Savador gooide de deur van zijn lokaal open. Meteen kwam Saethion uit één of andere stoffige hoek aangegleden. Dat beest had waarschijnlijk door de school gedwaald en zijn lokaal gebruikt als slaapplaats. Savador ging even door zijn knieën om zijn slang op te pakken en liep met het dier om zijn hals naar zijn bureau, waarachter hij plaatsnam. Hij liet Saethion echter niet lang om zijn hals rusten, maar legde hem op het bureaublad en stroopte de mouw van zijn rechterarm tot aan zijn elleboog op. Om zijn bleke pols stond een soort tatoeage van een slang afgebeeld, inktzwart en het leek als een echte slang om zijn pols gekronkeld te zitten. Enkel de bleke huid binnenin de buitenlijnen van de tatoeage was niet opgevuld, alsof er iets ontbrak. Savador toonde de afbeelding op zijn pols aan Saethion, die even ontevreden weg leek te kijken, want hij wist precies wat er ontbrak; hijzelf. Gehoorzaam drukte de slang zijn bek op de tatoeage en gleed, terwijl hij kleiner leek te worden en in plaats van een levend dier in een slang van inkt veranderde, soepel onder Savadors huid. Een laatste zacht gesis weerklonk toen het puntje van zijn staart verdween en hij in alle stilte de lege plek binnenin de afbeelding opvulde. Savador trok zijn mouw weer naar beneden. Hij kon zijn huisdier nu niet gebruiken tijdens zijn les. Hij ontstak de haard achter hem en de kaarsen in de lange kaarsenhouders, die her en daar in het lokaal verspreid stonden, met een simpele knip van zijn vingers. Daarna vouwde hij zijn handen onder zijn kin en wachtte nors tot de eerste leerlingen zouden binnendruppelen, want ondanks dat hij schoolhoofd was, zou hij de vuurmagie-lessen toch vervolgen.

Phoenix liep met stevige passen door de gang. De eerste les die hij echt als stagiaire zou meedraaien. Hij hoopte maar dat na hun laatste 'ontmoeting' het niet al te stroef zou gaan tussen hem en Savador. Vergeefse moeite dacht hij na wat hij van andere stagiaires over deze man had gehoord. Zo heel populair onder hen was hij niet. Met een zucht dacht Phoenix even aan Vine en Gillan. Die hadden mazzel. Shong en Norwood waren beide aardige kerels. Nee, daar zat hij dan met zo'n norse en hoogst irritante vent. Zolang hij zich maar een beetje gedeisd zou houden. Een hele beproeving voor Phoenix aangezien ook hij een kort lontje had. Toen hij bij het lokaal aankwam keek even even naar het meisje dat in de deuropening stond maar daarna naar Savador. ''Goededag'' zei hij beleefd en liep daarna langs het meisje heen. Omdat Phoenix niet echt een plek had om te zitten leunde hij tegen de vensterbank aan met zijn armen over elkaar geslagen. Zijn blik alert op de deur gericht.

Diva liep kalm door de gangen. Het zou een van de eerste lessen zijn die ze weer zo volgen. Toch zag ze ergens wel tegen deze les op. Niet zozeer omdat Savador hem gaf, maar omdat ze in de lessen altijd wat professioneler tegen elkaar moesten doen. Meer als leraar en leerling. Bij de deur van het lokaal aangekomen legde ze haar hand even op de deurpost en keek naar binnen. Met haar vrije hand streek ze een lok zwart haar achter haar oor. ''Goedemiddag'' zei ze kalm maar opgewekt. Ze liep langs Eva het lokaal in en ging aan een tafel zitten.

Savador pinde zijn scherpe blik direct op Eva toen ze binnenkwam. Hij wachtte eerst nog een paar lange seconden voor hij op haar vraag antwoordde. 'Wat denk je nu zelf?' vroeg hij uiteindelijk nors. 'Ja,' voegde hij er even later overdreven nadrukkelijk aan toe om toch haar vraag maar te beantwoorden. Hij scheurde zijn blik van Eva los toen Phoenix langs haar heen het lokaal binnen liep. Savador leunde achterover en sloeg langzaam zijn armen over elkaar heen, zijn minachtende blik niet van zijn stagiaire afwendend. Hij voelde er weinig voor met hem samen te werken. Hij begroette hem dan ook niet, maar richtte zich in plaats daarvan op Diva toen ze ook binnenkwam. Zijn gezicht klaarde meteen wat op en hij voelde zijn hart opspringen. Oog voor Phoenix had hij nu niet meer, al zou hij zich tijdens de les wel wat in moeten houden. Hij was immers nog steeds een leraar en Diva een leerlinge. Savador probeerde niet teveel naar haar te kijken en hield zijn blik strak op de deur gevestigd, terwijl hij wachtte op meerdere leerlingen. Niettemin was zijn humeur door Diva's komst wat gestegen.

Met onzekere passen liep Sorax door de gangen. Hij wilde bij Evi blijven maar hij wilde ook les volgen. Zijn ogen waren schuin op de grond gericht en hij keek op toen hij voor het lokaal vuurmagie stond. Hij deed de tas wat rechter op zijn schouder en liep rustig zonder wat te zeggen het lokaal binnen. Zijn hand had hij de band van zijn tas vast en de andere zat in zijn zak. Er was een duidelijke droevige houding te zien. Zijn gedachten stonden alleen maar op Evi. Ze kwam er boven op. Het kon niet anders. Hij wilde het niet een tweede keer meemaken. Rustig aan een tafel zitten en keek even op zij. Eva was er en nog een meisje dat hij nooit had gezien. De jongen bij het raam leek hem op een collega van Savador. Qua uiterlijk stelde phoenix hem meer gerust dan Savador. Rustig legde Sorax een boek op tafel voor vuur magie en keek rustig naar de tafelblad zonder tegen Savador in te gaan.

Zalas stond inmiddels ookal in de deuropening. Asb'el lag om zijn schouders. In tegenstelling tot veel anderen dieren verliet Asb'el nooit de schouders van zijn meester behalve voor het hoognodige of op bevel. De witte slang siste even zachtjes. Zalas streek hem even over zijn kop en suste hem met zacht gesproken oud-Shadraanse woorden. De slang kalmeerde wat en liet zijn kop op Zalas' schouder rusten. Zalas gooide zijn lange, witte vlecht over zijn schouder zodat die op zijn rug viel en tot zijn knieholtes reikte. Hij liet zijn blik door de kamer gaan. Daarna ging hij aan een tafeltje zitten.

Aiden kwam ontspannen het het lokaal binnengelopen."morgen,"zei hij loom tegen Savador."Als je het niet erg vind,kom ik vandaag eens kijken bij jouw lessen."Eigenlijk was het feit dat hij niks te doen had de belangrijkste reden dat hij hiereen kwam.Intress was de tweede.Hij wou wel eens zien hoe goed Savador dan wel niet was met zijn vuur-magie."Let maar niet om mij,ik ben er niet."Hij schuifelde naar het tafeltje dat achter in de hoek stond,het verste van de deur af.Vanaf daar zou hij alles goed moeten kunnen zien.Aiden liet zich op de stoel vallen,en leunde op twee poten tegen de muur achter hem aan.

Kalm kwam Rose de klas binnen, en ze merkte dan plots Aiden op. Ze gaf hem kort een knikje, waarna ze dan even naar het raam keek. Daar zat Demon buiten zielig te kijken, maarja ze kon er toch niet veel aan doen dat ze lessen had? Kort daarna keek ze even naar de jongen die bij de vensterbank stond, en ze richt dan haar blik op Savador. Laatste keer dat ze met hem sprak was wel erg vreemd uitgelopen, maar verder gaf ze er ook niet echt aandacht meer aan. Ze had haar eigen zorgen, en die moest ze eerst zien te regelen. "Goedemorgen Master." Was het enige wat ze zei, en ze ging op haar vaste plaats zitten bij het raam.

Savador negeerde Eva's vraag en wees nors naar een willekeurige tafel. 'Zitten. Tijd voor smoesjes heb ik niet.' Hij staarde nors naar de jongen die vervolgens het lokaal binnenkwam en zwijgend zijn boeken op zijn tafel legde. Sorax, volgens het juiste dossier. Savador vouwde zijn handen weer onder zijn kin en staarde wrevelig voor zich uit. Als het maar geen onruststoker was. Hij zei er niets over toen Zalas binnenkwam en zijn slang mee in de les nam. Slangen waren altijd welkom. Zijn blik ging kort naar Aiden toen hij de reden zei over zijn aanwezigheid en plaatsnam aan een van de achterste tafels. Hij trok even een wenkbrauw op maar nam de moeite niet om er op in te gaan. Na Rose's binnenkomst, stond hij in een snelle beweging op en liet de deur met een klein wenkje van zijn hand met een harde klap dichtvallen. Dit waren al genoeg leerlingen om zijn les mee te beginnen. De rest die van plan was nog binnen te vallen zou een opdonder krijgen wegens te laat zijn. 'Smoelen dicht en stilte. Ik heb geen zin om mijn les te onderbreken voor iedere lastpost die het waagt de boel hier op stelten te zetten. Iedereen die dat wel doet kan direct doorlopen naar mijn kantoor en daar tot het einde van de les op me wachten,' begon Savador kil. Hij knipte in zijn vingers en wees met een ruw gebaar dat Phoenix voor de klas moest komen. 'Voorstellen,' siste hij hem zacht toe. Zelf leunde hij met over elkaar geslagen armen naast de schouw van de haard tegen de muur aan en wachtte in stilte af tot Phoenix deed wat hij hem opdroeg.

Phoenix keek zwijgend naar de leerlingen die binnen kwamen lopen. Hij trok even een licht verbaasde wenkbrauw op toen Aiden ook naar binnen kwam. Als iemand die op Razen geboren en getogen was kende Phoenix de Heer van het Vuur als geen ander van zijn volk. Iedereen op Razen was bekend met de verhalen van de legendarische magicans en dan Aiden in het bijzonder. Dit kon nog een interesante les gaan worden. Phoenix reageerde vrijwel direct op Savadors 'woorden'als ze zo te noemen waren en verliet zijn plek bij de vensterbank door een moment voor de klas te gaan staan. ''Mijn naam is Phoenix Vexai. Voor jullie wordt dat gewoon meneer Vexai. Ik verwacht dat jullie mij met net zoveel respect behandelen als jullie gewone leraar. Ik zal een tijd hier als stgiaire voor vuur magie zijn. Met vragen kunnen jullie dus ook naar mij'' zei hij zonder stemverheffing maar wel zo dat hij voor zelfs de achterste rij tafels te verstaan was. Meer tijd aan voorstellen leek hem niet nodig en Phoenix zocht zijn plek bij de vensterbank weer op om Savador zijn les te laten starten.

Juist op dat moment ging de deur open. Viktor keek zonder enig emotie het lokaal in. Hij was expres te laat gekomen. Alleen maar om Savador te sarren. Viktor had zo'n hekel aan die man dat hij er van alles voor over had om hem het leven zuur te maken. Misschien was hij aan de andere kant ook wel wat jaloers. Omdat Diva wel van Savador hield en niet van hem. Die gedachte opzij zettend liep Viktor kalm naar een tafel en ging zitten. Zijn ogen lichtte in een felle flits even helder groen op en de deur viel met een klap weer dicht.

Savador keek zwijgend toe hoe Phoenix zichzelf voorstelde en zuchtte even door zijn neus. Als hij verwachtte met net zoveel respect behandeld te worden als hij, kon hij lang wachten. Phoenix stond nog amper terug op zijn plek bij de vensterbank, of Savador liep al naar de andere kant van het lokaal en trok een oud schoolbord voor de haard. Met korte en krachtige bewegingen schreef hij met het krijt iets op het bord. Hij maakte net de haal van de laatste letter af toen hij de deur hoorde opengaan. Hij draaide zich in een ruk om en wierp Viktor een hatelijke blik toe. 'Je bent te laat!' riep hij snauwend, misschien op een iets te kwade manier. Hoogst waarschijnlijk omdat het toevallig Viktor was. 'Je hoort hier binnen te zijn voor de deuren zijn gesloten. Als je niet kan klokkijken dan leer je het maar!' Savador mompelde nog iets onverstaanbaars in het Shadraans en draaide zich weer om naar het bord.

Hij gaf een kleine tik met zijn knokkel onder het woord dat hij geschreven had. In een sierlijk maar streng ogend handschrift stond er nu 'Ignis Acupunctuur'. 'Ik wil het vandaag hebben over drukpunten in het lichaam, die met behulp van een steekvlam flink beschadigd kunnen worden,' begon hij nors. Hij keek even de klas in alsof hij naar iets zocht, en zijn blik bleef uiteindelijk op Phoenix hangen. Hij klakte zacht met zijn tong terwijl hij op hem afliep en hem aan zijn pols weer voor de klas bracht. 'Een effectieve werking ervan is om de handen op het drukpunt te leggen en vanuit de handpalm een steekvlam te produceren. Maak de vlam op z'n heetst en de organen onder het drukpunt worden tijdelijk beschadigd en in het ergste geval voor goed onwerkzaam. De meest voorkomende punten zijn de oren, de mond, de neusgaten en de oogkassen. Dit zijn ook de schadelijkste. Andere punten zijn de navel; de steekvlam dringt tot diep onder het buikvlies door en schaadt de darmen, en het geslachtsdeel; dat spreekt voor zich. Naast de normale manier is er ook de duo-acupunctuur.' Savador greep Phoenix vast alsof hij hem haast iets echt wilde aandoen in plaats van hem alleen als voorbeeld te gebruiken. Hij klemde een hand om zijn mond, en de andere legde hij over zijn ogen. 'Bepaalde grepen om het slachtoffer met behulp van twee steekvlammen van beide handen een dubbele schade aan te richten. Als ik meneer Vexai nu twee steekvlammen in zijn mond en oogkassen schiet, dan zouden zijn ogen er direct uitbranden en zijn luchtwegen tot aan zijn longen verschroeien,' ging hij verder met zijn uitleg. Ondertussen werden zijn handen warmer en langzaam gloeiendheet, en even leek het erop alsof hij echt van plan was een demonstratie op Phoenix uit te voeren. Vlak voor dat gebeurde echter, liet Savador de stagiaire los en spatten de steekvlammen als likkende tongen uiteen tegen de stenen vloer.

'Ik laat jullie dit niet zelf beoefenen; dat doe je maar op je vriendjes in je vrije tijd. We gaan nu lekker kleuren.' Hij zeeg weer op zijn bureaustoel neer en duwde een stapel zeer gedetailleerde en vrij moeilijke kleurplaten van het menselijke lichaam in Phoenix' handen. 'Uitdelen,' beval Savador kortaf. Wie opgelet had, kon zo de Acupunctuurpunten een kleur geven en de wegen aangeven die de steekvlammen binnenin het lichaam zouden afleggen. Hij sloeg zijn armen kalm over elkaar heen en leunde in zijn stoel achterover. Het waren één van de moeilijkste kleurplaten die hij had kunnen vinden. Savador was dan ook benieuwd wie de onoverzichtelijke tekening precies op de juiste manier wist in te kleuren. Hij had het niet aangegeven, maar het was immers niet voor niets voor punt. Tegelijkertijd ook een test wie goed oplette en wie de lestijd alleen gebruikte om half te slapen. Hij stond hier niet uit te leggen voor Jan met de korte achternaam.

Phoenix zuchte even kort en schudde zijn hoofd toen Viktor te laat binnen kwam. ''Hij leert het ook nooit'' mompelde hij zachtjes en voor de andere onhoorbaar. Hij liet zich door Savador aan zijn pols meetrekken terug naar voor de klas. Zijn woorden bevielen hem helemaal niks. Toch gaf hij geen kik of veranderde er ook maar iets in zijn houding. Toen Savador zijn handen voor zijn mond en ogen legde spande Phoenix' spieren zich automatisch aan. Ze stonden allemaal op scherp. Phoenix' huid gloeide zo af en toe ook wat op. Als ex-crimineel zei zijn verstand hem terug te vechten in deze benauwde positie. Vooral omdat Phoenix Savador wel aanzag om deze spreuk echt op hem te demonsteren. Zijn huid die telkens snel van temperatuur verwisselde verried dat hij vocht tegen de drang om Savador iets aan te doen. Al hoopte hij dat Savador door het gloeien van zijn eigen handen het niet voelde.

Zelfs nadat Savador Phoenix los had gelaten waren zijn spieren aangespannen. Hij knikte enkel wat stroef toen Savador hem beval de tekeningen uit te delen. Phoenix liet ze zweven door er hete lucht onder te creëren. ''Volgen'' beval hij zacht aan de stapel. Die zweefde achter hem aan naarmate hij langs de tafeltjes liep. Bij elk tweetal tafeltjes knipte Phoenix eenmaal in zijn vingers. Dan gleden er twee tekeningen van de stapel en belandde op de tafeltjes. Zo ging Phoenix het gehele lokaal door. Toen alle tekeningen waren uitgedeeld liep hij terug naar de vensterbank. Terug daar liet Phoenix een flesje water verschijnen. Uit zijn broekzak haalde hij een roodkleurig pilletje. Hij stopte het in zijn mond en slikte het in een keer door met een grote slok water. Hij draaide de dop weer op het flesje en liet het water weer verdwijnen.

Na de snauwdende woorden van Savador boog Viktor zich iets naar voren zodat zijn armen nu steunde op zijn tafeltje. ''Of anders wat? Stuurt u me naar uw kantoor? Geeft u me strafwerk? Alsof dat mij wat kan schelen'' zei hij zacht tegen Savador maar uitdagend. Hij haatte Savador en dat zou hij laten merken ook. Evenals dat hij niet bang voor hem was. Viktor leunde weer tegen de rugleuning van zijn stoel toen Savador begon met uitleggen. Een koud gevoel bekroop hem toen Savador Phoenix meetrok als voorbeeld. Onbewust balde hij zijn handen tot vuisten totdat die trilde en in zijn ogen lag een gepijnigde blik. Toch wende hij zijn hoofd niet af maar bleef als gehypnotiseerd naar Phoenix staren. Naar zijn ogen die nu aan zijn zicht werden ontnomen door Savadors hand. Als hij Phoenix iets aandoet... beloofde Viktor zichzelf in gedachte. ...Dan vermoord ik hem. Hier ter plekke dacht hij. Phoenix was een vriend met wie Viktor een verleden had. Maar toch een goede vriend. Pas toen Savador Phoenix had los gelaten ontspande zijn handen zich wat. Maar de gepijnigde blik in zijn ogen bleef. Viktor wende zijn blik af maar toen Phoenix langs zijn tafel liep hield Viktor hem een moment tegen door hem bij zijn pols vast te pakken. Hij gaf hem een zacht bemoedigend kneepje in zijn pols en liet hem toen weer los.

De gepijnigde blik was overgegaan naar bezorgd toen Viktor even later opnieuw naar Phoenix keek. Hij zag hem nog net een pilletje in zijn mond stoppen. Viktor kende die pilletjes. Ze waren vergelijkbaar met drugs al waren het medicijnen. Ze hielpen om je woede te kalmeren maar waren ook verslavend. Viktor wist niet eens dat Phoenix die dingen slikte. Na nog een paar seconden in de richting van zijn vriend gestaart te hebben richtte Viktor zich op de tekening voor hem. Elk punt goed overwegend begon hij het in te vullen.

Diva wachtte kalm af tot de les zou gaan beginnen. Toen Savador zo ruw om ging met Phoenix vertrok ook Diva's gezicht even. Hij was veel te hard voor die knul. Toch werd haar interesse wel opgewekt toen ze hoorde waar deze les over zou gaan. Drukpunten had ze totaal geen moeite mee. Het was onderdeel geweest van haar training. Het verschilde maar met miniscule details in verband met drukpunten voor duistere magie. De plekken waren hetzelfde, de werkingen echter anders. Wat Diva direct was opgevallen was de gepijnigde blik en de gebalde vuisten van Viktor. Ze keek hem een moment even bedachtzaam aan. Waar zou hij last van hebben? Ze weerstond de drang in zijn hoofd te kijken en het uit te zoeken. Gedachtes behoorde privè te zijn, al hield Diva zich daar niet altijd aan. Er waren altijd uitzonderingen. Ze keek even kort naar de tekening voor haar neus en pakte toen een pen. In een razend tempo had ze alle juiste drukpunten opgeschreven. Over sommige plekken waar de steekvlam heen zou gaan twijfelde ze in enkele gevallen nog wat.

Rose had de hele tijd naar de uitleg geluistert, en ze had ook wat medelijden met de stagiaire. Even snoof ze zachtjes, waarna ze dan nog steeds naar de leraar keek. Nouja voor de rest kon haar even niets meer schelen, en dan keek ze even naar Eva. Ze snoof nog een keertje, aangezien ze haar niet kon uitstaan. Dat was al van in het begin zo, en ze keek dan naar de tekening die voor haar neus lag. Even sloot ze kort de ogen, en ze dacht aan de lessen die ze gekregen had in de clan. Ja, daar had ze vooral veel over geleerd, en dus was dat ook nog eens makkelijker voor haar. Vaak moest ze steekvlammen gebruiken op een trainingpop, en dus keek ze dan weer naar haar tekening. Algauw vulde ze de drukpunten in, en ze keek dan naar de anderen. Dit deed haar echter weer denken aan vroeger. Daar had ze veel geleerd, en nu nog dankzij het verboden boek van hun familie over de phoenix en het vuur. Ja, ze had dat boek geërfd, maar ook was het boek enkel te lezen door de leiders van de clan. Hoewel ze op Joëll na de enige was, en ze de clan actief hield niet echt veel tijd had om naar huis te gaan. Daarna ging haar blik even naar de jongen genaamd phoenix, en om eerlijk te zijn vond ze het wel een beetje vreemd dat hij zo noemde. Aangezien zij de kracht van de phoenix bezat, en dus was het een beetje een déja vu. Nouja niet echt een déja vu, maar toch wel erg vreemd.

Mizore was te druk bezich geweest met andere dingen, toen ze uiteindelijk op de klok keek merkte ze dat haar fire magic les al lang begonnen was. Ze was daarom ook maar gelijk gegaan aangezien haar neefje de les gaf. Toen ze uiteindelijk voor de deur stond zuchte ze even. Ze was klaar voor het gesnauw van Savador. Ze deed de deur met een zacht gekraak open. Ze keek rustig de klas rond. Ze zag een paar bekende gezichten en een paar nieuwe. Haar gezicht verandere even toen ze Phoenix zag. 'Hoi' Zei ze nors en ging ergens achter aan een tafeltje bij het raam zitten. Voor haar lag een tekening en ze keek er even naar. Ze snapte er weinig van. Aan de kleurtjes op tafel te zien moest ze ze blijkbaar in gaan kleuren. Ze keek Savador even met een vragende blik aan en pakte vervolgens een potloot en begon willekeurig dingen in te kleuren en in te vullen.

Savador vouwde zijn handen weer onder zijn kin en keek met een giftige blik toe hoe Phoenix de tekeningen aan iedereen uitdeelde. Zelfs toen hij alle tafels had gehad en de tekeningen waren uitgedeeld, bleef zijn blik op de stagiaire hangen. Hij fronste even toen hij hem een pil met een slok water zag doorslikken. Waar het voor diende was hem een raadsel. Zijn gouden slangachtige ogen schoten een moment later in Viktors richting. Het was hem niet ontgaan dat dat joch hem weer had proberen dwars te zitten. Hij was er enkel niet op in gegaan omdat het midden in zijn uitleg gebeurde, maar hij zou beslist nog een hardhandig woordje met hem spreken. Savador wendde zijn blik van hem af en richtte zich nu tot de gehele klas. Iedereen zat in stilte de tekening in te vullen en te kleuren, zoals het hoorde. Zijn gezicht betrok toen die serene stilte ruw verstoord werd door het opengaan van de deur. Er veranderde even iets aan de norse uitdrukking op zijn gezicht toen hij zag dat het Mizore was, maar de strenge blik bleef. 'Zo, toch ook maar besloten uit je bed te rollen?' vroeg hij ergens spottend. Hij keek chagerijnig toe hoe ze aan een tafel ging zitten en maar zo in het wildeweg dingen begon in te vullen in de tekening. Althans, daar leek het op. Savador kwam zuchtend overeind en liep naar haar tafel toe. 'Druk-pun-ten!' maakte hij haar duidelijk zodra hij voor haar tafel stond om haar maar een hint te geven, bij iedere lettergreep fors op haar tekening tikkend. Hij staarde Mizore ijzig aan. 'En dus niet zomaar iets invullen. Daar ga je nog spijt van krijgen.' Ook zijn eigen nicht ging hij niet vertellen dat het eigenlijk voor punt was. Hij kon geen leerlingen voortrekken, al had hij soms de neiging van wel. 'Wie klaar is levert de tekening in bij meneer Vexai. Ik geef aan het einde van deze les nog iets op, waar ik het straks nog kort over wil hebben,' sprak Savador in het algemeen terwijl hij langs de tafels weer terug naar zijn bureau liep. Daar zat hij weer neer op zijn stoel en wachtte in stilte af tot de meeste klaar waren, zijn kille blik glijdend langs ieder geconcentreerde gezicht.

Aiden grijnsde lichtelijk onderde indruk.Dit was niet zomaar een spreukje.Dit was wat de koningklijke sluipmoordenaars kregen voorgeschoteld op hun opleiding.Zijn grijns veranderde echter in een grimmas toen hij een kleurplaat kreeg.Hij zuchte even.Nu hij hier toch was,kon hij net zo goed gewoon meedoen.Er verschenen blauwe vlammetjes,die langzaam om zijn hoofd heen circkelde,en een soort van kroon vormde.Een aantal van die vlammetjes maakte zich los van de rest,en daalde op het papier neer.In een flits waren de drukpunten op het papier gebrand,inclusief de banen van de verschillende vlammen.Aiden keek Rose even aan,en tikte tegen de kroon aan.Dit zou hij haar later ook nog gaan leren.Toen stuurde hij met een vlaag warme wind zij 'Kleurplaat' terug naar de stagaire.Zijn naam stond netjes in krullerige zwarte letters boven de afbeelding van het lichaam.

Kalm stond Rose op om de tekening aan Phoenix te gaan geven, en ze liep dan ook naar hem toe. Ze gaf de tekening aan hem, waarna ze dan terug naar haar plaats liep. Dan richt ze haar blik even op Aiden, en ze glimlachte heel even kort naar hem. Algauw ging ze weer zitten, en ze sloot voor even de ogen. Demon kon ze niet te lang laten wachten, want ze ging nog trainen met hem. Ze had het de draak beloofd, en ze richt zich dan weer naar de bewoonde wereld. Of beter gezegd naar de aarde. Haar rustige houding was een beetje te rustig, maar ze had hiervoor ook haar eigen dingen die ze moest afhandelen. Toch was ze gelukkig nog niet betrapt met het gebruiken van het verboden boek der vuurmagie. Die in het bezit van haar familie was, en ze richt dan haar blik naar buiten.

Mizore had niet op Savador gereageerd omdat ze geen hele discusie wilde en omdat ze al te laat was had ze al uitleg gemist. Met de woorden en het getik van Savador op haar papiertje werd het haar iets duidelijker. Drukpunten had ze vroeger ook al geleerd. Ze keek even rond en zag op een ander tafeltje waar niemand aan zat een andere kleurplaat liggen, pakte die en begon het opnieuw, netjes en goed in te vullen. Ze stond op en liep naar Phoenix toe. Ze gaf hem een vuile blik toen ze hem de kleurplaat in handen duwde. Ze draaide zig om en ging weer zitten. Ze keek loom naar buiten en speelde met een potloot op haar tafel.

Zalas had met veel interesse geluisterd naar Savadors uitleg. Dit was echt een spreuk voor hem. Paste precies in zijn straatje vond hij. Toen de tekening voor hem lag begon hij die kalm in te vullen. Hij meeste had hij wel onthouden. Bij een of twee dingen moest hij iets dieper nadenken. Asb'el was van Zalas' schouders afgegleden en lag opgerold op zijn tafel. Hij keek even op toen Zalas opstond maar toen hij zag dat zijn meester alleen zijn werk ging inleveren legde hij zijn kop weer neer. Zalas gaf de tekening aan Phoenix met een misschien lichte spottende blik in zijn ogen. Waarom wist hij zelf niet eens maar er was iets met die jongen. Daarna draaide Zalas zich om en liep terug naar zijn tafel. Hij gooide zijn lange vlecht over zijn schouder zodat hij er niet op ging zitten en ondersteunde zijn kin met zijn handen.

Savador zag dat steeds meer leerlingen hun kleurplaten bij Phoenix in kwamen leveren. Maar een paar zag hij nog in de weer met kleurpotloden. Als een zweep liet hij de aanwijsstok die eigenlijk voor het bord diende met een klap zwiepend op zijn bureau neerkomen om ieders aandacht te eisen. 'Wie klaar is gaat niet liggen lamzakken. Dat doe je maar in een andere les, maar niet zolang ik hier voor de klas sta. Pagina vierendertig van je leerboek,' gaf hij nors aan om de leerlingen weer aan het werk te zetten. Eigenlijk moest hij voor hij werk opgaf van tevoren eerst een gedetailleerde uitleg geven, al ging het onderwerp van het hoofdstuk dat in het leerboek nu behandeld werd ook over de Ignis Acupunctuur. De vragen die over de tekst werden gesteld waren eigenlijk van het hoogste niveau. Vragen waarvan er sommigen niet eens iets over in het boek stond. 'Ik geef de gelegenheid aan meneer Vexai om vragen te beantwoorden,' zei Savador met een klein grijnsje. Met de opdrachten die hij nu opgaf, stelde hij de leerlingen en de stagiaire eigenlijk zwaar op de proef. Als ze dan zo graag af wilden studeren, moesten ze ook leren iets zelf uit te vogelen, vond hij. 'Nathair, jij blijft na de les zitten,' sprak hij Viktor plotseling aan. 'Dacht je dat ik je grote mond niet gehoord had?' Savador kon nog wel even tegen hem doortieren, maar nam zich voor dat voor na de les te bewaren.