 |  Onderwerp: Chameleon (open)  vr jun 06 2014, 21:34 | |
| De nieuweling zijn. Het was voor Eve al zo’n bekend fenomeen dat ze zich niet meer echt nieuw kon noemen. Haar hele leven had ze al van school tot school verhuisd. Altijd kreeg ze wel problemen en werd ze weggestuurd. Of wilde ze zelf gewoon weg. De eerste keren, toen ze nog jonger was deed Eve nog de moeite om vrienden te maken, om in het patroon van de school te passen. Vaak lukte het ook, ging alles goed en maakte ze vrienden. Tot de andere leerlingen erachter kwamen wiens Eves ouders waren. Dat was het moment dat het altijd mis ging, dat haar “vrienden” vijanden werden. Haar leeraren haar met een scheef oog bekeken. Wat kon zij eraan doen? Zij had haar ouders niet gekozen. Maar dat begrepen mensen niet. De zonden van de ouders werden door het kind gedragen. Net zoals de zonde van Eva door de vrouw werd gedragen. Eve was gefascineerd door het oude Bijbelse verhaal, het was iets wat haar intrigeerde. Vooral omdat ze de naam deelde met de eerste vrouw die ooit de aarde had bewandeld. Eva had een zonden begaan, Eve was geboren uit een zonde. Het paarsharige meisje zat rustig aan de waterkant, ruwe houtskooltekeningen te maken van de nog ongerepte natuur. Het was warm, de hoogstaande middagzon verwarmde haar bleke huid – Eve werd niet bruin, noch verbrandde ze, het meisje bleef altijd bleek – Eve hield van tekenen, en was er ook best bedreven in. Kunst was een uitlaatklep, het hielp haar denken, het hielp haar dingen verwerken. Fatty, de –momenteel grijze – kameleon was ook aan het genieten van de zon op een grote grijze rots vlakbij Eve. Eve had Fatty gevonden toen een stel kinderen hem waren aan het porren met een scherpe stok, in de hoop dat het beestje van kleur zou veranderen. Eve had het vreselijk gevonden en de ettertjes weggejaagd. Sindsdien was Fatty bij haar gebleven. Haar groene ogen bleven naar het haast onzichtbare beestje kijken. (eerste postje met dit char, en eerste postje in een lange tijd dus moet er nog wat inkomen  ) |
|
PROFILE
