Met snelle passen liep Kuro naar zijn shuttle. Hij had zich verslapen. Zou hij het nog kunnen halen? Toen hij eenmaal de vertrekhal binnen was hoorde hij net een laatste oproep voor de mensen voor de shuttle naar Starshine Academy. Hij begon te rennen. Uiteindelijk zag hij de gate net op het punt staan te gaan sluiten. Hij sprintte ernaar toe, en liet zijn kaartje zien terwijl hij helemaal buiten adem was. Gelukkig lieten ze hem nog door, en kon hij de shuttle in. Eenmaal erin aangekomen, zag hij dat er een plekje vrij was bij het raam. Hij ging hier zitten, en deed zijn riem om. Precies op dat moment, hoorde hij een korte verwelkoming van de piloot, en kort daarna startte de motoren. Kuro keek door het raam. Hij zag hij de shuttle opsteeg, daarna hoe het landschap van Razen steeds kleiner en kleiner werd. Voorlopig zou hij dat landschap niet meer zien...ach hij zou het vast naar zijn zin hebben op zijn nieuwe school. Terwijl hij in gedachten verzonken was, vielen langzaam Kuro's ogen dicht.
"U bent aangekomen op bestemming: Starshine Academy." Klonk het door de speakers binnen in de shuttle. "Huh?" Kuro opende zijn ogen. Hij had bijna de hele reis geslapen. Hij richtte zijn hoofd van de leuning en keek door het raam. Hij zag een platform met allerlei andere shuttles staan. Ah, hij moest dus zijn aangekomen op zijn nieuwe school. Hij rekte zich even uit, deed zijn riem af, zijn tas over zijn schouder, en stond toen op om zich naar de uitgang van de shuttle te begeven. Hij liep rustig, en vloot ondertussen een deuntje. Hij knikte vriendelijk naar de chauffeur toen hij langs deze liep. De chauffeur knikte terug. Toen stapte hij uit. Eenmaal buiten, keek hij om zich heen. Wat veel mensen zeg. Dit was wel even iets anders dan dat boerendorpje wat hij gewend was. Hij hoorde allerlei talen, die hij zelf nog nooit gehoord had. Ook viel het hem gelijk op dat een stuk kouder was dan op Razen. Hij huiverde even. Hij legde zijn tas op de grond en haalde zijn jas uit zijn tas. Hij deed deze aan. Dit was al stukken beter. Hij deed zijn jas weer over zijn schouder, zijn andere hand in zijn zak, en liep verder, de mensenmassa volgend.

Sherbert zwaaide een laatste keer naar zijn ouder en stapte toen vrolijk in de shuttle. Of hij verdrietig was dat hij weg moest? Ach, hij zal wel eens terug komen. Hij sleepte zijn opvallende gele tas met smiley's de shuttle in en ging op een plaatsje zitten, tussen twee andere mensen gepropt. Glimlachend en onrustig heen en weer wiebelend zat Sherbert op zijn plaats, hoe was het nu mogelijk om gewoon rustig te blijven als je naar een compleet nieuwe school ging? De hele vlucht zat Sherbert onrustig op de zetel, tot de ergernis van zijn 2 buren. Ofwel zat hij te wippen, ofwel zat hij heen en weer te wiebelen, ofwel begon hij in zijn tas te rommelen en liet hem dan weer vallen omdat hij niet meer wist waarom hij hem gepakt had. Sherbert hoorde dat de bestemming bereikt was. "Yay!" riep hij een beetje te luid. Hij sprong op, raapte zijn tas op en stond huppelend van het ene op het andere been voor de deur van de shuttle. Toen de deur opengleed, liep hij erdoor. Hij volgde de mensen, en botste daarbij per ongeluk tegen een jongen met grijsachtig haar. "O, sorry, ik ben ook zo onhandig... " zei hij glimlachend. "Ik ben Sherbert Jones en ik ben hier ook nieuw. Ik kom van Nova. En jij?" Hij keek de jongen glimlachend aan.

[Flutpost... Normaal zijn ze langer, sorry]

Voordat hij naar deze school ging, had hij al veel gehoord over deze school. Het scheen de beste van heel Kovomaka. Ook meteen de duurste. Maar zijn ouders hadden al hun laatste beetjes bij elkaar geschraapt. Daar was hij zijn ouders erg dankbaar voor. Met name omdat ze het thuis al niet zo goed hadden. Zijn vader was net ontslagen, en zijn moeder zat al haar hele leven in een rolstoel, dus kon die ook niet gaan werken. Maar goed, deze jongen tegenover hem leek hem wel een aardige gozer. Hij zou het vast goed met hem kunnen vinden.
Trouwens...hoe zal het met de meisjes zitten op deze school? Zouden er net zulke mooie rondlopen als op Razen? Oh, hij kon zich nog wel een keer herinneren..Hij was met een groep vrienden bij het strand. Vanaf een afstandje, keek hij door een verrekijker naar al die zonnende dames..ooooh jaa...Wacht hij moest niet met zijn gedachten afdwalen, focus Kuro, focus..de meisjes kunnen altijd nog later komen..
Plots voelde hij iemand tegen zich aan komen. Hij viel bijna op de grond. "Wowooow!" "O, sorry, ik ben ook zo onhandig... " hoorde hij achter zich. Hij keek om. Hij zag een jongen met kort, blond haar en lichte ogen. "Geeft niets hoor, het is hier ook zo druk.." zei Kuro terwijl hij zich verder omdraaide. "Ik ben Sherbert Jones en ik ben hier ook nieuw. Ik kom van Nova. En jij?" Ah, een Novaanse! Iemand waarmee je fijn kan praten. Niet die chagrijnen van Shadra of die dromers van Pufoon. "Ah, jij bent dus ook een nieuwe? Wat leuk dat ik die hier als eerste tegen kom." Kuro lachte nadat hij dit heeft gezegd. "Oh, Kuro Hikuzaru. Noem me maar gewoon Kuro." terwijl hij dit deed zette hij zijn wijsvinger tegen zijn voorhoofd aan, en maakte een kort zwiepje mee, als teken van voorstellen. Hij deed dit altijd. Kuro wist zelf ook niet waarom hij dit altijd deed. Gewoon. Een ouwe gewoonte. "Dus..een beetje zin in de nieuwe school? Ik in elk geval wel."

[beetje flut, maar dat komt omdat ik nog in mijn nieuwe acc moet komen ]

Eindelijk was Sasuke terug op weg naar Starshine academy. De training met Itachi had hem zeker goed gedaan, het was een aangename ervaring geweest en nu zat hij weer op shuttle naar de school. Een boek nam hij vast en hij begon rustig te lezen sinds het tripje altijd vrij lang duurde. Een zucht verliet zijn mond en hij sloeg het boek met een klap dicht. Sasuke's pekzwarte ogen speurden de omgeving af maar eindelijk bleek het ding aangekomen te zijn op SSA. Langzaamaan stapte hij uit de shuttle en meteen zag hij twee mensjes. Sasuke's blik staarde even naar de blauwharige jongen maar besloot dan even naar de blonde jongen te kijken, die was sowieso van Nova en al snel activeerde hij zijn sharingan om de conversatie te kunnen liplezen. De blauwharige jongen viel bijna op de grond door de blonde jongen en even kon Sasuke een grijns niet onderdrukken. "Wowooow!" zei de blauwharige jongen en meteen daarop reageerde de blondharige jongen met een verontschuldiging: "O, sorry, ik ben ook zo onhandig... " De blondharige was inderdaad onhandig, deed hem denken aan iemand van vroeger.. Sasuke schudde zijn hoofd en staarde verder observerend naar de twee. Het was best interessant om te zien. "Geeft niets hoor, het is hier ook zo druk.." zei de blauwharige en Sasuke moest hem gelijk geven, het stikte hier van het volk en dat viel Sasuke nu maar pas op. Een aantal meisjes hadden naar hem liggen staren maar Sasuke's rode ogen schrikten hen een beetje af dus hij had voorlopig er geen last meer van. mooi zo, dacht hij in zichzelf. "Ik ben Sherbert Jones en ik ben hier ook nieuw. Ik kom van Nova. En jij?" Een novaan, Sasuke had het bij het rechte eind, zijn haar verraadde natuurlijk echt alles. Sasuke zag dan hoe de blauwharige zich voorstelde: "Oh, Kuro Hikuzaru. Noem me maar gewoon Kuro."Hmn Kuro en Sherbert zouden nog eens aangenaam verrast worden in een aantal minuten sinds Sasuke hen naderde en zijn ogen weer gewoon zwart werden. Zijn handen zaten in zijn broekzak en hij keek naar de twee jongens. "Jullie zijn nieuw hier heb ik al gemerkt? Welkom zou ik zo zeggen" Sasuke probeerde een poging te wagen tot glimlachen en dit lukte toch al aardig. Sasuke probeerde wat vrienden te maken maar dit was niet altijd even handig.

"Wowoow!" riep de jongen waartegen Sherbert net was gebotst. "O, sorry, ik ben ook zo onhandig... " zei Sherbert. "Geeft niets hoor, het is hier ook zo druk.." antwoordde de jongen. "Ik ben Sherbert Jones en ik ben hier ook nieuw. Ik kom van Nova. En jij?" vroeg Sherbert. Hij keek de jongen glimlachend aan. "Ah, jij bent dus ook een nieuwe? Wat leuk dat ik die hier als eerste tegen kom." zei hij dan. Hij lachte. Sherbert glimlachte ook. "Oh, Kuro Hikuzaru. Noem me maar gewoon Kuro." terwijl hij dit deed zette hij zijn wijsvinger tegen zijn voorhoofd aan en maakte er een kort zwiepje mee. "Dus..een beetje zin in de nieuwe school? Ik in elk geval wel." Sherbert antwoordde glimlachend: "Ja, hoor, ik ook, ik kijk er echt naar uit! Nieuwe vrienden, nieuwe lessen,..." Hij lachte breed. Plots hoorde hij: "Jullie zijn nieuw hier heb ik al gemerkt? Welkom zou ik zo zeggen." Hij glimlachte. Sherbert keek vriendelijk naar een zwartharige jongen waarvan de stem kwam. De jongen had zijn handen in zijn zakken. Met zijn zwarte ogen was de kans groot dat hij van Shadra kwam. Hij stak zijn hand uit en zei: "Ik ben Sherbert Jones, ik kom van Nova. En wie ben jij?" Hij glimlachte vriendelijk, zoals gewoonlijk.

"Ja, hoor, ik ook, ik kijk er echt naar uit! Nieuwe vrienden, nieuwe lessen,..." Kuro knikte terwijl hij ook glimlachte."Dat is mooi Sherbert!" zei hij. Hij zag dat er een andere jongen bijkwam staan. Deze had erg zwarte ogen..alsof hij geen pupillen had. "Jullie zijn nieuw hier heb ik al gemerkt? Welkom zou ik zo zeggen" ging de jongen verder. Hmmn..dit zou wel eens een Shadraan kunnen zijn..zo zag hij er tenminste uit. De jongen glimlachte vriendelijk. Waarschijnlijk was deze student al langer op Starshine. Mooi, dan kon hij dus goed aan hem vragen hoe de school is.Toen zag hij dat Sherbert zijn hand uitstak naar de jongen. "Ik ben Sherbert Jones, ik kom van Nova. En wie ben jij?" Kuro besloot zich ook maar gewoon voor te stellen. "En ik ben Kuro Hikuzaru. Zeg maar Kuro." ook nu maakte hij dat vreemde zwiepje met zijn hand. "En bedankt voor de verwelkoming." Eigenlijk had hij meer zin om daar te lopen, naar zijn nieuwe school. Maar Kuro wist dat het beter was als je van tevoren al vrienden maakt. Dan heb je al een vast groepje om mee te zitten in de kantine/aula ofzo. Hij besloot maar te vragen naar de school. Dan had hij er tenminste een beetje een beeld bij. Bijvoorbeeld, wat was Master Alvaro, waar hij bij ingedeeld was, wat was die voor man? "Kun jij mij iets vertellen over Master Alvaro? Hij wordt mijn mentor namelijk zie je?" Kuro vond het prettig als hij van tevoren al ene beeld had bij mensen.

[Flut]

"Ja, hoor, ik ook, ik kijk er echt naar uit! Nieuwe vrienden, nieuwe lessen,..." zei Sherbrt. Kuro knikte , hij glimlachte ook. "Dat is mooi Sherbert!" zei hij. "Jullie zijn nieuw hier heb ik al gemerkt? Welkom zou ik zo zeggen" zei de jongen met het zwarte haar. Sherbert stelde zich voor, gevolgd door Kuro: "En ik ben Kuro Hikuzaru. Zeg maar Kuro. En bedankt voor de verwelkoming." Toen vroeg Kuro: "Kun jij mij iets vertellen over Master Alvaro? Hij wordt mijn mentor namelijk zie je?" Lachend keek Sherbert naar Kuro. "Hé, ik ga ook naar de mentorklas van Master Alvaro! We krijgen dezelfde mentor! Wat leuk!" Het was best leuk om te weten dat de eerste die Sherbert ontmoette ook bij hem in dezelfde mentorklas ging zitten. Jammer genoeg kwam Kuro van Razen en Sherbert van Nova, dus zouden ze niet tegelijk in de lessen van licht of vuur zitten, wat natuurlijk wel logisch was. Maar misschien deed Kuro wel graag muziek? Sherbert hield van muziek, hij ging zeker naar de muzieklessen gaan als hij de kans zou krijgen. Maar kunst was eigenlijk niet echt zijn ding, aangezien hij met verf enkel maar een landschap kon tekenen met vrolijke mensen en een lachende zon. Niet echt ideaal om vrienden te maken. De meeste kinderen van Nova vonden Sherbert een beetje kinderachtig omdat dat zowat het enige was wat Sherbert kon maken in de kunstlessen, maar als hij verplicht zou moeten gaan, zou hij wel gaan, want wie weet leerde hij iets nieuws bij of leerde hij nieuwe mensen kennen, dus dat was natuurlijk wel de positieve kant.

(Sherbert kan je je beurt afwachten in het vervolg? Of wil je van deze kant een monsterpost?)

De blondharige jongen was tegen de blauwharige gelopen die zonet nog een kreet had geslaakt. Meteen verontschuldigde de blonde zich voor zijn onhandigheid en even kon Sasuke het niet laten eens goed te lachen. Met zijn rode ogen hield hij de twee nog steeds goed in het oog. De blauwe vond het blijkbaar niet zo erg dat hij bijna de stenen had gekust, Sasuke zou de blonde de nek omgewrongen hebben dat was een feit. Maar hij was dan ook een lichtelijk snel op zijn teen getrapt. Sasuke stapte op de twee af en vroeg of ze nieuwelingen waren en hij kreeg meteen een positief antwoord. Beiden waren nieuw en wisten natuurlijk niet van de reputatie van Sasuke, misschien kon hij dan gewoon vriendelijk zijn en zo nieuwe vrienden maken. "Jullie zijn nieuw hier heb ik al gemerkt? Welkom zou ik zo zeggen." Hij glimlachte. Sherbert keek vriendelijk naar hem en hij deed een poging tot glimlachen, wat aardig lukte. Ziezo, een goede eerste indruk was altijd leuk. Sherbert stak zijn hand uit en zei: "Ik ben Sherbert Jones, ik kom van Nova. En wie ben jij?" Hij glimlachte vriendelijk. Sasuke kon niet antwoorden sinds de andere jongen zich ook al meteen voorstelde: "En ik ben Kuro Hikuzaru. Zeg maar Kuro." Sasuke knikte al glimlachend "Mijn naam is Sasuke Uchiha en ik kom van Shadra maar heb ook raziaans bloed in me stromen." Hij was eigenlijk stiekem best nog wel trots van zijn afkomst. Sherbert was van Nova dat zag je meteen en Kuro, daar gokte hij van dat hij van Razen kwam. Een soortgenoot herkende je meestal direct, maar Sasuke had daar soms moeite mee. "En bedankt voor de verwelkoming." zei Kuro en Sasuke haalde zijn schouders op. "Graag gedaan, het is altijd leuker om niet alleen naar de lessen te gaan." zei hij met een droge stem. "Kun jij mij iets vertellen over Master Alvaro? Hij wordt mijn mentor namelijk zie je?" Maar voor Sasuke kon antwoorden, kwam Sherbert er al weer tussen, hij begon zich al een tikkeltje te ergeren aan de jongen. Hé, ik ga ook naar de mentorklas van Master Alvaro! We krijgen dezelfde mentor! Wat leuk!" Wat was me dat een zorgeloze jongen. Sasuke grijnsde eventjes en zei dan: "Master Alvaro is de luchtleraar hier. Hij heeft van dat lang krullerig zwart haar en een donkerder getinte huid. Ik heb nog geen les van hem gehad, maar hij is vast wel aardig" zei hij met een lichte glimlach. De leraar was hier best nog nieuw, dus veel informatie kon hij de jongens niet verschaffen.