De wind gierde om het kasteel heen, kou verbeet zich in de zware stenen. Een dun laagje sneeuw had zich verspreid over het oppervlak van het majestueuze kasteel, pronkend tegen de romantische avond hemel. Vogels staken af tegen het mooie licht als zwarte silhouetten en de romantische nacht stond op punt van beginnen. Drake zat in zijn kamer en keek half gespannen door het raam, een zenuwtrekje dat zich rond zijn oog vertrok en hij wreef door zijn haar. Drake slaakte een zucht, wreef tussen zijn ogen en schudde zijn hoofd. Wat een gedoe en sappig geklets, die Valentijns dag. Hij vond het gewoon een commerciële stunt, waardoor mensen plots dingen voor elkaar gingen kopen, omdat ze van elkaar hielden. Hij stond op en je hoorde zijn nette heren schoenen geluid maken tegen de harde vloer. Toch vond Drake het wel een leuke gelegenheid om mooi voor de dag te komen en zichzelf te laten zien. Een prachtige date naast zijn hand maakte de avond compleet. Nymfa, een lief meisje dat hij laatst had ontmoet en waar Drake het wel aardig mee kon vinden. Hij keek door zijn raam en zag haar voor zich. Ze zag er al grappig uit in die te grote trui, hoe zou ze er uit zien in een mooie jurk? Hij stapte door de kamer en keek in de spiegel. Een triomfantelijk lachje speelde rond zijn lippen en geniepige ogen die soms veel voor elkaar konden krijgen. Hij zag zichzelf in een mooi pak, wat de lijnen van zijn lichaam sexy en aanlokkelijk maakte. Hij had een mooi gestreken, zwart overhemd aan, die onder het strakke witte jasje zat. Een grijze stropdas met een plooiloze witte broek en goede zwarte heren schoenen. Zijn haar goed gekamd, niet rommelig en snel gedaan zoals elke dag. Het zat voor de eerste keer een beetje goed, een lekker ruikend luchtje op en Drake's avond kon al niet meer stuk. Hij dacht aan de verbaasde blikken die hij zou krijgen van zijn moeder en al zijn oude vrienden, Gilbert zou waarscheinlijk helemaal dubbel van liggen van het lachen. De jongen kuchte even en besloot maar naar de grote zaal te gaan waar het grote spektakel zich moest gaan afpelen.

Toen hij de gang in liep hoorde hij al het geluid van de muziek zijn oren in glippen en glimlachte hij. Sommige mensen waren al binnen toen hij de hoek om keek. Drake keek zijn ogen uit, hij had de grote zaal nog nooit zo mooi gezien. Het was een prachtig tafereel. Er zweefde kaarsen, er stonden tafels met heerlijke hapjes en snacks. Er stonden wat leerlingen met elkaar te lachen en te kletsen, sommige waren al aan het dansen, het was erg gezellig en de mensen waren uitgelaten. Het leraren podium was ook bekleed met mooie doeken en standaards, waardoor het een mooi podium was voor de band die er speelde. Het licht van de maan scheen prachtig door de glas in lood ramen, het licht versterkt door magie, waardoor de zaal af en toe magische regenboog kleuren leek te hebben. Je zag hier en daar een paar cupido's vliegen, die met hun vleugeltjes in de lucht door de kaarsen vlogen. De mensen waren in prachtige jurken en pakken te zien, de een nog kleurrijker en uitbundiger dan de ander. De muziek die de band speelde met zanger en zangeres waren een prachtig gezicht. Er mochten ook verzoekjes worden gedaan en zelf wat karaoke nummer voor de gene die dat wilde.

Drake zag mensen die hij nog nooit had ontmoet, hij keek zijn ogen uit. Opeens herinnerde hij zich, dat hij een date had en keek nieuwsgierig rond of hij haar al zag. Hij liep door de zaal en keek tussen de hapjes, slikte zijn lippen af en kon even niet kiezen tussen al het lekkers wat hij zou kiezen. Hij had vroeger op de basisschool wel danslessen gehad, maar eerst wilde hij even de honger in zijn knorrende maag stillen. Drake propte een soesje in zijn mond maar hoorde toen iemand tegen hem praten, waardoor hij omkeek.

Look:

Date: Nymfa
Er mag een date zijn meegenomen naar het bal. Dit moet echter wel van tevoren zijn afgesproken.
Muziek verzoekje:
Deze playlist zal later worden toegevoegd

THIS IS GONNA BE A NIGHT TO REMEMBER
a night to never ever forget

Words 633
Mood Happy
Notes -
Outfit clicky~

De kriebels trokken door mijn buik als ik zag dat het eindelijk tijd was om me klaar te maken voor het Valentijnsbal. Ik had vol spanning de minuten zitten aftellen - ik wou mijn jurk niet te vroeg aandoen, pas net voor het bal, anders zou hij misschien vuil worden en dat mocht niet - ik had geen plan B als het op mijn jurk aankwam.
Ik nam snel een douche en deed dan even een gewone jurk aan om me klaar te maken. Ik droogde mijn haar, kamde het door en ging er snel even met mijn stijltang doorheen. Ik poetste mijn tanden - langer dan normaal, want een onverzorgd gebit was een echte afknapper. Daarna haalde ik mijn make-up tasje boven, bracht snel wat mascara en een dun laagje zalmroze lippenstift aan. Het was niet enorm merkbaar, maar toch gaf het net dat beetje extra.
Voorzichtig hees ik me in de lichtroze jurk en bekeek mezelf even in de spiegel. Daarna deed ik snel de oorbellen en de ketting aan en spoot een klein beetje parfum op. De heerlijke geur van rozen vulde even de kamer. Voorzichtig schoof ik mijn voeten in de hakken. Ze waren niet te hoog zodat ik het de hele avond uit kon houden.
Ik checkte een laatste keer elk klein detail aan mezelf om te zien of alles wel perfect zat. Ik was een beetje bezorgd - wat als Zack de jurk nu niet mooi vond? Ik glimlachte even bij de gedachte aan Zack en hoe hij me in een brief mee uit had gevraagd. Zelf was ik te verlegen om dit te doen, wat de kans om met hem naar het bal te gaan misschien had kunnen verpesten. Maar toen had hij mij gevraagd. Het was ongelofelijk hoe blij ik was. Ik had me moeten inhouden om niet te gillen en te dansen, voor mensen me vreemd aankeken.
Een laatste keer zuchtte ik. Het ging toch wel goed gaan vanavond? Hopelijk maakte ik niet een of andere blunder, zoals eten over mijn jurk morsen, niet kunnen dansen, het verkeerde zeggen,... Ik was echt de persoon om zoiets te doen, maar ik hoopte erop dat het niet zou gebeuren. Ik mocht het niet verpesten bij hem..
Vrolijk glimlachte ik naar mijn spiegelbeeld. Het zou wel goed gaan, daar geloofde ik in.
Voorzichtig stapte ik richting de grote zaal, en bij elke stap werden de kriebels heviger. Ik moest eerlijk toegeven dat ik enorm veel stress had, maar wie zou dat niet hebben als je op het punt staat een hele avond door te brengen met iemand als Zack, op een Valentijnsbal?
Ik haalde diep adem en duwde de deuren van de grote zaal open. Mijn mond viel bijna open. De grote zaal zag er prachtig uit, de romantische sfeer die er hing was onbeschrijflijk. Mijn ogen gleden langs de zaal en bleven hangen bij Zack, waarop ik iets breder begon te glimlachen en de kriebels onhoudbaar waren. Even leek ik aan de grond genageld te staan. Hij zag er goed uit in zijn pak.
Ik ontspande mijn schouders en liep een beetje gehaast op hem af. 'Ehmm... Hallo, Zack,' zei ik een beetje verlegen terwijl een rode gloed over mijn wangen trok en mijn glimlach nog breder werd dan hij al was, als dat mogelijk was. Even keek ik naar de tafel, die vol stond met drankjes en lekkernijen. Ik wou eerlijk gezegd alles nemen, maar ik moest ook wat overlaten voor de anderen.
Na even twijfelen, nam ik een glas fruitsap zoals Zack en een klein chocoladetaartje. Ik nam een hapje van het taartje en een slokje van de fruitsap, en keek dan weer naar Zack. 'Leuk je te zien,' sprak ik, terwijl mijn glanzende ogen in de zijne keken. Deze avond zou perfect worden.

Nerveus? Ja, je kon zeggen dat ze nerveus was. Een lichte tinteling in haar borst vertelde haar dat. Haar licht trillende handen zeiden hetzelfde. Maar waarom? Ze had geen idee. Ze had zich hier eigenlijk niet eens op voorbereid, ze had niet eens een date. Misschien was het dan geen goed idee om te gaan, anders zat ze daar maar, hopend dat een schattige, of juist knappe, jongen naar haar toe zou komen en haar ten dans zou vragen, zoals het altijd ging in die romantische films. Dan had ze hoofdpersoon altijd het geluk om zijn of haar perfecte man of vrouw te vinden, en dan zouden ze nog lang en gelukkig leven in een kasteel omgeven met rode rozen, gelukkige mensen en weet ik niet wat allemaal meer. Maar nee, Delphi had het geluk nog niet gehad om haar prins op het witte paard te vinden. Soms voelde ze zich daar somber over, als ze koppeltjes zag snoezen en kusjes geven. Dan liep ze zielig voorbij, hopend dat er misschien zo iemand uit de bosjes zou schieten en haar teder een arm om zou slaan en haar verder zou begeleiden naar waar ze heen moest.
Onder dit brave karakter en uiterlijk van haar, zat eigenlijk een verlegen, romantisch meisje dat niet goed wist wat ze met de wereld aanmoest. Ondanks dat ze toch kind had kunnen zijn op jonge leeftijd, had de zorg op haar zusje op latere leeftijd haar wereld een beetje overgenomen. Ze zag nu alleen nog maar de dingen waar ze zich aan moest houden, moest doen en alles wat een beetje over de streep ging deed ze niet. Ze had zowaar een grens getrokken die eigenlijk veel te dicht bij haarzelf stond en niet naar buiten toe.

Na uren op hakken te hebben gelopen, rondjes gedraaid te hebben voor de spiegel en het tutten met make-up bekeek ze zich voor de zoveelste keer in de spiegel. Rustig draaide ze haar honderdste rondje om er zeker van te zijn dat alles van voor naar achter goed zat.
Ze droeg een kort jurkje, net boven de knieën, als ze namelijk ging dansen waren lange jurken nooit handig, je ging er op staan, viel achterover of belandde in de punch en maakte een enorme scene of drama. Nee, dat wilde ze niet. Het onderlijfje was van licht wit-roze stof met een doorzichtige gaasstof erover heen. Het bovenlijfje was ook dezelfde kleur maar had een zwarte, doorzichtige stof er over heen, met krullende openingen. Ook had de jurk een hoog lijfje. Delphi zuchtte even. Het was jammer dat ze deze jurk niet kon houden. Haar moeder had te weinig geld en het geld dat ze toestuurde was om een jurk te huren, dus ze moest hem morgen weer terug brengen. Maar desondanks, ze ging er van genieten.
En dan de hakken. Ze waren van haar moeder geweest en ook al was Delphi vrij klein, ze zaten krapjes. Het had heel lang geduurd voordat ze er echt goed op kon lopen, met rechte rug erbij, en ze had wat danspasjes er op kunnen meesteren. Maar dat was het.
Delphi zag er simpel, maar mooi uit, eigenlijk wat ze zelf wilde. Ze wilde niet opvallen, misschien was het daarom dat ze nog niemand had gevonden. Ze tutte zich nog snel even op, en liep toen, zo snel als ze kon op de verschrikkelijke dingen, haar afdeling af richting de zaal.

Beneden aangekomen streek ze heel voorzichtig haar jurkje recht en luisterde naar de muziek die haar te gemoed kwam. Het had iets hartverwarmends vond ze. Het was tenslotte valentijn, dus zwoele liefdesmuziek was een must. Zodra ze de hoek omliep was ze opslag betoverd door het tafereel. Zwevende kaarsen, prachtige, zwoele kleuren, het licht dat prachtig scheen op de lachende en dansende mensen, de cupido's. Het was allemaal perfect voor een avond.
Wat onzeker liep ze de zaal in, richting het drinken om wat fris te pakken om zich wat beter te voelen. Ze glimlachte hier en daar naar mensen en ging uiteindelijk bij een groepje meisjes staan om wat vrienden te maken en te giechelen over de jongens die overal rondliepen in nette pakken en de meisje te bekritiseren over hun outfit.

[Someone please ask her to dance ;__;]
[Outfit]