderzoekend aankeek. Drake zag dat de vogel wat onrustig was, maar liet het dier zoveel mogelijk voor wat het was. Echt onprettig vond hij het daarbij ook niet. Hij was eerder geïnteresseerd in het meisje zelf inplaats van de vogel. 'Bello kom eens terug jongen'' Zei ze snel. ''Ehh sorry voor bello hij is niet echt gewend aan andere mensen..' Drake knikte als bevestiging op wat ze zei. ''Misschien moet je hem juist meer de vrijheid geven om over het landschap hier te vliegen. Het is werkelijk prachtig dit landgoed.'' sprak Drake rustig. Hij keek het woud door en zag wat schaduwen die vreemd deden. Zijn blik vernauwde sluuw. Het werd al donkerder buiten, misschien was het ook wel verstandig om alvast aan de terug reis te beginnen, vooral met haar er bij, ze wist niet goed de wegen in het donker zou ze het misschien nog enger vinden. ''Ik ben Renate, leuk je te ontmoeten'' hoorde Drake haar zeggen. Drake keek vriendelijk. ''Aangenaam Renate. Mijn naam is Drake.'' en hij knikte zijn hoofd er even bij. Ze besloten een stuk te wandelen in de richting van de school en al snel zag Drake het veld in zicht komen. Ondertussen spraken de twee over wat voor vakken er op school gegeven werden. Midden in hun gesprek kwam opeens de arend Bello terug met een muis, Drake keek er met een vies gezicht naar. ''Die mag je zelf op peuzelen gevleugelde vriend.'' zei hij tegen de arend. Met een haal van zijn hand door zijn zwarte aren keek Drake naar het kasteel. ''Heb je al eigelijk al andere mensen ontmoet Renate?''