Again i'm lost

Felicia had de volgende morgend besloten om eens op onderzoek te gaan in de school, nouja eerder gezegd om de weg goed te vinden in de school. Ze was erg vroeg opgestaan, en ze had ook een warme douche genomen. Haar lange haren had ze in een staart gedaan, al haatte ze dat. Maargoed kalm liep ze de Shadra etage uit, en ze begon aan haar tocht door de school. Ze bekeek elke gang + lokaal goed zodat ze wist wat er hier allemaal was. Niet dat ze het graag deed ofzo, maar toch wilde ze speciaal voor haar neef wel op tijd zijn in de lessen. Al kon ze er niet echt veel doen zonder er de gevolgen van te kunnen dragen. Ze sprak niet tot weinig tegen anderen, maar als het nodig was dan deed ze dat wel. Enkel was ze altijd al alleen geweest, en toch had ze ook nog eens 'volgelingen' die haar voorbeeld altijd namen. Nouja soms vond ze dat irritant, en ze snoof dan ook even diep bij die gedachten. Na een lange tijd was ze ergens beland, en om eerlijk te zijn wist ze niet echt waar ze nu was. Kalm bleef ze maar ronddwalen in de toren, en ze keek wel gauw om haar heen. Fijn dit is al de 2e keer sinds dat ik op school ben, dat ik de weg kwijt ben geraakt. Agh ik loop hier maar gewoon verder rond, en desnoods zet ik me gewoon ergens neer op de grond. Dacht ze dan ook in zichzelf, waarna ze goed rondkeek. Ze kon zo verschillende magische krachten voelen, maar het enige wat haar echt interesseerde was haar eigen magie. Na een tijdje gaf ze het op, en ging ze zitten op de grond. Wat wel een nadeel was voor haar rokje, maar dat kon haar nu even niet schelen.

Deshas liep ook door de gangen van de Toren. Hij moest alles nog even nalopen voordat hij weg ging naar het Rijk der Schaduwen. Hij hield zijn pas in toen hij een leerling op de grond zag zitten. Hij herkende haar even later als Felicia. Iets in hem borrelde even op toen hij haar zag maar hij onderdrukte dat gevoel. ''Wat doe jij hier in de Toren?'' vroeg hij kalm aan Felicia. Hij bleef haar recht aankijken. Het lukte hem ook niet echt zijn blik van haar af te wenden.

Felicia keek de hele tijd naar de muur, en ze zucht dan ook even diep. Hoe kon ze nou zo stom zijn om weer eens te verdwalen, maargoed dan hoorde ze plots enkele voetstappen naderen. Ze merkte ook dat het Deshas was, aangezien ze zijn macht goed kon aanvoelen. Bij het horen van zijn vraag keek ze hem ongemakkelijk aan, en ze stond dan uiteindelijk recht. "Agh ik was aan het wandelen, maar nu ben ik euh denk ik euh een beetje verdwaald. Zei ze dan ook erg zachtjes tegen hem, en ze keek hem even diep in de ogen aan. Ze merkte dat hij haar de hele tijd zat aan te kijken, en daardoor voelde ze zich wat ongemakkelijk worden. Kort daarna dacht ze aan het gesprek met Savador, en ze schud dan even het hoofd. "Dus dit is de toren, dat wist ik niet." Zei ze dan nog zachter dan eerst, waarna ze dan kort in het rond keek. Haar ogen hield ze dan op de zijne gericht, en ze dacht na of hij haar misschien kon helpen. "Kan ik je wat vragen om iets ongedaan te maken? Ik bedoel ik heb de bibliotheek niet gevonden, en nu ik jou hier toch zie is het misschien beter om het jou meteen te vragen." Zei ze dan tegen hem, en ze deed een stap dichter naar hem toe. "Ik zal maar eerst vertellen wat je ongedaan moet maken, en ik hoop dat ik er dan vanaf ben. Wel ik ben de nicht van uhm Savador, maar vroeger werden zowel ik als hij dus vernederd en dat soort dingen. Enkel bij mij had onze oom ervoor gezorgd dat ik voor eeuwig een lichamelijk trauma zal hebben, hij heeft me misbruikt en ook moest Savador onder dwang mij vervloeken met een dodelijke vloek. Die vloek zorgt ervoor dat ik mijn magie kan verliezen bij bevoorbeeld teveel verbruik, maar ook zorgt dat ervoor dat ik dan zou sterven. Je kan wel een teken op mijn linkerschouder zien van de vloek, en nu was mijn vraag kan u hem ongedaan maken?" Vroeg ze dan zachtjes nadat ze het hem vertelt had over Savador. Ze zucht dan ook even diep, waarna ze dan naar de grond keek.

Deshas keek Felicia aan toen ze haar verhaal deed. ''Ik wil best voor je kijken, maar ik heb niet veel tijd meer. Ik moet zometeen weg'' zei hij. Hij was lichtelijk verbaasd over het feit dat Felicia familie van Savador was. Op de drang naar macht na leek ze in niets op hem. En vreemd genoeg maakte Deshas zich kwaad over het feit dat haar oom haar misbruikt had. Waarom wist hij niet, misschien omdat ze familie van Savador was. Misschien om totaal andere redenen. ''Zou ik dat teken even mogen zien. Volgensmij weet ik wel iets'' zei hij bedachtzaam. Hij wou Felicia helpen. Waarom was hem onduidelijk maar hij kon haar gewoon niet weigeren.

Felicia keek naar hem toen hij een antwoord gaf, en ze keek hem dan kalm in de ogen aan. Ze knikte even kort, aangezien ze het wel begreep dat hij weg moest. Maargoed toch bleef ze hem dit keer in de ogen aankijken, en ze vond het vreemd net als eerder in het bos had ze vreemde gevoelens die ze niet eens kende. "Het hoeft niet meteen ofzo, aangezien u weg moet." Zei ze dan zachtjes op zijn woorden, en ze keek naar hem als ze zijn woorden over dat teken hoorde. "Uhm ok dan." Antwoorde ze dan, en ze deed dan haar topje uit om zich vervolgens om te draaien. Gelukkig had ze er nog een topje onder aan, en ze toonde dan het teken van de vloek. Ook had ze haar staart van haar rug gehaald, en ze keek even om naar hem. "Dat is dus het teken van de vloek, maar ook weet ik zelf niet meer zo goed wat er nadien was gebeurd, aangezien ik tot vorig jaar in een coma heb gelegen." Vertelde ze dan verder tegen hem, en ze beet even op haar onderlip.

''Ik kan het maar beter nu doen. Ik weet niet wanneer ik precies zal terug komen'' zei Deshas tegen Felicia. Hij legde een hand op haar schouder en streek even zacht over het teken op haar rug. ''Ik ken dit teken. Een venijnige spreuk dat klopt. Ik kan dit misschien ongedaan maken maar daar heb ik de magier voor nodig die de spreuk heeft uitgesproken. In dit geval dus Savador'' zei hij tegen Felicia. Pas toen merkte hij dat hij haar nog steeds vast had. Hij liet haar snel weer los en verborg gauw zijn licht verkleurde wangen door ze grauwer te laten lijken met magie.

Felicia luisterde naar zijn woorden, en ze keek hem dan ook aan. Ze voelde dan zijn hand over het teken gaan, en dat deed haar hart even een sprongetje maken. Ze sloot heel even kort de ogen, waarna ze dan die herinneringen weer kreeg. Algauw hoorde ze zijn andere woorden, en ze keek hem dan weer aan. "Ik kan heus wel even wachten tot je terug bent hoor." Zei ze dan ook zacht tegen hem, en ze merkte dat hij haar na een tijdje losliet. Daarna draaide ze zich om zodat ze hem recht in de ogen aankeek, en even beet ze dan ook op haar onderlip. "Ik ben al blij dat je me wilt helpen, want ik weet eigenlijk niet eens of ik er wel iets over zou vinden in de bibliotheek." Vertelde ze dan zacht tegen hem, en ze omhelsde hem dan ook even. Nouja ze deed het eerlijk gezegd zonder er even bij na te denken, maar ook was het een teken van een bedankje.

Toen Felicia Deshas omhelsde stond hij er een beetje onhandig bij, niet goed wetend wat hij moest. Hij was zo lang geleden dat hij een paar armen om die manier om zich heen gevoeld had. Een beetje onzeker sloeg Deshas toen zijn armen even om Felicia's middel. ''Het is al goed. Maar je had weinig kans om iets in deze bibliotheek te vinden. Daarvoor moet je naar noord Shadra. Daar staat tenminste de grootste bibliotheek van heel Kovomaka'' zei Deshas zacht. Maar daarna zweeg hij verder. Ergens in gedachte verzonken, ergens omdat hij Felicia nog niet los wou laten. Maar echt stevig omhelzen deed hij niet. Zijn handen lagen los op haar middel.

Felicia merkte opeens zijn armen om haar middel, en ze keek hem in de ogen aan. Ondanks dat hij wat groter was dan haar, moest ze even op haar tippen gaan staan. Niet dat het haar iets scheelde, maargoed kalm keek ze hem in de ogen aan terwijl hij zijn antwoord gaf. "Dat is wel een beetje te ver nu hé, ookal is Shadra mijn geboorte planeet. Toch weet ik eigenlijk sommige wegen daar niet meer." Zei ze dan erg zacht tegen hem, en ze drukte zachtjes een kus op zijn wang. Algauw plaatste ze haar hoofd op zijn schouder, en ze dacht dan aan de woorden van Savador die hij in het bos over Deshas had gezegd. Hierdoor kreeg ze lichte blosjes op haar wangen, maar dat negeerde ze dan ook gewoon.

(Erm tippen?)

''Ik ken het gevoel. Ik ben geboren op Shadra, maar hier en in het Rijk der Schaduwen voel ik me meer thuis dan ergens anders'' zei hij zacht tegen haar. Hij opende even zijn mond na de kus van Felicia, alsof hij haar weer wou zeggen dat niet meer te doen. Maar er kwam geen geluid uit zijn keel. Hij sloot zijn mond weer en liet het toen dat ze haar hoofd op zijn schouder legde. Hij legde zijn wang zachtjes tegen de zijkant van haar hoofd aan. Hij rook de geur van haar haren. Door haar kleding voelde hij de fijne lijnen van haar lichaam.

(Ja sorry bedoel op haar tenen, dat word zo bij ons gezegd dat ze dan op haar tippen gat staan)

Felicia hoorde zijn woorden, en ze had gemerkt dat hij zijn mond open deed. Ze bleef met haar hoofd op zijn schouder zitten, waarna ze dan voor kort de ogen sloot. Ze stond zo een lange tijd bij hem, en opeens voelde ze zijn wang tegen haar hoofd. Haar hand plaatste ze dan ook tegen zijn borst, maar haar andere hand bleef wel rond zijn nek hangen. Toch voelde ze steeds haar hart sneller slaan, maar dat gevoel negeerde ze dan ook. Ze zou niet eens weten wat het gevoel was, aangezien ze het nooit gekend had. Niet sinds wat er met haar was gebeurd, en sinds die tijd had ze zichzelf dan ook afgesloten van elk sociaal contact. Ze sloot alweer de ogen, en ze beet dan iets te hard op haar onderlip. "Je vind het toch niet erg hé?" Vroeg ze dan zachtjes aan hem, met als doel dat ze haar omhelsing bedoelde.

(Ahaaaa xD)

Deshas schudde licht zijn hoofd op Felicia's vraag. ''Nee'' zei hij er zacht achteraan. De laatste keer dat hij zo had gestaan was met Katherine geweest. Een steek van pijn ging door Deshas' binneste. Nee Felicia was geen Katherine en ze kon haar ook niet vervangen. Maar ze deed wel iets met hem dat het gevoel van eenzaamheid een beetje wegnam. Misschien was alleen haar aanwezigheid al goed. Hij had haar iets dichter tegen zich aangedrukt. Pas toen Deshas dat in de gaten had nam hij weer wat afstand van Felicia. Hij pakte haar handen beet maar hield ze op de plaats waar ze lagen. ''Kom straks met Savador naar Dorchadas. Dan zal ik zien wat ik voor je kan doen'' zei hij zacht.

(Sorry daarvoor xD Ik haat het om belg te zijn Razz

)

Felicia hoorde dan ook zijn antwoord op haar vraag, maar dan keek ze naar een willekeurig punt. Ze bleef ze staan bij hem, maar dan merkte ze dat hij haar dichter tegen zich aandrukte. Ze werd hierdoor wat rood, al herstelde ze zich gauw weer. Kalm merkte ze dat ze werd losgelaten, nouja dat hij afstand nam van haar. Ze keek hem recht in de ogen aan, en het verbaasde even dat haar handen werden beetgenomen. Alweer maakte haar hart een sprongetje, en ze hoorde dan zijn woorden. "Ok dan zal ik hem gaan zoeken." Zei ze dan zacht tegen hem, en ze dacht dan nog even na. Als ik de weg tenminste weet zou het gemakkelijker zijn, aangezien ik toch voor de tweede keer al ben verdwaald. Toegeven? Nee normaal doe ik dat niet, maar agh voor hem kan ik het niet eens verbergen sinds dat van in de kerkers. Dacht ze dan ook bij zichzelf, maar ze was wel zeker dat hij gedachten kon lezen. Al hoopte ze dat hij dat niet deed bij haar, en ze schud dan even kort het hoofd om die gedachte te 'verwijderen'.

PROFILE MAGICIAN

» Lost
» Lost.
» I lost my way
» I'm Lost...
» [RPG] Lost Animals

Again i'm lost

Again i'm lost

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen