Het meisje keek dromend uit het raam van de shuttle waar ze in zat. De ogen half gesloten, alsof ze elk moment in slaap kon vallen. Toch was ze wakker, maar volgde ze niet wat er om haar heen gebeurde. In haar oren zaten witte oortjes, draden die naar haar smartfone liepen. Ze luisterde muziek en droomde over vele dingen, had gemengde gevoelens. Op haar schoot lag een kladblok dat een half beklad papiertje bevatte, half ingekleurd en wat rommelige verveel dingetjes er tussendoor. Toen ze de planeet zag waar ze naartoe moest, gingen de ogen meer open. Ze knipperde en ging rechtop zitten, alsof ze echt wakker was geworden spreidde ze even haar armen en geeuwde luid. Met een flauwe glimlach schudde ze door het fel gekleurde haar, en streek haar handen over haar gezicht. Ze was er bijna, haar leven zou zo anders worden. Skyler Mithez, een meisje die je niet elke dag tegen kwam, maar oo heel makkenlijk kon opgaan in de menigte. Tenminste, een aantal jaar terug dan, toen ze nog blond haar had. Nu zat het vol met kleuren en viel ze vrijwel zeker altijd op. Ze had werkelijk geen idee of er andere mensen waren die het hadden, maar zoals gewoonlijk maakte haar dat ook niet veel uit. Ze keek de stoelen langs en zag wat mensen zitten, de een zag er vreemd of heel bijzonder uit de ander heel normaal. Ze was best nieuwsgierig naar wie ze allemaal waren, maar misschien zou ze daar ooit nog wel achter komen, ze had geen idee. Op dit moment had ze er ook geen zin in om er op dit moment achter te komen. Ze was rozig van de reis en zou best wel graag een warme douche willen nemen om daarna lekker in bed te kruipen met een hittepit en wat slaapwekkende piano muziek. Met dat vooruitzicht kreeg ze een glimlach op haar al vrolijke gezicht. Ze was ook razend nieuwsgierig naar deze plek en al die nieuwe mensen en dingen om te ontdekken, vrienden die ze zou krijgen. Ze wreef over haar neus, waar wat kriebelde, grijze lokken streelde over de huid. Wacht even, Skyler had geen grijze haren. Ze grinnikte en bracht haar armen omhoog, de vingers drongen in de langharige grijze vacht van een lieve maine coon. De grote kat liet een warm gespin horen en liet zich voorzichtig in haar armen vallen. De aaide hem over zijn kop en knuffelde het dier met liefde. Ze keken even uit het raampje. ''Kijk Storm, dat is ons nieuwe thuis vriend.'' De kate mauwde wat en zette zijn poot tegen het raampje aan.

Even later liep Skyler de opening van de shuttle door en zag mensen het kasteel in verdwijnen, ze keek haar ogen uit. Op haar rug droeg ze de rugtas met wat kleine spullen. Haar koffers werden op de slaapkamers afgeleverd. Storm liep triomfantelijk achter haar aan met zijn warmhartige snoet en ambere ogen. Ze was ontzettend nieuwsgierig en blij, er was alleen een probleem. Ze had werkelijk geen idee waar ze naartoe moest...

© little odair