Master Shong ontmoeten.

Vine was nadat ze op het lanceringsplatform was aangekomen direct naar de lokalen gegaan. Ze was wel benieuwd naar de man met wie ze binnenkort veel zou moeten samen werken: Master Shong. Het was even zoeken maar Vine had het lokaal water magie al gauw gevonden. Ze wist alleen niet zeker og Shong nu les gaf of niet. ''Maar een manier om daar achter te komen Vine'' mompelde ze tegen zichzelf. Ze trok haar kleding recht, rechtte haar rug en klopte drie keer op de deur van het lokaal. Haar hand lag al op de deurknop maar toch wachtte Vine tot ze van iets of iemand achter de deurhoorde dat ze binnen mocht komen. Misschien was hij niet eens in zijn lokaal. Die gedachte schoot zomaar door Vine heen. Na tien minuten verstreken zonder antwoord drukte Vine de deurklink naar beneden en deed het lokaal open. Er was niemand en op het geluid van het grote auqarium na was het er doodstil. Vine liep een paar passen het lokaal in en bleef bij het bureau een beetje doelloos staan.

Shong slofte wankelend door de gangen met een grote stapel boeken in zijn armen. Daarbovenop wiebelde een glazen vissenkom met daarin een pasgevangen Robijnkreeft, die hij met een tentoonstellend doel op de hoek van zijn bureau wilde plaatsen. De stapel boeken was echter zo hoog dat het zijn gezichtsveld in beslag nam en hij op eigen gevoel zijn weg naar zijn lokaal moest terugvinden. Dat zijn lengte nu zo klein was, werkte hier nu niet echt in zijn voordeel. Hij was zo bezig zijn evenwicht onder het hele gewicht te bewaren en alles overeind te houden, dat hij in eerste instantie niet eens doorhad dat de deur van zijn lokaal al openstond. Shong struikelde bijna over de drempel van zijn lokaal toen hij binnen kwam geschuifeld, maar hij wist nog net op tijd te voorkomen dat hij languit op de vloer lag. Vanaf de voorkant zou het eruit hebben gezien als een duikende stapel boeken en een vissenkom die er gevaarlijk bovenop balanceerde. Van handigheid moest hij het niet hebben. Er klonk een opgeluchte zucht vanachter de stapel, waarna het weer in beweging kwam.

Shong verplaatste zich stapje voor stapje naar zijn bureau en merkte tot zijn genoegen dat er snelheid in kwam. Hij wist echter niet dat zich al iemand in zijn lokaal bevond. Hij liep massaal tegen een obstakel op, waardoor de stapel begon te schuiven en de boeken op zijn hoofd denderden. Shong smakte achterover op de grond tussen een aantal tafels. De vissenkom spatte in een explosie van scherven en water uiteen op de vloer. De Robijnkreeft scharrelde met knappende scharen uit zijn glazen gevangenis en verdween ergens tussen de tafelpoten van het bureau. Even bleef Shong roerloos liggen, maar groef zich toen als het ware uit de boeken uit en wreef met een pijnlijk gezicht over zijn hoofd. Pas toen zag hij dat de obstakel een meisje was; te oud om een leerlinge te zijn, maar ook te jong voor een lerares. Bovenal had hij haar nog nooit gezien. Hij keek even met een rood hoofd naar haar op. 'Pardon!' verontschuldigde hij zich snel terwijl hij gehaast overeind sprong en de scherven begon te verzamelen. 'Heb ik u laten schrikken?' Shong hield zijn blik beschaamd op de grond gericht en hoopte vurig dat deze madame zijn gênante ervaring zo snel mogelijk zou vergeten.

Vine wou eigenlijk net weg gaan toen er ineens een grote boekenstapel met voeten binnen kwam lopen. Ze zette onwillekeurig een stap achteruit naar de man die de boeken droeg botste vol tegen haar aan. Vine wankelde even maar kon zich nog net vast grijpen aan het bureau om te voorkomen dat ze viel. Toen pas zag ze de man. Hij was volwassen maar net zo groot als een leerling. Niet bepaald wat Vine had verwacht van een leraar. ''Is alles in orde met u? Dat was een flinke klap'' zei ze met lichte bezorgdheid in haar stem. Ze hielp om de scherven te verzamelen en nam de scherven van de man, die ongetwijfeld Master Shong moest zijn over. Ze rommelde in haar tas en haalde er een flesje water uit dat ze eigenlijk voor onderweg mee had genomen om te drinken. Hij zat nog half vol. Vine opende het flesje en met een sierlijke beweging van haar hand haalde ze een staal water eruit. Ze verbond met het water de scherven weer bij elkaar tot een kom. Ze liet die een paar centimeter boven haar hoofd zweven en blies ertegen zodat het water veranderde in ijs en zo de kom weer tot een geheel maakte al zag het er nu uit alsof hij met galzen mozaiek bewerkt was. Vine zette de kom op tafel en met een paar handbewegingen bracht ze het water uit de kom bijeen en liet het weer in de kom kletteren. Vervolgens zocht Vine naar de Robijnkreeft. Het dier was geschrokken in een hoek gedoken. Vine knieldeop een afstandje voor hem neer en stak voorzichtig haar hand uit. ''Kom maar, ik doe je helemaal niets rustig'' zei ze zachtjes terwijl ze langzaam dichterbij kwam. Ze pakte de kreeft voorzichtig op en stond weer op. Ze liep terug naar het bureau en liet de Robijnkreeft in het water van de kom glijden. Daarna keek Vine weer naa de man. ''Mijn naam is trouwens Vine. Vine Lenuta. Ik ben hier stagiaire voor water magie. Ik neem aan dat u Master Shong moet zijn'' zei ze daarna vriendelijk tegen hem trwijl ze een lok donkerblauw haar achter haar oor streek.

Shong haalde verlegen een hand door zijn witte hanenkam en stapelde de boeken die verspreid over de vloer lagen op om ze uit de buurt van de plas op de vloer te houden. Hij keek met lichte verbazing op toen de jonge vrouw de scherven met sierlijke bewegingen en met behulp van water en ijs weer tot een kom maakte. Daarna begon hij enthousiast in zijn handen te klappen. 'Juffrouw! Mag ik u een talent noemen?' Hij had niet verwacht dat hij letterlijk tegen een mede-Cassiaan op zou botsen. Shong hielp zichzelf met een brede glimlach aan een tafeltje overeind en liet met een simpele beweging van zijn hand de waterplas die was ontstaan toen de vissenkom kapot gevallen was omhoog rijzen en van water in luchtbellen liet veranderen. De bellen voegden zich samen met de andere hoop luchtbellen die net onder het plafond zweefden. Ondertussen had hij opgemerkt dat de jongedame zijn Robijnkreeft wist weten te vangen en het vluchtgrage diertje terug in de gerepareerde vissenkom liet glijden. Shong schonk deze vrouw, die zich vriendelijk voorstelde als Vine, een al net zo vriendelijke glimlach. 'Aangenaam, aangenaam. Dat is juist, ik ben Shong. Vergeeft u me voor deze eerste moeilijke kennismaking,' zei hij met een ongemakkelijk lachje. Hij raapte de boeken op en legde de stapel op zijn bureau. 'Dus u bent stagiaire in de meest wonderbaarlijke magie ter wereld. Opdat u en ik het goed met elkaar kunnen vinden, al denk ik dat dat wel zal lukken.' Shong haalde pienter wat stof van de kaft van het boek dat aan top lag en wierp zijn blik weer glimlachend op Vine.

''Ik denk wel dat dat goed gaat komen al had ik me deze kennismaking wel wat anders voorgestelt'' glimlachte Vine op de woorden van Shong. Ze pakte het flesje weer en draaide de dop erop voordat ze het weer in haar tas liet verdwijnen. ''Ik moet eerlijk bekennen dat u een van de weinig vriendelijk gezichten ben die ik vandaag tegen kom. Het schoolhoofd bijvoorbeeld is nou niet bepaald de meest....hoe zal ik het zeggen........subtiele man. Hij had zijn oordeel over ons al klaar nog voordat we maar een woord gesproken hadden. En dan zegt hij dat wij geen respect tonen'' zei Vine. Ineens bedacht ze dat Shong niet kon weten wie ze met wij bedoelde. ''Excuseer me. Met wij bedoel ik mijzelf en Gillan. We zijn tegelijk aangekomen. Gillan is hier ook gestationeerd als stagiaire maar dan voor wou magie. U zult hem nog wel tegen komen'' zei ze.

Shong glimlachte breed om Vine's woorden en gaf een instemmend knikje met zijn hoofd. Daar had ze volkomen gelijk in. Hij met zijn onhandige handelingen kon soms nog weleens vreemde situaties aan de orde brengen. Het was alleen puur ongeluk geweest dat Vine dat nu net bij moest staan. 'Vergeeft u me nogmaals,' zei hij op een ietwat nog beschuldigde toon. Zijn glimlach verdween even toen Vine het had over Savador. 'Ah, ja,' reageerde hij zacht. Hij leunde wat ongemakkelijk tegen zijn bureau. Hij sprak niet graag over Savador. Hij had een doodsangst voor die man en had altijd het gevoel alles fout te doen in zijn bijzijn. Eigenlijk sprak hij liever over geen enkel guur type op deze school. Dat belemmerde alleen maar zijn optimistische kijk op het leven. 'Hij is nogal heethoofdig, daar geef ik u groot gelijk in. Maar toch ik raak liever niet in een discussie met die heer.' Shong speelde wat gespannen met zijn vingers en keek Vine het volgende moment weer met een stralende glimlach aan. 'Vast wel!' zei hij vrolijk om haar verdere woorden. Dat betekende dat Norwood ook een stagiaire had gekregen. 'Wilt u misschien iets drinken? Cassiaanse thee?' bood Shong daarna vriendelijk aan.

''Ik vrees dat ik daar al te laat voor ben. Maar als ik eerlijk ben zou ik al mijn magische krachten willen opgeven om de blik te zien die Savador had toen ik hem met enkel woorden flink op zijn plaats zette'' grinnikte Vine zachtjes. Ze mocht Shong wel. Ze sprak nog geen vijf minuten met hem maar nu had ze al een prettig gevoel bij deze man. ''graag, ik ben inmiddels wel aan iets warms te drinken toe na die lange vliegreis'' vervolgde ze op zijn aanbod voor thee. Vooral Casiaanse thee zou haar goed doen. Even een herinnering aan thuis. ''Volgensmij heb ik over u gelezen. U heeft twee boeken over water magie geschreven als ik het goed heb'' zei Vine plotseling terwijl ze bedachtzaam naar Shong keek.

Shong kon het niet laten een grinnik te onderdrukken toen hij hoorde wat Vine met Savador had gedaan. Iedereen die het tegen die man durfde op te nemen, zag hij als een held. Terwijl hij twee rijk versierde kopjes tevoorschijn haalde en water verwarmde in een ouderwetse kookpan, probeerde hij zich Savador's blik in te beelden. Hij draaide zich verrast en glunderend om toen hij Vine's opmerking hoorde over de boeken. 'Werkelijk?' vroeg hij met een gezicht die één en al vrolijkheid uitstraalde. Hij lachte even zacht. 'Dat klopt als een waterhoentje. Al vliegen mijn boeken helaas niet meer zo veel over de toonbank als vlak na de eerste uitgave.' Shong vulde de kopjes met het gloeiend hete water en dompelde met een jammerlijk gezicht de theezakjes erin. Misschien dat daar verandering inkwam als hij zijn derde deel ook afgeschreven had, al hield hij dat liever nog geheim. 'Helaas, helaas. Maar gelukt glimlacht ons niet altijd toe,' voegde hij er met een klein glimlachje aan toe terwijl hij zich met de kopjes in zijn handen omdraaide. Shong reikte Vine er één aan en leunde toen weer al blazend in zijn eigen thee tegen zijn bureau.

Vine nam de kop thee van Shong aan en blies even voorzichtig. ''Ik zou dat niet al te hard roepen. Elke boekenwinkel die ik ken heeft minsten een of twee exemplaren staan en men koopt niet in wat een ander niet lezen wil lijkt me'' zei ze nuchter en nam voorzichtig een klein slokje thee. Ze leunde tegen een tafeltje aan zodat ze tegenover Shong stond. ''Mijn ouders hebben zelf een boekenwinkel ziet u dus ik ben wat betrefd boeken nogal wat gewend. Mijn broer en ik zijn in onze familie de enige uitzonderingen. Ik wou graag lerares worden en mijn broer.....nou ja, wat ik laatst van hem gehoord had was dat hij gevraagd was voor een nieuwe kunstexpositie op Cassia. Mijn broer is kunstenaar ziet u'' vertelde Vine waarna ze voorzichtig nog een slok nam. ''Master Shong, u kunt voortreffelijk thee zetten'' glimlachte ze daarna.

Shong roerde in zijn thee door zijn vinger er met draaiende bewegingen boven het kopje te houden. 'Dus toch niet zo slecht als ik had gedacht,' zei hij met een tevreden glimlachje op Vine's woorden. 'Zozo! Kijk eens aan,' reageerde hij met een brede glimlach toen hij hoorde dat Vine's broer een kunstenaar was. 'Dat belooft veel, en niet alleen voor uw broer. Ik geloof dat er nog veel meer talent in uw familie mag zitten, juffrouw. Om te beginnen bij uw watertalent.' Hij zette even een vriendelijke glimlach op voor hij een klein nipje van zijn thee nam. 'Ik heb ook een broer op Cassia. In tegenstelling tot mij is hij behoorlijk lang. In de winter klimt hij zonder moeite op het dak om sneeuw te ruimen.' Shong lachte en wuifde die opmerking weg. 'Hij is dan ook een paar jaar ouder en geloof het of niet, emotieloos en nors. Maar niet Savador-nors. Eerder goedbedoeld-nors.' Hij nam opnieuw een slok van zijn thee, deze keer een iets grotere. Vervolgens keek hij Vine weer glimlachend aan. Hij was blij een sociaal persoon als stagiaire te hebben.

Vine's glimlach werd iets breder bij het horen van Shongs woorden. ''Mag ik vragen wat uw broer dan zo gemaakt heeft? Zo nors bedoel ik'' vroeg Vine. Zonder het zelf echt door te hebben maakte ze met haar slanke vingers rondjes op de rand van het glas waardoor er een zacht maar zuiver geluid ontstond. Ze nam een flinke slok en ging daarna opnieuw de rand van het glas af maar de toon klonk nu een octaaf hoger. ''Een waterorgel'' mompelde ze even afwezig terwijl ze haar blik even afwende naar het raam. Pas na een paar tellen leek ze terug op aarde te komen en keek Shong afwachtend aan.

Shongs glimlach leek even te verzwakken toen Vine vroeg wat zijn broer zo nors heeft gemaakt. Hij liet zijn hoofd hangen en staarde naar zijn spiegelbeeld in de thee. 'Een ongeluk,' zei hij uiteindelijk zacht. 'We hadden nog een zus, ziet u.. maar ze is er niet meer.' Hij vertelde er niet bij waarom en hoe het was gebeurd. Het lag nog wat te gevoelig. Om het onderwerp te laten rusten en zijn vrolijke houding weer op te pakken, dwong Shong zichzelf een glimlach op te zetten. Hij zag dat Vine wat in haarzelf mompelde en leek weg te dromen. 'Koekoek,' zei hij glimlachend terwijl hij met een hand in haar richting wuifde. Hij moest er zelf even om lachen.

Vine knikte begrijpend. ''Het spijt me, ik had er niet naar moeten vragen'' zei ze zacht. Ze glimlachte even zwakjes toen Shong lachte. ''Excuseer mijn gedachte dwaalde even af'' verontschuldigde ze zichzelf. Redenen gaf ze niet, was ook niet nodig tenzij Shong daarom vroeg. Ze dronk haar glas leeg en zette hem achter zich op tafel. ''Wanneer is eigenlijk uw volgende les? Dan weet ik wanneer ik aanwezig moet zijn'' vroeg Vine daarna en keek Shong recht aan. Daarvoor was ze immers hier. Om ervaring op te doen als lerares. Maar dan moest ze die lessen wel meedoen.

Shong wuifde Vine's verontschuldiging direct weg. 'Kan gebeuren, juffrouw,' zei hij glimlachend. Zijn droevige uitdrukking leek onmiddellijk weer verdwenen te zijn. Hij nam nog een aantal slokken van zijn thee en zette het kopje daarna ook weg. 'Uiteraard binnenkort weer, juffrouw. Al moet u zich vooral niet tegengehouden voelen om binnen te lopen wanneer er al een les van start is gegaan,' antwoordde Shong vriendelijk op haar vraag. Hij trok de oranje ceintuur van zijn Cassiaanse uniform wat strakker aan en klom letterlijk op zijn stoel achter zijn bureau.

Vine glimlachte even. ''Oke, nou dan ziet u me wel verschijnen in de lessen'' zei Vine kalm. Ze stond op en deed haar tas om haar schouder. ''Maar, ik ga nu eerst even iets eten. Ik heb sinds vanochtend niks meer gegeten. Het was namelijk nogal een lange vliegreis van Cassia naar hier'' zei ze. Daarbij moest ze haar spullen ook nog opbergen. ''Tot ziens'' zei ze met een grijns en verliet daarna het lokaal.

PROFILE MAGICIAN

» Master Shong?
» Shong?
» The infinity of time || Master Shong
» Meath ontmoeten
» Mijn mentor ontmoeten.

Master Shong ontmoeten.

Master Shong ontmoeten.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen