Uitkijken over het water

Dave kwam aangelopen bij het blauwe meer. Zijn rode ogen keken over het water,maar spottend. Het water was zijn vijnad maar ook zijn kompaan. Hij streek kort door zijn haar. Zijn zuster zat hier en daarom was hij hier ook heen gestuurd. Maar hij was ook hierheen gestuurd om zijn krachten verder uit te brengen en nog sterker te worden. Dave keek rond en keek naar zijn handen die oplichten. Nu waren zijn handen toortsen vuur. Hij maakte de beste bewegingen en daardoor ontstond er een spektakel van jewelste.

Toen ze aankwam hield hij op met die bewegingen. Hij hield zich stil en keek haar aan. "Ik vroeg me al af waneer je kwam Eva"zei hij en keek haar kalm,maar vurig aan. Die blik zou ze zo moeten herkennen dat wist hij gewoon. Hij knielde neer en boog zowat voor haar. "Hoe vorderen je lessen hier"zei hij tegen haar en wachte kalm af wat ze ging doen.
Als ze hem niet herkende had ze maar pech.

Hij sloeg zijn armen om zijn zuster heen en grijnsde kort. Waarschijnlijk zou die niet weten waarom hij hier was. "Dat ben ik inderdaad Eva"zei hij toen hij uit de knuffel ontsnapte. "Je moet je krachten leren te besturen en kalm te houden,zelf al ben jij kwaad. Je moet je krachten kalm houden anders mislukt het zowiezo"zei hij tegen zijn zus. Ze wist dat hij de waarheid sprak.

Hij zelf had het teken maar het was beschermd door zijn rode jas die erover heen hong. "Zodra je mij afkan weet vader dat je mag terug komen"zei hij tegen haar.
Hij keek even naar zijn stak waar de draak op stond. Hij grijnsde. Hij en zijn zus waren de enige in de familie die het vuur van de draak hadden. En dat maakte hun speciaal.

"Zodra je mij versslaat in het vuurdueleren,heb je kans om terug te gaan"zei hij tegen haar. Hij nam zijn staf en keek haar voor kort aan. Hij zwaaide daarzijdelings mee en de drakenstaart werd vervuld door het vuur en werd gevolgd ook. Daardoor onstond er kort een lichtgevende streep. Hij keek haar aan en grimaste smalend. "Leer je krachten gebruiken,en dan zien we wel weer"zei hij tegen haar.

"Doden niet gewoon verslaan in een duel,je weet dat ik beter met het vuur over weg kan dan wie van de familie ook"zei hij tegen haar. Hij grijnsde. Als ze iets fout zou doen met die staf kon hij het vuur opnemen als nieuwe energie. "Mij best"zei hij tegen haar. Hij zette de staf recht voor haar neer in de grond en liet hem los. De staf viel niet neer.

Rose kwam net aanvliegen met haar vuurvleugels, maar ze had zich verstopt in de struiken. Ze keek naar Eva, en ze rolde weer met haar ogen. Daarna keek ze naar de jongen, en ze bleef gewoon in de struiken zitten. Na een lange tijd kwam ze gewoon tevoorschijn, maar ze negeerde Eva gewoon. Haar ogen had ze gericht op het water, en ze had geen zin om met haar te gaan praten. Ze had namelijk het gesprek verstoort, en dat kon ze echt niet af. Even slaakte ze een diepe zucht, waarna ze dan haar extreem kort rokje wat beter deed. Daarna ging ze gewoon nog verder van hen, en ze vloog dan weer omhoog om zo aan de overkant te gaan staan van het meer. Ze deed daar enkele oefeningen, en ze ging dan op de grond neerzitten.

(Toch niet erg als ik hier ook kom é?)

"Als je de staf echt wil gebruiken,moet je je gedachte leegmaken en alles en iedereen om je heen vergeten,je moet 1 worden met de draak."zei hij tegen haar. Hij keek dan naar het meisje die zijn zuster negeerde en knikte even naar haar. Dit was een Razen net als hun.
Hij knielde ook voor haar. "De naam is Dave"riep hij in de hoogte maar zijn stem was zo hard dat ze het wel moest horen.

Rose had de naam gehoord, maar ze negeerde het gewoon. Ze keek dan kort in hun richting, en ze gooide een vuurbal naar Eva zodat ze uit haar concentratie was. Ze grijnsde heel even breed, waarna ze dan weer naar het water keek. Ze sloot haar ogen voor kort, en vervolgens stond ze dan weer op. Haar blonde haren gingen mee met de wind, en ze keek dan naar de hemel. "Ik zal jullie allemaal gaan wreken en ik zal nog sterker worden met de kracht van de legendarische phoenix." Zei ze heel zacht tegen de hemel, en ze keek dan weer naar het water.

Dave die dat had voorzien,sloeg de vuurbol weg en liet de draak stil staan. Daarmee stond zijn staf ook stil. "Zo moet jij ook een worden met de draak in jezelf,je moet hem aanvoelen"zei hij tegen haar. Hij keek kort naar de blondharige meid. "Word niet kwaad op haar,ze leeft met de phoenix niet met de draak"zei hij tegen haar.

Rose keek nog naar het water, en ze draaide zich dan gewoon om. Ze snoof hard terwijl ze dan richting de struiken liep. Haar felrode ogen leken wel van vuur, maar ze had geen zin om hier te blijven staan. Ook had ze geen zin om terug te keren, aangezien ze niemand wilde zien. Voor even bleef ze stil staan, en ze zag dan de vogel van een dark magic clan komen. Deze gaf haar een briefje met daarin dat ze naar Erd moest gaan voor een bijeenkomst van de clanleiders. Ze knikte naar de vogel waarna deze gewoon weer wegvloog, en ze liet de vleugels weer tevoorschijn komen.

Hij keek de phoenixvolger even aan en grijnsde kort. "Eva,ga niet naar haar toe,ze kan nog wel wat betekenen"zei hij tegen haar. "Maar nu moet ik gaan mijn zus"zei hij tegen haar. Hij sprong in de lucht en een vuurspoor was zichtbaar welke kant hij opging. Zijn staf had hij meegenomen.

PROFILE MAGICIAN

» Look to the water and believe I can swim in the water...
» Look to the water
» Look to the water
» Only the water
» Once again at the water~!

Uitkijken over het water

Uitkijken over het water

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen