‘En dan zeg jij iets over mij,’ zei ze toen hij de mok leeg gemaakt had omdat hij het verkeerd aan het doen was. Hij grinnikte schaapachtig naar Alyssa en deed nu wel alles juist zodat de chocomelk niet zou mislukken.
Hij gaf haar de mok aan en ging op zijn bed zitten. ‘Het is heerlijk, Kai.’ De jongen keek op van zijn koffie naar haar en glimlachte terug voor hij een slok nam. Het duurde niet lang voor ze weer over zijn bed heen kroop om naast hem te gaan zitten. Hij schoof een beetje opzij zodat ze genoeg plaats had al zou ze zonder dat hij opschoof vast ook nog genoeg plaats hebben. Hij was verre van breed en nam dus ook bijzonder weinig plaats in. Toen hij zei dat hij een meester was met woorden leek ze er niet mee in te stemmen. Wel, dat maakte twee van hen. Hij was vreselijk met woorden. ‘Natuurlijk schat, blijf dromen.’ Een grijns verscheen op zijn gezicht bij haar woorden. Kailee deed even alsof hij gekwets was maar voor hij er wat verder over kon zeggen opende Alyssa haar mond.  ‘Hé eh…’ De jongeman hield zijn hoofd wat schuin, keek haar aan en fronste kort. ‘Je weet toch dat ik twee broers heb, hè?’ Hij knikte en moest even denken hoe ze weer heetten en hoe ze er uit zagen. Het was ook al weer een hele tijd geleden dat hij hen gezien had. En gek genoeg was hij nooit zo goed bevriend geraakt met hen dan met Alyssa. Vacht omdat hij niet altij even mannelijk was. Of mischien had Alyssa ooit aan hen verteld dat Kailee niet honderd procent hetero was en bleven ze daarom liever uit zijn buurt. Achwat.  ‘Jack zou je volgens mij graag nog wel eens een keertje willen zien.’ Hij moest nu echt goed nadenken wie van de twee Jack weer was maar al gauw had hij een beeld voor zich. De kerel knikte. "Ik hem ook. Ik wil wel eens weten of hij net zo erg veranderd is als jij." Hij glimlachte kort en nam nog een slok van zijn koffie.  ‘En Andrew ook… natuurlijk.’ Kailee keek terug van zijn mok naar het meisje en rees zijn wenkbrauwen enkele milimeters. Dat klonk een stuk minder geloofwaardig dan wat ze zei over Jack. "Hmm", reageerde hij terwijl hij nadenkend keek hoe ze dronk van haar chocomelk. "Alles okay?" Hij wou geen nieuwsgierige persoon zijn maar iets aan het laatste dat ze zei klonk niet juist. Ze had misschien ruzie met Andrew of de kerel wou Kai juist helemaal niet nog eens zien. Wat het ook was, het zorgde ervoor dat de blauwharige jongeman zijn wenkbrauwen fronstte en dat Alyssa er zo'n klein glimlachje bij gedaan had wou nog steeds niet zeggen dat ze zich er goed bij voelde. Hij keek op toen Ty van de kast opvloog en via de nog steeds openstaande deur naar buiten fladderde. Die zag hij vast vannacht niet meer terug. Hij was zeker de nacht in om insecten te gaan vangen. Nu hij erbij nadacht, het begon al langzaam aan donkerder te worden buiten en de regen die nu naar beneden viel gaf alles een beetje een droevige sfeer. Hij knipperde met zijn ogen en nam nog een slok van zijn koffie voor hij de mok op zijn nachttafel neerzette en voor Alyssa ging zitten om haar beter aan te kunnen kijken. "Ik heb je dan wel al een hele poos niet meer gezien maar ik krijg nog altijd een gevoel in mijn buik als er wat mis is." Hij kruiste zijn armen. "Ik kan bij jou terecht met waarmee ik zit, maar jij ook zeker bij mij. Dat weet je toch, right?"

OOC: Nu ga ik ook twijfelen hoor xD

Nadat hij haar gezegd had dat ze hem ook alles kon vertellen boog hij naar zijn nachttafel toe om zijn kop koffie terug te nemen. Hij speurde haar gezicht op naar emoties of dingen die hem al konden vertellen wat er was.  ‘Het zal raar overkomen en je zal me misschien niet meteen geloven, maar ik vertel het toch omdat jij ook eerlijk bent geweest.’ Kai knikte en knipperde afwachtend met zijn ogen. Dat was eerlijk, maar hij wou ook wel niet dat ze zichzelf zou forceren om hem iets te vertellen dat ze liever voor haarzelf hield. ‘Ik eh…’ Hij ging wat anders zitten en keek Alyssa aan die haar keel schraapte. ‘Zoals je al weet woon ik met mijn broer Andrew op Erd terwijl mijn vader en mijn jongere broer Jack op Cassia wonen.’ Nu pas merkte hij op dar haar ogen gevuld waren met tranen. ‘Dit is tot nu toe goed gegaan. Tot vorig jaar terug dan.’ Hij dronk voorzichtig nog een slok koffie voor hij de mok tussen zijn benen zette en ervoor zorgde dat het zo ongeveer bleef staan.  ‘Sindsdien is hij heel anders geworden. Hij heeft zijn vrienden tegen me opgezet. Het zijn dan ook zijn vrienden geweest die me hebben gepest en soms seksueel geïntimideerd hebben.’ Wat? Hij kende Andrew niet geweldig goed maar hij mocht de kerel nu plots al minder. ‘Maar…’ In stilte bleef hij zitten wachten op wat er ging komen. Niet dat hij er naar uitzag wat ze hem ging vertellen. ‘Sinds een half jaar is hij anders. Hij raakt me steeds aan op van die rare plekken en zegt heel erg intimiderende dingen tegen me. Hij is erg bot tegen me. En als ik me omkleed, heb ik soms het gevoel dat ik begluurd word. Laatst meende ik zelfs camerageluiden te horen, maar ik wist niet goed of hij dat was of één van zijn vrienden.’ Ze begon te snikken en verschool haar gezicht achter haar handen. Kailee beet op zijn lip en fronste. Dat was verre van normaal dat Andrew zo tegen haar deed. ‘Ik weet niet meer wat ik moet denken, Kai. Ben ik nu paranoïde of…?’ Hij schudde zijn hoofd. "Je bent heus niet paranoïde. Als Andrew je aanraakt en intimiderend doet dan is, het spijt me, de kans groot dat hij en zijn vrienden je werkelijk begluren." Hij zette zijn mok weg en ging terug naast haar zitten met zijn rug tegen het hoofdstuk van het bed. Hij sloeg een arm om haar heen en dacht even na. "Een half jaar zei je? En je hebt nog nooit iemand om hulp gevraagd?" Hij wreef over zijn voorhoofd en probeerde na te denken. Er moest toch iets zijn dat hij voor haar kon doen? De jongeman keek Alyssa aan. "Heb je hem al verteld dat hij ermee moet stoppen, Dat je het niet leuk vindt of dat je vermoed wat hij en zijn vrienden uitsteken?" vroeg hij voorzichtig. Hij wou haar niet een angstaanval of paniekaanval doen krijgen door vragen te stellen dus bleef hij rustig en voorzichtig.

OOC: Het gaat met zowel melk als water xD En hoop dat je hier wat mee kan :')

Ook zei zette haar mok weg toen hij begon te spreken. Om haar te kalmeren had hij zijn arm om haar heen gelegd, hopend dat dat zou helpen. Ze leunde tegen zijn borstkas op voor ze antwoorde. ‘Er was niet veel hulp dat ik kon vragen,’ zei Alyssa. ‘Hij is mijn eigen broer. Zijn vrienden vinden het allemaal maar goed, net als Andrew het goed vindt dat zijn vrienden aan me zitten. Mijn broer en mijn vader durf ik het niet te vertellen omdat ze het misschien niet zullen begrijpen.’ Hij grimaste maar begreep het wel. Het leek hem ook moeilijk om de juiste vertrouwenspersoon te vinden voor zo'n problemen. Kailee vroeg of ze nog nooit tegen Andrew gezegd had dat hij ermee moest stoppen. ‘Ja, al meerdere keren,’ gaf ze als antwoord op deze vraag. ‘Maar dan lacht hij me uit en gaat gewoon verder.’ Andrew had er nu echt gelegen voor Kai. Wat de kerel zijn reden ook zou zijn, zo iets deed je niet, en al helemaal niet met je bloedeigen zus. ‘Plus...’ begon ze en de blauwharige jongen keek opzij naar haar, al ging dat moeilijk omdat ze nog steeds op zijn borstkas lag. Hij hield zijn adem in omdat hij al wist dat wat er ging komen iets was dat hij eigenlijk niet zou willen horen omdat het waarschijnlijk net zo erg zou zijn als wat ze al reeds verteld had. ‘Hij heeft me… al een paar keer geslagen als hij zijn zin niet kreeg.’ Hij blies zijn adem uit en schudde zijn hoofd. "Wat een eikel", mompelde hij kwaad onder zijn adem door. ‘Of als ik tegen hem in durfde te gaan. Er is gewoon niet zo veel dat ik kan doen buiten hopen dat hij ooit doorkrijgt dat hij fout bezig is zo.’ Alyssa veegde haar wangen af maar drukte zijn toen tegen hem op. ’S-Sorry,’ zei ze. ‘Ik stel me aan, geloof ik.’ Hij keek haar medelevend aan en streelde met zijn duim langs haar arm. "Je stelt je niet aan, Alyssa." Hij probeerde na te denken wat hij zou geven als antwoord. "Ik wou dat ik je kon helpen maar ik vermoed dat nu naar Andrew toe gaan en hem een klap verkopen niemand verder helpt", zei hij. "Alyssa," zei hij en probeerde op een manier haar aan te kunnen kijken, "Als je nog een keer je broer opzoekt zou ik mee willen gaan. Niet om mee je huis in te komen of je af te luisteren maar ik wil daar kunnen zijn als hij weer wat probeert te doen dat niet zo heilig is." Hij perste zijn lippen samen en richte met zijn vrij hand naar de deur om die dicht te doen waaien. Als Alyssa nog wat kwijt wou zou ze vast ook niet willen dat eender wie voorbij loopt hen af zou kunnen luisteren. Daarna wreef hij vermoeid over zijn gezicht met zijn hand en verstopte een kleine geeuw erachter. "Ik beloof je dat ik je zal beschermen van Andrew", zei Kailee toen.

Hij had spijt van zijn kwade reactie want hij zag dat Alyssa op haar lip beet toen hij wat over Andrew zei. Maar ze kon toch niet verwachten dat hij kalm zou blijven terwijl iemand haar zo iets aandeed? Ergens gaf het hem het gevoel dat ze niet wou dat iemand kwaad was op Andrew. Dat zou ergens normaal zijn, het was haar broer, maar als hij zo iets deed dan was dat verre van normaal en dan vond Kailee dat hij het recht had om kwaad te reageren. ‘Oké’, zei ze met een knikje toen hij zei dat hij mee wou gaan als ze nog eens naar Erd ging. Hij bleef Alyssa even aankijken voor hij terug voor zich uit keek met een zucht. Wat een gedoe. Zo vel rare dingen gebeurden er in de wereld, maar waarom net met hen? ‘Dankjewel, Kailee.’ Ze drukte nog een kus op zijn wang voor ze weer op zijn borstkas ging liggen waardoor Kai (weer een keer) uit zijn gedachten opschrok. "Je hoeft me niet te bedanken", zei hij stil. ‘Ik voel me best wel veilig bij je’, mompelde ze met en geeuw. Hij geeuwde zelf nu ook want geeuwen was altijd zo aanstekelijk. Kai sloot zijn ogen toen ze figuurtjes begon te tekenen. Het gaf zo'n rustgevend gevoel en hij voelde hoe hij aan het indutten was. Toen hij voelde hoe ze ging verliggen opende hij zijn ogen terug. ‘Ik ben moe,’ grinnikte ze. "Je bent niet alleen", glimlachte hij zwak. Opnieuw geeuwde Alyssa. ‘Ik denk dat ik in slaap ga vallen.’ Met moeite verstond hij alles maar toen hij begrepen had wat ze zei, knikte hij. "Is goed. Je kan in mijn bed slapen als je wilt. Dan maak ik wel een bed van dekens en kussens op de grond voor mezelf", zei hij. "Of ja, je kan ook gewoon op mijn borstkas in slaap vallen", voegde hij er wat twijfelend aan toe. Zelfs al waren ze goed bevriend, hij wist niet of Alyssa het wel zo leuk zou vinden om zo te slapen. Hij kon zich niet herinneren dat hij ooit zijn bed met haar gedeeld had, maar zijn herinneringen aan vroeger waren sowieso al een beetje verloren gegaan en aan het gaan doordat hij bepaalde dingen liever vergat. Hij had geluk dat hij zich Alyssa, Jack en Andrew nog kon herinneren. Wel, of hij het geluk kon noemen dat hij die laatste nog kende, was iets anders. Of hij haar vader ooit ontmoet had herinnerde hij zich niet meer precies. In ieder geval kon hij de man zich gezicht niet meer voor de geest halen. Kailee geeuwde nog een keer en wachtte op antwoord van het meisje, al was hij niet zeker of ze al reeds in slaap gevallen was of niet. Hij voelde zich slaperig maar toch wist hij dat hij weer moeite zou hebben met in slaap vallen. Zeker doordat hij net nog koffie had zitten drinken. Oh, hij had zijn mok nog niet eens leeg. De kerel knipperde de slaap weg uit zijn ogen en nam de mok terug vast om het laatste beetje koffie op te drinken. Voorzichtig zette hij het terug op de nachttafel. Misschien dat door de aanwezigheid van Alyssa hij zich veiliger voelde en sneller kon slapen.

‘Oh, Kai,’ grinnikte Alyssa. ‘Je hoeft echt niet op de grond te gaan slapen, hoor. Ik lig hier best goed.’ Hij haalde lichtjes een schouder op met een glimlach maar probeerde niet te erg te schokken met zijn schouder want dat zou vast niet leuk liggen voor haar. Het meisje sloot haar ogen en zelf voelde Kai ook hoe de vermoeidheid het gevecht tussen hen aan het winnen was. Zijn ogen vielen toe en zijn ademhaling werd rustiger. Hij zakte weg in het duister en knipperde nog lichtjes één keer met zijn ogen voor hij werkelijk in slaap viel. Daar zou hij morgen wel spijt van hebben, daar was hij zeker van. Zittend slapen kon de oorzaak zijn van rugpijn. Maar daar maakte de jongen zich op dat moment geen zorgen over. Hij was in slaap gevallen en zijn gedachten zorgden ervoor dat hij weer ging dromen. Zijn hersenen verwerkten zijn gevoelens en de beelden die hij overdag gevoeld en meegemaakt had. Zijn angsten en verlangens werden daar ook nog een keer bij gemixt waardoor er een droom zich vormde. Kai was niet goed in zijn dromen herinneren maar hij was over het algemeen rustig. Hij had zich zo goed als de hele dag goed gevoeld dus dat drong nu door in zijn droom. Gelukkig was hij een keer mooi in slaap kunnen vallen zonder dat hij stemmen hoorde. Zijn droom werd echter licht verstoord door een negatief woord. Nee? Nee wat? Zijn oogspieren trokken even toen hij was aan zijn borstkas voelde. Maar doordat hij redelijk diep in slaap was werd de kerel er niet wakker door. Hij vergat al gauw de 'nee' en sliep verder tot het word herhaald werd, dit keer harder, vergezeld met een gewicht dat zich van hem los maakte. Kailee trok zijn ogen open en kreeg een hand tegen zijn neus. "Ah, verdomme", mompelde hij suf terwijl hij naar zijn neus greep. Hij probeerde te ontdekken wat er wat en merkte dat hij Alyssa miste. Ze lag niet meer tegen hem. Toen zag hij haar zitten met haar armen om haar benen heen. Hij vloekte binnensmonds toen hij merkte dat hij een bloedneus had maar vond dat het meisje toch iets belangrijker was dan zijn neus. Ze begon terug te snikken en de jongen kroop over zijn bed heen om naast haar te gaan zitten. "Het is al goed", zei hij troostend terwijl hij zijn gezicht naar de zijkant richtte om naar haar te kijken. "Het is al weg. Het was een nachtmerrie." Hij nam haar hand vast en kneep er lichtjes in om haar te laten merken dat hij er was en dat ze wakker was. "Alyssa," zei hij zacht en draaide haar kin naar hem toe, "Ik ben hier, je bent veilig." Hij wachtte even. "Wat was er aan de hand?" Hij hield een hand onder zijn neus en vloekte nog een keer in stilte.

Doordat Alyssa een kreet slaakte toen hij begon te spreken wist hij dat ze echt geen leuke droom gehad had. Ze keek hem nog steeds niet aan. Hij draaide haar gezicht dan maar naar zich toe om haar aan te kunnen kijken. ‘Oké’, fluisterde ze en glimlachte kort maar die glimlach verdween al gauw. Wat had ze gezien?  ‘Kailee, je bloedt.’ Hij was zijn bloedneus al weer haast vergeten. Ze sprong op om blijkbaar iets te zoeken waarmee ze hem kon helpen. Ze opende een lade van zijn nachttafel en haalde er een zakdoek uit. Ze ging terug voor hem zitten en legde een hand in zijn nek en begon bloed weg te deppen van onder zijn neus. Hij beet op zijn lip toen hij even een botte reactie kon geven maar hij wou haar niet kwetsen en hij wist dat hij enkel aan botte reacties dacht omdat hij weer een bloedneus had. Als hij een bloedneus had, werd hij altijd een beetje humeurig. ‘Ik…’ begon het meisje maar beet op haar lip en hield op met spreken. Ze bleef het bloed wegvegen en net toen hij zacht haar pols wou grijpen om haar te doen stoppen met bloed vegen en haar wou doen uitleggen wat er mis was ging ze weer praten. ‘Ik droomde over Andrew. Hij wilde me…’ Ze haalde haar schouders op maar Kailee knikte. Hij begreep het. Wel, Andrew had geluk dat het een droom was die Alyssa gehad had want als het echt geweest was zou Kai zich weer opgejaagd hebben.  ‘Je moet je neus dichtknijpen en rechtop blijven zitten. Houd dit tien minuten vol en dan zal het wel overgaan.’ Hij knikte en deed wat ze zei. Hij wist wel hou hij met bloedneuzen om moest gaan, hij had ze wel vaker met zijn zwakke aderen in zijn neus. Hij had zelfs een bloedneus gekregen door iemand dus hij wist echt wel hoe hij zorg moest dragen voor zijn bloedneus maar hij slikte iedere opmerking in en glimlachte even naar haar. Hij nam de zakdoek van haar over en gooide die naast zijn bed op de grond. Die ruimde hij morgenochtend wel op. ‘Sorry voor die bloedneus. Dat was niet de bedoeling’, zei ze en veegde haar wangen droog. Kailee schokschouderde even. "Maakt niet uit, je deed het niet met opzet." Hij glimlachte en stond op van zijn bed. Met een zucht liep hij door zijn kamer heen en bleef aan de andere kant van zijn kamer tegen de muur leunen waarbij hij Alyssa aan kon kijken. Hij liet zich via de muur naar de grond zakken. Hij was niet meer zo moe nu. "Ga je zo terug slapen?" vroeg hij haar. Als ze weer ging slapen moest hij stil doen als hij rond liep want hij wou haar niet wakker houden. Zelf zou hij toch pas over een uurtje terug in slaap raken dus hij wou nog even opblijven. Om wat te doen? Geen idee. Maar nu had hij toch geen slaap meer. Hij ging weer rechtstaan en ruimde hun mokken op. Wel, het is wat je opruimen wilt noemen. Hij zette ze in de wasbak en liet er wat water in lopen. Kailee liep terug van het badkamertje naar zijn kamer en ging op zijn bureaustoel zitten met zijn benen op de bureau. "Als je nog een nachtmerrie hebt, ik ben gewoon hier. Roep mijn naam en ik ben er." Hij glimlachte en stelde vast dat zijn bloedneus nu ongeveer klaar was met bloeden.

Ze zei dat ze teru gging slapen en hij knikte naar haar van op zijn bureaustoel. Hij keek even toe hoe ze ging liggen en staarde toen door het venster de donkere nacht in. Hij zei haar dat hij er was als ze zijn naam zou roepen. ‘Oké’, fluisterde ze. Hij knikte maar wendde zijn hoofd niet af. Hij bleef door zijn raam naar de sterren en de maan kijken. In stilte liet hij zijn voeten van zijn bureau naar de grond gaan en stond hij op. Hij trok zijn gordijnen dicht en ging terug op zijn bureaustoel zitten. Dit keer zette hij zijn ellebogen op de bureau en leunde met zijn kin in zijn handen. Hij staarde naar het patroon van het hout voor hij zijn ogen even sloot en naar de binnenkant van zijn oogleden keek. ‘Kailee.’ Meteen schoten zijn ogen open en draaide de jongeman zich naar zijn bed toe. In het duister kon hij Alyssa niet goed zien. Voorzichtig liep hij naar het bed toe en hurkte daar even neer maar aan haar rustige ademhaling te horen was ze niet bang en had ze geen nachtmerrie. Gelukkig maar. Misschien droomde ze gewoon over hem? Met een grijns schudde hij zijn hoofd en ging terug aan zijn bureau zitten. Hij haalde een blad papier uit de lade en zocht een pen tussen de tien pennen die geen inkt meer hadden. Hij zette de punt op het papier en stak zijn tong lichtjes tussen zijn tanden door. Hij moest zijn moeder en zijn tante een brief schrijven. Hij begon met die voor zijn moeder. Hij had nog een cadeau voor haar gekocht. Hij begon te schrijven en probeerde er nog enkele papieren onder te leggen dat het geluid van de pen gedimd werd. Hij wist niet hoe gevoelig Alyssa was voor geluiden maar hij wou haar niet doen ontwaken doordat hij aan het schrijven was naar zijn familie rond middernacht. De jongen werkte de brief af en stak die met een zucht in een enveloppe. Nu moest hij nog voor zijn tante schrijven. Net toen hij de pen op het blad wou zetten besefte hij dat ze het haatte als hij met zwarte pen schreef. Zwart was negatief, pessimistisch, volgens haar. Ze wou dat hij met blauwe pen schreef. Met een kleine grijns wisselde hij van pen en begon aan zijn brief voor zijn tante. Hij schreef erin dat hij binnenkort nog wel eens langs zou komen omdat hij haar veel te vertellen had. Over Ricky en over dat hij Alyssa tegen gekomen was op school. Ja, hij zou haar eindelijk een keer het hele verhaal over Ricky gaan vertellen.

Hij zat met zijn handen in zijn haar en zijn ogen gesloten toen hij beweging hoorde aan zijn bed. Vermoeid deed hij zijn ogen open. Hij had de verdere nacht niet meer geslapen want hij had de brief voor zijn tante drie maal opnieuw moeten schrijven omdat hij er niet tevreden me was. Net toen hij naar haar toe wou draaien voelde hij hoe ze tegen hem op viel. Hij hield zijn mond een beetje open en keek met een frons omhoog naar haar gezicht. Nu hij zat was ze iets groter dan hem. Met haar armen om zijn nek heen geslagen en haar benen aan de zijkant van hem zag dit er wast heel komisch en raar uit. ‘Goedemorgen’, zei ze droogjes. Zijn frons verdween nu en hij trok zijn wenkbrauwen op in de plaats daarvan. "Jij ook", zei hij terwijl hij met een kleine lach een zoen op haar wang drukte. Handig kroop hij onder haar uit en nam de brieven van zijn bureau op om die boven op de kast te leggen bij de rest van de brieven die hij nog moest opsturen. Hij had heus wel gemerkt dat haar jurk was opgeschoven was maar om haar zich niet ongemakkelijk te doen voelen had hij het genegeerd en had hij er niets over gezegd. Kailee liep naar de badkamer maar durfde niet in de spiegel te kijken omdat hij niet wou zien hoe slecht hij eruit zag. Waarschijnlijk had hij weer wallen onder zijn ogen en een bleke kleur op zijn gelaat. Hij zou later die dag wel slaap inhalen. Hij kon 'perongeluk' de lessen in de namiddag missen. Terwijl hij zijn tandenborstel in zijn mond hield liep hij door zijn kamer en keek kort naar Alyssa. "Je zei mijn naam deze nacht. Was er wat mis?" vroeg hij haar en probeerde zo onschuldig mogenlijk te kijken.

‘Je weet dat je dat op de badkamer moet doen, hè.’ Hij keek haar aan en normaal zou hij wel om haar grapje kunnen lachen maar nu wou hij weten waarom ze zijn naam gezegd had in haar droom. Het leek erop dat het een droom was die ze liefst vor zichzelf hield want ze begon aan haar jurkje te friemelen. ‘Eh…’ Ze begon te lachen en Kai trok een wenkbrauw op terwijl hij door de kamer heen liep, langs haar heen, om in de wasbak te gaan spuwen want anders zou hij tandpasta op de grond morsen. Hij keek van uit de badkamer naar Alyssa. Bloosde ze? God, dat moest wel een hele rare droom geweest zijn. ‘Wel eh…’ Opnieuw begon ze te lachen. ‘Ik heb over je gedroomd.’ Kailee ging op zijn bed zitten en keek haar geïnteresseerd aan. Zover was hij zelf ook al gekomen, anders zei ze zijn naam niet. ‘En eh… het was nogal awkward en raar.’ Dat had hij ook al kunnen afleiden van haar gedrag, maar ze bevestigde zijn vermoedens dus. ‘Ik wilde jou knuffelen en jij duwde me weg,’ zei ze. ‘En daarna eh… nadat ik zowat boos op je werd… zoende je me.’ Kai fronste, haalde vervolgens zijn wenkbrauwen op en lachte toen. "Oookkay~" zei hij en rekte het woord een beetje uit omdat dat inderdaad best awkward was. Weer lachte ze, en Kai ging weer rechtstaan. ‘Hé, ik kan ook niks aan mijn dromen doen.’ "Geeft niet", grijnsde hij. Dromen weerspiegelden vaak angsten of verlangens. Nee, hallo, dacht hij. Ze was op Drake verliefd, iedereen droomde wel eens raar. Alyssa liep op hem af, gaf hem een kus op zijn wang en liep toen naar de deur. ‘Maar ik ga maar weer eens. Duvel en Layla halen. Of zoiets. Doei!’ Ze lachte en deed de deur achter zich dicht. Wat een raar kind was ze toch. Hij schudde zijn hoofd en lachte.

Kai ook~:3