Natuurlijk had hij weer pech, en toen hij die kist benaderde werd hij opgeslokt. Hij had gezien dat andere mensen er mooie dingen van kregen, en hij had gehoopt ook zo een handig dingetje te krijgen, maar natuurlijk niet. Misschien vond de kist hem gewoon vervelend en wou het hem niets geven. Dat zou kunnen, natuurlijk. Hij was opgeslokt door het ding en nu stond hij in een soort schatkamer. Zo veel goud en zo veel munten en moois. Legend draaide 360° rond om alles in de kamer te kunnen zien, maar hij wou niets aanraken. Deels omdat hij niet durfde, wie weet wat voor dingen hij activeerde door zijn hand naar het geld uit te steken. Maar net zoals bij de meesten won de nieuwsgierigheid het van het verstand. Hij wou het geld niet in zijn eigen zakken steken, maar hij wou het wel een keer vasthouden. Want het was niet iedere dag dat je zo veel goud vast kon houden. Legend stak zijn hand uit en wou een paar munten pakken, maar zijn vingers gingen door het goud heen. Hij trok zijn hand terug. "Oh", zei hij, maar hij was niet echt teleurgesteld. Zo zou hij het gevoel van meenemen tenminste onder bedwang houden. Hij zou zichzelf het nooit vergeven, als hij wat zou stelen. Hij liep naar het midden van de kamer en zag toen van onder het goed een wezentje uitkomen. Hij wist niet dat het mogelijk was, maar het beestje zat naar hem te grijnzen, en het gaf de roodharige jongeman een onbehagelijk gevoel. Hij dacht niet dat het zo een goed wezen was. Omdat lang stilstaan en te lang kijken en inschatten nooit een goed idee was, besloot hij dat het best was om zo snel mogenlijk een aanval op hem af te vuren. Hij zou hem kunnen aanvallen voor de ander de eerste aanval deed. En dat kon natuurlijk in zijn voordeel werken. Dat hoopte hij toch. Tenzij dat hopen een slecht ding was, de Mimic had zijn gehoop ook al niet werkelijkheid gemaakt. Legend schoot een liaan op het beestje af en maakte er een armbeweging bij waardoor - als hij raakte en de liaan om hem heen kon krijgen - hij het hem tegen de muur kon gooien. En het zou handig zijn als het een effectieve aanval was, maar enkel als het hem ook lukte.

Het beestje was iets vreemd, want het leek niet zo stoer en zeker als hij verwacht had van hem. Het had tenslotte een kanon, waarom zou hij er zo bibberig bijstaan? Als Legend een kanon tot zijn beschikking gehad, was hij zeer zeker niet bang geweest dat hij dit gevecht zou verliezen. Maar dat had hij dus niet, en hij had enkel zijn woudmagie tot zjn beschikking. Omdat de eerste aanval altijd in zijn voordeel zou kunnen werken, besloot de jongeman dat het een goed idee was om die kans met beide handen aan te grijpen. Je wist mar nooit wanneer je tegenstander ook besloot dat de eerste aanval de beste was. De roodharige jongen schoot een liaan af richting de mimic mionion, maar die had zijn minikanon snel geladen en schoot Legends liaan stuk. Wel, tot zover zijn moging tot zover zijn poging om het ding als eerste te raken. Met samengeknepen ogen keek Legend hoe hij uit zijn schuilplaats tevoorschijn kwam. Het kanon was niet meer op hem gericht, maar het wezentje had het wel nog steeds bij zich, dus El moest nog steeds opletten. Het ding hief zijn hand op, waardoor Legend gewaarschuwd fronste. Voor hij besefte wat er goed gebeurde verdween de schatkamer om hem heen. Was dit net zo'n vervelend trucje als de Mimic zelf had uitgevoerd? Alleen dat hij nu niet opnieuw opgeslokt was. Nu waren zover hij kon kijken vlammen om zich heen. Angstig door de hoge vlammen probeerde hij zo ver mogenlijk uit de buurt te blijven van het vuur, maar toen hij besefte dat er geen warmte van de vlammen af kwam haalde hij licht opgelucht adem. Hij was nog steeds bang dat hij zich zou verbranden, maar hij kon nu wel helderder nadenken, al was het nog steeds niet helder genoeg om in 1-2-3 een oplossing en nieuwe aanval te bedenken. Daarom schoot hij opnieuw een liaan af, om zijn poging van ervoren te hervatten, maar een tel later schoot hij er nog een liaan achteraan. Die laatste was gericht op het wapen van zijn tegenstander. Als die dat kwijt was, kon hij dat al niet meer gebruiken en als het nog intact was zou Legend kunnen proberen het zelf aan de praat te krijgen.