Algemene informatie:
Naam: Sepulcrus Falx
Leeftijd: 17 jaar en een half.
Geslacht: mannelijk
Lengte: 1m 81
Gewicht: 73 kg
Oogkleur: bruin
Haarkleur: zwart
Bouw: Atletisch
Rang: Leerling (zesdejaars, transfer student)
Status: Single


Gevechtsspecifieke informatie:
Lichamelijke Kracht: Groot
Snelheid: Iets beter dan gemiddeld
Incasseringsvermogen: Groot
Uithoudingsvermogen: Bovengemiddeld
Strategisch vermogen: Matig
Tactisch vermogen: Matig - iets beter dan gemiddeld
Wapentraining: Geen - instinctief?
Andere Training: Boxen, ontwapeningstechnieken

Hobbies
-Boxen
-Slapen
-Lezen
-Boetseren


Uiterlijk
Sepulcrus zou je kunnen beschrijven als een gemiddeld persoon, gemiddelde lengte, gemiddeld gewicht. Niet zo speciaal. Zelfs zijn haar-en oog kleur zijn maar gewoontjes, maar daar heeft hij zelf geen probleem mee. De jongeman is tamelijk gespierd, niet opvallend genoeg dat je het in de eerste oogopslag kunt zien, nee, maar genoeg om een zeker figuur te bezitten. Hij heeft het begin van een baard (lees: enkele verdwaalde haren) op zijn kin staan, die hij vrijwel nooit afscheert omdat hij er nooit zin in heeft of het stomweg vergeet. De blik die constant in zijn ogen glinstert kan soms nogal intimiderend of onvriendelijk overkomen. Daarnaast is zijn gezicht over het algemeen niet echt expressief, Sepulcrus bezit een natuurlijke pokerface die hij bijna nooit verbreekt in de nabijheid van mensen die hij niet mag of waar hij zich niet op zijn gemak bij voelt.

Over het algemeen draagt Sepulcrus een maatpak bestaande uit een zwarte broek en blazer, een wit hemd, zwarte schoenen en al dan niet een stropdas in een donkere kleur die meestal varieert tussen zwart, donkerblauw of donkerrood. De reden voor zijn ietwat ongewone kledingsmaak is zijn bewondering voor zijn vader, die gewoonlijk ook in een maatpak gekleed gaat. (En ook omdat hij het er stoer vind uitzien.) Toch zijn er zeldzame momenten waar hij gewoon een T-shirt en jeansbroek draagt.


Karakter
Een slaapkop in hart en nieren,  Sepulcrus is nogal moeilijk wakker te krijgen ‘s ochtends. Of toch moeilijk uit bed te krijgen. Het gevolg is dat hij nogal vaak een ochtend humeur heeft waardoor hij kortaf word. Hoewel hij ietwat asociaal is en normaal gesproken niet zomaar op iemand af zal stappen om een praatje te beginnen doet hij toch zijn best om zo nu en dan eens wat sociaal contact te maken met anderen, alhoewel hij meestal geen idee heeft wat hij moet zeggen.

Sep doet erg zijn best om de meeste van zijn emoties voor zich te houden, wat erg goed lukt door zijn pokerface. Toch is het niet onfeilbaar, want soms zijn emoties te sterk om in te houden. Over de meeste zaken houdt hij zich neutraal en volgt hij gewoon de groep, indien er een groep is, natuurlijk. Hij doet zich onverschillig voor tijdens interacties met gewone kennissen en onbekenden -geholpen door zijn pokerface- maar bij vrienden en anderen waarbij hij zich goed voelt laat hij die façade meestal vallen.

Hetgeen het meest frequent door zijn pokerface breekt is frustratie. Over het algemeen die opgewekt door zijn eigen onvermogen om bepaalde dingen te doen. Zoals de meeste dingen met watermagie, een beeldje niet perfect de vorm kunnen geven zoals hij die zich voorgesteld had, een draad door het oog van een naald halen, acrobatische toeren, enzovoort.

Op het gebied van school en werk is Sepulcrus niet de meest actiefste leerling. Zijn bureau is een stort, maar dat is meer een gevolg van zijn gebrek aan interesse voor de cursussen en de taken die hij ervoor moet maken. De lades van zijn kasten en de gehele meubel zelf zijn netjes geordend, op het neurotische af. Vooral de boekenkasten worden geregeld bekeken en de boeken geordend. Soms reorganiseerd Sep zijn gehele collectie boeken als hij tot rust wil komen.


Familie en afkomst:
Sepulcrus is de zoon van Mirabille Infigo en Magnus Falx, en de grote broer van Cunas Falx.

Mirabelle haar grootvader was afkomstig van Cassia, waar hij een jonge, relatief succesvol handelaar was. Op een goede dag besloot hij dat hij op zijn thuisplaneet maar slechts weinig meer succes zou hebben, en verhuisde naar Erd. Of, dat is wat hij de mensen wijsmaakte. In werkelijkheid is hij, als hopeloze romanticus, zijn grote liefde achtervolgd toen ze terug naar Erd keerde na een reisje door Cassia. Om haar voor zich te winnen werkte hij hard om zijn bedrijf te heroprichten en meer succesvol dan voorheen te maken. Hij heeft enorm veel moeten lenen, maar uiteindelijk was het het helemaal waard. Althans, hij slaagde erin zijn bedrijf groot te maken, maar hij heeft de vrouw die hij gevolgd was nooit kunnen krijgen. Wel vond hij een nieuwe vlam tijdens een verblijf in een stad aan de andere kant van de planeet waar hij een zusterbedrijf wou laten oprichten. Met haar ontstond geleidelijk een relatie, en na enkele jaren trouwden ze. Mirabelle's vader was hun enig kind, en hij erfde het bedrijf. Hij had met Belle's moeder twee kinderen, twee-eiige tweelingzussen. Beiden kregen een deel van het bedrijf toen hun vader op pensioen ging -ze hadden er zelf eerst jaren in gewerkt ook- en Mirabelle kocht haar zus uit het bedrijf na menige ruzie over de richting die ze vonden het bedrijf moest uitgaan.

Ervan overtuigd dat als meerdere kinderen eenzelfde deel van een bedrijf krijgen, er altijd problemen ontstaan, heeft Mirabelle besloten om haar zoons het bedrijf niet te laten erven als die er beiden geen interesse in hebben. In plaats daarvan zou ze een waardig opvolger zoeken tussen de personeelsleden zelf. Indien beiden wel het bedrijf zouden willen leiden, is Belle van plan om een of andere test op te stellen die één van beiden zou aanduiden als opvolger. Wat voor test weet ze nog niet. In afwachting daarvan zou ze nog graag een dochter baren, in de hoop dat die de ondernemersgeest van haar grootvader zou vertonen, iets dat Sepulcrus en Cunas schijnbaar niet bezitten.

Van zijn vaders kant is Sepulcrus een afstammeling van één der Percayanen, en dus heeft hij Percayaans bloed door zijn aderen stromen, hoewel het al generaties lang verdunt is. De over-over-overgrootvader van Sepulcrus en Cunas verliet vijf generaties geleden de Stam en zijn familie en trok naar een ondergrondse stad om daar een nieuw leven te beginnen. Ondanks zijn vertrek bleken zijn kinderen een echte Percayaanse krijgersgeest te bezitten, en hij trainde ze zoals hij zelf ooit had getraind. Op hun beurt gaven zijn kinderen de kennis door naar hun kinderen, en zo voorts. Over de loop van de jaren werd lichamelijke training en gevechtskunst een soort traditie.

Leaping Puma was de naam van de over-over-overgrootvader, zijn moeder had hem zo genoemd in de hoop dat haar zoon zou opgroeien tot een lenig, opmerkzaam en waardevol lid van de stam. Lenig was hij inderdaad, maar waardevol niet. In plaats daarvan bleek Leaping Puma een leugenaar te zijn, alsook lui en laf. Vooral de eerste karaktertrekken toonde hij vaak, en om die reden werd hij veelal Lazy Puma of Lying Puma genoemd door zijn leeftijdsgenoten, maar veranderen deed hij niet.

Op vijventwintigjarige leeftijd kwamen hij en een groepje anderen van zijn stam een groep Gayaisen tegen en alhoewel de groep Percayanen kleiner in aantal was, zouden ze met veel moeite misschien toch gewonnen hebben. Tenminste, als Leaping Puma tijdens de strijd er niet vandoor gegaan was als een laffe hond. En dus moest de kleine groep Percayanen, ondanks hun felle weerstand, het onderspit delven. Leaping Puma loog over de gebeurtenissen toen hij naar de stam terugkeerde, maar toen een van de leden van de verslagen groep, iemand die voor dood was achtergelaten, dagen later ook terugkeerde werd Leaping Puma’s leugen ontmaskerd, en ook zijn lafheid werd bespot en bestraft. Hij werd verbannen en verliet de Percayanen in schande en schaamte.

Misschien was het juist door zijn schaamtevolle vertrek dat hij zijn vorige leven moest verbloemen en erover moest liegen en zijn leven grootser en heroïscher voorstellen dan het was. Ook miste hij het vorige leven enorm, en misschien daarom besloot hij om zijn kinderen gevechtskunsten aan te leren. Gek genoeg waren zijn kinderen alles wat hij niet was, en nooit kon zijn. De bloedlijn van Percayaanse strijders zette zich wel degelijk verder, en Leaping Puma bleek een losse flodder te zijn, een rotte appel in een lange lijn van moedige Percayanen.

Het is niet zo verrassend dat Leaping Puma’s nieuwe leven ook niet zo goed verliep als gepland. Zijn vrouw verliet hem door zijn leugens, en ook de rest ontspoorde. Uiteindelijk pleegde Julius Mendax, zoals Leaping Puma’s nieuwe naam luidde zelfmoord. Zijn kinderen hebben daar nooit iets van gehoord, zij kregen een ander verhaal voorgeschoteld door hun moeder die, ondanks de scheiding, niet zo wreed wilde zijn door hun beeld van hun vader te vernielen. Misschien was dit wel het wreedste dat ze kon doen, aangezien ze hun echte vader dus nooit gekend hebben. Maar ook Leaping Puma’s ex-vrouw wist niets over het echte verleden van de uitgestoten Percayaan.


Vorige school
Op zijn vorige school lag een grote nadruk op niet enkel magie, maar ook op kunst, muziek en dans. Als een gevolg van de opleiding daar kent Sep enkele formele dansvormen zoals waltz en foxtrot, maar ook de tango. Hoewel hij altijd klaagde over het moeten aanleren van de dansen vind hij het stiekem wel stoer dat hij ze kent en mooi kan uitvoeren.

Naast dans had Sep Kunst gekozen in plaats van muziek, voornamelijk omdat hij totaal geen talent heeft voor muziek. Sep is vooral goed in beeldhouwen en boetseren, maar in het eerste speelt hij altijd vals en gebruikt zijn magie om beelden te creëren. Het zijn geen meesterwerken, maar ze zijn best mooi. Zo nu en dan liet hij voor de grap beeltenissen van leerkrachten in gekke poses over op de campus verschijnen voor een dag of twee. Hij is nooit betrapt geweest terwijl hij ermee bezig was, en de meeste mensen op de school hadden waarschijnlijk ook geen idee dat hij erachter zat.

Bij boetseren gebruikt Sep bijna nooit magie, tenzij hij gefrustreerd raakt omdat het niet lukt om zijn projecten vorm te geven. Meestal vindt hij boetseren relaxerend en soms besluit hij om zomaar eens wat met zijn handen koude, natte klei te manipuleren met de hand om zijn hoofd leeg te maken.


Boxen
Op basis van zijn gewicht is Sepulcrus ingedeeld in de Super Middleweight klasse. Ondanks zijn meer atletische bouw kan Sep heel wat incasseren en is hij een heel stuk sterker dan de meesten denken. Hij is een “Boxer-Puncher” qua stijl, wat hem een redelijk all-round type boxer maakt. Hij heeft goed voetenwerk en een goede verdediging, maar ook de kracht van zijn slagen is niet te onderschatten. Over het algemeen is hij niet zo snel als een pure “out-boxer”, maar dankzij zijn vader’s constant gehamer op verdediging is dat aspect wel minstens even goed. Meestal is hij te ongeduldig tijdens gevechten in de ring en put hij zichzelf uit terwijl hij probeert zijn tegenstander KO te slaan. Door zijn ongeduld gebruikt hij niet zo graag tactieken om zijn tegenstanders uit te putten, maar houd meer van een kort, maar fel gevecht waar het slagen regent. Dit tot groot ongenoegen van zijn vader die hem keer op keer geduld probeert bij te brengen.


Magie:
Sepulcrus is eerst en vooral een aardmagier, en gebruikt dus aardmagie, maar dat wil niet zeggen dat hij geen toegang heeft tot een tweede element. Dankzij de grootvader van zijn moeder heeft Sep de aanleg voor watermagie geërfd. Echter doordat Seps vader en moeder beiden aardmagie bezitten zonder tweede element, heeft Sepulcrus zo maar weinig ervaring met watermagie, en dat ondanks de lessen die hij kreeg op zijn vorige school.

Dit wil echter niet zeggen dat Sepulcrus helemaal niets kan met water. Ja, hij is bar slecht met watermagie, maar met veel moeite en focus kan hij toch hele simpele dingetjes doen. Zoals een waterdruppel creëren. Of het oppervlak van een glas water lichtjes doen golven. En misschien op een goede dag kan hij een druppel ter grote van een stuk van vijf eurocent maken. Maar dat is het zowat.

Zijn affiniteit voor aardmagie ligt heel wat hoger en hier kan hij ook veel meer mee. Natuurlijk is hij ook heel wat bedrevener met dit element, en hoeft hij zich niet zo hard te concentreren om de magie te sturen. Sep is verrassend goed in het fijne werk met aardmagie en kleine, precieze dingetjes creëren is geen probleem voor hem. Ook is zijn coördinatie van zijn magie heel precies.


Beknopte Biografie
Sepulcrus kwam 17 jaar geleden op deze wereld als de eerste zoon van een succesvolle Erdse zakenvrouw. Samen met zijn ouders woont hij in een der ondergrondse steden van de planeet Erd, dicht bij een ondergrondse warmwater bron. Ondanks hun weelde en de mogelijkheid om bescherming te kopen in de vorm van bodyguards, trainen de leden van de familie Falx hun lichaam dagelijks in de kunst van het boxen, vooral om zichzelf en hun naasten te kunnen beschermen. Die training moest ook Sepulcrus ondergaan en startte toen hij 5 jaar oud was, net voor zijn broer geboren werd. Echter, door tussenkomst van de genen zijn de zichtbare kenmerken van hun spierontwikkeling minimaal waardoor ze er eerder atletisch uitzien en niet zozeer super gespierd of bodybuilder-achtig.

Zijn kindertijd was zorgeloos en rustig, waarde dagelijkse routine bestond uit trainen, spelen met zijn broertje, eten en slapen. Toen zijn broer oud genoeg was om het huis te verlaten gingen de twee vaak op avontuur in de stad en bleven bijna heel de dag weg. Ze waren bijna onafscheidelijk.

Rond zijn twaalfde levensjaar besloot zijn vader om Sepulcrus naar een school voor magie ergens in een verre uithoek van Kovomaka (Niet SSA). Door zijn affiniteit voor het aarde element en gewoonte om veel te trainen om zichzelf en anderen te kunnen verdedigen in geval van nood haalde hij goede punten, hoewel hij ook zijn mindere vakken had. In feite is het accurater te zeggen dat hij uitblonk in magie, zijn eigen element weliswaar, en gewoontjes scoorde voor al de rest. Zijn zelfdiscipline om zijn magie en lichaam dagelijks te oefenen gold enkel voor dat en niet voor huiswerk of studeren, wat dan ook de oorzaak van zijn punten was.

Veel vrienden had hij niet, eigenlijk had hij er maar één, maar dat was genoeg. Vijf jaar lang waren ze bijna onafscheidelijk. Echter, in het begin van het zesde jaar had er iets veranderd tussen hen. Er was een soort barrière tussen hen gegroeid, een kloof die niet meer te dichten viel. Zijn vriend, Nicolas, zag er ook een stuk minder gelukkig uit dan anders en de tijden van onafscheidelijkheid waren voorbij. Het duurde niet lang voordat Sepulcrus ontdekte wat er aan de hand was: een leerling uit een andere klas had het op Nicolas gemunt en pestte hem sinds het tweede semester van het vorige schooljaar. Blijkbaar was de seksuele geaardheid van Nico en zijn schijnbare gevoelens voor Sep (die dat uiteraard nooit doorhad)er de oorzaak van, wat  geleidelijk aan resulteerde in de distantiëring van de vrienden.  Sepulcrus, razend omwille van de pesterijen en dat zijn enige vriend hem ontnomen was, loste hij Nico’s problemen op … met de blote vuist. De resultaten van zijn training bezorgden hem de overwinning, doch beide leerlingen, zowel Sep als de pestkop, werden van school gesmeten.  

Het hoeft niet gezegd te worden dat Seps vader diep teleurgesteld was in hem, alhoewel hij ook trots was op de manier waarop hij in het belang van zijn vriend gehandeld had. Na enkele weken had de familie Falx een nieuwe school gevonden op een onbekende bijplaneet ergens in het universum; Starshine academy.