Lust zworf over de gangen, op zoek naar iets te doen. Eodan was sinds een paar dagen ontzettend druk met vanalles, hij had dingen opgevangen over een crisissituatie en een onmiddelijke bedreiging van de veiligheid op school. Dat klonk allemaal best wel ernstig. Dus had hij besloten om ook eens op onderzoek uit te gaan. Het viel te bezien of hij wat ontdekken zou, maar iets beters had hij toch niet te doen. De legendarische magiërs waren allemaal in rep en roer, op zoek naar een meisje en iets wat zij in haar bezit had. Eodan moest een vergadering openen. Tenminste, dat was de situatie eergisteren geweest. Daarna was Lust niet meer bij Eodan in de buurt geweest. De man had het zo druk, had nu nog meer aan zijn hoofd in een reuzedrukke periode. En daarbij maakte Eodan zich er wel ietwat druk om, al was dat in zijn kalmte nauwelijks merkbaar. Lust had zich erop getraind om te zien hoe het met 'zijn' LM ging. Dus dat dit een serieus probleem was had hij algauw doorgehad. 

In zijn speurtocht had hij al iets opgevangen over een meisje met een achternaam die hij onmiddelijk onthouden had. Twee volwassenen hadden erover gesproken, wie het waren wist hij niet. In zijn verwarring en angst om betrapt te worden had hij enkel een flard opgevangen.

''Ze heeft het bij zich- Pandore....- Geen tijd te verliezen- De dreiging.''

Hij was al langs de bibliotheek geweest, maar naast een soort vreemde mythe had hij niets kunnen vinden. Het woord Pandore kwam de bibliothecaresse ook absoluut niet bekend voor. Nu liep hij zo normaal mogelijk rond. De meeste mensen hadden nog les, maar over enkele minuten zal dat voorbij zijn. Hij vond een plekje waar hij de meeste mensen zou zien wanneer ze uit de les zouden komen. Dit was namelijk de centrale hal. Hij maakte het zichzelf gemakkelijk in de nis. De schaduwen hielden hem goed verborgen, als je niet oplette zag je hem niet. Enkel wanneer je stil bleef staan, echt om je heen keek. Alleen als iemand de omgeving observeerde. Alleen dan zou diegene hem zien zitten. Twee rode ogen vanuit de duisternis, die van links naar rechts vlogen om zo alles in de gaten te houden. Zijn handen speelden met een tinnen kopje, waarin een dobbelsteen, twee kraaltjes en een stukje glas heen en weer rolden. Het duurde toch langer dan gedacht tot er iemand kwam. Ja, af en toe liep er een ander langs, maar dat waren allemaal mensen die hij van gezicht herkende. Of het waren jongens. Die waren dus niet in bezit van wat hij zocht. Hoe blij zou Eodan wel niet zijn als hij iets nuttigs te melden had. En Ayre? Ayre zou vast trots zijn. Ja, hij zou ze trots maken. Hij was niet nutteloos. Met geroutineerde bewegingen pakte hij het glazen scherfje en zette het bekertje met een lichte tik in de kleine ruimte naast zich. Het glas was lichtblauw en redelijk dun, door de vele jaren al helemaal afgerond en niet scherp meer. Hij leunde tegen de stenen muur links van hem aan en staarde door het glas heen. Zijn andere oog sloot zich en hij knipperde nauwelijks meer. Zo activeerde zijn tweede zicht zich langzaam. Het mengde met de vage vormen van de deuren in de gang. Wanneer er iemand langs kwam zag hij de witte en zwarte vegen achter hem of haar aan slingeren. Meestal hadden mensen een soort grijze veeg, ze waren kortom neutraal. Slechte kanten, goede kanten. Het was menselijk. Lust had niet door dat hij een beetje vervaagde, half in zijn bliksemvorm terecht kwam. Zo verlichtte hij de hele nis fel, waardoor die geheime plek opeens niet zo geheim meer was. Het schijnsel was een mengeling van paars en wit, zijn aderen waren duidelijk in paars afgetekend. Lust had pas te laat door dat er iemand halt had gehouden bij hem. Het glas liet hij zakken, zijn oog opende zich weer. Met een licht gerinkel liet hij de scherf weer in de beker vallen. ''Hey. Kan ik je soms ergens mee helpen?'' Hij zag nu pas dat hij tussen mens en lichtbron inzat. In een onhandige poging dat te verdoezelen doofde het licht plots weer, hij zag er weer uit als de normale, vrij onhandige jongeman die hij was. ''Mijn naam is Ha Muon trouwens.'' voegde hij er dan nog gauw aan toe. Degene die hij hier zag herkende hij niet. Maar dat betekende ook weer niet zó veel. Ach, wellicht had deze persoon wat meer informatie over wat Pendore inhield.

[Voor de PeanutButterJelly verhaallijn. Lust zal de doos aanvallen en dan door Zalazar's geest gegrepen worden.
Deelnemers: Amare, Lust, 1 Zalazar, 1 Pandora/Overige]
[Sorry dat hij zo pruttig is  Ik hoop dat je er iets mee kan, Julia ^^']