Laatste… ze moest als laatste… He, maar natuurlijk moest ze als laatste! Ze bewaarde het beste altijd voor het laatste! Dat ze als laatste in de ring mocht staan vandaag, gaf haar alleen maar meer motivatie. Ze zou de boel eens even lekker laten knallen! Die gozer aan de kant blazen, letterlijk… want, snapje, ze heeft luchtmagie… haha...
Afwachtend hield het meisje zichzelf stil, luisterend naar het gedempte, maar ondanks harde geluid van buitenaf. Gejuich en geschreeuw,- jezus, hoeveel mensen wisten er van dit toernooi af? Zo een opkomst had ze nooit verwacht toen ze erachter kwam dat het hele evenement bestempeld was met het logo ‘onofficieel’, waar de betekenis ‘illegaal’ bij hing. Voor iets wat zogenaamd stiekem georganiseerd was, wisten wel erg veel mensen ervan af. Niet dat Aislin dat een probleem vond, het gaf haar wel een extra kick. Extra motivatie om het goed te doen. Hoopte ze.
Haar poort ging open en liet het licht naar binnen stromen. Ze werd omgeroepen, waarbij haar voorliefde voor games als hoofdpunt gebruikt werd. Ha, ze zou mensen wel even laten zien hoeveel je écht van videogames kon leren. Showtime. Armen over elkaar geslagen stapte het meisje uit haar verstopplaats, voeten schrapend over de zanderige grond. Even moesten haar ogen wat wennen aan het natuurlijke daglicht, voordat ze het publiek een beetje goed kon zien. En dit werd onofficieel genoemd… Ja, d’r reet! Maar, het was een leuke, extra toevoeging. Beter vechten met een zooitje mensen die achter je allemaal dingen liepen te schreeuwen, dan in stilte. Dat maakte het zooitje ook zo ongemakkelijk.
De naam van haar tegenstander volgde, waarna ze hem vanuit zijn verstopplaats te zien kreeg. Ene Adrian. Nog nooit van hem gehoord en uit haar herinneringen kon ze ook niet constateren dat ze hem ooit eerder gezien had. Beetje jammer, wat extra kennis over je tegenstander kon altijd meewerken. Maar, nu zou ze tenminste een geheel nieuwe ervaring ondergaan. Ze kon helemaal los en vol met hem experimenteren om achter alles te komen. Let’s rock!

Haar armen nog steeds over elkaar geslagen hield ze een opgewekte blik, met een brede grijns op haar mannelijke tegenstander gericht. “Hiya!” begroette ze hem eerst. Dat was wel zo netjes, toch? “Alvast succes ermee! En eh… weet dit; tis allemaal niks persoonlijks.” Goed, nu ze dat ook weer gehad had… “Let’s have some fun.” Oké dan, beginnen, eerst maar even wat aan die afstand tussen beide doen. Ze was graag erg close met mensen… Haar armen vielen langs haar lichaam en voor een klein beetje zakte het meisje wat door haar benen, bovenlichaam lichtelijk naar voren gekanteld. Time to go Super Saiyan! Met alle kracht die ze in haar dunne, lange benen had, zette het meisje zich af, waarbij ze haar luchtmagie als extra krachtbron gebruikte. Door de luchtstoot stoof ze vooruit, het laatste beetje afstand tussen beide deelnemers overbruggend. Vlak voor hem kwam Aislin weer tot stilstand, de gebruikte lucht zachtjes langs haar lichaam glijdend. Lichtelijk gebukt bleef ze staan, even een moment nemend om de volgende luchtstoot te kunnen gebruiken. Glinsterende, uitdagende ogen keken hem aan, voordat ze haar eerste aanval maakte. Nog een luchtstoot werd gebruikt, ditmaal om Aislin omhoog te laten schieten, haar knie omhoog gericht, om hem zo een kaakslag te geven. Dat zou een lekker begin kunnen zijn.

---
And karma has you hanging on by a string
No one owes you anything

OOC: Sorry voor de dobbelstenen, ik heb het iets anders gedaan dan het eigenlijk moet. Maar, ik heb het aan Emma gevraagd en die zei dat het zo mag blijven, omdat het verder geen verschil zou maken. So there you go.

“Holy shit…” ze kon een trots lachje niet onderdrukken toen ze haar resultaat had gezien. Fucking A, die stoot was sterker geweest dan ze zelf had ingeschat. Ze had hooguit verwacht dat ze hem wat omhoog zou trappen, maar had nooit kunnen denken dat ze hem ermee een aantal meter naar achteren zou kicken. “Fucking shit, what are physics!” Niet dat ze het erg vond, ze was eerder… blij verast! Blij verast en een beetje met stomheid geslagen.
De duistere magiër vormde zwarte ‘slechtheid’, om het zonlicht mee te blokkeren. Iew… ze wist niet dat ze tegenover een dark-guy stond! Ugh, die Shadraanse grumperts waren nooit leuk om tegen te vechten! Geen gevoel voor humor, man. Pff, daar ging haar idee om grappige, cheesy one-liners tegen elkaar te gebruiken. Want daar zou hij het vast niet mee eens zijn.
Maar, zijn voorbereiding was nog niet klaar, hij richtte zich nog niet volledig op haar. Iets anders leek even belangrijker te zijn. S-serieus? Stak ie nou een peuk op middenin een gevecht? Wat… Die gozer was niet goed bij z’n hoofd man! Hoezo verslaafd? Laste hij nu al een rookpauze in? Kom op, ze waren hier om te vechten!

Ah, hij leek eindelijk door te hebben dat ze hier bezig waren met een toernooi, zij kreeg weer de aandacht op zich. Maar niet precies het soort aandacht waar ze om had lopen springen. Vuur! Vuur was slecht! En hij kwam ook nog eens verassend snel (fucking rokers, sinds wanneer waren die zo snel!?) op haar af. Behoedzaam zette het meisje een stap naar achteren, klaar om een draai te maken als schijnbeweging, zodat ze de aanval misschien kon ontwijken. Maar helaas, ze was niet snel genoeg, waardoor ze toch nog best een harde tik op haar been opving. Een hete tik. En heet op een verkeerde manier. Toch wist ze de verschroeiende klap qua schaden iets te verminderen, door mee te draaien met de klap, om het impact wat te verminderen. En dat hielp, een klein beetje. Maar het deed toch nog best au.
Maar, geen tijd om te jammeren over een brandwondje. Straks een pleister erop en klaar. Tijd voor een tegenaanval. Met een armgebaar alsof ze de lucht wilde slaan, joeg het meisje een windhoos tegen haar tegenstander aan, om hem wat uit balans te werken. Vervolgens maakte ze een volledige draai, waarin ze haar been uitstak om hem een trap te verkopen. Een trap wederom versterkt met haar luchtmagie. Want van zichzelf was ze lang niet sterk genoeg. Haar trap hield zich redelijk hoog gericht, maar was onhandig wegens haar onervarenheid, waardoor hij op ongeveer zijn schouderhoogte kwam.

---
And karma has you hanging on by a string
No one owes you anything

Oké, nu bleek het dat ze tegenover the Human Torch stond. Boze vlammen danste om en over zijn lichaam heen, nadat hij haar klap mooi opgevangen had. “Ai caramba…” Dat vuur in haar buurt was iets waar ze niet heel erg blij mee was, ondanks dat ze redelijk wat schade had toegebracht. Maar die vlammen over zijn lichaam konden dat behoorlijk gaan dwarsbomen, gezien Aislin haar manier van vechten echt met lichamelijke stoten en klappen moest gebeuren. Haar magiegebruik was lang niet goed genoeg voor veel andere dingen. Daar moest dus snel wat aan gedaan worden, meer focus nu…
“Gracias, señor honnepon,” grijnsde ze terug naar de vlammende tegenstander, terwijl het meisje zich voorbereidde op zijn volgende aanval, die ze maar al te graag wilde ontwijken. Ze kon dit, ze had de snelheid, kom op, het was niet veel anders dan boze vleeskoppen ontwijken en te slim afzijn. ‘Slim’ als een losse term gebruikt, natuurlijk.
Opnieuw stormde hij op haar af, om met draaiende bewegingen nog een brandende trap aan haar uit te kunnen delen. Maar daar viel Aislin niet nog een keer voor, deze keer was ze wat beter voorbereid. Met een draai en een extra luchtstoot, die ze gebruikte om hem wat van zich af te krijgen toen hij dichtbij genoeg was, wist ze net op tijd de aanval van zich af te houden. Ze voelde de hitte van de vlammen op haar af komen, hongerig en hebberig, maar die hadden genoeg van haar gehad voor vandaag. Met een kleine sprong naar achteren vergrootte Aislin de afstand wat tussen haar en haar tegenstander, trots op het resultaat. “WHOOOW, CAN’T TOUCH THIS,” zong ze op een lacherige toon, terwijl ze wat vage dansbewegingen maakte. Dit ging nog niet eens zo heel verkeerd.

Wat roekelozer door haar kleine successen stormde ze weer op haar tegenstander af, voor haar volgende aanval. Alsof ze haar ‘doelwit’ miste suisde het meisje langs hem, behoedzaam voor de vlammen die bijna als zijn schild diende. Ze was wat roekelozer, maar nog niet totaal dronken gevoerd door haar gelukte pogingen. Ze had goddank nog iets van verstand. Om hem heen draaiend, om hem zo wat verward te krijgen, zocht ze naar een goeie plek en een goed moment om haar volgende tik uit te delen. En eindelijk leek ze er eentje te vinden. Zijwaarts van hem kwam ze plots tot stilstand, waarna ze een luchtstoot recht tegen hem aanblies, om de vlammen wat aan de kant te kunnen blazen. Vervolgens schoot haar andere arm naar hem toe, elleboog op zijn gezicht mikkend, om dat kunstwerk nog een keer te verbouwen.

---
She's my riot girl
She's no minor threat
She's been bruised and bled
She's hanging on by a thread

Als echt niet de meest verrotte persoon, had Aislin ergens met haar tegenstander te doen. Hij kreeg flink wat klappen van haar te voorduren en met die extra windkracht die ze achter elke stoot zette, waren die tikken zeker niet al te zachtjes. Maar, een gevecht bleef een gevecht en daarin kon je pijn lijden. Als je het goed deed, tenminste. En hij eh… hij had gewoon niet zoveel geluk getroffen met haar als tegenstander te krijgen. Ze was nou eenmaal snel en kon best ‘slippery’ zijn bij het ontwijken van aanvallen. Daarin was ze goed getraind door het wegrennen van vele dikkoppen en mensen met te korte lontjes. Die ervaringen hadden haar zowaar ‘goed’ gedaan.
Het werd niet veel beter voor hem toen hij in haar verassingsmanoeuvre trapte en zij hem een flinke klap kon verkopen met haar elleboog. Hoe vaak had ze deze jongen vandaag al in z’n gezicht geraakt? Haar klap lanceerde hem naar de grond, waarbij bloed door de lucht danste en de zanderige vloer bekleedde. Het was niet zijn dag. Geluk leek echter veel meer naar Aislin haar kant te kijken. En dat mocht ook wel eens.

Haar geluk wakkerde zijn irritaties natuurlijk alleen maar aan. Vlammen begonnen feller en hoger te dansen, lieten Aislin achteruit springen, zodat ze zich niet aan de hitte zou branden. Oh jeetje, nou had ze het te pakken bij het heethoofdje hoor. Nou was het menens. Hij sprong omhoog en met een oorlogsbrul wilde hij zijn volgende aanval maken. Vanuit de lucht probeerde hij haar te treffen, met vlammen die maar al te graag meer van haar wilde verschroeien. Maar ze was de wond op haar been nog niet vergeten, dus daar paste de jongedame mooi voor.
“Oh shit,” kreeg ze nog uit haar keel, voordat ze een duikvlucht naar voren deed, om met een scheve koprol over de grond de vlammende hitte te ontwijken. Met een harde klap kwam het zooitje neer, maar niet op Aislin. Haar koprol nog niet eens afgemaakt, liet ze zichzelf alweer naar haar tegenstander draaien, om met grote, nieuwsgierige ogen naar hem te kunnen kijken. Haar ademhaling was even onrustig van adrenaline en opwinding. Even kon ze niet geloven dat ze die aanval gemist had; hij was weldegelijk snel en hard geweest. Pfoe, dat had een lelijke klap kunnen zijn. Mazzeltje. Maar beter om nu een beetje afstand te bewaren. Die godsgruwelijke vlammen wilde ze niet weer te dicht in haar buurt krijgen. Ze zou de rest moeten doen met simpelere aanvallen.
Voor haar volgende aanval kwam ze niet uit haar gehurkte positie. Deze hoogte was prima voor wat ze van plan was. Met een harde, scherpe windvlaag, gericht op zijn onderbenen, wilde ze hem onderuit krijgen en hem met een harde klapper op de grond laten vallen. Kijken of ie daarna nog overeind zou kunnen komen.

---
She's my riot girl
She's no minor threat
She's been bruised and bled
She's hanging on by a thread

Eén laatste klap en het was over, klaar. Zijn vlammen werden gedoofd en hij nam de laatste klap gewoon aan, deed geen moeite meer, deed niet eens meer alsof hij nog kans had. Hij lag op de grond, uitgeteld, lachend om het resultaat. En Aislin, de winnaar, die éigenlijk ook zou moeten lachen, keek alleen maar met verbaasde, grote ogen naar haar gevloerde tegenstander. Ze kwam niet uit haar gehurkte positie, bleef hem alleen maar aanstaren, alsof ze niet helemaal leek te snappen wat er gebeurd was.
Een krachtige stem galmde door de arena heen. Iets over een winnaar… haar naam… Wacht, ze had gewonnen! Ze had echt gewonnen! Uit haar trans gebroken sprong het meisje omhoog, blik nu gericht op het juichende publiek. Het leek nu pas echt tot haar door te dringen. Een glimlach sierde dan eindelijk haar lippen, groeide steeds verder tot het een brede, trotste grijns was. Ze had gewonnen! En niet zo een beetje ook! Vuist in de lucht gestoken sprong Aislin blij omhoog, waarbij ze een luid “WHOOHOO!” geluid maakte. Gelach volgde. Haha… ze had echt gewonnen, gewoon, zo, boem! HA! En wie durfde nu nog te zeggen dat meiden niet konden vechten!? Haar handen werden voor haar lachende mond geslagen. Ongelofelijk hoe makkelijk ze het er vanaf had gebracht!

Met een verbaasde blik staarde het meisje naar de microfoon die plots voor haar zweefde. Met haar wijsvinger tikte ze er zachtjes een paar keer tegenaan, wat een galmend geluid veroorzaakte. “Huh… fancy,” fluisterde ze tegen zichzelf, hoewel die fluistering door de microfoon met iedereen gedeeld werd. Of ze nog iets te zeggen had tegen het publiek. Wat, verwachtte ze nu een speech van d’r? Een kazige toespraak over hoe ze haar familie en vrienden wilde bedanken voor steun en toewijding, dat ze dit mee mocht maken? Ze wilde nu eigenlijk liever gewoon, weetje… weg. Vieren met vrienden wat ze geflikt had, cake eten, met drank gooien. Werkelijk, wat moest ze nou nog zeggen? ‘Bedankt voor het kijken, have a good one?’
Of nee, wacht, ze had eigenlijk al een beter idee. Jaaaaaa, cheesiness to the max(imus), maar kom op; ze stond in een fucking arena. Hoe kon ze zo een opmerking nou niet maken!? Aislin schraapte haar keel, om zo haar beste, zware, falende mannenstem op te kunnen zetten. En daar ging ie dan… “ARE YOU NOT ENTERTAINED!?” bulderde de vervormde meidenstem door de arena. Meer gelach om haar eigen opmerking viel niet meer terug te houden, waarna ze met een brede glimlach nog één keer naar het publiek keek, zwaaide en het zooitje afsloot met een subtiele “Toodles.” Daarna richtte ze zich naar de uitgang. Tijd om deze shit te vieren met drank en cake!

---
She's my riot girl
She's no minor threat
She's been bruised and bled
She's hanging on by a thread