Who cares dat nachten bedoeld waren om te slapen? Kailee ging niet slapen. Hij kon niet slapen. Hij had zelfs al slaappillen genomen, maar zonder veel succes. Hij was ook alleen, want zijn buddy Carmen was die nacht niet langs gekomen. Kai wist niet waar die junkie heen was, of kon je hem zelfs nog 'een junkie' noemen? Hij was niet zo thuis in de termen voor drugsgebruikers, hij hoorde vaak 'pothead' en 'junkie' dus plakte hij dat maar op letterlijk iedere druggebruiker. De jongen met het blauwe haar had al gauw zijn kamer achtergelaten, en was de trappen af geslopen. De gymzaal was sowieso dicht, maar het interesseerde hem niet, hij raakte wel binnen. Zijn schoenen maakte een zacht geluid, maar verder klonken zijn voetstappen best gedempt, dus kon hij zich gemakkelijk voortbewegen zonder gestoord te worden door de gedachte om ontdekt te worden. Hij had geen jas aan, enkel zijn jeans en zijn hoodie. Geen bandhoodie, maar hij hield wel van het ding. Hij hield van de print. Kailee keek omhoog naar de gymzaal toen hij er langs stond. Hij was ongeveer bij waar het zwembad was, en zijn ogen vestigde op een openstaand raam. Zonder veel moeite te doen om stil te blijven, schoof hij een vuilbak naar onder het raam en met een béétje moeite hees hij zijn lichtgewicht door het raam heen. Het kostte hem moeite omdat hij echt amper nog kracht had in zijn lichaam - hij at te weinig, te weinig ijzer, te weinig vitaminen. Kai ging diep door zijn knieën toen hij neerkwam op de grond, en dat was niet met opzet. Hij ging door zijn enkels heen en om de pijn te verzachten ging hij diep door zijn knieën, wat ervoor zorgde dat zijn knieën kraakten en dat die ook nog eens pijn deden. "For fuck's sake", gromde hij terwijl hij weer recht ging staan en zijn pakje sigaretten uit zijn achterzak viste. Hij stak er een op - ook al stond hij binnen in het zwembad - en keek rond. Hij was hier nog maar zelden geweest. Zich cool voelend ging hij op de reddersstoel zitten en keek hij over het zwembad uit. Het was wel chill, als er niemand aan het zwemmen was, het water was kalm en het kalmeerde Kai's geest ook een beetje. Op zijn gemakje bleef hij daar zitten, één been over de armleuning heen en rustig rokend van de sigaret.

OOC: Oliver. -click- hoodie

De reddersstoel zat eigenlijk best wel goed, hoor. Zijn been leunde lui om de armleuning van de stoel en zijn andere been hing een beetje in de lucht te bungelen. Zijn rug had hij deels tegen de rugleuning en deels tegen de tegenoverstaande armleuning gedrukt. Hij was omhoog geklommen met een brandende sigaret en dat had ervoor gezorgd dat hij - want hij was zo'n sukkel - as op zijn trui en broek gekregen had. Hij veegde het een beetje argeloos weg en rookte verder, want ja, wat anders had je te doen op zo een domme nacht? Het was wel schemerig en een beetje duister, maar Kai kon kringen op het water zien. Hij stak de sigaret tussen zijn lippen en hield zijn hoofd een beetje nadenkend schuin. Kringen in het water konden toch enkel als er beweging was? Hij was zéker dat hij niet meer high was, dus het kon ook niet dat hij zich weer dingen in aan het beelden was. 'Je jaagt de vissen weg.' De kringen waren dus effectief het product van beweging. Kai keek naar de rand van het zwembad, waar de stem vandaan kwam en waar de persoon die sprak - een jongen, aan de stem te horen - en zag, nadat zijn ogen gewend waren, dat er een kerel met wittig haar zat. Kailee haalde zijn been van de leuning af en ging mooi op het zitje zitten. Hij zorgde dat zijn voeten op de bovenste sport van de ladder stonden en leunde met zijn ellebogen op zijn knieën, zodat hij zijn sigaret nog naar zijn lippen kon brengen. Dat deed hij ook. Hij inhaleerde de rook en hield deze in zijn longen tot het onaangenaam begon te prikkelen. De jongen met het blauwe haar blies de rook uit terwijl hij nadenkend naar de kerel keek. "Hoe high ben je precies?" vroeg hij met een licht opgetrokken rechter mondhoek, voordat hij nog een trek van de sigaret nam en de peuk met een mooi boogje in het zwembad gooide. Een paar kringen verschenen rond de peuk, maar die ebden langzaam weg. De peuk bleef gewoon levenloos en uitgedoofd drijven op het water, in een lichte waas van as. Kailee kroop weer van de reddersstoel af en hurkte neer aan de rand van het zwembad. Hij stak voorzichtig een hand naar onder en voelde met de toppen van zijn vingers hoe koud het water was. Het viel wel mee. Hij keek over de breedte van het zwembad weer, naar de jongen die nu zo goed als pal tegenover hem zat. Natuurlijk dus met de breedte van het zwembad tussen hen. "Heb je al veel vissen gevangen?" vroeg hij, zijn stem verlaagd en stil, om de jongen niet boos te maken. Mensen die niet helemaal helder konden denken konden soms vaag uit de hoek komen, en Kai wou ze liever niet boos krijgen. Hij wist zelf hoe hij bijna een keer zijn gitaar gesloopt had omdat hij high was en boos was dat het nummer dat hij probeerde  te spelen niet lukte. Carmen had het helemaal geweldig gevonden, maar Carmen was ook een supervage kerel. Kailee ging op zijn achterwerk zitten, en kruiste daarna zijn benen zodat hij in kleermakerszit kwam te zitten. Uit het pakje sigaretten haalde hij weer een nieuwe, en het kleine vlammetje van zijn aansteker zorgde al gauw dat hij weer kon gaan roken. Zij ogen keken om de paar seconden afwachtend naar de blondige dude die duidelijk dacht dat hij zat te vissen. "Hoe heet deze slimme visser?" Drie vragen voordat hij en antwoord gehad had, was dat wel slim? Ach ja. Hij bleef nu naar de kerel kijken terwijl hij weer rook uitblies. Maar uiteindelijk keek hij toch terug naar de drijvende peuk.

Hij wist al niet meer hoe hij in de gymzaal gekomen was, maar nu hij deze vreemde jongen had zien zitten, was hij meteen geamuseerd. Hij had hier zin in, gesprekken met mensen die crunk waren of gewoon high as a kite waren, waren altijd grappig doordat ze zo onvoorspelbaar waren. Dat gold ook voor dit witharig junkie exemplaar. Of ja, Kai kon hem nog niet meteen als junkie afschrijven - of opschrijven? Was maar nét hoe je het wou bezien - want hij wist niet hoe vaak en met welke hoeveelheden deze jongen welke drugs deed/nam/rookte/snoof. Snuiven was een slecht idee, wel, want het brak gewoon je neusslijmvliezen af. Maar dat deerde Kai niet zo, want sos gebruikte hij zo nu en dan ook al te graag.
Kai had rook uitgeblazen waarna hij aan de jongen vroeg hoe high die nu precies was terwijl hij geamuseerd zijn mondhoek opgetrokken had. 'Net zo high als het aantal vissen wat ik heb gevangen.' Een zalig antwoord wat Kai's vermoeden alleen maar bevestigde; deze kerel was redelijk high. 'Ze willen niet bijten vandaag, helaas. Fucking rude als je het mij vraagt', werd er gesproken door de blonde visser, na een tijdje. Zelfs pas nadat Kai zijn sigaret in het zwembad gegooid had. Er werd een korte pauze ingelast voor er verder gesproken werd. 'Ik ben hier speciaal naar toegekomen en nog laten ze zich niet vangen. Assholes.' Kai grinnikte toen de jongen naar het water toe schold en zijn voet tegen het water te schoppen. of ja, in het water. Hoe vroeg hoe de slimme visser heette, en hij zag dat de kerel met het witkleurige kapsel grijnsde. 'Oliver de eenzame visser, prettig kennis met je te maken.' Hij zette zijn hoed af als groet. En als Kai zelf high geweest was, had hij waarschijnlijk niet door gehad dat er helemaal geen hoed was. Nu besefte hij dat echter wel. 'En met wie heb ik het genoegen? Wil jij mijn vis kopen toevallig?' Kailee schoot in een zachte, smakelijke lach, die helemaal niet klonk alsof hij Oliver uitlachte. "De naam is Kailee, en met veel plezier koop ik wat vis van je." Hij stond op, en met een langzame maar contante pas wandelde hij naar de overkant van het zwembad (door er om heen te lopen, natuurlijk, niet er recht doorheen) en hij zette zich naast Oliver neer. "Ik kan je betalen in natura, ik kan je betalen met jonko's, ik kan je betalen met sos en ik kan je betalen met mijn zeer kleine verzameling koperen muntjes", sprak hij met een kleine grijns. Oliver mocht zelf bedenken wat hij verstond onder 'natura'. Natura vroeger betekende oogst, maar natura dezer dagen werd vaker bedoeld als seks, al was Kai van zichzelf niet zeker of hij dat bedoelde. Hij vermoedde wel dat Oliver de termen jonko en sos kende, want Kai gebruikte die woorden vaker voor joints en cocaïne dan dat hij er andere woorden voor gebruikte. Hij leunde achteruit, stak een peuk op en keek naar Oliver. "Jij ook een?" bood hij aan. Hij wachtte even op antwoord, en ging vervolgens verder met zijn helse v(r)age(n)vuur (hahahah bad pun ez no); "Heb je al lang ervaring met vissen, mijn beste? Lukt het vissen op bepaalde dagen beter dan? Want vandaag lijken ze inderdaad zeer asshole-erig."