Lerarenvergadering

Savador zat rechtop tegen zijn kussen in een bed in zijn lokaal. Die had hij daar geplaatst omdat, zolang hij nog schoolhoofd was, toch geen lessen zou geven. Als schoolhoofd was je machtig, maar het ontnam toch een boel tijd om alles te ordenen. Hoe erg hij het ook haatte, geen lerarenvergaderingen waren toch uit den boze als er geen ideeën of tips werden gedeeld. Om zijn bed heen waren stoelen geplaatst, bedoeld voor de leraren. Op zijn bureau had hij schone glazen en koppen gezet en twee potten; één voor koffie en één voor thee. Saethion lag doodstil op zijn buik te slapen. Savador bleef voor een moment peinzend voor zich uitstaren om te genieten van de stilte, maar stak toen een arm buiten het bed om de vergadering gereed te maken. Uit zijn handpalm creëerden zich tientallen kleine slangetjes uit zwarte magie, die zich glibberend en kronkelend over de vloer voortbewogen. Zij zouden rond de school gaan om alle leraren in te lichten. Sommigen glipten onder de deurspleet door, anderen werkten zich een weg dwars door de muur. Savador keek ze na tot ze allemaal waren verdwenen om hun plicht te vervullen, en slaakte een diepe zucht. Hoe sneller dit afgehandeld was, des te eerder was het over.

(Alleen leraartjes s.v.p dank!)

Kale kwam het lokaal binnenlopen, kennelijk als eerste. Delkan, een mooie zwarte havik, zat op zijn schouder. ''Ga maar jochie'' kraste Kale zachtjes naar hem waarna de havik zelf het lokaal uitvloog. Toch bleef hij in de buurt zoals Kale het graag wou. ''Een......goedemorgen?'' zei hij met een opgetrokken wenkbrauw tegen Savador die gewoon in zijn bed lag. Madeline had dat nooit toegestaan dacht hij eveneens in gedachte hoofdschuddend. Hij ging op de stoel het verst van Savador af zitten en wachtte tot de rest zou komen.

Vlak achter Kale kwam Akito binnenlopen. Zijn zwarte veren vleugels rustte opgevouwen op zijn rug. ''Goedendag'' zei hij en knikte ook nog ter begroeting. Hij vond het welliswaar vreemd dat Savador nog gewoon in zijn bed lag maar zei er niets van. Het was niet zijn zaak. Van de hele kwestie dat hij nu schoolhoofd was had Akito zich zowiezo erg afzijdig gehouden. Akito zelf ging ook zitten.

Delaija kwam ook binnenlopen. Ze streek even een lok bruin haar achter haar oor. Ze zag dat er naast haar al twee andere leraren waren aangekomen. ''Hallo'' zei ze kalm. Ze liep eerst naar het bureau waar ze thee voor zichzelf inschonk. De dampende mok nam ze mee naar een stoel waar ze op ging zitten. Ze sloeg haar benen over elkaar en nam voorzichtig een slokje van haar thee. Ze keek haar collega's even aan. ''Nou zeg. Het lijkt wel of we op een begrafenis zijn'' zei ze algemeen.

Master Joël volgde niet veel later en keek even rond binnen. Echt kennis gemaakt had hij nog niet met iedereen,maar dat zou nog wel gaan veranderen. Hij liep naar het bureau toe en schonk zichzelf wat in,dan draaide hij zich om en keek naar de man die in zijn bed lag,hoe verbaast hij ook was Joël vond dit niet echt gepast,maar ja. Hij zette zich op een stoel en keek even naar hun. "Hallo"zei hij wat afwezig tegen hun,de stemming was hier inderdaad net alsop een begrafenis,de stilte van alles,en de kille uitstraling van sommige. Hij zelf was hier nu ook niet meteen het lichtste type maar ja.

Shong stak met een licht trillende onderlip zijn hoofd om de deur. Hij had zich een ongeluk geschrokken toen er een slang uit de muur kwam geglipt die hem het fantastische nieuws vertelde dat hij opgeroepen werd voor een lerarenvergadering. Nu stond hij haast op het punt om in huilen uit te barsten. Hij sloot zorgvuldig de deur achter zich en maakte een schokkerige buiging voor zijn collega's. 'Een goedendag,' groette hij kleintjes. Met al net zulke schokkerige bewegingen liep hij langs Savadors bed en schonk met een bevende hand wat thee voor zichzelf in. Vervolgens nam hij een plaats in op de stoel die het één na laatste het verste weg van het bed stond - tot zijn grootste ergernis zag hij dat de stoel die het verst verwijderd van Savador al ingenomen was door Kale - en nam een klein nipje van zijn thee. Over zijn theeglas gingen Shongs ogen langs de leraren die er al zaten en bleven kort op Savador hangen. Waarom die man nu weer in bed moest liggen was hem een raadsel.

Delaija glimlachte even naar Joël en knikte ter begroeting naar hem. Het minste wat ze kon doen was op z'n minst een beetje de bedrukte sfeer wegnemen door wat vriendelijkheid. Ze glimlachte opnieuw toen Shong binnen kwam. Hij zag er een beetje uit als een angstig musje. Ze merkte dat hij op de stoel naast haar kwam zitten. Waarschijnlijk omdat die stoel het verst verwijderd was van Savador op die van Kale na dan. Ze legde even bemoedigend een warme hand op zijn schouder. ''Hij zal je heus niet bijten hoor'' zei ze zo zacht tegen hem dat alleen Shong haar kon verstaan en de rest alleen iets van gemompel kon horen. Nu was het wachten op Esmeralda en dan konden ze beginnen.

Shong staarde onzeker in zijn thee en durfde nauwelijks op te kijken. De oprijzende damp in zijn gezicht stelde hem gelukkig wel wat gerust. Af en toe gingen zijn ogen zonder zijn hoofd te bewegen naar de deur, in de hoop dat Esmeralda ieder moment zou binnenkomen en deze vergadering er weer net zo snel opzat dan dat het begonnen was. Hij veerde met een verrast kreetje overeind toen hij plotseling een hand op zijn schouder voelde, waarbij hij de thee deels over zijn broek en de vloer goot. Het glas viel rinkelend op de stenen vloer in tientallen stukjes uiteen. Shong schoot geschrokken overeind, nietwetend wat te doen. Toen hij zag dat een aantal theedruppels Savadors gezicht ook bereikt hadden, raakte hij in paniek. 'Excuses!' riep hij met overslaande stem. Hij liet zich met zijn handen verontschuldigend voor zich houdend op de grond zakken en begon de scherven te verzamelen. 'Echt, het spijt me.' Uit zijn broekzak haalde hij een schone doek tevoorschijn en veegde met een rood hoofd de vloer schoon. Hij ging ook even over het zitvlak van zijn stoel en ging snel zitten. Zijn hoofd liet hij beschamend hangen, waardoor hij zag hoe ernstig zijn broek er aan toe was. Het leek net alsof hij in zijn broek had geplast. Shong legde de doek gespreid over zijn schoot en vervloekte het feit dat dit juist nu moest gebeuren.

Savador keek toe hoe de ene na de andere leraar binnendruppelde. Kale had hij nors aangekeken toen hij binnenkwam en hij en de rest had hij nauwelijks begroet. Hij kon er wel om lachen al die verbaasde blikken te zien door het feit dat hij in zijn bed lag, maar zijn gezicht bleef dezelfde norse uitdrukking behouden als altijd. Shongs houding tegenover hem was lachwekkend; het deed hem sterk denken aan de kinderen die bang van hem waren toen hij na jaren over straat te hebben gezworven in een opvanghuis terecht kwam. Maar Savador vond het een heel stuk minder lachwekkend toen Shong zijn theeglas liet vallen en zijn gezicht onder kwam te zitten. 'Ik zou het op prijs stellen als we nu kunnen beginnen!' barstte hij woedend uit terwijl hij met een hand de theedruppels van zijn gezicht veegde. Wat een klunzige waterrat! En dat noemt zichzelf een man. Savador richtte zichzelf wat op zodat hij met een kaarsrechte rug tegen het kussen zat en ging met zijn gouden ogen langs de leraren. De meeste waren er al, op Esmeralda en Norwood na. Norwood viel onder zijn ergste rivalen en Esmeralda vond hij een stom mens; dat waren voor hem genoeg redenen om de vergadering zonder hen te beginnen. Toch wachtte Savador nog even af en doodde de tijd door Saethion langdurig over zijn schubbige huid te strelen.

''Het zou prettig voor iedereen hier zijn, Savador, als jij je temperament ook wat onder controle kon houden. Enkel nu, of is zelfs dàt teveel gevraagd'' zei Kale met veel sarcasme en duidelijk zwaar geirriteerd. Om de een of andere reden had hij vandaag een grotere hekel aan Savador dan anders. Kale's blik ging even kort naar Shong maar daarna weer strak naar de goudkleurige ogen van Savador. Kale's lichtblauwe ogen leken hem wel te willen doorboren.

Akito keek naar de hele toestand van Shong en wende even zijn blik af. Met zijn vuist voor zijn mond grinnikte hij zachtjes en probeerde hevig zijn lachen in te houden. Hij keek op toen Savador schreeuwde maar schrok absoluut niet van hem. In plaats daarvan leunde Akito tegen de rugleuning van zijn stoel en wachtte af. Evenals Savador had Akito het ook niet zo met Norwood en Esmerlda, ach haar kon hem niet zoveel schelen dus van hem mochten ze gewoon beginnen.

Joël had alles gevolgd,maar zat er maar stil bij. Wat Kale daarna tegen hem zei deed hem even opkijken,een grijnsje kon er nog net af bij hem. "Ik neem aan dat we kunnen starten."zei hij tegen Savador. Hij dronk wat van zijn dampende thee mok en keek iedereen even aan. Dit was de eerste keer dat ze samen zaten,allesins waneer hij er was. Even glansde zijn ogen in het weinige licht dat zachtjes door de ramen viel. Dan richte hij zijn blik kort op Akito en kraakte zijn vingers even.

Delaija trok haar hand terug toen Shong zijn kop thee liet vallen. Ze glimlachte even ongemakkelijk naar hem. Die glimlach veranderde een een kwade blik toen ze Akito hoorde grinniken. Haar ogen boorde zich in de zijne. ''Akito'' siste ze hem kwaad toe ten teken dat het niet leuk was dat hij Shong uitlachte. Ze keek op toen Savador riep dat hij wou beginnen. ''Moeten we niet op Norwood en Esmeralda wachten?'' vroeg ze algemeen.

Savador keek met een giftige blik op toen hij Kale's woorden hoorde. 'Slecht geslapen?' vroeg hij met evenveel sarcasme. 'Ik niet.' Hij trok met een valse glimlach zijn dekens recht om hem op stang te jagen, maar ging er niet verder op in. Hij reikte met een arm naar een glas en de theepot en schonk de thee tot de nok vol. Zijn ogen keken Akito voor kort aan, want zijn zachte gegrinnik was hem niet ontgaan. 'Vind je dit grappig?' vroeg Savador argwanend. Hij wilde nog iets zeggen, in zijn hoofd zocht hij naar beledigende woorden, maar zijn gedachtes werden afgekapt door Joëls stem. 'Goed dan,' besloot Savador uiteindelijk. Hij hoorde Delaija nog iets zeggen. Haar woorden zorgden voor een diepe frons in zijn voorhoofd. 'Nee,' zei hij kortaf. 'Te laat is te laat. Dan moeten ze maar op tijd komen.' Hij sloeg zijn haar achter zijn schouders en deed of Delaija's vraag niet was gesteld. 'Dus, iemand ideeën, tips, andere onzin?' Het klonk niet echt enthousiast. Het leek er ook niet op dat dit een spontane vergadering zou worden, maar dat kon hem weinig schelen. Savador nam een kleine slok van zijn thee en keek de anderen afwachtend aan.

Niet veel later vlogen een paar bladeren het lokaal binnen. Ze vormde zich langzaam tot Norwood. Hij nam zwijgend zijn plaats op een stoel en keek niet naar Savador. Hij had geen zin in de vergadering. En de vraag die hij stelde leek het niet eens op een vergadering. Bagger schoolhoofd. Madeline moet zo snel mogelijk weer terug... ging het door zijn kop. Hij keek nors voor zich uit. Hij zag er ook naar uit dat hij slecht had geslapen. Alle vrije tijd ging tegenwoordig naar zij training als opvolger.

Shong staarde bedroefd naar zijn schoot toen hij merkte dat Akito hem uitlachte - of liever gezegd uitgrinnikte - en Delaija hem daarvoor strafte. Hij keek haar dankbaar aan. Toen Savador begon te spreken richtte hij zijn blik echter weer op zijn schoot en staarde moedeloos naar zijn handen. Savadors stem waar hij zo'n hekel aan had maar tegelijkertijd ook zo voor vreesde, drong nauwelijks tot hem door. Hij schrok nogmaals op, ditmaal niet zo erg als de eerste keer, toen een aantal aanwaaiende bladeren in het lokaal zich tot Norwood vormden. Shong keek hem breedglimlachend aan, opgelucht over het feit dat zijn collega waar hij het beste mee kon vinden ook aanwezig was. Norwood zelf leek echter niet zo blij te zijn met zijn eigen komst. Shong begreep maar wat te goed waarom. 'Uhm,' begon hij zacht, bijna fluisterend, toen hij Savador hoorde vragen wie er ideeën of tips had. Hij wiebelde ongemakkelijk op zijn stoel heen en weer. 'Is het wellicht geen idee als.. als we een keer een kamp organiseren?' Zijn woorden klonken klein en onzeker, als van een gestraft kind tegenover een strenge volwassene. Shong keek Delaija, Norwood, Kale, Joël en Akito vragend aan. Savador durfde hij nog niet eens aan te kijken.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda kwam na een tijdje tevoorschijn vanuit de schaduw, aangezien ze er net was kon het haar niet schelen. Kalm keek ze iedereen even aan, maar verder gaf ze niemand aandacht. Kort dacht ze na over haar uitbarsting in haar lokaal, en deze was dan ook lichtjes verwoest door haar. Niet dat het haar kon schelen, maargoed ze had er een goede reden voor gehad. Dan merkte ze Kale op, en ze glimlachte heel even kort naar hem. Als men goed kon zien was ze niet de Esmeralda die men kende, en toch probeerde ze haar woede nog goed te verbergen. Zelf zei ze niet echt veel, en ze ging dan bij Norwood staan. "Je moet me helpen met iets." Fluisterde ze tegen Norwood zodat enkel hij het kon horen, en ze keek hem dan kort aan. "En waar wil je dat dan doen Shong?" Vroeg Esmeralda dan met een geïnteresseerde blik, maar deze veranderde al weer even kort naar een normale neutrale blik.

'Zo, dus meneer besluit ook maar even binnen te vallen,' zei Savador op een spottende toon toen Norwood in het lokaal verscheen. 'Je bent laat.' Hij nam kalm een slok van zijn thee en zag over de rand van zijn glas hoe Esmeralda zich ook bij de vergadering voegde. Ze nam echter geen plaats op één van de stoelen, zoals de rest, maar bleef roezemoezend bij Norwood staan. 'Zitten,' beval hij nors. 'Misschien is het een idee als jullie allebei een zakhorloge voor jullie verjaardag vragen?' Hij trok Saethion terug op zijn plek toen hij ervandoor wilde glibberen en richtte zijn slangachtige blik op de rest van het gezelschap. Terug ter zake, want Shong kwam weer aanzetten met zijn formidabele ideeën. 'Dat ligt eraan wat de rest ervan vind,' antwoordde Savador simpel. 'Ik vind het in ieder geval onnozel en het kost klauwen met geld. Bovendien is het een hoop uitfoeteren op welke planeet we dan een kamp houden. Maar goed, ik zal mijn mening wel voor me houden.' Het sarcasme droop eraf, maar aan zijn houding leek dat ook juist de bedoeling te zijn. Savador nam met een klein glimlachje een slok van zijn thee en liet de anderen met hun mening komen. Ondertussen streek hij Saethion langzaam over zijn lange lijf, net zolang tot er een doorzichtig vlies over de ogen van de ratelslang gleed en hij in een soort rustpositie bekeerde.

''Dat lijkt me uitermate verstandig Savador, aangezien jou menig toch uit niets anders bestaat dan het roekeloos afkraken van anderen'' zei Kale droog op Savador's woorden. Kennelijk had hij erg weinig ervaring met leraar vergaderingen. Zelfs Kale wist nog hoe je zoiets moest aanpakken. Als Hoofdmeester stelde je een agenda op met verschillende punten die je wilde bespreken. Niet louter roepend of iemand een idee had. ''In elk geval vind ik Shong's idee nog niet eens zo slecht. Het is een mooie kans voor de leerlingen om wat stoom af te blazen. Sommige zitten er echt door heen. Wat betreft het bekvechten over welke planeet. Wat nou als we de leerlingen laten kiezen naar welke planeet ze kunnen? Met iedere groep kun je een begeleider meesturen. Een leraar of stagiaire ofzo. Je kunt ze dan ook bepaalde activiteiten mee geven zoals, ik noem maar wat, spoorzoeken op Gren of iets in die richting'' zei Kale. Hij keek de hele kring kalm aan met een blik dat het hem verder niet veel boeide.

Norwood hoorde wat Shong zei en vond het zelf ook geen verkeerd idee. Hij keek naar Savador toen hij een reactie gaf. Hij beet zijn kaken op elkaar en balde zijn vuisten. "Ik heb misschien wel een idee....een tip..." zei hij met een lage stem. Hij stond op en keek Savador aan. "Als JIJ nou eens van je plaats afziet en Madeline weer schoolhoofd zou laten worden. Dan zou het de school op zoveel vlakken verbeteren..." zei hij met een kille en nijdige ondertoon. Hij liep naar de tafel met wat drank en zei verder niets meer. Je kon duidelijk zien dat hij woedend was. Hij pakte een glas en schonk wat sap in. Daarna ging hij weer zitten en nam een slok van het sap. Hij keek met woedende blik naar voren en had zijn kaken opelkaar geklemd. Hij keek even naar Esmeralda die om zijn hulp had gevragen en was wel bereid haar te helpen. Het liefst stond hij op en liep hij naar de deur en ging hij naar het bos. Even tot rust komen.

Savador slaakte een zachte zucht toen hij door Kale en Norwood werd gekritiseerd. Het was nooit veel anders geweest. 'Ja,' zei hij stroef op Norwoods woorden. 'Helaas voor jou gaat dat niet, Norwood. Je snoes heeft zelf aangegeven dat ik deze positie mag behouden en ik ben niet van plan te demoveren.' Hij grijnsde zijn puntige tanden even bloot. 'Dat jullie duistere plannen om me van mijn troon te stoten keer op keer fataal mislukken kan ik ook niet verhelpen.' Vanuit zijn ooghoeken zag Savador dat Norwood naar het bureau liep om een drank voor zichzelf in te schenken. Pas toen hij weer op zijn plaats ging zitten, richtte Savador zich tot Kale. 'Leraren? Ja. Stagiaires? Nee. Ik heb geen zin om op het laatste moment nog verdwaalde leerlingen bij elkaar te sprokkelen, Kale. Stagiaires heten niet voor niets stagiaires. Laat ze maar lekker met de begeleidende leraar van die groep meelopen, ze mogen al blij zijn dat ik ze dan nog toesta onder toezicht van de groepsleider instructies aan de leerlingen laat geven.' Savador aaide Saethion in de korte stilte die volgde na zijn woorden. 'Ik laat de leerlingen de plaats van bestemming wel kiezen, maar ik wil niet hebben dat er ongein op het kamp wordt uitgehaald. Vulgaire streken betekent direct de eerstvolgende shuttle terug naar Starshine. Dan gaan ze de school in de tussentijd maar schoonmaken,' voegde Savador er uiteindelijk aan toe.

De woorden van Savador deden Norwood alleen maar minder goed. Hij balde zijn vuiste en draaide naar Savador. Met een paar passen liep hij naar hem toe en gereep hem bij zijn keel. Zij bruine kalme ogen waren veranderd in groene ogen met een gesplete pupil. Hij keek nijdig naar hem. "Pas maar op....je zult nog spijt krijgen..." zei hij met een kille en zware stem. Daarna liet hij de keel die hij haast had fijngeknepen los en liep naar de deur. De deur ging tot grootste verbazing langzaam dicht maar Norwood liep weg. Hij was het zat en had geen zin meer om er aanwezig te zijn. Hij liep recht naar zijn lokaal en zuchtte even.

Gast PROFILE MAGICIAN

Kalm ging Esmeralda zitten, en ze negeerde de bevelen gewoon van Savador. Waarom luisteren naar iemand die denkt dat hij beter is? Nouja haar zag je echt naar niemand luisteren. Enkel als ze haar hulp nodig hadden, maargoed dan nog kon ze vaak niet echt iemand helpen. "We kunnen een enquête maken met de 7 planeten, en dan kunnen de leerlingen daarop kiezen waar ze naartoe willen gaan. Daarna kunnen we dan pas de begeleiders aanduiden, en ook voor de achterblijvers moet er een begeleider blijven. Ik geloof dat niet iedereen mee gaat willen, maargoed dat kunnen we dan zien vanuit die enquête. En we kunnen dan ook een vakje maken waar je dan 'ik weet het niet' op kan aankruisen, en de meerderheid van de planeet dat gekozen is kunnen we dan nemen." Zei Esmeralda dan kalm tegen hen, al was het maar een voorstel, en het kon haar niet schelen dat het werd afgewezen als voorstel.

Savador had Norwood enkel met een koele blik aangestaard toen hij hem bij zijn keel had gegrepen. Op datzelfde moment had Saethion, die eerst nog vredig op zijn buik lag te slapen, zich pijlsnel en met een dreigend gesis opgericht. Zijn ratel produceerde snelle geluiden en de slang scheurde zijn woedende blik niet van Norwood af. Saethion kalmeerde pas weer toen Norwood Savador had losgelaten en het lokaal verliet. Savador aaide zijn slang met lange bewegingen van zijn vingers alsof er niets gebeurd was. 'Een enquête.. goed, we doen het wel op die manier,' ging hij kalm verder. 'We kunnen die enquêtes uitdelen tijdens de pauzes in de aula. Iedereen mee eens?' Hij wachtte niet lang op antwoord maar ging direct weer verder. 'En verder voor de activiteiten, dat ligt er eigenlijk maar net aan welke planeet wordt uitgekozen. Vulkanen bezoeken op Cassia en waterskieën op Razen lijken me wat ongepast,' zei Savador op een sarcastische toon.

Shong had een waterig glimlachje niet kunnen onderdrukken toen zijn idee werd geaccepteerd. Hij kon het bijna niet geloven; hij had gedacht dat Savador het direct af zou wijzen. Van binnen voelde hij zich veel meer uitgelaten, maar in het bijzijn van Savador durfde hij daar niet teveel van te tonen. Hij had zich stil en afzijdig gehouden terwijl zijn idee besproken werd. Op het moment dat Norwood het lokaal en dus ook de vergadering boos verliet, voelde hij de verzamelde moed van binnen langzaam wegebben. Zonder Norwood voelde Shong zich een heel stuk minder flink.

PROFILE MAGICIAN