Hij legde het geld neer voor de man, die het aannam en hem zijn pak sigaretten in de plaats gaf. Kai knikte hem toe en draaide zich toen om. De 'roken is dodelijk' waarschuwingen op de voorkant deden hem al niets meer. Je ging toch sowieso dood, toch? Hij stopte het pakje weg in zijn jaszak. Hij zette zijn hand tegen de deur en duwde ertegen, ook al stond er in grote letters trekken op. Hij hoorde de winkeluitbater achter zich lachen en hij wierp vluchtig en slechtgehumeurd een blik toe voor hij, deze keer juist, de deur opentrok en rondkeek. Eigenlijk had hij verder niets meer te zoeken in Oak's Field maar er was nooit wat mis met door de winkelstraat lopen. Ook al hield hij niet van winkelen.

Kailee hield een hand voor zijn mond toen hij geeuwde. Hij knipperde enkele malen met zijn ogen voor hij door de winkelstraat begon te lopen. Hij hield zijn handen in zijn zakken omdat hij anders niet wist waar hij ze kon laten. Eenmaal dat je eraan begon te denken kon je ze niet gewoon naast je lichaam laten hangen zonder te denken dat je er vreemd uitzag. De kerel bleef nergens staan en bleef nergens wachten om een winkel binnen te kijken, tot hij aan het einde van de straat kwam. Daar hield hij halt en keek binnen in een winkel. Toch ging hij er niet binnen, hij had geen zin om meer geld uit te geven. De man uit de winkel net had hem helemaal uit zijn humeur gebracht door te lachen met zijn fout. Hij zou het die kerel nu de eerste maanden niet vergeven. Hij haalde geïrriteerd een lok uit zijn gezicht en draaide zich om. Er waren genoeg mensen waaraan hij wat kon vragen, maar één persoon viel hem op omdat hij haar als eerste gezien had. Een meisje. Hij liep op haar af. "Heb je toevallig een aansteker bij?" vroeg kai aan haar en zette een glimlach op omdat dat meestal eerder hielp om wat te krijgen.

OOC: Voor Asa, hoop dat je er wat mee kan~

Het was een goede dag om er op uit te gaan. Het zou nog een tijdje duren voordat haar lessen zouden beginnen dus had het meisje besloten ietwat vroeg uit haar bed te stappen, zich om te kleden in iets comfortabels en er op uit te gaan.Maar dat alles niet voordat ze een bezoek aan de grote zaal had gebracht. Het was weekend dus de zaal was wel goed gevuld, blijkbaar hadden meer mensen het idee om wat vroeger op te staan. Tenminste, als je tien uur vroeg opstaan noemde. Gezeten wat verder van een groepje mensen af, at Asa rustig haar broodje ei met vers geperst sinaasappelsap. Ze was niet echt een ochtendspreker en wilde het liefst in alle rust wakker worden. Aangezien ze niet echt vrienden had gemaakt en geen enkel persoon besloot om bij haar te zitten kreeg ze ook de rust waar ze om vroeg. Tot nu toe beviel de school haar wel, het was er groot, er was genoeg te ontdekken, plus buiten was ook prachtig om te zien. Haar gedachtes waren nog steeds vaak afgedwaald naar haar familie, maar de school nam steeds meer ruimte in haar hoofd in. Ze wist niet zeker of dit een goed of slecht iets was maar vrij weinig kon ze er aan doen. De hele dag zorgen maken zou haar ook niet vooruit helpen, dat zou haar vader ook niet gewild hebben.
Met een kleine zucht schudde ze de gedachtes van zich af, stond op en liep stilletjes de zaal uit. Haar tas hing over haar schouder en ze sloeg de weg naar buiten in. Vandaag stond het stadje op het programma. Het was iets waar ze al sinds haar aankomst naar had uitgekeken en Asa was benieuwd wat het allemaal te bieden had. Misschien kon ze er ook nog een huisdier halen, sinds iedereen er blijkbaar eentje had. Zoals de jongen met zijn draak. Maar Asa was meer een kat-persoon, dus misschien kon ze wel een vriendje vinden.

Het stadje leek voor haar gevoel groter dan ze had verwacht. Het was er gezellig druk en overal klonken opgewekte stemmen of geschreeuw van kinderen die elkaar achterna zaten. Het bracht een glimlach op haar gezicht. Met een gefocused gezicht liep ze de winkelruiten langs, aandachtig bekijkend wat men had uitgestald. In haar hand hield ze al twee kleine tassen, eentje met accessoires en de andere met twee boeken. De boekenwinkel waar ze ze had gekocht zou haar zeker nog een paar keer terug zien. Nog steeds had ze geen dierenwinkel gezien, terwijl ze daar wel hevig naar opzoek was. Misschien kwam hij nog langs, misschien was hij er helemaal niet. Dan zou ze en brief naar haar vader moeten schrijven met de vraag of hij misschien een kat kon laten overbrengen. Maar dat leek haar teveel moeite voor een huisdier dus het was of hier een halen, of helemaal niets. Onbedoeld kauwde ze op de binnenkant van haar lip terwijl ze een etalage bekeek. Asa keek echter op toen een schaduw haar overviel. Naast haar stond een wat oudere jongen, blauwig haar en duidelijk in een niet al te geweldig humeur. En hij vroeg om een aansteker. Uit alle mensen die hij kon kiezen, zag zij eruit alsof ze rookte? Ze glimlachte vriendelijk terug. 'Helaas niet, sorry.' Verontschuldigde ze zich. Hij zag er wel uit alsof hij hier vaker kwam, misschien wist hij waar een dierenwinkel was. 'Weet je toevallig of er hier ergens een dierenwinkel in de buurt is?' Dezelfde glimlach die de jongen net op zijn gezicht had, sierde nu op de hare.

OOC; sorry voor de late reactie en de slechte post.