De ochtend zon brak door de wolken heen. Hij hoorde de wekker gaan, een gemompel kwam onder de lakens vandaan. Eerst zag je beweging, in de trant dat hij tot activiteit instaat was. Echter was het geval dat hij toch maar bleef liggen. Drake keek boven zijn dekens uit naar zijn slaapkamer en vond het maar geen goed idee om zijn bed uit te komen. Hij had wat kleine lessen vandaag, maar had daar absoluut geen zin in. De jongen wreef over zijn gezicht en liet ze toen moedeloos voor zich ploffen. Luie wanhoop stond in zijn ogen te lezen. Hij wilde niet weer aan een saaie normale dag beginnen. Ach, misschien hadden ze wel wat lekkers bij de kantine nu, hij hoopte het tenminste. Hij voelde wel zijn maag knorren. Honger had hij dus wel, hij moest alleen nog even de moed krijgen om zijn bed uit te komen. Toen zijn wekker opnieuw geluid maakte, sloeg hij er mopperend op en grauwde nog wat. Hij besloot toch maar zijn bed uit te stappen omdat het geluid van dat ding uiterst irritand was. De jongen nam een snelle douche waardoor hij al wat opfriste, al voelde hij zich nog steeds erg loom en sloom. Niemand had hem gevraagd of hij naar de school psycholoog wilde, of hij naar deze school wilde, of hij hier allemaal zin in had. De jongen had een rot humeur en sleepte zichzelf niet veel later door de lange gangen van de school heen. Leerlingen keken hem af en toe aan, Drake negeerde ze. Als iets hem niet interesseerde waren het zijn mede leerlingen. Hij wilde hier gewoon weg, helemaal niets of niemand die aan zijn kop zou lopen zeiken. Hij keek om zich heen en zag de gang die naar het Lanceringsplatform leidde. Zijn nieuwsgierigheid was getrokken. Wie weet viel er daar nog wat te beleven. Het was altijd leuk om te zien wie er hier de school verliet of weer terug kwam. Misschien kon hij een nieuwe leerling opvangen en daar wat lol mee trappen ofzo. Verveeld, maar nu wel ietwat opgewekter liep hij in die richting. Misschien kon deze dag nog wat worden, hoopte hij dan tenminste. Toen hij het grote schip zag herinnerde hij zich weer hoe reusachtig het ookalweer was. Hier was hij een half jaar terug ook mee aan gekomen, zijn nieuwe leven begonnen. Het ging niet helemaal volgens plan, maar hij maakte er het beste van. Hij stonde het schip te bekijken en hij eigenlijk niet in de gaten dat hij vreselijk in de weg stond, omdat hij nog half sliep en in een dromerige stemming was. Opeens voelde hij hoe iemand tegen hem op botste. 'Es spijt mich zeer. Ich muss beter auskijken waar ich loop,' Drake stapte even naar achter en keek de vreemdeling aan. Op het eerste gezicht leek deze vrouw, man= Hij wist het niet. Hij besloot daar later over te beslissen want hij had zich al eerder op dat gebied vergist bij Kanrou. Beetje met een meisje flirten dat een jongen blijkt te zijn, tuurlijk.. het overkwam hem weer. Hij hoorde dat de vreemdeling een andere taal sprak, maar hij kon het gek genoeg wel ontrafelen. ''Niet erg, ik stond ook wat te dromen.'' zei Drake. Het was een vreemd figuur, maar dat vond Drake wel interessant. Het viel hem gelijk op dat de tanden wel erg scherp waren.

Drake stond tegenover de jongen en keek hem even aan. De vreemdeling had lang rood haar, rode jas aan en een rood brilletje. Het was wel duidelijk wat zijn 'lievelingskleur' was. Drake haalde even zijn hand door zijn haar en haalde zijn schouders op. Hij hoorde hem opnieuw spreken, een accent dat hij wel van vroeger herkende. Hij was tegen een persoon aangelopen die je niet elke dag tegen kwam, hij zag er wat vreemd uit. Drake zijn bruine ogen waren iet wat nieuwsgierig, maar hij stelde geen vragen. Hij keek naar de lucht, wolken die langzaam voorbij dreven, de grote shuttle waar de vreemdeling uit was gestapt en wat hij had gezegd. Opeens viel het Drake op dat deze gast wel hele scherpe tanden had. Het was alsof hij in de bek van een piranha keek, ook zijn tong was meer geslepen en de ogen een vreemd dunne vorm. Drake werd door deze kleine details alleen maar nieuwsgieriger. Hij wuifde met zijn hand, dat hij er geen probleem van maakte. Gelukkig was Drake i een goed humeur, en zogezegd met het goede been uit bed gestapt, want de jongen had met een slecht humeur heel anders kunnen reageren. Vaak kafferde hij dan mensen af, schold ze uit of behandelde ze als vuil. Alleen deze persoon had zijn aandacht getrokken, wilde meer van hem weten, dus sloeg hij het op zijn manier gade. ''Niet erg. Misschien dat je wat wil drinken in de grote zaal. Ben je al eens eerder op Starshine geweest?'' vroeg Drake nieuwsgierig. Hij stopte zijn handen in de zakken van zijn zwarte jack en beet een schilfertje van zijn lip. ''Maare, nog een vraagje. Hoe kom j aan die gave tanden?'' Drake had zich niet meer kunnen inhouden. Hij wist zelf niet of het een onbeleefde vraag was, maar zo was Drake nou eenmaal; het maakte hem ook niet zoveel uit.

Hij knikte in de richting van de gang, zodat ze door het grote kasteel liepen nu. Hij liep door de gangen heen, dit gedeelte kende hij op zijn duimpje. In het begin was hij wel eens verdwaald geraakt. Vooral een nacht dat hij stoned was en bij de plantenmagie afdeling was uitgekomen, waar zoveel groen was dat hij dacht dat het kwam doordat hij stoned was. Het zou het waarscheinlijk wel verergerd hebben, want het viel best mee daar. Gemakkelijk liep hij in de richting van de grote zaal. Ze kwamen langs wat kleine bordjes onderweg, waar bewegwijzering op stond geschreven. De stallen, de tuinen, de kerkers, bepaalde klaslokalen en ga zo maar door. In het begin had hij daar erg veel aan gehad.

Flutpost >.<''