Damn. That's gonna leave a scar

Norwood liep nog steeds met de beet van de wolf door de gangen. Inmiddels begonnen de effecten al aan hem duidelijk zichtbaar te worden. Eveneens voelde Norwood het. Zijn hoofd was licht bezweet en zijn hoofd was licht wat roder geworden. Hij voelde zich benauwd en het leek of de temperatuur enorm gestegen was. Norwood liep de ziekenzaal binnen. "Meadriad?" riep hij wat luider en meer op een vragende toon. Hij keek rond. Hij zag haar nergens. Hij besloot om maar op het bed te gaan zitten en netjes te wachten. Al was dat lastig met de effecten die bijspeelde door de hondsdolheid die de wolf hem had gegeven. Norwood zou het zelf niet krijgen. Maar een flinke koorts was toch niet te vermijdden. Kalm keek hij rond. Misschien was Madeline boven. Enigzins hoopte hij het niet. Het zou haar alleen maar zorgen baren dat hij een wolvenbeet had. En de zichtbare effecten er van zouden het er ook niet beter op maken. Aan de andere kant had hij juist wel dat ze hier was. Hij hield immers nog steeds van haar en dat was er nog niet minder op geworden.

Hatori had iemand horen roepen en was gaan kijken. Hij had in tgenstelling tot gewoonlijk nu alleen een shirt. Over het algemeen liep hij rond in driedelig pak met daaroverheen zijn witte doktorsjas. Maar nu was hij bezicht zijn eigen bovenarm te hechten dus moest hij dat maar even laten achterwegen. Hij was pas halverwege met zijn eigen wond toen hij Norwood zag zitten. Hij hoefde niet te vragen wat er an de hand was. Na bijna zes jaar ervaring zag hij direct dat Norwood gebeten was door iets met hondsdolheid. De effecten waren al duidelijk zichtbaar. ''Mèadraid is er niet. Ze is naar Cassia voor een gepsrek met haar mentor en een paar tentames'' zei hij enkel terwijl hij zijn wond snel en behendig afhechtte en er een rol verband omheen deed. Hij maakte het verband vast en pakte zijn witte overhemd dat hij aantrok en dichtknoopte. Hij maakte zijn stropdas vast en schoof hem goed waarna hij het overhemd nog even in zijn broek propte. Daaroverheen trok een zwart colbert aan en maakte dat ook vast. Pas tyoen trok hij zijn witte doktorsjas aan. Hij liep naar de kraan en ontsmette zijn handen goed. ''Je kunt op een flinke koorts gaan rekenen Norwood. Welk beest heeft je gebeten?'' vroeg hij kalm. ''Ik neem aan dat je ingeënt bent tegen hondsdolheid anders hebben we een groter probleem'' zei hij daarna en keek even om naar Norwood.

Norwood keek naar Hatori die eenmaal aan kwam lopen. Hij had zelf ook een wond die hij nog snel wist te hechten. Norwood hoorde zijn woorden en glimlachte licht. "Dan hoop ik dat ze het goed zal afbregen..." zei hij kalm. "Een wolf, niet Eyolf, een zwarte uit het bos." zei hij kalm. Ik heb het al een medicijn gegeven. Alleen niet zonder kleerscheuren van af gekomen. Kalm keek hij naar Hatori. "Nee, ik ben niet ingeënt..." begon hij. "Ik heb dat niet nodig gehad. Mijn lichaam bezit een soort stof waarmee ik anderen kan helen. In onze familie was dat best bekend. Maar zelf word ik zelden ziek en ben ik zowat immuum voor vele ziektes. Ik zal alleen flink wat koorts hebben en verder niets..." zei hij kalm. En de effecten speelde voor hem nu al op. Hij haalde wat moeilijker adem. Het was alsof hij het benauwd had. Hij zweette licht. Hij glimlachtte echter. "Hier kom ik wel overeen.." zei hij kalm.

Hatori was gaan zitten en keek Norwood kalm aan. Hij knikte alleen af en toe even. ''Ik denk dat je hier maar beter kunt blijven liggen de komende dagen. Dat ligt aan hoe zwaar je koorts wordt'' zei hij tegen hem. Hij stond op en liep naar de wastafel. Hij vulde de theepot die daar nog stond. Uit de kast pakte hij ingrediënten en een glas. Hij maakte een speciale thee klaar en liep met die thee weer terug naar Norwood. ''Door deze thee zul je minder last hebben van de koorts. Een soort verdoving maar je zult alles wel nog kunnen doen. Verder kan ik je aanraden veel te slapen en waag het niet eens om te denken aan schoolwerk totdat ik zeg dat je beter genoeg bent om weer les te geven. Als laatst wil ik weten of een ernstige wond heb overgehouden aan die beet want dat moet ook ontsmet worden en waarschijnlijk verband omheen'' zei hij waarna hij de thee aan Norwood gaf. ''Die thee zorgt er trouwens ook voor dat de koorts sneller over gaat'' zei hij.

Norwood hoorde de woorden van Hatori. Hij zuchtte. En de lessen? Wie zou die vervangen. Dat zou weer onnodig uitval van lessen zorgen. Norwood zuchtte opnieuw. Hij merkte dat Hatori begon met het maken van een drankje. Hij hoorde zijn woorden en knikte. Hij nam de thee aan en nam een slok. Het smaakte niet verkeerd. Een beetje bitter maar niet te. Norwood glimlachte en dronk hem helemaal op. Kalm stroop hij de wat bebloedde mouw op. Een duidelijke lijn aan wonden waren te zien. De ene was groter dan de andere. Norwood beet even zijn kaken op elkaar. Het prikte door de buitenlucht. Zijn hoofd begon er ook niet echt beter op te voelen. Alsof er een enorme druk op stond. Dit zou een paar dagen hier blijven. Norwood keek kalm rond. Madeline had hij nog niet gezien. Misschien was ze wel weg of aan het wandelen. Norwood keek weer naar Hatori die waarschijnlijk de wond zou behandelen.

''Sorry als de thee wat bitter is. Thee maken is nou niet echt mijn specialiteit. Dat is eigenlijk Meadraids afdeling'' zei Hatori kalm. Hij wachtte tot Norwood zijn mouw had opgestroopt. Hij peilde even de schade en liep toen naar de kast. Hij trok er alle benodigde spullen uit. Hij vulde een kom met water en nam alles mee terug naar Norwood. Eerst depte hij een doek in het water en maakte de wonden schoon waarna hij een fles openmaakte en een flinke scheut ontsmetting vloeistof op een andere doek gooide. Hij ontsmette Norwoods wonden zodat ze nu schoon en er al een stuk beter uit zagen. Hij pakte een spuitje en verdoofde de huid rond de wonden. Daarna begon hij snel en handig te hechten. Na vijf jaar en een hele opleiding van welgeteld zes a zeven jaar was hij hier behoorlijk snel in geworden. Hij ging de meeste wonden snel langs waarna hij de ergste omwikkelde met verband.

PROFILE MAGICIAN

» Where there is desire, there's gonna be a flame.
» You're gonna burn the city down
» i'm gonna fight them all || open.
» I'm gonna make you bleed like me
» [WTS] nothings is gonna hurt you

Damn. That's gonna leave a scar

Damn. That's gonna leave a scar

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen