Rusten

Savador was van het lanceringsplatform naar zijn oude vertrouwde lokaal gegaan. Hier kon hij met een gerust hart bijkomen van alle spanning die zich tijdens de reis op Cassia op zijn schouders hadden opgebouwd. Zijn bed dat hij naar hier had verhuisd zag er comfortabeler uit dan ooit. Zijn gezicht betrok toen hij zag dat kraakhelder daglicht het lokaal via het raam binnensijpelde. Wie er in zijn lokaal was geweest en het onafgeschermd had gelaten, was hem een raadsel. Met een knip van zijn vingers schoven er gitzwarte gordijnen voor de ramen, die geen enkel lichtstreepje meer binnenlieten. Daarna zorgde hij er met korte zwiepjes van zijn hand voor dat het vuur in de haard aanwakkerde en hoog oplaaide. Hij gooide zijn mantel over de bedrand en verving de warme kleding die hij uit voorzorg voor de reis naar Cassia had aangetrokken voor een makkelijkzittend t-shirt en een broek. Zodra hij onder de dekens kroop, voelde hij de ijzige kou in zijn botten langzaam wegkruipen en plaatsmaken voor een warm, aangenaam gevoel. Savador tastte met één hand in de zak van zijn mantel en haalde er een handjevol peperdure sieraden uit. Cassia, een walgelijke planeet - daar was hij het nog altijd over eens. Niets anders dan water in alle vormen en een achterlijk volk. Maar bovenalles moest hij toegeven dat ze er wel mooie sieraden hadden, voor het oprapen nog wel. Savador liet een gouden ring tussen zijn vingers ronddraaien en grijnsde zwak. Niemand behalve Diva zou dat perfect staan.

''Ik had al zoiets gehoord dat u naar Cassia was gegaan''. Het was de stem van Diva die door het vertrek weerklonk. Ze kwam nu uit de schaduw gelopen en leunde tegen de muur aan. ''Ik vroeg me eigenlijk al af waarom'' zei ze zacht terwijl haar felblauwe ogen die oplichtte in het duister Savador vragend aankeken. Hij had een hekel aan Cassia. Waarom zou hij er in godesnaam naartoe willen? Een lichte grijns speelde rond Diva's lippen.

Savador liet de ronddraaiende ring tussen zijn vingers abrupt stoppen toen de stilte werd verbroken door een welbekende stem. Hij keek niet op of om, maar staarde Diva vanuit zijn ooghoeken licht grijnzend aan. 'Diva, waarom stelt een nietswetend kind als vraag. Het is wijzer het antwoord zelf af te wachten voor je er een naïeve indruk mee achter laat,' antwoordde hij zacht op haar woorden. Hij leunde met zijn hoofd achterover tegen het kussen. Zijn grijns was iets beter geworden. 'Ik heb je gemist, lieverd. Beloof me dat je Cassia nooit gaat bezoeken. Het is een vreselijke planeet, ook al was er geen water in de streek waar ik en Deshas waren.' Savador slaakte een zachte, vermoeide zucht maar keek Diva het volgende moment weer glimlachend aan. 'Deshas moest er een boek en nog iets anders ophalen. Eigenlijk wilde ik niet, maar ik ben uiteindelijk toch maar mee gegaan. Hij heeft dat boek immers gehaald om mij binnenkort weer iets bij te leren. En ik ben zelf ook niet met lege handen naar huis gegaan,' zei hij om toch maar antwoord op Diva's vraag te geven. Savador zweeg en wenkte haar met een lome beweging van zijn bleke hand naar zijn bed.

Diva haalde enkel even haar schouders op. ''Ik ben nou eenmaal nieuwschierig aangelegd'' glimlachte ze. ''Jammer, ik had eigenlijk net zin in een tripje naar de Cassiaanse kusten'' zei Diva met een bloedserieus gezicht en toon. Ze keek Savador een paar minuten met die serieuze houding aan maar grijnsde toen breed om aan te geven dat ze hem maar wat aan het plagen was. Ze zette zich af van de muur en liep naar Savador toe toen hij haar wenkte. Ze ging op de bedrand zitten.

Savador glimlachte terwijl hij toekeek hoe Diva op de rand van zijn bed neerzeeg. 'Je mag ook wel lief doen nu ik weer terug ben, plaaggeest,' zei hij grijnzend. Hij ging rechtop in bed zitten en draaide zich om om de rest van de sieraden in de zak van zijn mantel eruit te halen. Hij hield ze in een gesloten hand en keek Diva even met een ondeugende blik aan. 'Nee, ik stop ze toch maar weer weg. Je hebt het niet verdiend,' zei hij plagerig terwijl hij ze onder zijn kussen verstopte. Om haar nog extra te plagen ging Savador met zijn hoofd weer op het kussen liggen. Alleen de gouden ring die hij nog in zijn handen had, schoof hij om Diva's vinger.

Diva grijnsde even. ''Wat had u dan gedacht. Dat ik uw voeten zou gaan masseren ofzoiets?'' vroeg ze met diezelfde brede grijns. Ze steunde op haar armen terwijl ze met een plukje van Savadors haar hem bij zijn gezicht kietelde. ''U moet nu inmiddels wel weten dat ik het gewoon leuk vind u te plagen'' grijnsde ze breed. Ze keek even naar de ring die hij zojuist om haar vinger had geschoven. Hij zag er erg kostbaar uit en het leek haar massief goud. Ze keek Savador even aan. ''Hoe komt u hieraan?'' vroeg ze.

'Dat lijkt me een buitengewoon idee, eigenlijk,' zei Savador grijnzend op Diva's woorden. Hij trok de dekens hoog op om zich tegen het gekietel te beschermen en liet het pas weer zakken toen hij Diva iets over de ring die hij haar had gegeven hoorde vragen. De uitdrukking op zijn gezicht werd even serieus. 'Gewoon,' zei hij schouderophalend. Hij toonde weer een klein grijnsje. 'Het lag er voor het oprapen. En omdat ik je enigszins wil helpen om je nog mooier te maken dan je al bent, kon ik het niet over mijn hart krijgen al die kostbaarheden te laten liggen.' Om te zeggen dat hij het eigenlijk eerst wilde stelen - en dat had hij ook zeker gedaan als Deshas hem niet betrapte - was ook weer zo cliché. Savador tilde zijn kussen op en haalde met een nonchalant grijnsje de rest van de meegenomen buit tevoorschijn. Hij drukte de sieraden in Diva's hand. Er lag van alles tussen; van zachtroze parelmoeren tot pure zilveren hangers en van smaragd oorbellen tot peperdure ringen. 'Voor jou,' zei hij zacht.

PROFILE MAGICIAN

» Gewoon wat rusten

Rusten

Rusten

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen