Een waterig lentezonnetje scheen door de grote ramen van de ziekenzaal. De zware gordijnen waren volledig open geschoven om zoveel mogelijk licht door te kunnen laten. Het was een rustige middag geweest. Een paar leerlingen waren binnen komen druppelen met gelukkig niet al te ernstige verwondingen. De meesten waren inmiddels ook al weer weg en Eir was druk bezig met een paar tafels die ze van hun plek afhaalde. Met een windvlaag tilde ze de tafels voorzichtig op en liet ze al net zo zachtjes op hun nieuwe plek zakken. Het waren twee brede tafels. Ze lagen vol met verschillende gedroogde en verse kruiden. Een stenen maler om eventueel kruiden fijn te malen. Een kom kokend water, een lege kom en een snijplank met een aantal scherpe messen. Ze zou deze middag een cursus kompressen maken geven. Ze was minder zenuwachtig dan ze normaal gesproken in dit soort situaties was. Misschien juist omdat kruiden haar specialiteit was. Toch voelde het vreemd. Ze zou niet zo veel meer met woudmagie doen. Dat had ze zichzelf beloofd. Toch was het onvermijdelijk. Ze vond het leuk om ermee te werken. Juist omdat ze er zo goed in was. Eir schudde even met haar hoofd. Concentratie nu. Ze bond haar lange donkerblauwe lokken samen en zette er een haar klem in vast. Ze keek op toen ze bij de ingang voetstappen hoorde. Dat moest vast de eerste cursist zijn.

(Sorry dat de beginpost een beetje kort is. Dat komt wel weer goed zodra we echt kunnen beginnen)

Liam lag rustig buiten op het grasveld te genieten van het weer. Het was voor hem een hele tijd geleden geweest dat hij rustig ergens had kunnen liggen. Al was hij met zijn crew niet zo bekend als piraten. Zijn crew kon nog al behoorlijk overal de sfeer verpesten door altijd maar te vechten en geen over slaan. Hij had zijn hoed wat schuiner op zijn hoofd gezet zodat de zon niet rechtstreeks in zijn ogen zou komen. Toen het dat uiteindelijk wel deed wist hij ook gelijk dat het tijd voor hem was om naar de cursus te gaan. Hij was hier om zijn vaardigheden te verbeteren dus waarom deze cursus ook niet mee nemen? Rustig ging hij recht zitten en liet even vlammen op zijn rug komen. De condens van het gras en de losse grassprietjes verdwenen in het vuur. Nadat hij weer op zijn benen stond rekte hij zijn nek en armen even. Hij bukte zich om zijn groen met zwart gestreepte tas op te pakken waarna hij naar de ziekenzaal ging. Met een rustige pas liep hij glimlachend door de gangen heen. Hij had zijn vertrouwde zwarte broek aan met zijn laarzen. In zijn blote bast liep hij verder en hoorde hier en daar een meisje giechelen. Het bleef voor hem wennen dat hier zo veel meiden waren. Aangekomen bij de ziekenzaal merkte hij dat het erg stil was en dat zijn voedstappen bijna galmde door de ruimte. Een vrouw die verder op bij een paar tafels in de ziekenzaal keek om. ”Hallo, Ik ben uuhhmm....” Rustig sloot hij zijn ogen even terwijl hij verder de zaal in liep. In zijn gedachte schold hij zichzelf even uit. Ik moet er nu verdomme toch echt aan gewend gaan raken. Na een paar tellen opende hij zijn ogen weer en keek de vrouw recht aan. “Mijn naam is, Liam." Zijn echte naam bleef hem de kriebels geven op de een of andere manier. Nadat hij dicht genoeg was gekomen en de voorwerpen op de tafel goed kon zien staarde hij er even naar en bleef er voor eentje stil staan. “Dat ziet er interessant uit.” En zijn vriendelijke glimlach werd nog breder.

Het was al even geleden dat Zack nog naar een van de lessen was geweest. Er waren namelijk wat problemen opgedoken waar hij het liefst niet over sprak en die hij ook het liefste wilde vergeten om zo problemen te voorkomen. Voor zichzelf te sparen. Hij wilde ook wel eens wat rust, wat hem vaak niet gegund werd. Waarom? Dat wist hij zelfs geeneens. Eigenlijk was het allemaal wat onduidelijk geweest waarom dit alles nu perse met hem moest gebeuren en niet met iemand anders. Was hij te sterk naar anderen hun zin dat ze hem perse wilde breken? Of was er een andere reden? Geen idee. Nee echt, hij had geen idee. Maar daar liet hij het dan ook bij. Gewoon niet meer bij stilstaan, dan kwam alles uiteindelijk wel weer op zijn pootjes terecht.

Een lichte zucht van genot verliet de keel van de jongen met het zwarte haar die languit op een bank lag te zonnen. Dit deed hij wel vaker, gewoon eventjes alle zorgen vergeten en gewoon even genieten van alles waar hij zich geen zorgen over hoefde maken. Zack opende zijn ogen en hij staarde naar de lucht, de hemelsblauwe lucht en hij droomde dat hij kon vliegen, twee vleugels kon hebben in plaats van eentje. Het was immers niet gezellig vliegen met maar één vleugel. Je moest constant de lucht om je heen controleren en daardoor kon Zack maar een aantal luttele minuten in de lucht blijven. Wat voor hem doodvermoeiend was.
Weer een zucht volgde, maar deze was meer van een: 'bah, mijn leven is echt een puinhoop.' zucht. maar nu was het dus tijd voor de cursus waarvoor hij zich had ingeschreven. Kompressen maken leek hem interessant, dus dan ging hij ook ervoor om deze cursus te voltooien zodat hij nog meer dingen kon. Al snel kon je een glimlach op zijn gelaat waarnemen en hij wandelde richting de ziekenzaal, waar hij verwacht werd voor de cursus.

Hij wandelde de ziekenzaal binnen en zag meteen twee gestalten. Een jongen met even zwart haar als hijzelf had zich blijkbaar ook aangemeldt voor de cursus. De ene jongen vertelde zijn naam en direct daarna speelde Zack op de bal. "Hallo miss en Liam. Ik ben Zack." zei hij met een glimlach terwijl hij zich bij de tafel voegde en keek naar alle spullen die waren klaargelegd voor de cursus.

(volgende wordt beter ^^)

Eir had gelijk gehad. Niet lang nadat ze zich had omgedraaid was er een nogal opmerkelijke jongeman de ziekenzaal in komen lopen. Hij was opmerkelijk omdat hij geen shirt droeg. Het was niet iets wat Eir had verwacht te zien maar liet het los en concentreerde zich op de jongeman zelf. Het viel haar op dat hij er lang over deed om zijn naam te vertellen en het leek zelfs of hij er even over na moest denken. Dat waren de dingen die Eir meteen opviel. Het was een gewoonte van haarzelf die haar soms bijzonder irriteerde. Als iemand iets mankeerde, dan zag ze dat direct. Zelfs de kleinste dingen vielen haar op. Maar dat was logisch als je in de geneeskunde werkte. Wat echt vervelend was, was dat ze dan een oplossing of oorzaak probeerde te bedenken bij wat ze zojuist had vastgesteld. Opnieuw dwong ze zichzelf om er niet al te veel aandacht aan te besteden en glimlachte de jongeman die zich even daarvoor had voorgesteld als Liam vriendelijk toe. 'Aangenaam Liam,' voegde ze bij die glimlach toe. Haar blik ging even naar de tafels met kruiden toen Liam daar zijn mening over vertelde. 'Fijn dat het er interessant uitziet. Want met die spullen gaan we vandaag werken,' zei ze met een lach. Eir had de woorden nog maar net uitgesproken of een andere jongen kwam binnen lopen. Ze schatte hem niet veel ouder dan dat Liam was. Hij stelde zich voor als Zack. Eir knikte even in zichzelf. Nu beide cursisten er waren konden ze beginnen. 'Oké, ten eerste welkom. Mijn naam is Eir Vealven. Jullie mogen me ook gewoon aanspreken met Eir. De cursus die jullie gaan volgen is kompressen maken. In deze cursus bestaan vier subsectoren. Een kompres voor de hand en pols, een kompres voor de elleboog, één voor de knie en één voor de enkel en voet. Vandaag gaan we alleen de kompressen voor de hand en voet oefenen en de basis. Wie na deze cursus ook wil leren hoe je een kompres aanbrengt op de elleboog of knie kan daarvoor later in het jaar een gevorderde cursus volgen. Maar laten we maar beginnen met de basis. Een kompres is eigenlijk niks anders dan een drukverband. Hij wordt meestal gebruikt bij een kneuzing of verstuiking van de spieren en gewrichten. Wij noemen het echter een kompres en geen drukverband om hier het verschil aan te geven dat er kruiden aan te pas komen wat bij een drukverband over het algemeen niet zo is. Op de tafels voor jullie liggen allemaal gedroogde maar ook verse kruiden. Eerst ga ik jullie leren welke kruiden je het beste kunt gebruiken en daarna gaan we het aanleggen van het verband oefenen. Zijn er tot zover nog vragen?' vroeg Eir nadat ze haar introductie verhaaltje had afgerond. Ze gaf de twee cursisten even de tijd om eventuele vragen te stellen en ging toen verder. 'Goed. Lavendel is één van de planten soorten die bekend staan om zijn sterke genezende geur. Wie van jullie kan mij vertellen welk van deze kruiden lavendel is?' vroeg Eir kalm en gebaarde naar de tafel.

(Ik zet vier plaatjes neer van verschillende kruiden. In je post kan je het gewoon vermelden als ''het eerste kruid'' en dan weet ik dat je plaatje 1 bedoeld. Probeer niet vals te spelen door op google te kijken wat wat is. Ik verbied het niet, maar dat lijkt me minder leuk toch?
Plaatje 1 Plaatje 2 Plaatje 3 Plaatje 4

Liam liep rustig de ziekenzaal binnen en stelde zich aarzelend voor. Achter hem klonk een stem van een andere jongen die zowel hem als de vrouw begroeten. Hij knikte een keer beleeft met zijn hoofd naar Zack toe en richtte zijn aandacht op de vrouw. Op haar woorden glimlachte hij enkel beleeft en luisterde naar de uitleg die ze begon te geven. Ze eindigde haar uitleg met "Zijn er nog vragen?" Liam schudden zijn hoofd en bekeek de kruiden die op de tafel uitgelegd waren. Liam had op dagen dat hij zich verdeelde wel eens bij de scheepsdokter zitten walgen en bekijken wat hij nu allemaal deed. Hij had hem af en toe ook toegelaten om te kijken en mee te helpen. De dokter vroeg ook af en toe daarom ook aan hem om wat kruiden te zoeken. Ook had hij her en der in boeken over kruiden gezien en gelezen. Hij staarde naar de kruiden en boog zich wat voor over. Hij probeerde de kruiden te ruiken maar een paar andere kruiden die er ook lagen overheerste af en toe. Toen hij boven de tweede er nog een keer heen ging om te ruiken herkende hij het luchtje beter. "Ik denk deze."zei hij wijzend naar het tweede kruid

Zack was na de andere jongen binnen gekomen. Die zich eerst aarzelend had voorgesteld. Hij leek een beetje verlegen te zijn. Dat was toch nergens voor nodig? mer een brede glimlach stelde Zack zich voor, zoals het hoorde. Maar alleen Liam leek er echt op te reageren, ach wel. zo veel maakte het opzich niet uit. Zolang hij maar wat leerde van deze les, dan was alles ok. Hij was hier tenslotte om te leren, om leerstof op te doen. Om mensen te helpen in nood. Want hij had nog steeds diezelfde droom. Om mensen te helpen, heler te worden. Met een glimlach keek hij naar beiden en hij luisterde aandachtig naar wat Eir ging zeggen. 'Oké, ten eerste welkom. Mijn naam is Eir Vealven. Jullie mogen me ook gewoon aanspreken met Eir. De cursus die jullie gaan volgen is kompressen maken. In deze cursus bestaan vier subsectoren. Een kompres voor de hand en pols, een kompres voor de elleboog, één voor de knie en één voor de enkel en voet. Vandaag gaan we alleen de kompressen voor de hand en voet oefenen en de basis. Wie na deze cursus ook wil leren hoe je een kompres aanbrengt op de elleboog of knie kan daarvoor later in het jaar een gevorderde cursus volgen. Maar laten we maar beginnen met de basis. Een kompres is eigenlijk niks anders dan een drukverband. Hij wordt meestal gebruikt bij een kneuzing of verstuiking van de spieren en gewrichten. Wij noemen het echter een kompres en geen drukverband om hier het verschil aan te geven dat er kruiden aan te pas komen wat bij een drukverband over het algemeen niet zo is. Op de tafels voor jullie liggen allemaal gedroogde maar ook verse kruiden. Eerst ga ik jullie leren welke kruiden je het beste kunt gebruiken en daarna gaan we het aanleggen van het verband oefenen. Zijn er tot zover nog vragen?'
Wat een hoop uitleg, Zack had even moeite met de heeldere zinnen te verwerpen, maar dan schudde hij zachtjes zijn hoofd, hij had alles begrepen. Dan ging hij voorovergebogen met zijn hand lichtjes over en weer om de geur van de kruiden in zijn neus te laten dringen. Met zijn ogen gesloten zei hij zachtjes "Het tweede kruid" Hij opende zijn ogen en blijkbaar had Liam hetzelfde kruid gekozen als hem, goede keuze. Hij keek afwachtend naar Eir, zien wat zij als juiste antwoord ging kiezen. Vast hadden ze alletwee wel gelijk. Hij was gewoon alleen zeer benieuwd.

(sorry laatheid, last met eindwerk)