Hij zag er weer eens niet uit. Het was minder erg dan die keer dat hij het meisje terug gezien had van de ruïnes, maar toch zag Kailee er maar slecht uit. Zijn haar was terug volledig blauw en hij had geen stoppelbaard meer, maar zijn ogen stonden moe en zijn gedachten waren overal behalve waar ze hoorde te zijn. De hele dag al had hij last gehad ervan en hij kon zijn aandacht niet bij de lessen houden. In plaats daarvan zat hij in zijn schriften te krabbelen, namen, figuurtjes, kleine tekeningen. Ook zat hij af en toe met moeite zinnen te schrijven, maar die werden telkens terug doorhaald. Het enige dat op ieder blad nog stond, was 'Kaney', maar meer hield hij niet bij van de briefjes. De jongen was richting Oak's Field aan het lopen zonder het zelf goed te beseffen. Tussen zijn vingers stak een opbrandende sigaret, maar hij had er nog niet eens een trek van genomen. Hij knipperde langzaam met zijn ogen en bleef verder lopen. Hij had absoluut geen zin in naar Oak's Field gaan. Nog liever zou hij in de bibliotheek zitten, hie erg hij boeken ook haatte. Zijn voeten brachten hem verder en toen hij de Jolly Jester in het oog kreeg riep een stem in zijn hoofd heel erg luid dat hij zich om zou moeten draaien en terug zou moeten keren naar zijn kamer voor hij de deur bereikte. Toch gebeurde dat niet, en hij legde zijn hand tegen de deur, die hij vervolgens open duwde. Plots leek het alsof hij een klap in zijn gezicht kreeg of dat er een emmer ijskoud water over zich heen gekapt werd. Zijn hoofd dat vol watten leek gestoken te hebben klaarde op, en hij keek een beetje verbaasd om zich heen. Hij dropte de peuk en besefte dat het zonde was, maar schonk er verder geen aandacht meer aan. Nu hij hier toch was kon hij even goed een beetje lol maken, toch? Ook al was dat één van de vrorige keren niet zo erg goed afgelopen. Achja. Hij wurmde zich tussen de massa door en keek afkeuren naar de mensen die vulgair aan het dansen waren of die te veel aandacht trokken. Langs alle kanten werd er tegen hem aan gebotst, en toen hij zijn naam hoorde keek hij dus ook geïrriteerd om. ‘Kailee!’ De lachende stem behoorde tot iemand die hij even niet kon plaatsen. De stem klonk bekend. De kerel met het blauwe haar begaf zich een beetje fronsend naar hem toe. "Eh", zei hij zacht en trok een diepere frons, tot hij de jongeman herkende. "Dice, wat the hell is er met jou gebeurd?" vroeg hij, waarbij de frons verdween en een een grijns op zijn gelaat verscheen. Hij had echt moeite moeten doen om hem te herkennen. Hoe blij hij ook was om de kerel te zien, de plaats zorgde ervoor dat hij zonder het zelf te beseffen zichzelf toesprak om zich te gedragen. "Je ziet er goed uit, man", vervolgde hij en schoot in de lach. Hij had geen idee waarom, maar sinds hij de discotheek in gelopen was, was zijn humeur verbeterd.

"Eh", zei hij zacht en trok een diepere frons, tot hij de jongeman herkende. "Dice, wat the hell is er met jou gebeurd?" vroeg hij, waarbij de frons verdween en een een grijns op zijn gelaat verscheen. Hij had echt moeite moeten doen om hem te herkennen. "Je ziet er goed uit, man", vervolgde hij en schoot in de lach. ‘Als ik jou zo zie lijkt het net een heuse metamorfose,’ lachte hij. ‘Ik heb m’n haar laten groeien en heb rode lenzen gekocht. Bij de zwarte markt, maar dat blijf tussen ons.’ Kailee knikte en lachte toen hij een schouderklopje kreeg. Hij keek hoe de kerel een slok van zijn bier nam en wreef zelfs even gauw door zijn ogen om het laatste beetje vermoeidheid weg te krijgen. ‘Ik ben in elk geval blij dat je het er goed vindt uitzien. Verhoogt mijn kansen weer bij de dames’, zei Dice en wiebelde met zijn wenkbrauwen. Een grijns verscheen op Kai's gezicht. "Als ze niet bang worden van je ogen in ieder geval", zei hij voor de grap en liet ook duidelijk merken dat het een grap was. Hij vond Dices metamorfose wel goed. Het viel hem ook op dat de sjaal niet om zijn nek hing. Toch besloot Kailee om zijn mond erover te houden. Die sjaal lag gevoelig, had hij begrepen. Dice versierde maar wat hij wou, Kai had al lang geen zin meer in moeite doen, en hij vond er ook niets leuk aan. Nee, hij had geen zin om na te denken. ‘Biertje?’ Hij keek op omdat hij weggezakt was in zijn gedachten. "Yeah, graag", zei hij met een glimlach. ‘Ik trakteer deze ronde wel.’ Kailee knikte zachtjes. "Maar daarna ga ik jou een keer je drank betalen, zoals ik de vorige keer al gezegd had."

Toen hij zijn bier had keek hij terug naar Dice. "Vanwaar het idee om er even helemaal anders uit te gaan zien?" vroeg hij en nam een slok van zijn bier. Eigenlijk was hij best wel blij dat hij Dice tegen gekomen was. Hij kon nu wel goed opschieten met de kerel en het was altijd leuk als je kon uithangen met iemand op dagen die overdag zo vaag en vreemd geleken hadden. Hij zag zichzelf de eerstkomende uren niet direct naar zijn kamer terugkeren, dus dat wou zeggen dat hij de volgende dag lang zou uitslapen wat er ook meteen voor zorgde dat hij misschien een keer niet zo moe was -als het uitslapen al lukte tenminste-. "Want het ziet er allemaal wel cool uit, maar ik had even moeite met je herkennen", lachte hij.

Kai had het voorstel geaccepteerd, en Dice zou hem dus bier gaan halen. Hij was echter nog steeds niet vergeten dat hij Dice ook nog steeds een keer zou trakteren, dus dit werden er twee. Hij was misschien niet zo net met onthouden, maar hij wist dat hij ooit nog wel op zijn kosten Dice zou doen drinken. Toen die met zijn bier terugkwam bedankt Kai hem.
"Vanwaar het idee om er even helemaal anders uit te gaan zien?" vroeg hij de jongen en nam een slok. Het was zo anders. Het was wennen. Hij wist niet wat hij beter vond, de 'vorige' Dice zag er veel serieuzer uit, maar deze zag er een stuk sympathieker uit. Wat een paar veranderingen aan het uiterlijk al niet konden doen. "Want het ziet er allemaal wel cool uit, maar ik had even moeite met je herkennen", lachte Kai vervolgens. ‘Mijn vader is deze maand drie jaar geleden overleden’, reageerde de kerel met de rode ogen.  ‘Ik denk dat ik het gewoon op mijn eigen manier probeer te verwerken. Ik wilde wat dingetjes veranderen aan mijn uiterlijk om weg te gaan van het gebruikelijke en de herinneringen aan hem en Razen een beetje te vergeten. Ik heb besloten om die sjaal weg te doen en gewoon enkel een foto van hem op mijn bureau te houden. Dat maakt het makkelijker voor me, weet je’, legde Dice verder uit en nam een slok.  ‘Iedereen verwerkt dingen op zijn eigen manier, zoals ik al zei.’ Kai knikte instemmend en dronk zelf ook van zijn bier. "Oh, zo. Dat klinkt als een goede reden." Hij keek naar zijn bier. "Sorry van je vader." Hij had het verhaal wel al eens gehoord, maar hij wou het niet iedere keer aanhalen. ‘Plus ik ben dat wantrouwend gedrag van mezelf een beetje beu. Zo maak ik natuurlijk nooit vrienden. Ik moet echt wat aan mijn karakter gaan doen, want anders kom ik niet ver op Starshine. Een frisse start zoals ze dat noemen.’ Als hij eerlijk was, was Kai het niet helemaal eens met die uitspraak, maar hij besloot er niet moeilijk over te doen. Zelf was hij ook wel wantrouwend, maar hij had toch ook vrienden. En hij had er niet erg veel, maar wel goede. En hij wist niet of je wel echt wat aan je karakter kon doen. Het was een beetje een masker opzetten, vond hij. Zoals vrolijk doen als je niet vrolijk bent. Dat was net hetzelfde. Hij raakte het onderwerp echter niet aan omdat hij geen zin had in een hele discussie. ‘Dus…’ zei Dice, waardoor Kai uit zijn gedachten gehaald werd. Hij keek naar de grijnzende kerel die op zijn bier wees. ‘Zin om lekker los te gaan?’ Zodra de vraag gesteld werd klikte iets in Kai's hoofd waardoor hij een beetje twijfelend keek. Een stem in zijn hoofd begon luid te protesteren. "Wel...," zei hij, nog steeds wat twijfelend, "We kunnen het proberen." Hij lachte naar de kerel en tikte zijn bierflesje aan met zijn eigen flesje. Hij wist niet wat Dice begreep onder 'losgaan' maar Kai was van een paar dingen heel zeker: Bij hem bestond het niet uit dansen, praten tegen random mensen en de boel op stelten zetten. Hij zou de spelbreker in een groep zijn, maar hij was nu eenmaal niet zo blij over zich stomdronken drinken als andere jeugd. Hij dronk verder. "Laten we er een goede avond van maken", lachte hij.

OOC: Meh, flut :') ik steek de schuld op de 666 posts

‘Zin om lekker los te gaan?’ vroeg Dice, en Kai moest even nadenken over die vraag omdat hij niet direct zin had weer stomdronken te worden. "Wel...", zei hij, met een twijfel in zijn stem. "We kunnen het proberen." Hij lachte en tikte Dices flesje aan voor hij dronk van zijn bier. "Laten we er een goede avond van maken." Misschien moest hij niet flauw doen en moest hij gewoon eens wat lol maken met Dice, maar hij was ook ergens bang dat het zelfde voorval zich voor zou doen als toen hij Dice ontmoette. Maar deze keer zou het anders zijn. Als hij nu kwaad zou zijn, zou het vast zijn omdat iemand een pint over hem heen kiepte ja, maar nu kon Dice hem helpen in plaats van Drake. Hij dronk verder en keek af en toe een beetje opzij naar de kerel die de metamorfose ondergaan was. Die was naar de dansvloer aan het kijken. Hij was toch niet van plan om al teg aan dansen, toch? Daar was hij niet dronken genoeg voor. Maar als Dice nu al ging zou Kai met genoegen toekijken en lachen. ‘Tijgerprint op twaalf uur’, hoorde hij en meteen draaide hij zich om, iets anders verwachtend dan een jongedame. Wat teleurgesteld zette hij zijn flesje terug tegen zijn lippen. Hij kon het niet helpen dat deze vrouw met haar goed gevulde borstkas hem helemaal koud liet. Dat ze op hen af kwam kon hem dus ook niet veel schelen, tenzij dat ze moeilijk ging doen. Typisch, dat dit type weer blond haar moest hebben en er uit zag alsof ze niet gezien had dat ze al vier lagen make-up op haar gezicht gesmeerd had. Ze was dronken, dat was wel duidelijk, en ze zag er ook wel uit alsof ze ieder moment schaterlachend tegen de grond kon gaan. Haar gedans en heupgewieg zorgde er enkel voor dat Kai met zijn ogen rolde en nog een slok nam van zijn bier. De dame stond nu wel heel kort bij Dice, maar de blauwharige trok zich er nog steeds niet veel van aan. Als ze doorhad dat ze niet geïnteresseerd waren zou ze vast wel weer verder gaan om een nieuw slachtoffer te vinden. Ze keek naar zowel Dice als hem, maar Kai keek niet echt terug. Hij was te druk met de rest van de jolly jester te bekijken. Misschien waren er andere mensen die wel interessant waren. Maar hij wist dat er niemand zou zijn die hij interessant vond. ‘Zin in een rondje, jongens?’ Met opgetrokken wenkbrauwen en een afkeurende blik keek hij de blondine aan, want net als Dice had hij gedacht dat ze wat anders bedoelde. Ze klonk - en leek- het toch. Maar ze wees op haar vrienden die shots vasthielden. ‘Twee shotjes voor deze knappe heren!’ riep ze toen Dice knikte. Hij haatte het als mensen dingen zeiden zoals 'knappe heren'. Waarom dacht ze dat ze hem zo mocht noemen? De barman schonk de shots in en zette die op de bar. ‘En wat is jouw naam, knapperd?’ vroeg de blondine. ‘Eh…’, antwoorde Dice, en Kai voelde nu wel dat hij hem te hulp zou moeten schieten. De blik in de kerel zijn ogen zei natuurlijk ook genoeg op zich. De jongeman met het blauwe kapsel zette zijn flesje met een klap neer op de bar en zette een kwaad gezicht op. "Kan je misschien ophouden met flirten met mijn vriend?" vroeg hij en keek gauw naar Dice, een sein gevend aan hem dat hij gewoon mee moest doen. Ze keek hem wat vreemd aan, en Kai keek kil terug. Hij ging dichter naast Dice staan en legde zijn arm over de kerel zijn onderrug heen. Het meisje leek geschrokken van zijn actie maar leek ook nog steeds niet echt te geloven dat Kai het meende. Mentaal zuchtte hij diep. Wat een vervelend mens was ze. Hij haalde zijn arm weer van Dices rug af en draaide de kerel zijn richting uit. Hij sloeg zijn armen om zijn nek heen en drukte zijn lippen op die van Dice. Als de jongeman nu besloot om als een plank stil te blijven staan, zou het er heel erg nep uitzien, en zelfs al was de blondine dronken, dan nog zou ze door moeten hebben dat dit een uitvlucht was. Hij haalde zijn armen om Dice's nek uit en deed een stap achteruit. Hij hield Dice zijn hand wel vast terwijl hij zijn bier weer van de bar nam en het flesje tegen zijn lippen zette. "Begrepen?" Hij keek het meisje aan dat helemaal niet meer leek te weten wat ze moest zeggen.

Ja, hij wist dat het een superstom idee was om van de blonde modepop af te raken door te doen alsof Dice zijn vriendje was, maar het zou in ieder geval - hopelijk - wel werken, natuurlijk. Hij zag dat Dice even zijn wenkbrauwen op getrokken had toen hij zijn bier neergezet had en het leek niet alsof de kerel er meer van ontspande dat hij zijn arm over zijn onderrug heen legde. Omdat het veel te duidelijk zou zijn dat het een leugen was als Dice er zo stijf langs ging blijven staan, draaide de blauwharige jongen hem met zijn gezicht naar zich toe en plantte zijn lippen op die van de jongeman. Dice had zijn armen ook over zijn onderrug heen gelegd en zoende hem terug. Gelukkig, nu moest de jongedame hen wel geloven, want ze leek hem al bezopen, ze kon hopelijk niet meer helder nadenken, en dan moest ze dit wel geloven. Als je het zo kon noemen: jammer genoeg voor Kai kreeg hij niet hetzelfde gevoel in zijn buik als de keer dat hij die ene kus gehad had met Ryan. Ergens had hij gehoopt dat hij hetzelfde zou krijgen bij anderen, dan hoefde hij niet te bekennen aan zichzelf dat hij verliefd was, maar hij had het eigenlijk al langer door. De kus met Dice was niets hetzelfde. Hij kon niet zeggen dat hij het niet leuk vond, maar in ieder geval niet leuk op de manier die hoorde bij een zoen. Met een knoop in zijn maag sloot hij net zoals Dice gedaan had zijn ogen, maar niet lang daarna deed hij een stap achteruit en haalde zijn arm ook van de bruinharige jongen zijn rug af. Dat stom ding leek nog steeds niet helemaal te geloven dat hun ect wel degenlijk echt was, ook al was het net zo als een toneelstukje. ‘Hoeveel bewijs moet je nog hebben?’ kwam er uit Dice zijn mond. Hij klonk zo grof, maar hij had wel gelijk. ‘We zijn gay. We vallen op mannen en niet op vrouwen. Dus zoek maar lekker een ander slachtoffertje uit die wél een beurt wilt geven vanavond.’ Er verscheen een klein grijnsje op Kai's gezicht door de woorden van zijn vriend, maar liet die verdwijnen toen hij zag dat het meisje gekwetst keek. Door de kus op zijn wang keek hij terug naar Dice in plaats van naar haar. Maar niet voor lang, het gesnik van de blondine was aandacht-trekkend, dus wierp hij, al dan niet geërgerd, een blik op haar. Ze was al weggelopen. God, wat een drama queen. hij was wel opgelucht dat Dice zijn hand losliet. Niet dat hij hem niet mocht maar het gaf hem een slecht gevoel vanbinnen, alsof hij zijn eigen gevoelens aan het bedriegen was of zo. ‘Dat viel nog mee’, hoorde hij Dice zeggen, en grinnikend knikte Kailee. Hij nam zijn flesje wer vast en zette het aan zijn lippen. Toch liever een flesje dan nog een keer Dice, hoor. ‘Wel een goede manier om van haar af te komen. Die ga ik onthouden voor de volgende keer.’ Hij grijnsde terug en slikte het bier door, waarna hij even kort met zijn neus trok omdat hij het gevoel had te moeten niezen en hij had geen zin in niezen. ‘Maar zeg eens…’ Kai keek naar de kerel die tegen de bar aan stond te leunen. "Hm?" reageerde hij terug en zette zijn flesje weer neer op de bar. ‘Ik zei het daarnet natuurlijk om van haar af te komen, maar voel je iets voor de mannen?’ Hij opende zijn mond, sloot die weer, nam zijn flesje en draaide zich met zijn gezicht naar de dansvloer zodat hij met zijn rug tegen de bar leunde. Hij knikte kort. "Wel, ja, maar niet alleen voor mannen." Zijn blik bleef haken op een paar dansende mensen. "Maar ik zei dat ook alleen maar om van haar af te komen, don't worry." Er verscheen een lach op zijn gezicht. "Ik voel iets voor mannen maar ik voel al iets voor een ander, dus niet bang zijn dat dit een stiekeme manier was van profiteren van de situatie." Hij bleef nog voor kort lachen en dronk zijn flesje leeg. "Je look blijkt wel te werken", ging Kai verder, "Je verleidde er de eerste de beste blondine mee." Hij zette het flesje neer en keek Dice aan.
"Jij valt niet voor mannen, of je hebt geen ervaring met ze zoenen, dat had ik wel meteen door", lachte de kerel na even en krabde aan zijn achterhoofd terwijl hij onverschillig een blik naar hem.