Hulp.

Phoenix was met Viktor over zijn schouder naar het lokaal wood magic gegaan. Viktor's gif kwam immers van een plant dus wellicht wist de leraar woudmagie hoe je dit kon opheffen. Phoenix klopte kalm drie keer op de deur en wachtte tot iets of iemand hem zou zeggen dat hij naar binnen mocht. ''Je bent in elk geval wel zwaarder geworden Viktor'' mompelde Phoenix zachtjes.

Norwood zat met zijn hand in zijn haar een boek te lezen. Sinds dat hij opvolger was was hij veel drukker bezig met studie van zichzelf en had hij meestal nog minder tijd voor zijn omgeving. Tot zijn spijt had hij Madeline ook al een tijdje niet meer gezien. Hij hoorde geklop en keek naar de deur. Hij deed het boek dicht en hoopte ergens dat het Madeline was. Hij kon wel wat afleiding gebruiken. Hij deed de deur open maar in plaats van Madeline stonden er twee leerlingen. Althans zover hij wist. "Kan ik jullie helpen?" zei hij met een glimlach. Hij keek naar de twee en ging aan de kant zodat ze het lokaal binnen konden komen en wachtte geduldig af op een reactie.

Phoenix keek op toen de deur open ging. ''Nou ik hoop het. Mijn naam is Phoenix. Sinds kort ben ik hier Stagiaire voor Fire magic. Maar de reden dat ik hier ben is vanwege Viktor. Hij heeft een of ander gif binnengekregen en nouja, hij is nu meer als een lappepop van een mens'' zei Phoenix. ''Kunt U kijken of U hem kunt oplappen?'' vroeg Phoenix als laatste. Hij keek de man voor hem ernstig aan. Hoewel Viktor dan een hopeloos geval was bleef het wel Phoenix' vriend en die kon hij niet zomaar in de steek laten.

Gast PROFILE MAGICIAN

Viktor hing slap als een soort zak over de schouder van Phoenix. Hij had moeite zijn ogen open te houden en voelde zich met de minuut waziger worden. ''Phoenix, ik voel me niet zo goed'' mompelde hij zacht tegen zijn vriend waarna hij bloed uithoestte. Viktor begreep het niet. Hij had op tijd het tegengif ingenomen. Waarom voelde hij zich dan zo doodziek? Viktor had Phoenix horen praten met Master Norwood maar had niet eens de kracht naar hem op te kijken.

Norwood keek naar Viktor en vreesde dat hij het gif op had dat hij toen vast had. Dat werd alleen maar bevestigd toen hij de woorden van Phoenix hoorde. Hij slikte even. Hij nam Viktor van Phoenix over en liet de tafels op een rij staan. Hij legde er Phoenix op. Hij had niet veel tijd meer. Daar was hij achter gekomen toen hij zag dat Viktor bloed ophoestte. Hij liep zijn kas in en kwam met een paar kruiden naar buiten. Hij deed ze in een pannetje dat op het vuur stond en goot er wat water bij. Hij liep naar Viktor. "Het gif verspreidt zich minder snel als zijn hart minder snel klopt. En dit kan alleen wanneer hij slaapt. Viktor, ik laat je nu in slaap vallen, vertrouw me er overkomt je niets." zei hij meer om zichzelf gerust te stellen dan om viktor gerust te stellen. Norwood mompelde een spreuk en tikte op de voorhoofd van Viktor. Dit moest hem in slaap brengen. Norwood liep terug naar de pan en keek er naar. Het was inmiddels al veranderd naar een soort van soep-achtig iets. Norwood knikte even. Al die tijd was er maar dezelfde blik in zijn ogen te zien. Eentje die je zag wanneer er iets ernstig was. Lege ogen, geen glimlach en haast geen woord die zijn mond verliet.

Phoenix liep achter de man het lokaal binnen. Met over elkaar geslagen armen keek hij met een blik die een mengeling toonde tussen bezorgdheid, ernst en verwijting. ''Je zou toch denken dat na drie jaar cel hij het wel af zou leren'' mompelde Phoenix, meer tegen zichzelf dan tegen de man. ''Wat hij precies deed weet ik niet. Hij probeerde een of andere spreuk uit een boek over te schrijven. Een verboden boek welliswaar. Waarschijnlijk was er een bezwering over uitgesproken en moest Viktor het gif innemen om die te omzeilen'' zei Phoenix redenerend.

Norwood hoorde de woorden van Phoenix en slikte even. "Dan gaat hij ver voor zijn doel..." zei hij tegen Phoenix met serieuze toon. Hij draaide zich naar Viktor. Het gif ging nog steeds veel te snel. Norwood liep naar de kas en kwam terug met een doosje hij haalde er een spuit uit en legde deze al klaar. Hij liep naar Viktor en legde zijn hand boven zijn borstkas. Hij sprak een spreuk uit en drukte licht op zijn borstkas waar zijn hart zat. Een groene gloed kwam om zijn handen heen. "Mag ik je om een gunst vragen..." zei hij tegen Phoenix. "Zou je even op willen letten wanneer het spul in de pan gaat borrelen..." zei hij met een serieuze toon. "Informeer me als dat gebeurt. Norwood keek strak naar Viktor. Hij kon het niet hebben als er een leerling zomaar om het leven kwam. Zelfs al was hij zo slecht. Donovan en Diva waren eerst ook niet de geweldigste leerlingen. En hij wist ze te vergeven. Wat Viktor ook in zijn hoofd had, Norwood zou hem niet zomaar laten sterven.

Phoenix knikte kort. ''Natuurlijk'' zei hij tegen de man. Hij liep naar de pan toe. Hij keek naar de vloeibare substantie die erin zat. ''Viktor is een doorzetter inderdaad. Hij doet werkelijk alles om zijn doel te bereiken. Ik was vroeger net zo'' zeo Phoenix wat zachter. We hebben allebei niet voor niets vastgezeten dacht hij erachteraan. Hijzelf was nu gelukkig van het slechte pad af. Phoenix vond het alleen zo vervelend dat Viktor dat niet wou lukken. ''Dat spul is gaan koken'' zei hij na een tijdje tegen de man.

Gast PROFILE MAGICIAN

Viktor liet zich gewoon maar overdragen. Hij had het gevoel alsof hij stoned was en zijn ledematen amper kon bewegen. Zelfs in zijn slaap hoestte hij bloed uit en haalde hij met moeite adem. Alsof er iets zijn luchtwegen afknelde. Steeds meer begon Viktor te haperen en naar adem te snakken. Hij was zich niet bewust van wat zich verder in het lokaal afspeelde.

Norwood luisterde aandachtig naar zijn woorden en knikte even. Toen hij zei dat het spul was gaan koken verdween de groene gloed rond zijn handen. Hij liep naar het pan en pakte de spuit. Hij stak deze in de pan en zorgde er voor dat de spuit helemaal gevuld was. Hij liep naar viktor en ontsmette de schouder van hem. Hij stak daarna de spuit in een ader en spoot hem leeg. Hij keek naar hem en tikte opnieuw tegen zijn voorhoofd. "Hij moet na een tijdje wel weer wakker worden... " zei hij tegen Phoenix.

Gast PROFILE MAGICIAN

Inderdaad werd Viktor na een tijdje weer wakker. Zijn gifgroene slangachtige ogen schoten open en Viktor zelf schoot overeind. Hij greep meteen naar zijn hoofd die barstte van de koppijn. Viktor kreunde even zacht. Hij haalde nog wel zwaar adem maar dat zou zo ook wel weer over zijn. Viktor keek daarna even op en keek versuft van Master Norwood naar Phoenix en weer terug. Zijn blik bleef uiteindelijk bij Phoenix hangen. ''Oke, hoe belaberd zie ik eruit?'' vroeg hij schor.

Phoenix knikte rustig op de woorden van de man. Na een tijdje werd Viktor inderdaad weer wakker. ''Ook een goedendag schone slaapster'' zei hij kalm tegen zijn oude vriend. ''Oh , het was verschrikkelijk. We hebben je helemaal open moeten snijden. Ik heb nog nooit zoveel bloed gezien. Het is een wonder dat je nog leeft maar je zit nu wel onder de hechtingen'' zei Phoenix met veel overtuiging. Maar na een paar tellen grijnsde hij breed. ''Het had erger gekund Vik, Je ziet eruit alsof je zojuist uit een draaiende cementmolen bent gestapt'' zei hij daarna kalm.

Norwood keek naar Viktor die langzaam aan wakker werd. Hij hoorde de woorden van hem en glimlachte. Phoenix maakte een opmerking wat hem even deed grinniken. Ja hoor hij is net wakker en laat hem zichzelf maar dood schrikken. Norwood verdween even in de kas en kwam even later terug met twee flesjes. "Mocht je nog wat pijn krijgen. Drink dit dan op, het verzacht het grootste gedeelte..." zei hij en zette ze bij Viktor neer. Hij keek hem even ernstig aan. "Je mag van geluk spreken dat je het gehaaldt hebt. Als ik niet vaker met tegengif had gewerkt of als er niemand was dan zou de kans zijn dat je het niet gehaald zou hebben..." zei hij met een serieuze toon en liep toen naar zijn bureau waar hij de vlam uitzette en het spul liet afkoelen. Hij glimlachte en keek naar de twee.

Gast PROFILE MAGICIAN

Viktor grinnikte even kort om Phoenix' woorden. ''Dan had ik er waarschijnlijk een heel stuk beter uit gezien'' grijnsde hij zacht. Op zijn andere reactie glimlachte hij alleen maar. ''Zo voel ik me ook'' zei hij daarna. Hij keek op toen Norwood kwam aanlopen met de twee flesjes. Viktor sprong van de tafel waar hij zojuist op had gelegen. ''Ik denk dat ik u wel iets verschuldigd ben'' zei hij met afgewende blik. ''Zonder u had ik het in elk geval niet overleeft. Bedankt Master'' zei Viktor en keek hem recht aan. Daarna pakte hij de flesjes. Een deed hij in zijn zak. De ander nam hij een slokje uit en deed die toen ook uit zijn zak.

Norwood keek naar Viktor en hoorde zijn woorden. "Geen dank..je bent immers een leerling.." zei hij met een kalme stem. Hij merkte dat hij een flesje al innam en glimlachte wat. Hij keek even naar Phoenix die er niet bepaald uitzag als een leerling. "Mag ik vragen wat je hier op school doet?" vroeg hij geïnteresseerd aan Phoenix. Norwood keek even naar Viktor en glimlachte en richtte zijn blik weer op Phoenix.

''Ik ben sinds kort stagiaire hier Master'' zei Phoenix kalm. ''Ik leer voor leraar Vuur magie. Los van dat interesseer ik me ook voor wou magie al heb ik daar nooit echte uitgebreidde lessen in gehad. Ik elk geval wel genoeg om te weten dat Vik hier vergif had ingenomen van een of andere plant'' zei hij kalm. ''Maar mag ik eigenlijk uw naam ook weten?'' vroeg Phoenix daarna.

Norwood keek even op bij de woorden van Phoenix. "Stagiare?" zei hij met vragende toon. Sinds Madeline geen schoolhoofd meer was was hij niet echt meer totaal op de hoogte van de veranderingen op school. "Dat hoor ik niet vaak..mensen die van Razen komen en geïnteresseerd zijn in woudmagie..." zei hij tegen Phoenix. "Mijn naam is Master Norwood..." zei hij. "En aangezien je een stagiaire bent mag je me gewoon Norwood noemen..." zei hij met een vriendelijke toon. Het zat toch niet ver van collega's verwijderd.

Phoenix knikte even. ''Aangenaam dan Norwood'' zei hij kalm. ''Ik weet het, het is een aparte combinatie. Mijn ouders vinden me dan ook behoorlijk gek'' grijnsde hij. ''Maar goed, wat doe je eraan'' zei hij daarna. Phoenix keek weer even naar Viktor die nu al een tijdje zweeg. ''Je hebt me nooit helemaal verteld waar je me bezig was'' zei hij tegen hem. Phoenix bleef Viktor recht aankijken. Hoewel je het van uiterlijk niet zou zeggen was Phoenix iemand geworden die best veel om andere gaf. Vroeger was dat wel anders geweest. Toen was net als voor Viktor ook macht het enige dat voor Phoenix telde.

Gast PROFILE MAGICIAN

Viktor keek even van Phoenix naar Master Norwood. Hij kon het nu ook wel vertellen. Het zou toch niets meer uitmaken. ''Ik was bezig in een boek met verboden spreuken. Het probleem alleen was dat heet boek vervloekt is. Het is enkel te lezen door degene die op sterven na dood zijn. Dus daarom moest ik dat gif innemen. Dat zou ervoor zorgen dat het boek zou denken dat ik voor een uur lang bijna op sterven na dood was. Ik had een tegengif want als ik na dat uur nog steeds dat gif in mijn lijf had zou ik echt sterven. Ik had dan ook het tegengif ingenomen. Daarom snap ik niet dat ik alsnog zo ziek werd hiervan'' zei Viktor.

PROFILE MAGICIAN

» Hulp bieden.
» Hulp gezocht
» Op zoek naar hulp.

Hulp.

Hulp.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen