Al glimlachend stond Avalanche voor haar kleerkast. Ze was gisteren pas aangekomen op Starshine Academy en had alles nog niet echt op orde. Ze had geprobeerd om haar kleerkast goed in te richten, maar natuurlijk was het weer een rampzalige puinhoop geworden waardoor ze nu met de handen in het haar aan het zoeken was naar de uitfit die ze wilde hebben. Ze zocht een jeansbroek met daarop een rood-zwart-gestreepte trui. Dikke rood-zwarte strepen die in elkaar overgingen en zo een mooie trui vormden. Alleen kon ze deze niet vinden. Het was haar lievelingstrui. Het was een aandenken aan haar familie in Razen. Nou ja.. familie? Ze had een oudere broer, een moeder die een overdosis had genomen en daardoor gestorven was en een liefdevolle vader. Haar familie bestond eigenlijk alleen maar uit haar broer en haar vader. Ze miste ze wel, maar haar vader had haar niet voor niets ingeschreven op deze school. ‘Jij hebt talent, meisje,’ had hij gezegd. ‘Doe er iets mee.’ En natuurlijk kon ze het hem niet verbieden. Hij had zijn vrouw een jaar geleden verloren – wie was zij om hem iets te weigeren? Ze wist hoe erg haar vader geleden had het afgelopen jaar en ze wilde graag iets voor hem terugdoen, alleen geloofde ze niet zo in haar eigen krachten zoals haar vader wel deed. Ze besloot echter om zich sterk te houden en was met opgeheven hoofd naar Starshine vertrokken, maar kon nu niet ontkennen dat ze het thuis miste. ’s Avonds was ze gewend om stilte te hebben voordat ze ging slapen, nu sliep ze op één zaal met allemaal meiden die ze niet kende en viel de stilte grotendeels weg. Dat had ze gisteren wel gemerkt. Met een triomfantelijke glimlach haalde ze het kledingstuk die ze zocht uit de kast, deed hem gauw aan en kamde haar haren, waarna ze besloot om Starshine maar wat te verkennen. Ze kende nog niet veel informatie over de school. Ze vroeg zich eigenlijk af of ze zich eerst bij de schoolmeester moest melden. Dit klusje besloot ze echter voor later te houden. Eerst wilde ze de omgeving beter leren kennen zodat ze wist hoe en waar ze zich terug kon trekken. Avalanche was iemand die stil en verlegen was, maar ook erg op zichzelf gesteld was. Ze kon sociaal zijn, maar had hier meestal geen behoefte aan en trok zich daarom dan ook liever terug met een boek of zo.

De stoere All Stars betraden het grindpad dat leidde naar het grasveld. Avalanche had zich eindelijk een weg kunnen banen uit het grote gebouw achter zich en stond nu met grote ogen naar de omgeving voor zich te kijken. Het was zelfs nog majestueuzer dan ze gedacht had. Een groot uitgestrekt grasveld bevond zich vlak voor haar gezicht. Een grote eikenboom trok echter haar aandacht. De eikenboom was groot en had een schaduw rond zich heen hangen. Het klein beetje zon dat nog over was van de ochtend verdween achter een grote wolk. Een koude sfeer kwam rond Avalanche te hangen en met over elkaar geslagen armen liep ze langzaam naar de eikenboom toe. Eerst voelde ze met haar hand onder haar of het gras niet te nat was. Toen ze merkte dat dit niet het geval was, ging ze zitten. Ze schrok op van een aantal stemmen dichtbij, maar werd gerustgesteld toen ze zag dat het maar een koppeltje was dat meer op elkaar gesteld was dan op de omgeving. Ze merkten haar niet eens op en dat vond Avalanche prima. Uit haar broekzak haalde ze een klein boekje tevoorschijn waar ze vervolgens in begon te lezen. Het was een oud boekje waarin verhalen stonden voor het slapengaan. Het had een ruwe bruine kaft als voorkant met als titel in vuurrode letters geschreven: Oude verhalen. Het was een boekje dat van haar moeder was geweest en Avalanche had het altijd zorgvuldig bij zich gehouden. Avalanche schrok op uit haar gedachten toen ze iets voelde kriebelen in haar nek. Al grijnzend haalde het meisje de dwerghamster uit haar nek tevoorschijn. Naast haar boek, haar broer en haar vader was haar dwerghamstertje alles voor haar. Ze had het diertje na lang zeuren mogen meenemen van haar vader en daar was ze hem dankbaar voor. Chippy, zo heette haar dwerghamster, was echter soms zo stil dat Avalanche haar niet opmerkte. Terwijl de dwerghamster zich van haar arm naar haar schouder weer een weg baande, focuste Avalanche zich weer op haar boekje en sloot zich daardoor af voor de omgeving om zich heen.

OOC: Feel free to join ^_^
Schaam schaam.. Per ongeluk bij de waterval geplaatst >.< Nu staat-ie goed (a)