De middag trok langzaam voorbij. Alle lessen leken hetzelfde terwijl Skyler dromerig door het raam staarde, haar hand steunde op haar hand. Ze had vandaag alleenmaar theorie vakken en geen enkele creatieve uitspattingen voor haar jonge geest. Enkel stomme boeken en leerwerk. Kortom, het was een verdomd saaie dag. Terwijl ze op de klok keek probeerde ze het in haar hoofd sneller te laten gaan, maar elk levend wezen begreep dat dat vrijwel helemaal geen zin had. Dus daarom slaakte ze maar weer eens een verveeld zucht en keek naar de letters in haar boek. De paragraaf die ze moesten lezen, maar waar ze echt geen zin in had. Met haar andere hand tekende ze kleine figuurtjes in haar werkboek. Opeens klonk de bel en een opluchting stroomde door het lichaam van Skyler, ze stond gelijk op en pakte haar tas. Je hoorde het gepraat en rumoerig geruis van pratende mensen weer terug komen in de klas na die ellelange stilte. De leraar sprak dat ze konden gaan, ze hoorde mensen lachen en vriendengroepen zag ze samenkomen. Skyler slikte en probeerde mee te lachen met de grapjes, maar ze werd niet echt betrokken bij de gesprekken toen ze de klas uit liepen, over de gangen van de school. Skyler liep uiteindelijk maar bij de leeftijdsgenoten weg met een knoop in haar maag. Ze kon met niemand een klik vinden, ze vonden haar allemaal raar. Ze hield het hengsel van haar tas vast terwijl ze met haar hoofd naar beneden, starend naar de stenen, doorliep. Ze kwam langs de grote zaal en hief haar kin toen even om te genieten van die heerlijke geuren die de zaal uit kwamen drijven. Ze glimlachte zacht en nam de afslag deze ruimte in. Ze liep door de tafels heen, negeerde de blikken en pakte toen een broodje kip en een blikje cassis. Rustig liep ze langs de groepjes mensen, pakte een krant die ze even doorkeek, ze las de strips en liep toen weer door. Etend van haar broodje liep het vrolijke meisje toen door naar haar kamer om daar misschien te gaan tekenen of in haar boek te lezen. Narnia, werkelijk een prachtig boek dat ze uit de bieb had geleend. Toen ze de de deur open deed en haar kamer binnenliep zag ze de bol grijs haar op het bed liggen. Al snel zag ze er een kop tussenuit komen, grote liefdevolle ogen van de kater begroette haar met een warme mauw. Skyler glimlachte en zag hoe hij lomp van het hemelbed afsprong en op haar afliep. Sky ging op de grond zitten en aaide hem over zijn lieve kop. Spinnend gaf hij een kopje tegen haar wang. ''Hallo mijn lieve vriend.'' sprak ze zachtjes tegen hem. Ze gaf hem wat kip van haar broodje wat hij gelukzalig oppeuzelde. Daarna kroelde ze met hem aaiend en spelend, krabbelend over zijn warme buik met gelach van Skyler wanneer hij haar met zijn klauwen pakte. Zijn nagels waren natuurlijk niet uitgeslagen. Een tijdje bleven ze zo zitten tot Skyler tevreden op haar tapijt lag met Storm ernaast, haar ogen dicht genietend van de stilte. Opeens stond Storm op en Skyler opende haar ogen, ze zag hoe het dier naar de deur liep en hier tegenaan tikte et zijn poot. Ze ging overeind zitten en knikte naar hem. ''Goed plan, laten we maar even een luchtje scheppen.'' zei ze zacht. Storm mauwde verheugd. Ze stond op en pakte haar winterjas van de stoel. Een mooie jas waar gekleurde oude lappen stof in waren vernaaid. Met een warme sjaal erbij liep ze toen plus tas de deur uit, op de voet gevolgd door Storm. Even later liep ze buiten en stopte haar handen in haar zakken, Sky hield niet zo van kou. Dromerig keek ze over het pad terwijl Storm heen en weer liep maar haar wel in de gaten hield. Ze liep in de richting van Oak's Field. Opeens zag ze toen Storm stilstaan midden op het pad, Skyler keek vragend naar het dier terwijl ze doorliep. Als snel zag ze de reden, er liep een prachtige hond op hen af.